Þjóðviljinn - 09.03.1938, Blaðsíða 4

f\íý/a fö'ib
Týnda
stúlkan
Mjög áhrifarík kvikmynd,
fjailar um barnsstuld í
hefndarskyni við auðugan
vopnaframleiðanda, leikin
af hinum alþektu ágætu leik
urum
VICTOR McLAGLEN,
PETER LORRE,
WALTER CONOLLY,
JANE LANG o. fl.
Næturlæknir
Páll Sigurðsson, Hávallagötu
15, sínv 4959.
Næturvörður
er í Reykjavíkur apóteki og
Lyfjabúðinni Iðunn.
Útvarpið í dag
20.15 Bækur og menn.
20.30 Kvöldvaka:
a) A. Lodewyckx prófessor:
Frumbyggjar Ástralíu.
b) Vilhjálmur P. Gíslason: Úr
Vatnsdælasögu, V.
c) Sigurður Einarsson dósent:
tjr norrænum bókmentum, III
Ennfremur sönglög og har-
móníkulög.
Grein Peris
FRAMH. AF 1. SIÐU.
ur þessum nýja möndli aðstoð
sína,. »Pað sem fyrir pólska ut-
anríkisráðherranum, vakir er að
koma Póllandi inn í þetta banda-
lag og gera það að fimmvelda-
bandalagi«.
FRÉTTARITARI.
S t a v fs stúlknafélagið Sókn
Aðalfundur
félagsins verður í Oddfellow-húsinu uppi (n. k. fimfcudag, 10.
þ. m. kl. 9 síðdegis).
FUNDAREFNI:
1. Venjuleg- aðalf un darstörf.
2. önnur mól, semi fram kunna að koma.
FJÖLMENNIÐ! STJÖRNIN.
Verðlag á
tilbúnum áburði
er ákveðið þannig á komandi vori, á höfnum þeim
er skip Eimskipafélags Islands og Skipaútgerðar
ríkisins koma við á:
Kalksaltpétur 15,5% kr. 19,15 pr. 100 kg.
Kalkammonsaltpétur 20,5% » 21,65 « » «
Brennisteinssúrt Ammoniak 20,6a/o 19,15 » »
Superfosfat 18% « 9,75 « » «
Kalí 40% » 16,40 » »
Nitrophoska 1414-18%
(Tún Nitrophoska) > 28,10 «
Nitrophoska 15*15*18%
(Garða-Nitrophoska) > 15,90 « 50
Áburðareinkasala Ríkisins
Vegna fjölda áskorana
verður
Alþýðuskemtun
Bjarna
Björnssonar
endurtekin enn einu sir.ni
á morgun í Gamla Bíó kl.
7,15.
Lækkað verð!
Aðgöngumiðar seldir í dag
,hjá K. Viðar og Eymunds-
son kl. 1,50 og 2,00.
g. Gamb l3ío
100 000 dollarar
fundnir.
Utfar skemtileg og spenn-
andi amerísk skemtimynd,
um gaimlan letingja sem
finnur 100.000 dollara. Að-
alhlufcverkið leikur
WALLACE BEERY.
LEIKFELAG REYKJAVIKUR
»Fvrirvinnan«
eftir W. Somerset Maugham.
SÝNING A MORGUN KL 8.
Lækkað verð!
Aðgöngumiðar seldir frá, kl. 4
til 7 í dag og eftir kl. 1 á morgun
Tilkynning
frá„ Mál og menning
66
Við létumi í fyrra prenta Vatnajökul og Rauða penna
í 800 eintökum umfram tölu félagsmanna. Þessj 800 eintök
seldust algerlega upp á þrem til f jórum dögum, öll til nýrra
félagsmanna, án þess nokkuft eintak kæmi í bókaverslanir.
Nú látumi við prenta af Móðirin, fyrstu bókinni í ár 1000
eintök fram yfir tölu félagsmanna, sieml nú er. En svo ört
streymir í félagið, að það má búast við, að Móðirin seljist
upp á örskömmum tíma. Við viljurn því ráðleggja þeim, sem
vilja ejgnast þessa. frægu skáldsögu, að ganga í Mál og menn
ing. Vel getur farið svo, að hún komi ekki í bókaverslanir,
fremur en Vatnajökull.
»M6ðirm< kemur út eftir hádegi á föstudag
og geta félagsmenn þá vitjað bókarinnar í
Heimskringlu, Laugaveg 38.
I dag er sídasti §olndagur.
Opið til klukkan 12 i kvöld.
Viekv Bamn.
Helena Willfiier 66
Kranich kamfórusprautu, hjartað vildi ekki starfa
almennilega, hann lá grafkyr og þögull og horfði
stillilega á Helenu, er hún kom inn. Hann var orð-
inn gulleitur í andliti og beinaber. Hönd hans lá ofan
á teppinu, og var vot af svita, en varir hans voru
að springa af þurki. Helena vætti bindi og strauk því
yfir varir hans., »Hvernig líður þér, Krainich«, spurði
hún lágt.. Kranich gat ekki nema hvíslað, en hann
svaraði: »Vel, — miklu betur«. Helena snéri nætur-
lampanum frá honum og settist við rúmið.
