Þjóðviljinn - 16.02.1938, Blaðsíða 4

ss t\íy/a Ti'io s@
Rússneska
kvefið. #
(Ryska Snuvan).
Saensk háðmynd frá
Svensk Filmindustri er
sýnir á fskoplegan hátt
hverjum a.ugum Svíar líta
sitarfsemi kommúnista í
Svíjþjóð.
Aöalhlutverkin leika:
Edvin Adolphson, Karin
Svanström., Siskan Carlson
o. fl.
Aukamynd: hinm heims-
frægi
Donkósakkakór
syngur gamla rússneska
þjóðsöngva.
Orboíginní
Næturlæknir .
Halldór Stefánsson, Ránar-
göt;u 12. Sími 2234.
Næturvörður
er þessa viku í Laugavegs- og
Jngólfsapóteki.
Útvarpið í dag
8.30 Enskukensla.
10.00 Veðturfregnir.
12,00 Hádegisútvarp.
15.00 Veðurfregnir.
18.45 Islenskukensla.
19,10 Veðurfregnir.
19.20 ÞingfVéttir.
]9.40 Auglýsingar.
19,50 Fréttir.
20.15 Bækur og menn (Vilhj. Þ.
Gíslason).
20,30 Kvöldvaka.:
a) Oscar Clausen: Rif á Snæ-
fellsnesk I.
b) Frá Lifchauen: Samtal
(Sig. Benediktsson cg Theo-
doras Bieliachinas).
c) Vilhj. Þ. Gislason: Úr
Erfiðleikar ítala í Abessiníu.
Fjöldi ítalskra landnema snúa aftur
til ítaliu allslausir
Vatnsdælasögu, III.
d) Sigurður Einarsson dósent;
Kvæði (»Hinir tólf«, eftir Al-
exander Block).
Ennfremiur sönglög og har-
móníkulög.
22.15 Dagskrárlok.
Skipafréttir
Gullfoss er á leið lil Leith frá
Vastmannaeyj um. Goðafoss fer í
kvöld um Vestmannaeyjar til
útlanda. Brúarfcss kom frá út-
löndum, í gær, Lagarfoss er á
leið til útlanda frá Austf jörðum,
Defctáfoiss fór frý Hull í gær,
Selfoss er í Reykjavík.
Togararnir
Sindri kom af ufsaveiðum í
gær og ennfremur kom Kári af
veiðum.
Iðja
félag verksmiiðjufólks heldur
aðalfund sinn í Alþýðuhúsinu.
við HverfisgÖtiU kl. 8V í kvölcl.
Á dagskrá eru venjuleg aðal-
fundarstörf og ö'nnur mál, sem
upp kunna a.ð verða borin. Fé-
lagar eru beðnir að mæta stund-
vfslega og sýna ekírteini við inn-
ganginn.
Trúlofun
Nýlega hafa opinberað trúlof-
un sína Áslaug Þorsfceinsdóttir,
Laufásveg 58 og Guðbergur
Jónsson, Vestuhgötu 15.
Fræðslukvöld
heldur Félag ungra kommún
ista, að Hótel Skjaldbreið annað
kvöld (fimtudag). Nánar aug-
lýst á morgun.
Bjarni Björnsson
hélt skemtun í gærkveldi í
Gamíla Bíó fyrir fullu húsi. Þar
sem. aðsókn er svoi mikil að
skemtunum Bjarna hefir hann
ákveðið að endurtaka hana ann-
að kvöld í Gamla Bíó kl. 7,15.
Þarf ekki að efa, að enn munu
Síðustu vikuirnar hafa menn,
sem staddir voru í Djibuti og
Massana crðið þe,ss varia' að
þangað kom óvenjulegur fjöldi
Itala, sem, vo'r,u á heimleið frá
Abessiniu.
Meðal þeirra, sem sneru heim
frá Abessiniu voru ekki aðeins
Verslanarmanna-
lélagið
FRAMH. AF 1. SIÐU.
þykt með öllum, greiddum atkv.
gegn einu.
»Aðalfundur Versluna'rmanna-
félagsins haldinn þriðjudaginn
15. fe;br. 1938 lýsir fullu van
trausti á m,eiri hlufca sambands-
stjórnar Alþýðusambands ls
landis, viðvíkjandi brottrekstri
Héðins Valdimarssonar úr
stjórn Alþýðusambandsins og
telur hana lögleysu eina, og
markleysu. Ennfremur lýsir
fundu/rinn fullu trausti á minni.
hluta. samandssfcjórnar.
Félagið vítir hverskonar
sundrungarstarfsemi á allsherj-
arsamtökum alþýðunnar, en
skoirar jafnframt á stjórnir
verklýðsflokkanna að hraða sein
mest, einingu alþýðunnar í, einn
scsíaUstiskan lýðræði,sflokk«.
margir eiga eftir að hlusta á
Bjarna og verða, þeitr nú að hafa
hraðann á, því ekki er víst, hve
oft hann lætur heyra til sín í
úr þessu í vetur.
