Þjóðviljinn - 19.02.1938, Side 3

Þjóðviljinn - 19.02.1938, Side 3
PJOÐVILJINN Laugardagurinn 19. febr. 193S. pJÓOVIUINN Málgagn Kommfinistaflokks Iilands. Rititjóri; . Einar Olgeirsson. Rititjórn! BergstaSastrætl 30. Slmi 2270. Afgreiðsla og auglýsingaskrif- ■tofa: Laugaveg 38. Slmi 2184. Kemur öt alla daga nema mfinudaga. Askriftagjald fi mfinuði: Reykjavlk og nfigrenni kr. 2,00. Annarsstaðar fi landinu kr. 1,25 1 lausasölu 10 aura eintakið. Prentsmiðja Jðns Helgasonar, Bergstaðastræti 27, slmi 4200. Afstaðan til ríkis- stjórnarnnar. Það er furðuleg ósví.fni, sem N. Dbl. og Alþbl. leyfa sér í blaðamensku þessa dagana í til- raunum sínum til að spilla á milli Framósknar og íslensks verkalýðs, se,m' nú er að samein- ast í einn flokk. N. Dbl. dirfist að halda því fram að komimiúnistar og sa,m- eiiningarmenn í Alþýðuflokknum hafi sagt að »bændur hafi grætt alt á samvinnu stjórnarflokk- anna«, en veirkamenn ekkert. Blaðið getiur hvergi fundið þess- um, ummælum stað. Þetta eru staðlausir stafir, tilbúnir af því sjálfu tiil að spilla á milli verka- manna og bænda. — Það sem kommúnÍBtar hafa ásakað ríkis- stjórnina fyrir er að hún hafi verið of væg gagnvart hringun- um, heildsölunum, og bankavald- inu, en sannarlega ekki að hún hafi gert of mikið fyrir bænd- ur. Við kommúnibtar viðurkenn- um yfirleitti alls ekki þær hags- munamótsetiningar milli bænda og verkamanna, sem klíka Jóns Árnasonar alt, af er að hamra á og reyna að skapa og stækka, með því að tala máli örfárra stór bænda (og bankavaldsins) gegn * verkalýðnum, en ekki máli meg- inþorra, bænda, ,sem sjálfir lifa af vinnu sinni, og hafa samskon- ar hagsmuni í öllum höfuðatrið- um og verkamenn. Yfirlýsingar Finnboga Rúts um áhuga hans fyrir áframhald- andi stjóirnarsamvinnu tekur auðvitað engiinn íslenskur stjórn- málamaður alyarlega, — ,síst af öllu nokkur Framsóknarmiaður. Það er sá gorgeir, sem þessi mað ur hefir gert að aðalinnihaldi í pólitík Alþýðuflokksins, sem veldur því nú, að hægri foringja- hópurinn þýtur eins og útblás- inn loftbelgur burt frá fólkinu, sem hann, átti að vera tengdur við, — en tengslin voru aldrei nema á pa,ppí,r Alþýðublaðsins, svoi það var ekiki von þau héldu. Afstaðai Kommánistiaf lokks ■ ins til ríkisstjórnarinnar er aug- Ijós og almenningi kunn, Komjn- únistaflokkurinn mun styðja þeksa, ríkisstjórn gegn öllum á- rásum, afturhaldsins og tilraun- um íhaldsins til að steypa henni. Hann mun vinna að því öllum árum, að fá þessa stjórn til að taka, upp fasta og ákveðna, stjórnarstefnu gegn auðmanna- klíku landsins og m,eð hinum yinnandi stéttum. Með því móti skapar iíka stjórnin sér vinsæld ■ ir og lýðræðinu tiltrú, — og þess Hægri foringjarnir játa að þeir hafi ætlað að kljúfa Alþýðu- flokkinn á sambandspinginu. Klofningsmennirnir gefa út ávarp, par sem þeir lýsa því yfir, að klofningur hafi vofað yfir á sambandsþingi og þar sem þeir höta, að kljúfa flokkinn ef sameiningin tekst. Klofningsmennirnir í Alþýðu flokknum vifð'ast: ekki ætla að gera endaslepti