Þjóðviljinn - 24.02.1938, Blaðsíða 3
PJOÐVILJÍNN
Fimtudag'inn 24. febrúar 1938.
Ræða Brynjólfs Bjarnasonar
við fyrstu nmr. fjárlaganna
SlIðOVlLJINN
l MAIgagn Kofivnfinistaflokks |
i lilandn.
Rltatjöri: Einar Olgeirsson.
J Ritatjörni BerKstaðastræti 30.
Slmi 2270.
| Afgreitala og aaglýsingaskrif-
| itofa: Laugaveg 38. Slmi 2184.
| Kemur ftt alla daga nema
| mAnudaga.
} Askriftagjald ft mánuöi:
i Reykjavlk og nágrenni kr. 2,00.
J Annarssta&ar á landinu kr. 1,25
I t iauaasölu 10 aura eintakið.
I Prentsmiðja Jöns Helgasonar,
| Bergstaðastræti 27, slml 4200.
t>ví leggur Alpýðu-
blaðið ekki spilin
á borðið?
Klofningsmeimirnir í Alþýðu-
flokknum halda enn áfram að
skrifa og' re.vna að blekkja al
menninio- um orsakir þeirra at
burða, sem .nú eru að gerast í
flokknum, En hverniþ,- sem þeir
skrifa, eg hvað mikið sem þeir
þvæla verða skrif þeirra aldrei
annað en hrakningur úr einu víe;
inu í annað. Pannig- má það
heita að sín skýring'in sé í
hverju tölublaði Alþýðublaðsins
og r.ekst e,in röksemdin á aðra.
Skrifarar Alþýðublaðsins vita,
að þsir eru að blekkja almeinnr
ing. Þeir sjá, „að almennijngur
isér í gegn um þessar blekk'ing'ar
og: búa, því aðrar blekkingar enn
þá fáránlegri og fjarstæðari en
þ.er fyrri. Slík er öll málafærsla
Alþýðíublaðsins, enda öll gerð í
þeim eina tilgangi að draga fjöð-
ur yfir það sem raunverulega er
að gerast.
Nú síðast. eru höfuðrökin hjá
AJþýðublaðinu þa.u, að Héðinn
Va.ldimarsson og kommúnistar
,séu eitt og Alþýðuflokkuri.nn
annað). Beri menn þessa stað-
hæfingu samian við yfirlýsingar
Alþýðusambandsstjórnarinnar í
sambandú við burtrekstur Héð-
ins verður munurinn furðu mik-
ill, og sé svot litið á öll millistig-
in í skrifum, Alþýðublaðsins verð
ur það augljósast, að klofnings-
mennimir eru orðnir í vandrteð-
um m«ð að afsaka framferði sitt
ívrir almenningi.
Þá er það annað að Alþýðu-
blaðið reynjr að iáta líta svo út,
sem Héðinn Valdimarsson
hafi brot.ið s.vo stórlega, af sér
við stefnu flokksins að það verði
ekki afsakað. Það þarf ekki að
ieiða neinum getum að því, hvert
Alþýðublaðið er að fara. Fyrir
nokkru hafði Alþýðublaöið orð
á því að Héðinn hefðí meiri, oi>'
svívirðilegri fjármálaplön á
prjónunum, en nokkurn sam-
fylkingarmann eða kommúnásta
gæti, grunað. Ekki fór þó Alþýðu
blaðið frekar út í þá, sálma, f
fyrradag hafði Alþýóublaðið orð
á því að frannkoma Héðins í sam
einingarmálunum hetfði verið
herfilegra baktjaldamakk en
Alþýðuflokksmenn hafi grunað
og segist blaðið þó »skirrast við
að ljóstra því upp«. Það sem fyr-
ir hálfum ménuði voru hin »sví-
virðilegustu fjármálaplön« er nú
orðið að hinu »herfílegasta bak-
tjaldamakkí« í sameiningarmál-
inu.
FRAMH. AF 1. SIÐU.
Brynjélfur bentil síðan á þær
leiðir, sem Kommúnistaflokkur-
irin vildi að farnar yrðu til að
mæta kreppunni:
Bjargráð Kommúnista-
flokksins.