Gamla Bíó
sýnir kvikmyndina »Þrír
fóstbræður«. Er kvikmynd þessi
fcekin eftir hinni neimsfrægu
sögu Alexanders Dumas, sem
flestir kannast við.
verkamennis-nir, sem þangað
höfðu verið sendir til vegagerð-
ar, held.ur einnig þeir, sem fóru
til Abessiniu til þess að nema
þalr land. Landnemarnir hafa
fengið nóg af landnámi sínu,
þeir snúa heimi á leið aftur, eftir
að hafa eytt, því litla, sem þeir
áttiu til þess að reisa »keisara-
dæmið«. Sama máli gegnir um"
fjölda, veii’slunarmannanna. Þeir
hverfa, nú aftur heim til Italíu,
efti'r að vonir þeirra voru
bk’osfnar um að geta rekið arð-
sama verslun í Abessiniu. Jafn-
vel ítalskir stórkapitalistar eru
byrjaðir að dkiaga, til baka fé
það. sem þeir höfðu lagt í starf-
semi í Aþessiniú.
Orsaikir þeéjsa fyriirbæris eru
fjölda. margar. Landnemarnir
velrða að greiða, um 500 l'ranka,
fyirir hverja ekru af landi, sem
þeir fá til ræktunar. Byggingar-
kostnaður er allur afarhár í
landinu. Þannig kosfcar það að
minsta ko,sti 50000 franka fyrir
landnemann að húsa jörð sína,
Þá bætiir það ekki úfr skák að ít-
ölsku landnemnrnir geta aldrei
verið óhultir eina einustu stund.
F j an dskapur Abessinium anna
blossiar upp daglega einhvers-
staðar í landinu c,g landnemarn-
ir geta því æfinlega átt. það á
hættu, að bústaðiír þeirra verði
lyrendir og þeir sjálfir myrtir.
öll viðþkipti, milli Itala og
Abesissiniumanna ganga, mjög
illa. Eikt af því sem hefir orsak-
að þetfca er það að fasistiskir
embættismenn reyndu fyrst aö
»pranga« gömlum, ógildum pen-
ingaseðlum, happdlrættismiðum
og öðru dóti til ihnfæddra
manna. Síðar komust þeir að
raun um hyer brögð vor,u í taíli
og fást nú ekki tál þess að t,aka
við 'gildum peningaseðlum af
cfcta við að þeir séu verðlausir.
& Gamlarbió
Prír fóstbræður
Stórfengleg og spennandi
amerísk talmynd, gerð effc-
ir hinni ódauðlegu skáld-
sögu.
ALEXANDER DUMAS
Krakkar.
Lesstofa Ungherjanna á
Vatnsstíg 3 verður opin í dag
milli 5—7 og á morgun milli 5
—8.
Lesliringur
í Islandssögu verður i kvöld
kl. 8 á. Vatnsstíg 3. Áki Jakobs-
son talar um einokunartímabil-
ið. —
Frá Alþingi
FRAMH. AF 1. SIÐU.
manna, á þessa leið:
EFRI DEILD:
Forseti. Einar Árnason, (8 at-
kvæði). Auðir seðlar 7.
1. var.aforseti: Magnús Jóns-
son (6 afckv). Auðir seðlar 9.
2. varaforseti Sigurjón Á. Öl-
afsson (7 atikv.), Auðir seðlar 8.
Skrifarar Efri deildar: Páll
Hermannisson, Bjarni Snæ-
bjötrnsson.
NEÐRI DEILD:
Forseti: Jörundur Brynjólfs-
son (17 atkv.), auðir seðlar 13.
1. varafors&ti': Gísli Sveinsson
(10 atkv.), auðír seðlar 20.
2. varaforseti: Finnur Jóns-
son (18 atkv.), auðir seðlar 13.
Skrifarar Neðri deildar: Vil-
mundur Jónsson, Eiríkur Ein-
arsson.
Á mogun verða engir fundiir.
Yicky Banm.
Helena Willfuer 50
ráðlegg yður að segja s.att«.
»Ég — ég er með barni, hehra rannsóknardómaric,
sagði Helena lágt.
»Þaðer svo! Mjög þýðingarmikið. Hvor þeirrja Rain-
er eða Ambrosius er faðir að því?«
»Svona spurningum, neita ég að svata«.
Þögn. Skrifarinn borar í eyrað á sér cg horfir með
eftirvæntingu á dómarainn, sem er, að draga samian
þaö sem hann hefir orðið ví,sari. Nú byrjar hann aft
ur að spyrja um Rainer cg morfínsprautuna.
