Þjóðviljinn - 07.01.1938, Blaðsíða 4
ap I\íý/ab'io s£
Töfrayalí tónanna
Mikilfengleg og fögur þýsk
tal- og tónlistarmíynd frá
UFA. Aðalhlutyerkin leika:
LIL DAGOVER,
WILLY BIRGEL o. f.l
Tónlist miyndarinnar annast
Ríkisóperuhljómsveit og
Söngvarasamband Berlínar-
borgar.
Næturlæknir
í nótt er Kri,stján Grímsson,
Hverfiisgötu 39, sími 2845.
Næturvörður
er í Laugavegs- og Ingólfsapó-
teki.
Utvarpið í dag
8.30 Enskukensla.
10.00 Veðurfregnir.
12.00 Hádeg'isútvarp.
15.00 Veðurfregnir.
18.45 Islenskukensla.
19.10 Veðurfregnir.
19.20 Þingfréftir.
19.40 Auglýisingar.
19.50 Fréttir.
20.15 Erindi: Skáldskapur og
sannindi í Islendi'ngasögum,
II. (Björn Sigfússon, magjst-
er).
20.40 Tónleikar Tóniistarskól-
an,si
21.20 Útvarpssagap »Katrín«,
eftir Sally Salminen (VI).
21.45 Hljóplötur: Harmóníku-
lög.
22.15 Dagskrárlok.
Ægir strandar
I fyrrakvöld henti Jóhann P.
Jónssoni sú slysni að sigla Ægi
í strand miilli, ljcsabaujanna við
innsigling.una á Isafjarðarhöfn.
Veður var hið besta. Lá varð-
skipið á grunni í. alla fyrrinótt,
uns það losnaði á flóðinu í gær-
morgun.
Álfkdans
og briennan, sem Fram, og
Valur ætluðu að halda í gær-
kvöldi var frestað vegna þess
að veðurútlit var ekki got,t.
þJÓÐVILJINN
Eggert Guðmundsson
Ustmálari. opnar í. næstu viku
teiknifítofu á Skólavörðustíg 43,
þar sem áður var vinnustofa
Kristjáns Magnússonar, lifítmál-
ara. Gerir hann ráð fyrir, að
kenna aðallega að teikna eítir
lifandi fyrirmyndium, en þó mun
það fara eftir lægni nemenda á
hverju byrjaði verður. Stysti
námsthmi verður 3 mánuðir.
Egigert, Guðmundsson lærði
teikningu í 4 ,ár í listaháskólan-
um í Múnchen. Kennari hans
var Olaf Gudbrandsson, en
hann er frægur í sinni grein.
Teikningar Eggerts Guðmunds-
sonar, einkum andlitsteikningar
hafa hlotið mikið lof, þa,r á með-
al í. enskum, blöðum,, í sambandi
við sýningu er hann hafði í
London í fyrrahaust. Eggert
gerir ráð fyrir að taka að þessu
sinni aðeins fáa nemendur. FÚ.
Fjárglæframaður deyr
FRAMH. AF 1. SÍÐU.
.fjárglæfrafyrirtækii. Mál hans
var ekki að fúllu rannsakað, er
hann dó, er opinberlega tilkynt
að hamn hafi dáið úr tæringu,
en þar semí dauða hans hefir
borið svo snögglega að hendi
verður líjkið krufið til þess aö
ganga, úr skugga umi dánaror-
sökina. Van Zeeland er nú kom.-
inn til Englands, en, hann var
eins og menn muina kallaðui',.
heim á miðju Ermarsundá í gær.
Rifjast það nú upp, að það var í
sambandi við töp belgiska þjóð-
bankans, s,em Van Zeeland varð
að isegja, af sér. Hafði bankinn
tapað óhemju fé á ýmsum, gá-
lauslegum ráðstöfunum, þar á
rneðal hafði Júlíus Barmat kom-
ist yfir miikið fé frá banikanum.
Engum. hefir dottið í, hug að
drótta neinu óheiðarl.egu að Van
Zeeland, en balnkatöpin voru
notuð svo grimmilega á móti
honum og flokki hans, að hann
tajdi rétt að .draga sig í hlé.