1. Að ráðast, í stórfeldar at-
vinnuframkvæmdir, sem’ ekki
eru háðar erlendum markaði,
svo sem húsabyggángar, vega
gerðir og aðrar samgöngubæt-
ur, matjurtaræktun, hitaveitur,
virkjun fossa og hagnýting ís.
lenskra hráefna til íslensks iðn-
aðar. Skipasmiðar í landinu
sjálfu, o. s, frv.
2. Ráðstafanir tij að hjálpa,
sjávarútveginum til að mæta
Að lokum sneri Brvnjólfur sér
að stjórnmálaástandjnu i land-
inu, Cig fer hér, á eítir síðasti
kafli ræðu hans.
»Það er alveg vitað að á þessu
þingi miunu koma, fram háværar
kröfur um einhverskonar ráð-
stafanir til almennrar kauplækk
unar í landinu — annaðhvort
með gengislækkun eða öðrum
ráðum. — Þees vegnai þykir
Nú segir Alþýðublaðið, að upp
ljóstrun þessara leyndarmóla
mundi »hafa, ómetanlega þýð
ingu tál að skýra aðalatriði
málsins.«. En því leggur Alþýðu-
blaðið ekki spiliri á borðicl svo
að a'mennángur getá áttað sig í
tíma og snúið til baka, í. faðm,
klofningsmannanna?
Ef Alþýðublaðið heifir þau
tromp á hendinni seim það þykist
hafa, mundi það tæplega láta
þau ónotuð, á meðan að fólkið
streymiir frá hægri foringjunum
og skilur klofningsmennina eima
eftí.r með málailiði sínu. Þó að
Alþýðublaðið, sé gleátt yfir fylgi
klQfning-smannanna vita ritstjór
ar þess samt hve þunnskipuð sú
fylking-; er og mundu tæplega
g'eyma lengi »mýjar upplýsingar
umi framikomu (Héðins) og að-
ferðir«. Á m;eðan þessar. »nýju
upplýsin.gar« eru ekki lagðar á
borðið verða þær ekki teknar
öðru vísi en seimi staðlausir staf-
ir og fálm,
Ritstjórar Alþýðublaðsins sjá
að þeir standa á, holklaka, sem
getur brostáð, hvenær sem er.
Þeir sjá að sameáningarmennirn •
ir eru í svo yf rgn i fandi meiri
liluta að klofningsklíka þeirra,
stendur nálega saman af foringj
unumi einumi
En ritstjórunum: kemur í hug
gamla ráðið að ljtúga nógu frek-
lega um ástandið. Það er sama
sag,an og. frá undirbúningi. kosn-
inganna í vor., Það er sa/ma
bragðið og þeir ætluðu að leika
íyrir fyrsta m,aí í fyrra. Það er
sarna, ráðið og þeár hafa, altaf
gripið til þega'r í óefni var ko»n-
ið: Að hafa bar.a hátt!
þeimi örðugleikum, sem hann a
við að stríða,
3. Fjármagnið til þessara
hluta verður að taka af því fé,
sam nú er í höndum einstakra
fjárplógsmanna. og sem notað er
í brask, óhófseyðslu einstakra
fjölskyldna og í óheilbrigðan
tapsrekstur, ,sem. ríkissjóður
verður að bera, byrðamar af aö
lokum.
Lýslii Brynjólfur því yfir að
Komlmúnistaflokkurinn mundi á
ný bera fram fjárafiafrv. frá
s'ðasta. þingi, um að láta þá ríku
borga, — tillög.ur um hækkun á
at vi n n ubót.a.f é n u, f j ár v eiting-
a,r til vitabygginga, skipakaupa,
verkamannabústaða cg húsa-
bygginga í sveitum, aukið fram-
lag til vegagerða o. fl. til hags-
bóta fyrir alþýðuria í landinu.
fulltrúum at.vinnurekenda og
bankanna — en slíkir menn eru
tíl í öllum þingflokkum nema
Komriiiúnistaflokknumi — nú um
að gera á að fá fyrst samþykta
vinnulöggjöf ti\l þess að lama
váðnámsþrótt. verkalýðssamtak-
annai.
Er alt þetta samvinna verka
manna og* bænda? Getur það
verið að verkamenn og bændur
ha.fi þannig sanwinnu á mótí
sjálfum, sér? Hvar er skýringin
á öllu þessu?
