Þjóðviljinn - 15.02.1938, Blaðsíða 4
SfB [\fý/aJ5io a§
Irska byltingalietjan
(Beloved Enemy).
Gullfalleg og- áhrifamikil
amerígk kvikmynd er sýnir
hrífandi ástarsögu um írsk-
an uppreisnarforingja og
enska aðalsmey.
Aðalhlutverkin leika:
MERLE OBERON og
BRIAN AHORNE.
Næturlæknir
í nótt; er Jó.n Norland, Ingólfs-
stræti 21, sími 4348.
Næturvörður
er þessa viku í Laugavegs- og
I ngólfsapóteki.
Útvarpið í dag
13.00 Setnitng Alþingis.
19.20 Þingfréttir.
19.40 Auglýsingar.
19,50 Fréttir.
20.15 Erindi: Fiðlusnillingurinn
Paganini (Theodór Árnason
fiðluleikari).
20.40 Hljómþlötulr: Létt lög.
20.45 Húsmæð'ratími: Sálfræði-
legt uppeldi; barnsins innan
þriggja 'ára, I (frú Aðalbjörg
Sigurðardófttir).
21.00 Symfóníu tónleikar:
a) Tónleikar Tóniistarskól-
ans.
b) (21.40) Tónverk eftir Pur-
cheli ( plötur).
22.30 Dagskrárlok.
\
5 áskrifendar
í gær.
1 gcer komu aðeins 5
nýir áskrifendur að Þjóð-
viljanum.
Síðustu daga í síðustu
viku komu að meðaltali 10
ásikrifendur á dag.
Látið töhma ekki verða
lægri þessa viku.
X iiiimlögg j öfin
FRAMIL AF 3. SÍÐU.
benda verkalýðnum á það hvern-
ig alþýðan geþi komið þessum
■uppvakniingi fyrir kattarnef,
þar sem hún segir í áliti sínu:
»Því væri œskilegt að ekki þyrfti
að vera um ha-rða andstöðu —
allra síst rökstudda — gegn
lienni (þ. e. vinnulöggjöfinni,
ritstj.) að rœða ... Á þessurn
síðari atriðum veltur það áreið-
anlega að mjög nviklu leyti, hvort
löggjöf in er framkvcemanleg. En
reynist hún ekki framkvœman-
leg, nœr hún auðvitao ekki.
tilgangi sínum og er papp-
írsgagn eitt eins og sum-
staðar hefir orðið um viss á-
kvæði slíkrar löggjafar í öðrum
löndum«.
Þes,sar bendingar um »rök-
studda andstöðm mun verka-
menn taka til greina.
Iðja, félag verksmiðjufólks:
Adalíundur
verður liaidinn annað kvöld, 16. þ. m. kl. 81 í Alþýðuhúsinu
(gengið inn frá Hverfisgötu).
FUNDAREFNI:
1. Venjideg aðalfundarstörf.
2. Önnur mál, er fram kunna að koma.
Félagar sýni skírteini við innganginn.
Fjölmennið stundvislega.
STJÓRNIN
^mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm^
HAPPDRÆTTI
HÁSKÓLA ÍSLANDS.
Frá Happdrættina
Sala liappdrættismida er nú í fullum gangi
um land alt. Nú eru allir miöar í umferð,
sem leyfilegt er samkvæmt liappdrættis-
lögnnnm.
ATHUGIÐ:
Til 15. febrúar hafa menn forréttindi að númerum
sínum, eftir þann tíma eiga menn á hættu að þau
verði seld öðrum.
Umboðsmenn í Reykjavík hafa opið til kl. 10 e. h.
þriðjudag (15. þ. m.)
i
Umboðsmenn i Reykjavík eru:
Frú Anna Ásmundsdóttir & frú Guðrún Björnsdóttir
Túngötu 3, sími 4380.
Dagbjartur Sigurðsson, kaupmaður, Vegt.urgötu 42,
sími 2814.
Einar Eyjólfsson, kaupmaður, Týsg.ötu 1, simi 3586.
Elís Jónsson, kaupmiaður, Reykjavíkurveg 5, sími
4970.
Helgi Sívertsen, Austurstræti 12, sími 3582.
Jörgen Hansen, Laufásvegi 61, sími 3484.
Frú Malren Pétursdóttir, Laugaveg 66, sími 4010.
Pétur Halldórsson, Alþýðuhúsinu.
Stefán A. Pálsson & Ármann, Varðarhúsinu, sími
3244.
Umboðsmenn i Hafnariirði eru:
Valdemar Long, kaupmaður, sími, 9288.
Verslun Þorvalds Bjarnasonar, sími 9310.
A Gömla I5ib
Prír fóstbræður
Stórfengleg og spennandi
amerisk talmvnd, gerð eft-
ir hinni ódauðlegu skáld-
,sögu.
ALEXANDER DUMAS
fer á miðvikudagskvöld 16. febr.
um Vestmannaeyjar til Hull,
Hamiborgar og Ka.upmanna-
hafnar.
n:o A|whvi:M
í":'í iV(--rrm
Esja
Aus'tur um land fcstudag 18. þ.
m. kl. 9 s. d.
Tekið verður á móti flutningi
í dag og' til hádeg-is á morgun.
Siglufjörður
FRAMH. AF 2. SIÐU.
legum flokki.
Félagið vottar minnihluta
sambandsstjárnar fylsta traust
fyrir afstöðu hans í þessu máli
og skorar á alla sanna verklýðs-
sinna í þessu landi að beita sér
fyrir að sameining geti orðið að
v,e\ruleika ekki sídar en á næsta
hausti«.
