Þjóðviljinn - 12.04.1938, Blaðsíða 3

ÞJÖÐVILJINN
Þriðjudaginn 12. apríl 1938
Málgagn
íslands.
Kommúnistaflokks
Ritstjóri: Eijia.r Olgeirsson.
Ritstjórn: Bergsta^astræti 30.
Sími 2270.
Afgreiðsla og auglýsingaskrif-
stofa: Laugaveg 38. Sími 2184.
Iíemur út alla. daga nema
mánudaga.
Áskriftargjald á mánuði:
Reykjavík og nágrenni kr. 2,00.
Annarsstaðar á landinu kr. 1,25.
í lausasölu 10 aura eintakið.
Vikingsprent, Hverfisgötu 4,
Sími 2864.
þióoviuiNN Ræða Brynl. Biarnasonar
,Öllu snúið öfugtþó'
Alþýðublaðið heldur ennþáá-
fram að gylla vinnulöggjöfina
í augum íslenzkrar alþýðu,með
því ósvífna skrumi, sem það
hefir tamið sér í öllum málefna-
'flutningi og þeim taumlausu
blekkingum, sem það beitir til
.þess að villa um fyrir almenn-
ingi, lofar það frumvarpið og
hrópar hástöfum um það sem
áfanga í frelsisbaráttu alþýð-
unnar, það talar um vinnulög-
gjöf þessa sem aukin réttindi,
meira ö ryggi en áður hefir
þekkzt í íslenzkum verkalýðs-
málum. 1 einu orði sagt, virð-
ist blaðið ekki hafa neitt við
frumvarpið að athuga og telja
það alfullkomið.. Jafnvel hrós-
yrði Thor Thors vekja ekki
hinar minnstu efasemdir um
ágæti þessarar smíðar. Fylgi
Alþýðublaðsins við vinnulög-
gjafarfrumvarpið er blind trú,
þar sem engin skynsamleg hugs
un kemst nærri. Vegna þess er
þýðingarlaust að ræða þetta
mál við þá herra, sem halda
um pennasköft Alþýðublaðs-
ins. Hinsvegar verður ekki kom
ist hjá því, að ræða þessi at-
riði nokkuð, vegna almennings.
Alþýðublaðið Iætur sér ékki
allt fyrir brjósti brenna þegar
um meðferð staðreynda er að
ræða. Það hefir aldrei verið
feimið við að snúa hlutunum
öfugt, ef svo bar undir. Þjóð-
viljinn benti í fyrradag á nokk-
ur nærtæk dæmi, sem sýna bet-
ur en margt annað, á hvaða
menningarstigi ritstjórar Alþ.bl.
stahda, og hve gersneiddir þeir
eru að gera nokkurn mun á
réttu og röngu, sannleika og
lygí;, staðreyndum? bg heila-
spuna.
'Alþyðublaðið lætur sér sæma
að koma með þá meginfjar-
stæðu, að verkalýðurinn sé yf-
leitt fylgjandi vinnulöggjöf
Sigurjórf‘5 Ólafssonar & Co..
Máli sínu til „sönnunar“ segir
blaðið, að af 43 verkalýðsfélög
um hafi ein 14 lýst sig mótfall-
in frumv. með öllu, eða fylgj*
andi því með vissum skilyrðum
Sannleikurinn er þó sá, að
26 félög hafa lýst sig afdráttar-
láust mótfallin frumvarpi þessu
nema með stórfelldum breyt-
ingum, sem í raun og veru
mundu gera lögin öll öhnur,
en! þeim er nú ætlað að verða..
Hinsvegar hefir aðeins eitt fé-
lag ekki gert neinn fyrirvara
vm stuðning sinn við frumvarp
Frh. af 2. síðu. :
ið svo langt’, að með tálstyrk
klofningsmannanna í bæjar-
stjórn voru ihaldsmenn settir í
þær trúnaðarstöður, sem: koanm-
únistum bar, samkvæmt samn-
ingnum.
Að loknum þessum afreks-
vefkum var Héðni. Valdimars-'
syni vikið úr Alþýðuflokknum,
fyrir þær sakir ,einar, að hann
starfaði :m(eð f.ullri hollnustu
samkvæmt fyrirmælum Full-
trúaráðs verklýðsfélaganna í
Reykjavík og yfirgnæfandi
meirihluta verkalýðsins á land-
inu. — Þessu næst, var Jafnað-
armannafélag Reykjavíkur, að-
al <stj órnm álafélag Alþýðuflokks-
ins klofið. — Nokkurnveginn
samtímis eru gerðir samningar
við Framsókn um vinnulöggjöf,
sem sniðin er í, aðalatriðum eft-
ir vinnulöggjöf Sjálfstæðis-
flokksins, og gkerðir verkfalls-
réttinn svo' stórkostlega, að
verkalýðssamtökin myndu verða
gersamlega lömuð ef þau yrðu
að sæta slíkri löggjöf og gætu
ekki rönd við reist. — En þetta
var hinum ráðandi mönnum í
Framsóknarflokknum ekki nóg.
