Dagblaðið Vísir - DV - 30.05.1995, Side 4

4
ÞRIÐJUDAGUR 30. MAl 1995
Fréttir
Slökkviliðsstjórinn á Akureyri um brunann í Glerárkirkju:
Farið framhjá okkur
varðandi eldvarnir
Gyffi Kristjánason, DV, Akureyri;
„í byggingum sem þessum eru
geröar sérstakar kröfur um eldvam-
ir og beintengingu við slökkvistöð.
Slíkt er reyndar skilyrði en í þessu
tilfelli var farið framhjá okkur. Það
var ekki beðið um lokaúttekt á bygg-
ingunni heldur var húsnæðið tekiö í
notkun án þess að sú úttekt færi
fram,“ segir Tómas Búi Böðvarsson,
slökkviliðsstjóri á Akureyri, í tilefni
brunans sem varð í Glerárkirkju á
sunnudag.
Tómas Búi segir að síðar hafi verið
gerðar athugasemdir vegna þess að
brunavamir vantaði og úrbóta hafi
verið krafist. „Mér er kunnugt um
að úrbætur vom á döfinni. En hefðu
eldvamir verið til staðar með bein-
tengingu við slökkvistöð hefði orðið
smátjón í þessum eldi,“ segir Tómas
Búi.
í kjallara Glerárkirkju var í nokk-
ur ár rekinn leikskóli af einkaaðila.
Lögmannshlíðarsókn tók síðan hús-
næðið allt í gegn og var vel vandað
til allra innréttinga. Akureyrarbær
leigði að því loknu húsnæðið fyrir
leikskóla þar sem á níunda tug bama
hafa veriö í leikskólavist að undan-
förnu.
Allir innanstokksmunir í kjallar-
anum vom tryggðir hjá Vátrygging-
arfélagi íslands (VÍS) sem sér reynd-
ar um allar slíkar tryggingar fyrir
Akureyrarbæ. Siguröur Harðarson
þjá VÍS segir að vinnureglan varð-
andi tryggingar sé sú að ástand
hverrar byggingar sé metið iðn-
gjaldalega séð með tilliti til bruna-
varna og fleiri þátta. „Þvi miður er
víða pottur brotinn varðandi eld-
varnir og þessi sjálfvirku kerfi sem
era nýjasti hluti aldvama. Þótt
slökkvihðið hér og eldvamaeftirlit
hafi verið mjög virkt þá mun víða
vera pottur brotinn," segir Sigurður.
Eins og fram kom í DV í gær hafði
sóknamefnd Lögmannshlíðarsóknar
ákveðið að setja upp beintengt eld-
vamakerfi í kirkjunni og stóð til að
hefja framkvæmdir við það á næst-
unni eða þegar leikskólanum yrði
lokað vegna sumarleyfa.
DV
Þakkirfrá
Súðvíkingum
Á borgarafundi, sem haldinn
var í Súðavík til að kynna deili-
skipulag fyrir nýju byggöina á
Langeyri, var samþykkt þakk-
arávarp til þeirra fjölmörgu sem
aðstoðuðu íbúana í Súðavik þeg-
ar srýóflóð féllu aðfaranótt 16.
janúar.
„Strax eftir að snjófióðið féli
hófst undirbúningur að björgun-
arstarfinu um allt land. Menn
vora rifnir úr störfum sínum víða
um land og kallaðir til starfa hér
i Súðavík. Það voru ákveðnir
menn, karlar og konur, á sjó og
landi, sem gengu hér að björgun-
arstörfum við hin erfiðustu skil-
yröi. AUt þetta fólk vann þrek-
virki hér viö björgunarstörftn,"
segir í upphafi þakkarávarpsins.
„Fjölmargir aöílar innanlands
og utan buðu fram aðstoð sína.
Fyrir það og allt framangreint
þakka Súðvikingar heilum huga
um leið og þeir biðja góðan Guö
aö blessa alla þá er að málum
komu og störf þeirra um ókomna
framtíö," segir í lokin. -GHS
Haraldur Guömundsson og Bergsteinn Karlsson við einn ofninn i verksmiöju SR-mjöls á Raufarhöfn. DV-mynd gk
Síld til vinnslu á Raufarhöfn:
Ná þurfti í fólk
til Siglufjarðar
- og líka til Húsavikur
Gyffi Kristjánsson, DV, Akureyri:
„Ég átti satt best að segja ekki von
á því að við myndum fá síld til
bræðslu hingað á þessum árstíma.
Þetta er auðvitað mjög gott því ef
síldin hefði ekki komið væram við
að vinna hér við viðhald véla og
reyndar að bræða fiskúrgang eins og
viö geram venjulega," segir Harald-
ur Guðmundsson, vinnslustjóri hjá
verksmiðju SR-mjöls á Raufarhöfn.
Áður en verkfall sjómanna skall á
höfðu borist til Raufarhafnar um 12
þúsund tonn af síld til bræðslu. Har-
aldur segir að trillusjómenn, sem
allajafna starfa við bræðsluna, hafi
verið komnir á grásleppuvertíö þeg-
ar síldin fór að berast. Því hafi orðið
að fá mannskap frá Siglufirði til að
vinna í verksmiðjunni og síðan komu
þangað fjórir Húsvíkingar til starfa.
„Það er eiginlega skömm að því að
segja frá þessu en ég er búinn að
starfa hérna í verksmiðjunni öll
sumrin nema eitt frá sumrinu 1944.
Það má eiginlega segja að maður sé
orðhm hluti af vélunum hérna,"
sagði Haraldur.