Skíðakvikmynd
1. R. verður sýnd í kvöld kl.
9 í húsi K. F. U. M. við Amt-
mannsstíg. Aðgöngumiðar seldir
í. Stálhúsgögn.
Hnefaleikaskóli
Þiorsteins Gíslasonar tók til
starfa í gærkveldi. Æfingum
verður hagað eins og áður.
Skíðakvikmynd I. R.
Sýn.d í kvöld kl. 9 í húsi K. F. U. M. við Amtmannsstíg.
Aðgöngumiðar seldir í Stálhúsgögn Laugavegi 11.
Pantaðir aðgöngumiðar sækist fyri,r kl. 3.
Skemtlkveld
heldúr Vesturbæjarsellan í kvöld á Hótel Skjaldbreið kl, 9 e. h.
DAGSKRÁ:
Sameiginleg kaffidryklkja.
Píanóisósló.
Upplestur (þjóðkunnur rithöfundur).
Kvikmynd. Ferð um Kákasus.
?
Aðgangur 1 króna (kaf’fi innifalið)
SKEMTINEFNDIN
Y fÍFk|0]*St|Ó2»ll
við bæjarstjórnarkosningamar 30. p. m.
skipa: Pétur Magnússon, hæstaréttarmála-
flutningsmaður, Finnbogi R. Valdemarsson
ritsj. og Geir G. Zoéga, vegamálastjóri.
Framboðslistum ber að skila til odd-
vita yfirkjörstjórnar ekki síðar en 21 degi
fyrir kjördag.
Borgarstjórinn í Reykjavík, 6. jan. 1938.
Pétur Halldórsson.
0amla fbib A
l
Drottning
frumskóganna
Bráðskemtileg og afar
spennandi æfintýramynd.
Aðalhlutverkið leiikur hin
fagra; söngkona
DOROTHY LAMOUR.
IMyndin jafnast á við bestu
Tarzan- og dýramyndir er
sýndar hafa verið.
Af mælisf agnaður
Glímufélagfíinfí Ármann verður
haldinn í Iðnó föstudaginn 7.
jan. kl. 9 siðd. og hefst hann
með sameiiginlegri kaffidrykkju
Til skemtunar verður:
Ræðuhöld.
Söngur.
Eftirhermur.
D.a.nz.
Hljómsveit Blue Boys spilar.
Aðgöngumiða fá, félagsmenn
fyrifr sig og gesti Biína á afgr.
Álafoss og hjá Þórarni Magnús-
syni og kosta þeir kr. 3,00.
(Veitángar innifaldar).
Stjómin.
Ágæt skemtun
V estur b æ j ar sellan, hel dur
skemtikvöld á Hótel Skjaldbreið
í Ikvöld. Er þar margt til. skemt-
unar og mun engi'nn ,sjá eftir
að kom,a þangað. Komiið félagar
og takið með ykkur gesti!
Skemtunin er auglýst hér í
bla.ðinu, í dag. Ágóðinni fer til
útbreiðslu »Þjóðvilj ans«.
Nýja Bíó
Sýnir enn myndina, »Töfrar
vajd tónanna«.
Skákþing Reykjavíkur
hefst, næsta. sunnudag, 9. þ.
m., kl. 1, í K. R.-húsinu uppi.
Vicky Bamn.
Helena Witlfuer 25)
á. Eg isegi yður s,at,t, ungfrú Helena«, sagði hann,
en varir hans herptust sama;n, hann harkaði eitthvað
af sér.
Hún varð að skilja svona við þá, þeir stóðu þarna
upp við þilið, tveir karlmenn og héldu að brosin á
andlitum sínum væru eðlileg, en sársauki afmynd-
aði, svip þeirra.
Frú Yvonne dreif monsjör Samson yfir að píanó-
inu, og svertinginn kunni heldur en, ekki á því lagið.
Hann tók töfrahöndum á gamla hljóðfæris skriflinu,
og brátt hljómaði þaðan hrynjandi, sem, eggjaði og
æsti. Bassinn drundi, diskantinn vældi. Ömar frum-
skógarins æddu um hina borgaralegu vérönd. Fyr
en va,rði þiðnaði úr tónunumi harkan og tryllingur-
irm, og nú heyrðust þeir eins og kveinandi af heim-
þr.á, andvarpandi af áistarþrá, svo að konurnar lok-
uðu auigunum og vögguðu ,sér í lendunum. Yvonne
hafði haft skipti á þeim Rainer og Kolding lækni,
og Helena — Helena vissi ekki lengur hvað gerðist.
