Þjóðviljinn - 08.03.1938, Blaðsíða 4

SfB l\íy/<a P5iö ag
Gotti getur
alt.
(My man Godfreyj
Bráðfyndin og fjörug
amerísk gamanmynd. Að-
alhlutveriV leika: William
Poivell og Carole Lombard
Næturlæknir
Ölafur Þorsteinsson, Mána-
götu 4, sími 2255.
Næturvörður
er í Reykjavíkur apóteki og
Lyfjabúðinni Iðunn.
XÍtvarpið í dag
8.30 Dönskukensla.
10.00 Veðurfregnir.
12,00 Hádegisútvarp.
15.00 Veðurfregnir.
18.45 Þýskukensla.
19,10 Veðurfregnir.
19.20 Þingfréttir.
19.40 Auglýsingar.
19,50 Fréttir.
20.15 Erindi: Lokaðir kirtlar
(Jón Steffensen prófessor).
20.40 Hljómtplötur: Létt lög.
20.45 Húsmæðratími: Innlendar
fæðutegundir: Mjólk (ungfrú
Sigurborg Kristj ánsdóttjr).
21.00 Symfóníu-tónleikar:
a) Ernst Drucker leikur á
fiðlu.
b) (21.40) Kammermúsik (Ad
olf Busch og Edwin Fischer
leika) (plötur).
22.15 Dagskrárlok.
Karlakór verkamanna
Bassar, munið æfingarnar í
kvöld.
250 sænskir þing-
mennyotta spánska
lýðveldinu samúð
• sína.
18. febrúar hélt hjálpar-
nefndin fyrir Spán mikinn
fund í stræsta fundarsal
Stokkhólms1. Þar skýrðu
þingmenn frá flestum
ílokkum sænska ríkisþings
insi frá för sinni til Spánar,
en þar voru þeir gestir, er
spánska þingið var sett.
• 250 þingmenn voru á f.und
inumi og hafði þeim verið
sérstaklega boðið.
Allir þirigmennirnir, er
til Sp.ánar höfðu farið,
voru sammála um að óska
sitjórninni fulls sigurs og
álitu allir að sigur fasist-
anna myndi leiða menning-
ar- og siðleysisástand yfir
Spán. Bændaflokksþing-
maðurinn Andersson frá
Ovanmyra hældi sérstak-
lega þeim miklu framför-
um, er orðið hefðu á • öll-
um sviðum, þar sem stjórn-
in réði.
Eimskip
Gullfoss fór frá Ölafsvík í gær
vestur ogfnorður, Goðafoss er í
Kaupmannahöfn, Brúarfoss er á
útleið frá Vestmannaeyjum,
Dettifoss. fór til útlanida í gær-
kvöldi, Lagarfoss er á leið til
Austfjarða frá útlöndum, Sel-
Éoss er í Hull.
Revýan
verður sýnd í, kvöld kl. 8 í
Iðnó.
Ríkisskip
Esja fór frá Reykjavík í gær-
kvöldi vestur og norður um land.
Vepkamenn
mótmœla
FRAMHALD AF 2. síðu.
til frelsis sér, einmitti í skjóli
jæss að engin 17. grein eða aðr-
ar lagalegar hömlur hafa verið
til, því til varnar.
Eg hefi hér að framan gerr.
17. greinina að umtalsefni, þá
má það ekki skoðast svo, ao
frumvarpið sé' ekki að öðru leyti
vítavert, en af því að frumv.
sem heild fjallar um vinnustöðv-
un, og 17. grein þess er verka-
lýðnum hœttulegust þeirra allra,
— var hún gjörð hér að umræðu-
efni.
Nokkur orð til höfundanna.
Verk ykkar ber það með sér, að
þið hafið viljað leysa það sem
trúlegast af hendi, ekki fyrir
verkalýð þessa lands., Því ekki
hefur hann óskað eftir vinnulög-
gjöf. Sérstaklega er fræðihneigð-
in áberandi, og öll þau bréf og
skýrslur, sem þið birtið frá
ýmsum. útlendum mönnum og
stofnunum. Aðeins eitt bréf frá
íslenskum manni komi ég auga á,
en það er frá sáttiasemjara og
lögmL í Reykjavík. Þið minnist
ekki einu orði á allar þær sam-
þykktir og* mótmæli, sem verk-
lýðsfélögin hafa sent frá sér til
mótmæla á vinnulöggjöf í hvaða
mynd sem væri. —- En sælir eru
hreinhjartaðir!