við' »hugsjónir«! sínar um; að tvístra 'röðum verka lýðsins. Mennirnir, s:em á Alþýðu sia,mba,ndsþingi í haust, höfðu bundist, skriflegum, samningum um að kljúfa flokkinn, ef þeir yrðú í, minni hlutia, og gengið yrði til samstarfs við kommún- ista, hafa nú lagt af stað í nýja herfefrð og safnað nýjum undir - skriftumi og nýjumi heitum um að halda áfram, á sörnu braut. Að vísu verður ekki annað séð, eftir venjunni, en að skriflegir cg undirritaðir samningar og samþyktir hafi lítið að segja þeg ar Jón Baldvinsson og Co eiga hlut að máli. En þó bendir alt til þess að hann og félagar ha,ns standi við heit þau, er þeir gera alþýðunni tiil bölvunar, þó að hin um hætti fVemur til þess að gleymiastl I Alþýðublaðinu í. fyrradag biírtist ávarp frá kiofningsmönn- unum, undirritað 29 nöfnum. Skarta, þar fyrst og íremst nöfn höfuðsnmnna hægri klíkunnar. En þar að auki er svo að sjá sem, þeir hafi kúgað til undir- skrifta, nokkrar ístöðulitlar sál- ir innan flokksins, sem1 töldu vegna skoðar Kamúnistaflokkur- inn það sem ótvíræða skyldu sína gagnvart fólkinu og við- haldi lýðræðisins, að gagnrýna þær aðg'erðir ríkisstjórnarinnar, sem vinna í öfuga átt við það, sem hér er nefnt. Kommúnistaflokkurinn skoð- ar það sem aðaiatriðið i íslensk- um sitjórnmálum nú að allir vinstri flokkarnir myndii örugt samband sín á milli — þjóðfylk- ingu, sem stendur í hinu nán- asta samhandi við fólkið sjálft og samitök þess á öllum sviðum. Og Kommúni staf lokkurinn treystir því að einmitt sú mynd- un sameinaðs veiklýðsflokks, sem sigra skal þrátt fyrir allar klofningstilraunir, verði til. að flýta fyrir því að sterk cg stefnu föst vinstri stjórn skapist, hér, er sé laus við þá æfihtýyamensku annarsvegar, sem áhrif Alþýðu- blaðsins og ritst|jár.a þes,s hafa valdið í, stjórnarsamvinnu und- anfarið, og það afturhafd hitns- vegar, sem Landsibankinn með milligöngu Jóns og Jónasar hafa reynt að þröngva upp á stjórn- ina — stundum með árangri — á þessum árum. Það er engum efa bundið að enigin í,slensk stjórn hefði nokk- urntíma verið sterkari hjá fólk- inu en slík vinstri stjórn myncli vera. mat sínum. hætt. í höndum hægri foringjanna. Skal nú, plagg þettia tekið tii nokkru nánari meðferðar. Er þá fyrst að getla þess að með plaggi þessu játa hægri for- ingjarnir afdráttalaust, að á Alþýðusambandsþingi hafi þeir ætlað að kljúfa flokkinn ef til- lögur Héðins, V aldimarssonar hefðu náð samþykki þingslns. Lengra en að Vilmundar'-tillög- unni »gati Alþýðuflokkurinn ó- klofinn ekki gengið«. Þetta' er að vísu engin ný sannindi fyrir al- menning, en hinsvegar verður það eftir atvikumi að teljast heppilegti fyritr alþýðuna að hafa, slíka yfirlýsingu staðfesta með undirskriftum hægri foring.j- annar. Alþýðan mun draga sínar ályktanir af þessu síðar. Hægri foringjar Alþýðuflokks ins. börðu í gegn um Alþýðusam- bandsþingið tillögu Vilmundar Jómssonar, af því að þeir vissu, að kommúnistar mundu aldrei ganga að henni. Þegar þau á- kvæði vcii'u komin inn gátu hægri foringjarnir