»Nú f,æ ég bráðum — tvær hendur«, hvíslaði hann
skömmu síðar. Helena skildi hvað hann átti við og
brosti ástúðlega og friðandi. »Nú megum við ekki tala
meira saman, nú áttu að fa,rai að sofa«. Hanin lá
stundarkorn meo lokuð augu. »Gefðu mér vatn að
drekka, ég vil setjast- upp«, sagði, hann, og Helena
lyfti vatnsglasinu að vörum hans og hækkaði koddann
bak við hann.
En varimar þornuðu undir eins upp aíitur, og hann
seig út af. Djúpar skuggarákir lágu, niður frá nef-
inu, alt andlitið -var orðið svo tært og tekiö, að ömur-
legt var að sjá. ,
»Hugsarðu offc um Rainer«, hvíslaði hann. Helena
átti erfitt að fylgjast með hugsanagangi hans, —
hann hljóp frá einu í annað.
»Rainer, — já, hann er altaf nálægur mér, — oft
horfir hann á mig með augunum hans Tintíns«, svar-
aði hún hikandi. Tintin var gælunafn, er hún hafði
gefið drengnumi sínum.
»Já«, hvíslaði Kranich, og virtist ániægður., Hann
þagói nokkra stund, en tók svo aftiur til máls, og þó
,að hann ætti erfitit með að bera fram ejnstöku sam-
hljóður, vegna þess hve varir hans voru þurrar, tókst
honum samt að gera sig skiljanlegan.
»Þetta ásfcand er mjög óþægilegt. Þessi sífeldi nið-
ur fyrir eyrunum, og svo finst manni alt. vera svo
óralangt í burtu. Vilfcu halda í hendina á mér.-------
Hélstu í hendima á Rainer meðan hann dó? Viltu ekki
líka halda í hendina, á mér? — Já, svcma er gott að
deyja. En það er bara formsatriði. Eg hefði aldrei
minst á það, ef ég ætti líf. íyrir höndum. Bara forms-
atriði. Á morgum kemur lögfræðingurinn, — mamma
veit um alt saman. Það er bara vegna hans Tintins.
Þao er hægt, að korna því öllu í kring á þremur dög-
um, lýsingu, giftingu og formsatriðin við það að ég
tek Tintin mér í sonar stað. Og ég hlýt að lifa nógu
lengi til þess. Mér líður miklu, betur í dag. Það er
veg.na störu steinanna--------«
Helena beið og vætti varir hairs, sem voru að reyna
að mynda orð. »Hvaða steina«, spurði hún þýðlega.
»Stóru steinanna, semi liggja á lífsbrautinni þinni,
Helena! Eg má til með að ryðja þeim úr vegi þínum.
— þess vegna máttu ekki hafna þessu tilboði«.
»Ef ég skil þig rétt, æfclarðu a.ð gefa mér og Tintin
nafr. þifct, til að gera okkur lífið auðveldara. En hvað
þú ert góður, Kran-ich, en hvað þú ert góður. Þakka
þér fyrir, Kranich«, sagði hún og strauk hendi sinr.i
yfir rakt enni hans.
»Hér er ekki um miig að ræða«, hvíslaði rödd sjúkl-
ingsins og fékk alt í einu einkennilegan myndugleika.
»Ég er ekki til lengur. En vilt þú gera þetta, — Tin-
tins vegna?«
».Já«, svaraði Helena. »Við skulum tala um það,
þegar þér líður betur. Nú áttu að hvíla þig. Ég skal
halda í hendina á þér, svona, — og þú átt að reyna
að sofna, Heyrirðu klukknahringinguna?«
»Ég heyri--------þytinn----------af stóru vængj-
unum-------«, sagði hann, og varð svp undarlega lítill
þan.a í sjúkrarúminu. Tóma skyrtuermin lá ofan á
teppinu. Hann rennsvitinaði og andlitið varð ákaflega
þreytulegt. Nokkru síðar — klukkan hefur verið orð-
in áfcta, — dró hann, hönd. sína. úr hendi Helenu, og
fór að þreifa eftir teppinu. Helena horfði á hana
hugoj. Ef til vill var hún að hugsa um, aðra, fálmandi
hör.d, með stóru hvítu brunaöri, — eða þá hvíta,
slappa .hendi, semi hélt á vendi af snjóklukkum. Hún
hrókk við, þegar hjúkrunarkonan kom inn og leit yfir
að rúminu. Helena leit spyrjandi til hennar, en hún
hristi höfuðið, og fór strax affcur. Höndin, þessi ein-
samla, einmana hönd, fálmaði órólega, eins og í leit.
fram og aftur um teppið.