S. M.
Frá höfninni
Þrír þýskir togarar og tveir
franskir komu hingað á sunnu-
daginn til þe,s,s að fá sér kol,
vjstir og va,tn.
Bjarni Björussou
skemti fyrir troðfullu húsi í
Gamla Bíó á sunnudaginn. Vaf
svo mikil aðsókn að Bjarni. hefir
í hyggju að lofa mönnum enn
einu sinni. að heyra til sín.
Alþjóðiegt
bréfakvöld
Fyrir tveim vikum birti Þj'óð-
viljinn bréf frá. F. U. K. í Trom-
sö þess efnis, að félagið héldi al-
þjóðlegt bréfakvöld þ. 17 mars
og bæði íslensku ungkoimmúnist-
ana að senda bréf. Nú eru sein-
ustu forvöð fyrir þá, sem ekki
hafa enn þá skrifað.
Þann 14. apríl ætlar Félag
ungra kommúnista. í Reykjavík
að efna til alþjöðlegs bréfa-
kvölds. Verða lögð drög að því,
að fá félagana á Norðurlöndum
og víðar til þessi að skrifa, hing-
að. Um kvöldið, 14., apríl, koma
svo F. U. K.cfélagarnir saman
og bréfin verða lesin upp og slð-
an boðið í þau. Það er 'enginn
vafi á því, að þetta getur orðiö
upphaf fjörugra og skemtilegra
bréfaskipta miilli íslenskra og
erlendra ungkommúnista.
Ferðafélagið
heldur akemtifund að Hótel
Borg í dag 8. miars, og verður
húsið opnað kl« 8,15. Frú Oddný
Sen segir frá Kína og sýnir
skuggamyndir. Dansað til kl. 1.
Aðgöngumiðar seldir í bókaversl■■
un Sigfúsar Eymundssonar ti)
kL 6 í dag.
Gamla rbjo %
100 000 dollarar
fundnir.
Afar skamtileg og spenn-
andi amerísk skemtimynd,
um gamlan letingja sem
finnur 100.000 dollara. Að-
alhlutverkið leikur
WALLACE BEERY.
ItEYK.JAVÍKUR V N NAI, L H.F.
„Fnar igir“
verða sýndar í kvöld, þriðju-
daginn 8« þ. m. kl 8. stund-
vísilega í Iðnó.
Frá M. 3 venjulegt leiJihús-
verð.
Allir aðgöngumiðar seldir í
Iðnó frá kl. 1, en ekki tekið
á móiti pöntunum.
er á Laugaveg 10
opin 4—7 daglega
Sími 4757
Tilkynning
til einstakra áskrifenda úti á landi
Peir áskrifendur, eiga eftir að greiða blað-
ið frá fyrra ári, verða að hafa greitt skuld
sína fyrir 1. apríl, annars verða stöðvað-
ar sendingar til þeirra.
Afgreiðsla Þjóðviljans.
Vieky Baum.
Helena Willfiier 65
Ambrosius kam fram úr horninu og þreifaði sig
yfir að borðinu, —- Helena fann að hann rétt snerti
ihár hennar um leið og hann fór fram hjá henni.
»Hafið þér fylgst með þeim árangri, sem náðst hefir
nú síðustu árin á s,viði efnafræðirannsókna um mynd-
un hormóna«, spurði hann, og samstiundis var kom-
inn yfir hann kennaramyndugleikinn.
»Já, sæmilega, herra prófessor. Ég veit að tekist
hefii* að framleiða adrenalin af frumefnum sínum, og
insútin út briskirtlinum, en annars veit ég ekki mikið
um það«.