— Þeir isamþyktu með tilstyrk
íhaldsins lög um þvingunargerð-
ardóm í togaradeilunni, senn var
svo alvarlegt; hnefahögg framan
í verkalýðshreyfinguna, að það
var gersamlega ómögulegt fyrir
mienn, sem einn gerðu síðustiu til-
raun til að halda sér í það hálm-
strá, að' þeir væru fulltrúar al-
þýðunnar, að eiga opinberan
þátt í slíkum aðgerðum. Stjórn-
arsamvinnan var rofin í bili. —
Og nú hefst næsti þáttur. —
Næstum öll verkalýðsfélög á
landinu höfðu lýst vantrausti á
meirihluta sambandsstjórnar
fyrir framferði hennar. — Yfir-
gnæfandi meirihluti hins félags
bundna verkalýðs mótmælti ein
dregið vinnulöggjafarfrumvarpi
Framsóknar og miannanna sem í
blygðunarleysi sinu kalla sig enn
ið, og þar með lýst því yfir,
að það óskaði þess, að frum-
Sigurjóns yrði að lögurn í sinni
núverandi mynd. Öll hin félög-
in hafa sýnt meiri eða minni
kvíðamerki, þó að þau lýstu
yfir fylgi sínu við frumvarpið,
þá breytir það engu um mála-
flutning Alþýðublaðsins, þó að
náleg öll stærstu, elztu og á-
hrifamestu verklýðsfélög lands-
ins séu frumv. mótfallin.
Meira að segja virðist A1
þýðublaðið ekkert sérstakthafa
við það að athuga, þóað sjóðir
félaganna séu tæmdir í sektir
Það harmaði meira þær krón-
ur, sem fóru til þess að styðja
lista alþýðunnar við bæjarstjórn
arkosningarnar í vetur. Að vísu
segir blaðið, að það sé ekki
heppilegt, aé sjóðir verkalýðs-
félaganna, sem eru stofnaðir
stéttinni til menningar og
styrktar, verði teknir upp í sekt-
ir. En það er bara hvergi í'æim
inum dæmi til þess, að slíkir
sjóðir séu verndaðir, segir blað-
ið, enda sé innan handar að
Boma þeim svo fyrir, að þeir
verði ekki teknir. En blaðinu
láist að benda á aðferðirnar.
þá Alþýðuflokk. — Samt var það
ráð upp tekið að lýsa stuðningi
við hina nýju stjójrn, sem var
þannig skipuð að í staðinn fyrir
Harald Guðmundsscai var settur
einn af þeim fáu þingmönnum
Framsóknar, sem frekar tdlheyr-
ir hægri armiinum og virðist
vera allmjög ánetjaður stjórn
Landsbankans.
Það var ákveðið, af þessum
Drjósfheilu mönnunR sem kinn-
roðalaust kalla sig Alþýðuflokk,
að styðja ríkisstjórnina, á grund-
velli þeirrar stefnuyfirlýsingar,
sem hún gaf. — Og yfirlýsingin
var svohljóðandi, að stjórnin lýs-
ir því yfir að hún muni halda
stefnu sinni óbreyttri, hún muni
irinda í framkvæmd þeim hags-
munamálumí sjómanna og verka-
manna, sem séu nægilega undir-
oúin. — En af þessum hags-
munamálum sjómanna og verka-
mianna, var aðeins eitt tilnefnt.
Það var vinnulöggjöfin. Vinnu-
löggjöfin, sem yfirgnæfandi
meirihluti verkalýðsfélaganna
hefir mótmælt, og engin dul á
það dregin að samtökin verði að
beita til þess öllum styrk sínum
að hrinda henni af höndum sér.
Þetta var sem sagt hagsmuna-
málið — verkam.ann.anna og sjó-
mannanna — sem þótti nægilega
vel undirbúið til að hrinda í
framkvæmd (!!).
Þetta er það sem gerst hefir.