fallist á samt- einingu. Hinsvegar á m,eðan eng- in slík ákvæði vpru fyrir hendi hótuðu þeir að kljúfa flokkinn. Þeir viidu sem sé enga samein- ingu. Alt skraf þeirra og Alþýðu blaðsins umi »tafaiiausa sam- einingu« var fals og blekkingar, til þess að látast koma á móti kröfumi fólksins. Það va.r því tæplega von, að þerr menn sem, af einlægni vildu vinna að samefningu flokkanna gerðu sér þetta að góðu. Þeir voru meirihluti sambandsþings- ins og hinn raunverulegi vilji flokksins.Það hljómar því heldur hjáróma þegar talað er um klofningsstarfsemii sameiningar- mannannai á þingiinu undír for- ustu Héðins Valdimarssonar. Þá e.r meiri hluta fulltrúanna bríxl- að um að þeir hafi ekki vitað hvað va.r í húfi ef tíillaga Héðins Valdimar,ssonar og Jóns Guð- laugssonar hefði verið samþykt og er þar átt við klofning í flokknum. Af ýfiirlýsingu meiri hlutans, sem nýlega hefir verið birt, sést hinsvega.r að þeir vissu gjörla, hvað var í húfi. Þeir hurfu frá því að gera meiri hlutavald sititi á þinginu gild- andi, af því að þeir vifesu að Jón Baldvinsson, Stefán Jóh. Ste- fánsson og fleiri voiru staðráðn- ir í því að kljúfai flokkinn. Nú eru það þessir menn, sem hægri foringjarnir brixla um klofn- inigsstarfsemi í samia plagginu og þeir játa, að þeir sjálfir hafi verið ákyeðnir í að kljúfa, ef lýðræðislegur meirihluti þings- ins gengi á móti vilia þeirra. 0> Þá ræðir plaggið nokkuð um kosniúigabandalag Alþýðu- og Kommúnistiafloikksins. Ekki get- ur þó pla'ggið tlekið þetta mál svo til meðferðar að það lýsi því ekki yfir að hægri foringjarnir vilja ekki heyra sameininguna nefnda,. Um kosningabandalagici gegni alt öðru máli en um sam- eáninguna. Munu hægri foringj- arnir hafa séð sér heppilegast að ráðast. ekki á samvinnu verk- lýðsflokkanna úti á, landi. Enda má verá að þá hefði nokkru færri nöfn skrifað undir yfirlýs- ilnguna, því að flestum, er svo fairið að þeim mundi þykja það með verr-i verkum að undirrita ,sinn eigin dauðadóm. En í Reykjavík átti þetta kosningabandalag engan slíkan rétt á sér« (þ. e. til þess að hindra, völd íhaldsins — ritstj.). Þá fullyrðir áyarpið ennfremiur að hér í Reykjavík hafi, inn.ih.ald kosningaibandalagsins verið ann- að en úti á I.andi. Hér í Reykja- vík hafi það verið liður í sam- einingu flokkanna, en ekki ann- alrsstaðar. Því hiafi meiri, hluti samþa,nd,sst,jórnar látið málið af- skiptalaust1 í kaupstöðunumi víða út um land, en hins- vegar rekið þann mann úr röð- um sínum, sem, beitti sér fyrir kosningabandailaginu hér, af því að' ,hann hafði um leið samein- ingu flokkanna, bak við eyrað. Kemur þar þriðja yfirlýsing hægri mainnanna um að öll fögru, orðin um sameinaðan verklýðsflokk hafi verið hróp- yrði ein og lygar. Umi hitt þarf ekki að ræða í þessu sambandi, að bæði jafnað- armenn og komimúnistar úti á la,ndi skoðuðu kosningabanda- lagið, sem spor til sameiningar. Meiri hluti Alþýðusambánds- stjórnarinnar varð hinsvegar að finna, upp einhverjia tylliástæðu fyrir því. að það sem er saklaust á