Bergsteinn Karlsson var aftur á
móti einn Húsvíkinganna fjögurra
sem fengu vinnu við síldarbræðsl-
una á dögunum. „Þetta kom sér mjög
vel fyrir mig, ég var atvinnulaus en
það hefur verið gott upp úr þessu að
hafa þegar unnið hefur verið á vökt-
um eins og undanfarið," sagði Berg-
steinn.
Einn orlofsdagur
Dagfari las það í DV í gærmorgun
að bakaradeilan væri í hnút. Blaðið
sagöi frá því aö mikið bæri á milli
og aðilar hefðu ekki ræðst við.
Búist var við löngu og hörðu verk-
falli.
Þetta vora vissulega dapurleg tíö-
indi, ekki hara vegna þess að Dagf-
ari eins og fleiri landsmenn gætu
ekki lengur staðið við bakið á bak-
arameisturam til að treina fram
lífið þrátt fyrir kröfuhörku nema
og sveina í iöninni, heldur líka
vegna þess að þjóðfélagið logar allt
í verkfollum og vinnudeilum og
ekki á þaö bætandi að þjóðin missti
bæði brauðin sín og fiskinn sinn á
sama tíma.
En svo komu hádegiö og hádegis-
fréttimar í útvarpinu og þá var
sagt frá því aö bakarameistarar og
bakaranemar hefðu samið. Niður-
staðan hefði orðið sú að nemamir
hefðu fengiö einn orlofsdag viöur-
kenndan til viðbótar og deilan var
leyst! í kvöldfréttum var svo
hnykkt á þessari farsælu lausn
verkfallsins og tekið viðtal við
forsprakka verkfallsmanna sem
staðfesti þetta meö orlofsdaginn og
svo hefði verið samiö um það enn-
fremur að taxtar væra samræmdir
þeim launum sem borguö era í
raun.
Það kom sem sagt í ljós að bak-
aranemar og sveinar hafa fengið
hærri laun en taxtamir segja til
um og þeir fengu það loksins viður-
kennt í þessari deilu að launin
væra í samræmi við taxtana og
taxtamir í samræmi við launin.
Sem sagt, engin launahækkun en
staðfest að þeir fengju það borgað
sem þeir fengu borgaö. Eftir stóð
svo orlofsdagurinn sem hádegis-
fréttimar höfðu sagt frá að um
hefði veriö samið.
Dagfari er ekki hissa á því þótt
DV hafi sagt frá því um morguninn
aö langt bil væri á milli deiluaðila
þegar það kemur í ljós að þeir
deildu um heilan orlofsdag. Dagfari
er heldur ekki hissa á því þótt bak-
aranemar hafi hótað verkfalli og
farið í verkfall út af þessum eina
orlofsdegi. Hvað gera menn ekki
fyrir einn heilan frídag? Og hvað
gera menn ekki í kjarabaráttunni
þegar svo heilög mannréttindi era
annars vegar eins og það hvort
bakaranemar fái frí í einn dag til
viðbótar eða ekki?
Orlofsdagur hjá bökurum er mik-
ið réttlætismál og ef bakarameist-
arar neita að hleypa nemum sínum
og sveinum í einn dag í frí til við-
bótar við þá frídaga sem þeir hafa
fyrir þá er voðinn vís. Þá skellur
verkfall á. Þetta er slíkt stórmál og
það er undir þessum eina frídegi
komiö hvemig bakaranemum reið-
ir af og hvemig fjölskyldum þeirra
tekst að fleyta fram lífinu að það
kemur ekkert annað til greina en
harkan sex og verkfall fram í rauð-
an dauöann ef frídagurinn er ekki
viðurkenndur.
Hér í gamla daga fór verkalýðs-
hreyfingin í verkfall til að knýja
fram vökulögin og verkamenn fóra
í verkfall til að krefiast mannsæm-
andi lífsKjara. Launafólk hefur
marga hildina háð til að knýja fram
kröfur sínar sem snerast um lífeyr-
isréttindi, uppsagnarfresti, launa-
hækkanir og félagsleg framfara-
mál. En ekkert af þessari fyrri rétt-
indabaráttu jafnast á við það heil-
aga stríð sem bakaranemar hafa
þurft aö heyja til að fá einn heilan
orlofsdag viöurkenndan. Það er
toppurinn á verkalýðsbaráttunni
og sigrum hennar hvernig bakara-
meistarar vora knésettir og yfirb-
ugaðir í baráttunni fyrir orlofsdegi
bakaranema.
Mikið var Dagfari glaður þegar
hann heyrði hver úrslit verkfalls-
deilunnar uröu. Mikið var Dagfari
himinlifandi þegar hann heyrði að
bakaranemar heíðu fengiö frídag
til viöbótar. Hitt er aukaatriði þótt
launin hafi verið viðurkennd í töxt-
um og taxtarnir viðurkenndir í
launum vegna þess að það hefur
ekkert annað í for með sér en þaö
eitt að bakaranemar halda sínum
föstu og fyrri launum og bakara-
meistarar þurfa ekki að borga
krónunni meira. Hitt er stórkost-
legur sigur að ná fram heilum frí-
degi í krafti verkfalls sem voföi yfir
og stóð í sex tíma og sýnir hvers
verkalýðshreyfingin er megnug
þegar hún beitir sér. Það þarf sterk
bein og sameinaða fylkingu til að
ná fram slíkum réttindamálum og
það dugar ekkert nema verkfall og
upplausn í bakaríunum til að koma
bakarameisturam í skilning um að
menn geta ekki unnið sleitulaust
við bakstur nema að fá einn dag í
frí til viðbótar.
Dagfari
(
(
(
Í
<
i
i
í
í
í
i
í