— Það er engum vafa undirorp-
ið að þessi ráð voru rá.ðin af
íhaldinu og afturhaldsöflunum í
Framsókn í sameiningu. Þarna
hafa verið undirhyggjumenn að
verki. — Það var gerð þaulhugs-
uð áætlun um framkvæmd verks
ins, Fyrst var hægri foringjum
Alþýðuflokksins sagt að þeir
yrðu ekki einungis að koma í veg
íyrir alt samstarf við Kommún-
istaflokkinn, heldur yrðu þeir að
kljúfa sig frá vinstri arminum
í Alþýðuflokknum. Þeir yrðu að
kljúfa sinn eigin flokk. Annars
gætiu þeir ekki haft áframhald-
andi samvinnu við Framsókn.
Síðan var þeim sagt að þeir yrðu
að hjálpa til með að lögfesta
vinnulöggjöf, sem væri mjög í
anda Eggerts Claessens. Ann-
ars gætu þeir ekki naft áfram-
haldandi samstarf við Fram-
sókn. — Þegar þessum þætti var
lokið var þeim sagt, að þeir væru
íylgislausir og klofnir og' hefðu
engan flokk að baki sér, eins- og
satt var — og nú væri ekki hægt
að hafa samvinnu við þá lengur
— því flokkurinn þeirra líktist
helst nýju fötunum keisarans —
þeir væru ekki annað en Har-
aldur og Stefán Jóhann — hin-
ir landlausu. —. Togaradeilan
var notuð sem kærkomið tæki-
færi til að rjúfa samvinnuna. —
Þar með er fram kojminn spá,
dómur verkakonu nokkurrar í
verkakvennafélaginu Framsókn.
Á fundi í félaginu talaði þáver-
andi hæstvirtur atvinnumála-
ráðhena, Har. Quðm. — Hann
sagði að verkakonurnar yrðu að
samþykkja, vinnulöggjöf Frarn-
sóknar og klofningsmannanna,
því að annars yrði stjórnarsam-
vinnan rofin. og Haraldur yrði
að fara úr stjórninni. —Verka-
konan svaraði að hún væri nú
ansi hrædd um að það kynni að
íara svo að Iiaraldur yrði að
fara úr stjórninni samt sem áð-
ur, þegar búið væri að nota hann
til að koma vinnulöggjöfinni á,
svo verkakonurnar sætu eftir
með vinnulöggjöfina, en mistu
Harald. Þetta hefir nú ræst að
fullu. Og þar með hafði háttv.
iormaður Framsóiknarflokksins
og hans menn fengið fram í höf-
uðatriðum, það sem var t'ilgang-
urinn með öllu ráðabrugginu.
Gatan var rudd fyrir samvinnu
Framsóknar og Sjálfstæðis-
flokksins. — Það tókst nú samt
ekki að koma þessari samvinnu
á nú um sinn. Það strandaði á
þeim sem eru til vinstri í Fram-
sóknarflokknum. En klofnings-
mönnunum eru settir þeir kost-
ir — að þeir verði að hjálpa tii
með að samþykkja vinnulöggjöf,
þvert ofan í almenn mótmæli
verkalýðsfélaganna. Annars vill
stjórnin ekki þyggja stuðning
þeirra. Og þeir kostir eru þáðir
í auðmýkt.
Það er tiltölulega auðvelt aö
geta sér til um. hver muni verða
næsti leikurinn. — Það á að
kalla saman Alþýðusambands-
þing í haust. Það er fyrirsjáan-
legt að klofningsmenn verða í
miklum minnihluta á því þingi.
— En með lögleysum á að halda
eignum Alþýðuflokksins og
hnupla nafninu.
Hér hefir verið leikið pólitískt
tafl, sem er mjög áríðandi að al-
menningur glöggvi sig á. — Og
margir af hægri mönnum Al~
þýðufloikksins, sem hafa dansað
með, í þessum leik, hafa ekki
verið annað en óvita peð í hendi
þeirra manna, se;m stjórnað hafa
taflinu. — Vopnin, sem beitt
hef.ir verið, hafa verið svik og
prettir — drengskaparheit, sem
gefin voa'u í, dag, voru rofin á
morgun o., s. frv. — Þetta er
pólitískt siðleysi, sem á. sér eng-
in fordæmi. í íslenskum stjórn-
málum á síðari árum. — Það er
beinlínis pólitísk stigamenska.