Þá kom fram tdllaga um að
víta brot.trekstur Jón Baldvins-
sonar úr Dagsbrún. Var sú til-
laga feld með 108 atkvæöum
gegn, 7.
Allir lögðu. fundarmenn, jafnt
I>eir, sem stóðu að hægri tillög-
unum.;, áherslu á það að sam-
starfinu bæri að halda áfram
á Siglufirði eins og ekkert hefði
í sikorist.
Yicky Banm,
Helena Willfuer 49
»Voruð þér hræddar?«
»Já«.
»Reynduð þér að f.á Rainer ofan a.f þessaii fyrir-
ætlun. Urðuð þið ósátt?«
»Nei, svo langt gekk það ekki«.
»IIvað gerðist svo?«
»Seinna, þegar hann tók sprautuna, og kom til
mín — —«
»Hvað gerðist; í millitíðínni?«
»Ekkert. Við töluðum saman. Rainer talaði vio
mig«.
»Hvað sagði hann?«
»Það vil ég helst ekki segja«.
Ra.nn^óknardómarinn málaði skugga á vínberin sín,
og bætti við nokkrum vínviSargreinum.
»Hafáð þér síðustu vikurnar haft náið samband viö
aðra karlmenn«, spurði hann harkalega.
»Ég? Nei! — Hyersvegna spyrjið þélr,----«
»Hafið þér og Ambrosius prófesisor haft ástafarir?«
»Nei, nei! Varir Heienu Willfúer hvítna upp.
»Þé(r hafið sést fcoma seint um kvöld frá brautar-
stöðinni ásamt Ambrosiusi prófessor, og leit út fyrir
að þið væruð að koma, úr sameiginlegri ferð«.
»Herr,a minn trúr — var það þá — við hittumst
af tilviljun, hann varð lasinn á leiðinni —«
»Var Rainer afbrýðissamur við Ambrosius prófess-
or?«
»Rainer? Nei!«
»Getið þér skýrt það fyrir mér, hvernig ykkur fór
að detta í hug að fremja, sjálfsmorð? Ég sé þarna
fyrir mér tvær ungar og hraustar manneskjur, á kafi
í hamingjusömu ástalífi. Rainer er nýbúinn að taka
ágætt embættispróf, og þér eruð í þann veginn að
taka doktorsgráðuna.. Ég get; ekki fundið neina skyn-
samlega skýringu á þessu tiltæki«.
»Rainer átti ekker.t lífsþor. Hann hafði óbeit á námi
sínu, og við það bættust erfiiðajr heimilisástæður. Fyr-
ir skömmu fékk hann að vita að faðir hans gengur
með ólæknandi sjúkdóm. Hann reis ekki undir þeim
byrðum, er á hann voru lagðar —«
>-Öjá — ég skal láta það liggja á mdlli hluta, hvort
slíkar æskuáhyggjur, geta tali.st ástæðai til sjálfs-
morðs. Segjum að Rainer hafi óskao sér dauða;. En
hvað kom yður til að samþykkja það að fylgja hon-
um í 'dauðann? Þér höfðuð engai ástæðu —«
>; Ég varð fyrir áhrifum af honum —«
»Þér hafið lýs,t Rainer sva að hann hafi verið ör-
geðja og auðhrifinn, en þér virðist vera köld og ákveð-
in. Ég mun í bili sleppa þeim möguleika, að'hér sé
um líflát að ræða að yfirlögðu ráði. Þét hafið lofað
Rair.er að hjálpa honum til að deyja, af því að hann
sjálfan hefir brostió kjark til þess, og framkvæmt
verknaðinn með fullu samþykki, hans. Slíkt; er refsi-
vert, en ekki talið til glæpa. Yður er vissara aö
kannast við þáttöku yðar. Það gæti, létt refsinguna,
og gert yður ólíkt meira gagn en þessi ósannindavef-
ur yðar«.
»Herra rannsóknardómari, ég játa það, a,ð þannig
hefði það getað orðið, en það gerðist ekki svona.
Rainer brast ekki kjark, það var ég sem var hug-
laus. Ég er ekki kjörkuð neimá gagnvart lífinu, eins
var með hann gagnvart dauðanum«.
»Það er leitt að þú skulir vera svona, þrjósk«, skein
út úr svip dómarans. Ha,nn reyndi íyrir sér á nýj-
an leik.
»Þér urðuð fyrir áhrifum af Rainer? Þurfti ekki
ainnað til að gera yðúr leiða á lífinu?«
»Ég hef rnínar áhyggjur —«
»Hverjair eru þær?«
»Persónuleg,s eðlis, en líka fjárhagsáhyggjur. ,Ég
á enga að, og hef átt mjög erfitt á námsárunum. Und-
anfarið hef ég haft mikil útgjöld —■ altof mikil eftii
efnunum, og ég- var hrædd um að ég yrði að hætta
námi«.
- Rannsóknardómiarinn lagði frá sér blýantinn, og
horfði hvast til Heleinu.
»Þér hafið haft, samband við mann að nafm Rauner,
er oft hefir komist í tæri við lögregluna. Kannist
þér við það?«
»Já, ég leiifcaði, til hans«, sagði Helena lágt og
hræðslulega.
»Hj.álpaði hann yður við fostureyðingu?«
»Nei«.
»Fangelsislæknirinn verður látinn skoða yður. Ég