Þarna við píanóið sat svartur djöfull, og ikipti í spott-
a.na á lostugum gerfimannesikjum, lét þær hringsnú-
*) I tveimur fííðustu blöðum hefir láðst að skipta
,um númer sögunnar. Átti það að vera 23 og 24.
ast um sjálfa sig á gólfinu. Ljósiin sveifluðust, vegg-
irnir sveifluðust. Ennþá stóðu þeir Ambrosius. og
Kranich upp við vegginn með stirðnuð bros á vör-
um--------. Svo hvarf alt — ekkert, varð ef.tir nema
hrynjandinin, sem svertinginn knúði fram..
Það er ekki í, frásögur fært, hversu lengi dansað
var, og akki verður heldur um það sagt, hvort dans-
inn hafði áhrif á. ákvarðanir manna og örlög þeirra.
En þessir frumstæðu hljómar höfðu smpgið inn í
þau. öll, — en hvað var þetta annað en tilviljunar-
kend skemtun nokkrar rökkurstundir? Vér viljum
ekki halda því fram, að þessi fívarti málari hafi verið
verkfæri í hendi örlaganna, — þó að það ligigi nærri
að trúa því. En tónarnir hans — ymur frumskóg-
anna þarna á véröndinni — mun lengi óma í eyr-
um vorum semi forleikur þýðingarmikilla atburða.
Meier fann Kranich í garðinum,. »Þér verðið að
afsaka mjig, hjá stúlkunum, Kranich«, sagði hann
æstur. »Eg verð hér í nótt, ég er ómissiandi, vona
að þér skiljið«.
Bak við gullregnsrunna heyrðist hvísl, og kossiar.
Það sást glitta í rauðu slæðuna hennar Pastouri.
Ambrosius kom þar að, risastór og þungur i, spori
eii'vfí og burðarkarl. »Viljið þér gefa mér eld, herra
prófessor«, sagði Kranich hátt. Einhver hljóp frá
runnanum léttum skrefum.
* *
Bíllinn fjarlægðist út eftir þjóðveginum. Froskarn-
ir kvökuðu í öllum áttum. Kranich gekk niður að
bátunum yfir döggvott engið, og kveikti á lituðu lukt-
unum, sem. þau höfðu haft. með sér. Marx kom labb-
andi til hans, og ræskti sig.
»Kranich minn, það er dálítið sem mig langar til
a,ð biðja yður um, áður en Friedel kemur; viljið þér
ekki gera svo vel og vera í bátinum hans Rainers.
Við — við erum sjaldan ein — og við erum þó trú-
lofuð. Þér megið ekki móðgast af þessu«.
»Nei, nei, — þetta er alveg ,sjálfsagt,«. Kranich
leysti bátinn með einni hendi. Rainer og Helena kom.u
rétt, í því, og fóru út í hinn bátinn.
»Verðið þér ekki með Marx, Kranich«, spurði Rain-
er og ýtti um Ieilð frá bakkanum.
»Jú, auðvitað«, sagði Kranich, og stóð einn eftir
á árbakkanum. Honum var ofaukið þarna í sumar-
nóttunni.
Eg verð að leigja mér bát, og róa einn heim, hug,s-
aði hann með sér og lagði af stað heim tjl gistihúss-
ins, en alt í einu nam hann staðar. Ég sem get ekki
róið framar! Og það v-arð biturt og sárt að verða
að kannast við þetta fyrir sjálfum sér, og horfa á
eftir bátunum, með rauðu ljósin, og hjónnleysin, sem
í »tvímenning,s-sjálfselsku« skildu hann eftir. Ég verö
að ganga heim, hugsaði hann. Hver veit nema að
vaxi blóm á vegarbrúninni, og hugsast gæti að maö-
ur færi að sjá ljósormana, Svo lagði hann af sfað.
Hann var mjög einmana, — í myrkrinu fylgidi hon-
um ekki eiinu sinni skuggi---------.
»Þú hefir verið svo fögur i dag, Helena«, sagði
Rainer, að ég hef varla getað afborið það. Þú ert eins