Sannleikurinn er sá að þeir á-
gætu menn, sem skipa hæst-
virta ríkissfcjórn, styðjast alls
ekki við neina raunverulega sam
vinnu verkamanna og bænda.
Það er samvinna formanns
Framsóknarflokksins Jóna-ar
Jónssonar og foraeta Alþýðu-
flokksins, Jóns Ba.ldvinssonar cg
ofurlítillar, fylgissnauðrar klíku
í kring* um, hann, sem. nú ræður
mestu umi stjórn landsins, En
bæði Jónas Jómsson og Jón Bald-
vinsson eru fulltrúar bankanna.
Meirihluti stjórnar Alþýðusam-
bandsins og- þingima.nna þess,
getur nú ekki lengur talað í
nafni Alþýðuflokksins.. Þessi fá-
menna klíka hefilr sett sig í and-
stöðu við flokkinn. Stærstu
verkalýðsfélög land.sins, svo> sem
ve r k aman n af él a gáð D agsb r ú n,
verkamannafélagið á Siglufirði,
Norðfirði, Hafnarfirði, Húsavjk
og víðar hafa lýst vanírausti
sínu á meirihluta stjórnar Al-
þýðuflokksins. Stærsta, pólifcíska
félagjð í Alþýðuflokknum Jafn-
aðarmarinafélag Reykjavíkur
hefir einnig* lýsfc vantrausti sínu
á, þessa klíku. Fulltrúaráð verka
lýðsfélaganna í Reykjavík hefir
tekið' sömu afstcðu.
Þessir menn, ,sem. algerlega
raniglega gefa sig út fyrir að
vera Alþýðuflokkuriinn hér á
Alþingi, hótuðu að kljúfa Al-
þýðuflokkinn í haust á þingi
hans, ef þingið gerði vilja sinn
gildandi og Alþýðuflokkurinn og
Kommúnistaflokkurinn yrðu
sa.nveinaðir. —- Þessu var af-
stýrt, af mönnum með meiri á-
byrgðartilfinningu og* meiri
drenglund — á þam,p hátt aö
meiri hlutinn sló undan fyrir
minni, hlutanumi til þess að varð-
veita einingu flokksiris.
Mönnunumi, sem ætluðu að
kljúfa, var treyst tdl að fara
áfram mfeð stjórn flokksins. Og
þetta traust, nota, þeir nú til
þess að gera tilraunir til að
kljúfa flokkinn og ræna eign-
um hans. 1 sama auanamiði var
stærsfca pólitíska, félag Alþýðu-
flokksips, JafnaðarmRnnafélag
Reykjavíkur, sem hefir um 800
meðlimí —- vikið úr Alþýðu-
flokknumi. — I raun og ve.ru
hefiir Alþýðuflcikkurinn í Reykja
vík verið i'ekinn úr Alþýðu-
flokknum. — Og það eir mjög
líklegjt, að hvert félagið af öðru
verði með lögleysum rekið úr
Alþýðusambandinu — til þess ao
j'essir klofningsmenn geti rænt
efe'num flokksins — þó þeir séu
ekki annað en fylgislit.il klíka,
semi hefir yfirgnæfandi meiri-
hluta, flokksins á mótí sér.
Það er verkefni allra góðra
dreng-ja í alþýðustétt, að vernda
einingu alþýðunnar fyrir þessum
ófyrirleitnu klofningsmönnum
— og' ég- er sannfærður um að
það mun takast, — Það mun tak
ast að sameina vei'kalýðinn í
einn sterkan sósíalistíska.n flokk
— sem. miun verða mik.lu meiri
styrkur fyrir lýðraðið — en
þessi einangraða klofningsklíka, ,
sem er sífelt með lýðræðið á vör
unum, en afneitar þess krafti.
Ég er alveg sannfæi'ður um
það, að allir þeir Framsóknar-
menn, sem vilja. vera einlægir
fullfcrúar sinnar stéttar munu
fljótlega sjá -— að það er lit.il
stoð í því að vera að draslasfc
rweð þessa, eimarngruðu kliku, sem
engan flokk hefir að baki sér.