»Sjálfur veit ég heldur ekki mikið meira, ég er
hræddur um að vísindin nái enn of skamt til að
skilia þær »efna,gerðir« sem eru að starfi í líkama
okkar. Köbelin hefir rannsakað kynkirtlana, árum
sarnan, hann byrjaði á því. löngu áður en yngingar-
hreyfingin komst á. dagskrá, og er nú kominn fast að
stórfenglegri uppgötvun. Hver hún er, hverja þýð-
íngu hún hefir, og hvenær hún er fullgerð, — það
veit enginn ennþá. Köbellin vinnur með mestu leynd,
og lætur enga vera að snuðra í kring um sig. Eftir
því se,m ég kemst næst, hefir ha,nn uppgötvað, að í
kynkirtlunumi verði til vessi, sem hafi ótrúlega mikii
áhrif á líðan líkamans. Hann er að berjast við að
einangra. þenna kirtilvessa,, og nú vantar hann dug-
legan efnafræðing, sem hefir nægilega þolinmæði og
skapfastu til að þola allar kenjarnar úr honum. En
sá maður verður að afneita sjálfum sér cg gefa sig
allan á vald innrensliskirtla og hormóna, og sætta
sig við að búa. í einmanalega húsinu hans Köbellins
við Bergstrasse, þar sem hann hefir rannsóknarstof-
una sína. Hann verður að vera reiðubúinn til að vinna
nótt og dag ef þarf, og það fyrir lítil laun, því að
Köbellin hefir eytti öllum eignum sínurn í rannsóknár-
stofnunina, Og nú spyr ég* yður hvort þér viljið tak-
ast þenna starfa á hendur?«
»Ég? Herra prófessor — þetta er mér svo óvæntur
heiður — að ég — ég get ekki —« stamaði Helena.
Hún sá fyrir sér heilan herskara af tilraunaglösum
og rannsóknaráhöldum, en svo hljóp lítill drengur
þvert .yfir myndina. og alti brast.
»Mætti ég hafa barnið miitt hjá mér?« spurði hún
hvatskeytislega.
»Eg skal spyrjast fyrir um það, en ég býst ekki
viö að Köbellin hafi nokkuð á móti því, þetta, er allra
besti karL Ég skal semja, við hann, og skrifa yður l
svo, þegar samningnum er lokið«.
Ég skrifa yður, sagði Ambros'ius, og þó sá hann
svo illa, að hann hefði ekki á þessari stundu getaö
fundið vindlingahylkið sitt, sem lá á rniðju skrif-
borðinu. Helena horfði í. kring* um sig.. Það var orðið
dim,t, aðeins veik glöeta af aftanskini komst inn milli
gluggatjaldanna, Og Kranich — nú lá hann á spít-
alanum, og beið dauða síns.
»Ég verð víst; að fara að hugsa um sjúklinginn
minn«, sagði hún og* .stóð snögt upp. Samt átti hún
bágt, með að fara burt úr þessu diimima herbergi.
Það hafðl verið henni bæði þungbært. og þó fagnað-
arefni að fá að sjá Ambrosius aftur, ■ nú var þessi
stund liðin. Skyldu þau nokkurntíma hittast aftur?
»Ég er yður mög þakklát;«, sagði hún eins og viö
ókunnugan man,n, og rétti honum hendina. Ambros-
ius var staðinn upp og stióð fast hjá henni. Helena
tók af sér hanskann, og lagði hönd sína í fálmandi
hendi Ambrosiusar. Jú, — það var" sama höndin,
sama hlýja, hlýja handtakið eins og í gamla daga.
Ambrosius brosti alt í. einu, og* sleppti ekki hendi
.hennar, hún sá það ekki, en heyrði það á rödd hans.
»klunið þér það sean þér sögðuð einu sinni um það
aö fara engar krókaleiðir? Nú erum við bæði búin
ao fara, ýmsar krókaleiðir, líka þér, ungfrú Willfuer.
Nú standið þér vafalaust í þeirri meiningu að vistin
hjá Köbellin sé eitthvert himnaríki, s,em hæg.t sé aö
stefna þráðbeint að, en yður mun reynast það sann-
asta helvíti! Krókaleiðir, einlægar krókaleiðir. En
þao var fallegt af yður að heimsækja mig, -—- við
eigum eftir að sjást, Veuið þér sælar, ég skrifa yður
svo------«.
Hurðin luktist á eftir Helenu, og rafmagnsljósið,
sem vúnnukonan kveikti yfir útidyrunum, blindaði
hana í svip. Hún klerndi aftur augun og reyndi að
ganga blindandi, en gangurinn varð hikandi og loks
rak hún sig á girðinguna.
Þegar hún kom til spítalans, var nýbúið að gefa