»Þér láguð í rúminu, Rainer kom með sprautuna,
og þið urðuð ósátt. Hvernig va,r það?«
»Úg varð viti mínu fjær af hræðslu. Ég hnipraði
mig saman uppi við þil og kallaði: »Nei, nei, ekki
sfcrax! Ég vil ©kki deyja strax!«
»Hvernig tók Rainer því?«
»Ra,iner varð dapur, — eða reiður, — ég veit. ekki
hvort var, hann var svo ólíkulr sjálfum sér alt þetta
kvöld. Hann reyndi að telj a um, fyrir mér, hélt, mér
fastri og isagðk »Vertu nú þæg, þú finnur ekkert til,
þér batnar í höfðihu«. og hann ætlaði að fa.ra að
nota sipraufcuna---«
»Hvað gerðuð þér þá?«
»t’g stökk fram úr rúminu, og yfir að glugganum.
»Eg vil ekki látu þig gera það«, kallaði ég. »Ég ætla
að gera það sjálf. Ég læt þig ekki gera það nema ég
vilii isjálf! Já — svona var það«.
»Hvað gerðist, þá?«
»Rainer sagði eitthvað, ég held að hann hafi kallað
eitthvað á, þessa leið: »Þú ætlar þá að yfirgefa mig«.
Ég sat blýföst úti við gluggann, og æfclaði að svara
honum, en kom ekki upp einu orði, varirnar titruðu
eins og ég hefði krampa — — Svo varð alt kyrfc að
baki mér! Ég leit við, og sá hvar Rainer sat á rúm-
stokknum, og það var einkennilegur glampi í augum
hans. Splrautan datt úr hendi hans, og þá vislsi ég að
hann var farinn«.
»Ungfrú Willfuer, reynið þér aö muna þetta ná-
kvæmlega. I hvolrri hendinni hélti Rainer á spraut-
unni, þegar hann kom til yðar og, þér láguð í rúmiinu«.
»Það man ég ekkik<.
»En það ,e,r ákaflega þýðingarmikið. Reynið að ein-
beita hugsunum yðar. 1 hvoirri hendinni hélt hann á
s,prautunni?«
»Alt sem. gerðist var sem i þoku fyrir mér«, sagði
Helena, og lagði affcur augun. Fyirst sá hún ekke,rt,
svo ,sá hún Rainer allt í ein.u fyrir hugskotsisjónum
sí’ium. Hann stóð við ljóskerastaur og horfði upp til
hennaií', hann hélt á einhverju í vinstri hendinni; það
var ekki moirfínsprauta, — nei, það va,r vöndur úr
snjóklukkum, með rcikum moldarköglum hangandi við
ræturnar —
»Ég held að hann hafi haJdið á, sprautunni í vinstri
hendi,« — sagði hún loks, eins, og' upp úr svefni.
»Hvar lá sprautan, þegai;. Rainer misti hana,.
»Á gólffceppinu fyrir framan rúmiö. Ég tók hana
upp, — nú var ég hætt að skjálfa, og var orðin köld
og róleg'. Nú er komið að mér, hugsaði ég. Rainer
horfði á mig döprum augum, og ætlaði að fara, að
• segja eitthvað, varir hans bærðust, en orðaskil heyrð-
ust ekki. »Ég eft’ að koma til þín«, sagði ég, en ég veit
ekki hvorfc hann skildii það! Ég gekk yfir að boröinu
til að fylla sprautuna,, en heyrði þá eitbhvað að baki
mér. Rainer hafði dottið útaf á r.úmið. Ég henti frá
mér sprautunni, og reisti hann upp. Ljósopið í augum
hans var eins og mjó rönd. Ég lagði handlegginn und-
ii' höfuð honum og hallaðil því að mér. Hann andaói
reglclega, en lá þungt upp að barmli mínum. Mér var
orðið kalt. af því að sitja svona meó hann, og; dró tepp-
ið yfit okkur. Það var engu líkara, en hann svæfi.
Seinna, — hvenær veit ég ekki með vi,ssu, heyröist
korra örlítið í honum, og munnur 'hans opnaðist, ha,nn
andaði ennþá, en svo hægt ,að það fanst vairla. Ég
veit ekki hvað lengi stóð á þessu. Ég veit heldur ekki
hverær hann légt- það var engin snögg bieyting. Ég
varð isköld og dofin. Þegar ég fór á fæfcutr. var orðið
bjart af degi og fuglarnir farnir að syngja! Ég lagði
Rainer í rúrnið, veitti honum nábjargirnar og breiddi
ofan á hann. Liljurnar lagði ég á brjóst honum. Svo
klæddi ég mig'«.
»Og l>é hafið vitandi vits, hætt við tilhugsunina um
sjálfsmoró«.
»Vitandi vits, — nei! Ég var hálfrugluð, og vissi
ekki hvað ég gerði. Ég var hvarttveggja í senn, æst,