En út. af því sem fulltrúi
Bændaflokksins, háttv. 4. lands-
kjörinn og fulltrúi Sjálfstæðisfl.
háttv'. 1. þingm. Rvíkur sögðu
vil ég segja eftirfarandi: Ef
íhaldsmenn halda, að við komm-
únistar ,og fulltrúair verkalýðs-
samtakanna munum láta það lið
ast, að þeir geti notað það á-
stand í verkalýðshreyfingunni
og á þingi, til þess að koma fram
sínu langiþráðai takmarki, að
fella þessa ríkisstjórn og setja
aðra í staðinn, semi þeir sjálfir
væru þátttakendur í — ásamt
háttv. formanni Framsóknar-
flokksins Jónasi Jónssyni — og
ef fcil vill líka ásamt háttv. for-
seta sameinaðs þings — Jóni
Baldvinssyni — þá skjátlast
þemi alveg. Það eir ekki þetta,
sem * kjcsendurnir vilja. Þeir
hafa gefið vinst.ri flokkunum
umiboð til að vinna saman. -
En þeir ætluðust. til þess að þeir
héldu áfram. að vera, f.ulltrúar
verkampnna og bænda, — en
ckki að þeir gerðust, liðhlau.par
við stétt sína og samtök hennar.
Kjósendurnir vilja vinstri. stjórn
— en þeir vilja ra.unverulega 1
(m
Ef Alþýðublaðid hefði beitt
hdmingnmn 'af þeim kra-fti og
því rúmi, seni það nú notar tií
að niða Héðinn Valdimarsson,
til að berjast gegn íhaldinn i síð-
ustu kosninc/um, þá hefðu þær
farið öðruvísi.
Alþýðublaðið hefir uniir
stjóm Finnboga Rúts aidrei
reynt að sfcapa hjá ver'kalýðnum
þekkingu á sósíalismanum, ást á
stefnu alþýðunnar og hugsjón
hennar. Það hefir aðeins reynt
— og reynir hvað mest nú — að
vekja hatur á öilu, sem sósíalist-
iskt er, hatu-r á Sovétrikjunwni,
liatur á einjngarstefmmni — og
þessveqna keitst nú ekkert ann-
að að i blaðinu en hatrið á Héðni
Vdimarssyni og öllum, seni
vilja einingn en ekki klofmng.
★
Alþýðublaðið skorar á verka-
menyiina, er fylgja Kommúnista-
flokknum, að risa upp gegn hon-
u>m og koma til Alþýðuflokksins.
Það ávarpar þessa verkamenn
sem »alþektar kommúnista-
&prcmtur«, »rógbera« o. s. frv!
— og mennirnir eru ekki einu
sinni í Kommúnistaflokknum.
Finnbogi Rútur ætlar ekki aö
gera það endaslept, atí reka
fólkið frá sér.
★
Hinn nýafstaðni rmðstjórnar-
fundur Framsóknarflokksins
lýsir því yfir að hann »fgrdœmi
alveg sérstaklega pó’itíska starf-
s&mi þeirra manna, sem leita ti’
erlendra valdhafa eftir fysrir-
lagi um islensk stjór nmál«. Á
þetta að vera pilla til Stefáns
■Jóhanns?
samvinnu veirkamanna og
bænda.
Því er oft halckð framt að við
kommúnistar og vinstí’i armur
Alþýðutlokk.sins viljum enga
stjó.r narsamvi n nu nrlli Fram-
sóknartlokksins og alþýðusam-
takanna,. — Þetta er hið herfi-
legasta, öfugmr.eli, fjarstaða o>'
blekking, sem ég vil kröftuglega
mótmæla frammi fyrir allri
þjóðinni. — Við leggjum einmitt
megináherslu á samvinnu verka
manna og bænda. Við viljum að
slík samvinna sé raunveruleg
samvinna milli verkamanna- >g
bændastéttarihnar. — Við vilj-
um á.3 samtök verkamanna.nna
og bændanna — verkalýðsfélög-
in og samvinnufélögin og önn
ur lýðræðissinnuð samtök alþýð-
unnar geri með sér bandalag t,:l
joess að hrinda áhuga,málum sín-
umi í framkvæmd. — Við vil.ium
að ríkisstjórn verkamanna og
bænda styðjist við slíkt banda-
lag — og við viljum að pólitík
hemnar sé óháð a.uðmiannastétt-
inni o>g bönkunum.
FRAMHALD á 4. ST«í i
Stjórnmálaástandið í landinu
Afstaðan til ríkisstjórnarinnar
vinstri stjórn -— raunverulega