Siglufirði, Isafirði, Hafnar- firði, Norðfitrði, í Vestmannaeyj- um ogWíðiar, skuli'varða, þyngstu refsingum, í Reykjavík. Og ótrú- lega. mun það láta í eyrum al- mennings, að í Reykjavík sé minni þörf á, samstiltri baráttu gegn íhaldinu en annarsstaðar á landinu. Þá eru menn að lokum varað- ir við tilra.unum þedm„ sem gerð- ar kunna að verða til sameining- ar á verklýðsflokkunum. Er þetta gert með þeim, forpendum, að »hér sé ekkil stefnt að sam- einingu, heldur að stórkostlega aukinni sundrungu«. Með þess- ari yfirlýsingu, sem dreift er út um land hafa hægri mennirnir staðfest það, sem þeir gerðu með FRAMHALD Á 4. SIÐU Happdrætti Háskóla íslands Á þessu ári eru í fyrsta sinn í umferð allir miðar, er leyfilegt er að gefa út sam- kvæmt happdrættislögunum. Númeratalan er óbreytt, 25000, en D-miðum, hefir nú verið bæíí, við A, B, cg C af fjóröungsmiðUm. öllum þess- um miðum, hefi.r nú verið út- hlutað meðal 6k umboðs- manna og er því hætta á, að sumstaðar gangi númerin til þurðar. Flýtið yður þvi að ná í happdrættismiða. Frá slarfsemi Happdrættisins 1. Draumanúmer, 193-í tók mfilari einn á Akui-eyri a.ð ganga mjög fast eftir að fá á- kveðið niinier, sem annar maður hafði þá. Hafði hann dreymt nú- meri'ð mjög skýrt og lét ekki laust fyr en hann fékk það. Á þetta númer vann hann tvisvar 1935 og aftur tvisvar 1936, en altaf lægsta vinning. Siðastliðið sumar kom númerið ekki upp, en A. hefir tröllatrú á því, að það eigi eftir að koma upp með stór- an vinning. 2. Misti aí 10.000 krónum Stjórnmálamaður fékk sér iniða 1934 og fékk engan vinning á hann. Árið eftir keypti, hann ekki mi.ðann og var hann seldur fá- tækum verkaniannv, sem á 10 börn, og' fékk hann 10,000 króna vinning á hann í fyrsta drætli, sem dregið var. 3. Það er hættulegt að sleppa númeri sínu. Embættismaður úti ú landi hafði skift vi.ð umboðsmann í Reykjavík og skrifaði honum í nóvember 1936, að ef hann fengi ekki. vinning á fjórðungsmiða sina í 10. ílokki, vildi hann ekki hafa þá framvegis. Hann fékk ekki vinning í 10. flokki og hætti þvx við þá, en strax í 1. flokki 1937 kom einn af þessum miðuxn upp meö 10.000 krónur. Miði þessi var þá öörum seldur og var það til- viljun ein, að sá fékk þetta núm- er, því að hann va.ldi það ekki, en bað umboðsmanninn að taka, það út úr miðabunkanum. Ekki missir sá, sem iyrslur fær- UinboðsiiHtnn í Iteykjavík cru: frú Anna Ásmundsdóttir og frú Guðrún Björnsdóttir, Túngötu 3, simi 4380. Dagbjartur Sigurðsson, kaupm., Vesturgötu 45, sími 2814. Einar Eyjólfsson, ka.upm., Týs- götu 1, slmi 3585. Elis Jónsson, kaupm., Reykja- vikurveg 5, sími 4970. Helgi Sívertsen, Austurstræti. 12, sími 8582. Jörgen Hansen, Laufásvegi 61, sími 3484. Frú Maren Pélursdóttir, Lauga- veg 66, slmi 4010. Pétur Halldórsson, Alþýðuhús- inu. Stefán A. Pálsson og Ármanu, Vnrðarhúsinu, sfmi. 3244. UmboðsiiK'iin í Hafnari'ii'ði oru: Valdixnar Long, kaupm., sími 9288. Verslun P.irvalds Bjarnasonai, sími 9310.

x

Þjóðviljinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.