Við höfum í hendi sönnunar-
gögn, sem ótvírætt benda til
þess, að þessi þokkalegu ráð hafi
verið ráðin strax í sumar ef
leið, í ágústmánuði — á sama
tima, sem sp.mningarnir stóðu
yfir við Kommúnistaflokkinn
um sameiningu verkalýðsflokk
anna — og á sama tíma sem AI-
þýðublaðið eyddi núklu af rúmi
sínu til þess að útmála það með
mjklum fjáígleik, hvílíkt lífs-
spursmál sameiningin væri. —
Enda er það nú viðurkent ;
þcim herbúðum, að ait samein
ingnrskrafið þá hafi verið ein
tóm hrcesni, þar sem því hefir
verið lýst yfir, að .tillaga liáttv
3. þingnumns Rvikur í Dags
brún um að hefja skyldi samn
inga um sameiningu flokkanna
hafi verið borin. fram gegn vilja
flokksstjórnannnax og í algerðri
óþökk hennar — en þetta hefði
verið látið óátaiið einungis
vegna þess, að litið hefði veriö
á tillöguna sem herbragð.
Ég sagði að það lægju fyrir
sannanir um, það, að kloíningur
Alþýðuflokksins hefðí verið
undirbúinn í suma-r —- meðán
stóð á sameimngarsamningun-
um við Kommúnist'aflokkinn. —
Þétta upplýstist að fullu á afial-
fundi Alþýðuhúss Reykjavíkur,
sem haldinn var s,. I. fimtudag.
— I byrjitn ágústmánaðar og
nokkru seinna juku nokkrir
klofningsleiðtogar hlutafé sitt í
Alþyðuhúsinu um M) þús. kr.,
sem nœgði til þess að þeim vœri
trygð yfirráðvn yfir húsinu. —
Þetta var gert ólöglega og með
hinni mestu leynd. — Klofning-
ur Alþýðuflokksins og rán á
eignum hans var undirbúið í
sumar á sama tíma og sem
fjálglegast var talað um sam-
eininguna.
Menn spyrja, sem vonlegt er:
Iívaðan komu Þessir Júdasar-
peningar, sem notaðir voru til
höfuðs íslenskum alþýðusamtök,-
um, meðan þau ugðu ekki að sér
- og ræddu um að sameinast
eina heild? Hvort sem það nú
eru innlendir eða erlendir menn,
sem hafa lagt til þetta fjármagn
— þá er eitt víst, að vald þess-
ara manna yfir íslenskri verka-
lýðshreyfingu — vald mann-
anna, sem lagt hafa t.il þessá
Júdasarpeninga, — verður ai-
drei til farsælda fyrár íslenska
alþýðu. -— Það voru því engin
hollráð, sem Herm. Jóna,sson
var að predika í gær, þegar
hann sagði, að undir merki þess-
ara, manna myndi íslensk alþýða
sigur vinna.
Þetta er rauði þráðruinn í
samsæri afturhaldsins gegn
einingu alþýðunnar. En við höf-
um líka okkar hernaðaráætlun.
Og sá er m.unurjnn á okkar af-
stöðu og andstæðinganna, að við
þurfum engu að leyna, Alt laun-
brugg andstæðinganna verður
að fara fram í skugganum,
vegna þess að þeir hafa fólkið
á móti sér, þar eru brugguð
ráðin gegn yfirgnæfandi meiri-
hluta þjcðarinnar. — Okkar
ráð aftur á móti eru ráð alþýð-
unnar sjálfrar, framkvæmd at
alþýðunni sijálfri.
Fyrsta verkefnið er að koma
í veg fyrir að vinnulÖggjafar-
frumv. verði að lögum. Og ef
það skyldi verða að lögum, að
það kom,i aldrei til fram-
kvæmda. — Þar næst að skapa
þá órjúfandi samheldm, sem
skapar okkur sigurinn, þrátt
fyrir gerðardónia, í þeim kaup-
deilum, ,sem fyrir dyrum standa,
sérstaklega í sambandi við síld-
arvertíðina. Þar næst að sjá til
þess, að á Alþýðusambandsþing-
inu í hausti verði alþýðan í svo
glæsilegum meirihluta og klofn-
ingsmennirnir í svo ömurlegum
minnihl. að það takist að sam-
eina verklýðshreyfinguna í einn
sterkan flokk og eitt. öflugt
verkalýðssamband — en klofn-
ingsmennirnár verði svo ræki-
lega einangraðir, að þeir verði
með öllu skaðlausir, ef þeír ekki
vilja beygja sig undir meiri-
hlutann og hyggja á skemdar-
verk.
Slí.k sameining veirkalýðsins
er fyrsta skjlyröi þess að takast
megi raunverulegt samstarf
verkamanna og bænda og ann-
ara vinnandi rnanna í landinu,
samstarf til djarfra átaka, til
að mæta þeim vandræðum, sem
framundan eru, til þess að rna
sjávafútveginum á heilbiigðan
grundvöll, til að framkvæma
hagsmtmám.á.l bændanna, .til að
áuka atvinnuna, til að gera
lancHð otkkar fjárhagslega sjálf-
F*h. á 4. síðu.