Þjóðviljinn - 10.05.1938, Blaðsíða 4
afs I\íý/a bio ag
Jeg ákæri..
(pættir úr æfisögu
EMILE ZOLA)
Stórkostleg amerísk kvik-
mynd af æfiferli franska
stórskáldsins og mikil-
mennisins Emile Zola.
I myndinni er rakið frá
upphafi til enda Dreyfus-
málið alræmda.
Aðalhlutv. leika:
Paul Muni,
sem Zola,
Joseph Schildkraut,
Robert Barrett,
sem Esterhazy
majór, o. fl.
Clpbopglnnl
Næturlæknir
Axel Blöndal, Mánag. 1, simi
3951.
þlÚÐVILIINN
ir Beethoven, plötur.
22.00 Dagskrárlok.
Skipafréttir.
Gullfoss var í Flatey í gær,
Goðafoss fór áleiðis til Ham-
borgar í gærkveldi, Brúarfoss
er á leið til Leith frá Vestmanna
eyjum, Lagarfoss er á Austfjörð
um, Dettifoss er í' Reykjavík,
Selfoss er í Leith, Dr. Alexand-
rine fór út í gær. Esjá er í
Reykjavík, fer í hringferð á
morgun, Súðin er í Reykjavík.
Frá höfninni.
Karlsefni kom af veiðum í
fyrrakvöld með 118 föt lifrar,
Belgaum og Egili Skallagríms-
son komu einnig af veiðum í
fyrrakvöld með 90 tunnur hvor
Otur kom af veiðum í gær-
morgun.
Einmenningskepni í fimleikum
fór fram á laugardaginn var í
íþróttahúsi Jóns Þorsteinssonar
fimleikakennara. Hlutskarpast-
ur varð Jens Magnússon úrÁr-
mann og hlaut hann 486,40 stig
og sæmdarheitið fimleikameist-
ari íslands.
„Bláa kápan“
verður leikin annað kvöld.
imsmsmtm mma
REYKJAVIKURANNALL H.F
REVYAN
Fornar dygðir
30. sýning
I kvöld kl. 8 e. h.
Aðgöngumiðar seldir frá kl. 1
Eftir kl. 3 venjulegt leikhús-
verð.
NÆST-SÍÐASTA SINN
Almennnr
verklýðsfnndnr
Næturvörður
í Laugavegs og Ingólfs apó-
teki.
Útvarpið í dag:
10.00 Veðurfregnir.
12,00 Hádegisútvarp.
13.05 Þriðji dráttur í Happdr.
Háskólans
15.00 Veðurfregnir.
19.20 Þingfréttir.
19.40 Auglýsingar.
19,50 Fréttir.
20.15 Erindi: Næringarrannsókn
ir og nauðsyn þeirra, II,
Baldur Johnsen læknir.
20.40 Symfóníutónleikar:
a. Tónleikar Tónlistaskólans.
b. Píanókonsert í Es-dúr, eft-
verðnr haldinn að tllhlnton Dagsbrúnar
Ið|n og fleiri verklýðsfélaga f K.R.-hús-
inn fi kvðld klukkan 8 síðdegis.
Fnndaref ni s
Vinnnlðggfðfln.
Alvinnnleysfð.
Sf|érnirnar.
4 Gamlo f^)io 4,
ÆHlfltýrlðið iPanama
Skemmtileg og spennandi
amerísk talmynd.
Aðalhlutverkin leika:
Carole Lombard,
Fred MacMurray
o g
Dorothy Lamour.
(Drottning frumskóganna)
MmEsmmmmm
Hljómsveit Reykjavfkur
„Bláa kápan“
(De tre smaa Piger)
verður leikin annað kvöld kí.
8y2.
Aðgöngumiðar með lækkuðu
verði verða seldir í dag frá
kl. 4—7.
Sími 3191.
1 :ii'.^-írn
ESJ A
pustur um miðvikudag ll.maí
Ekki hægt að taka meiri flutn
íng-
Pantaðir farseðlar óskast sótt
ir í dag, annars seldir öðrum^
Súðin.
vestur um föstudag 13. maj.
Flutningi veitt móttaka í dag
og á morgun.
Pantaðir farseðlar óskast
sóttir degi fyrir burtferð.
Alexander Avdejenko-
Eg elska ... 30
stendur hún hreyfingarlaus og án þess að
hugsa nokkuð. Svo lítur hún kringum sig. Nastja
og allar hinar stúlkurnar standa einnig hreyfing-
arlausar. í Sömu sporum og þær voru, þegar eimpíp-
an byrjaði að blása. Þær hvíla sig eitt augnaþlik
og svo koma þær til Vörjku.
— Komdu, Varjka, við skulum fara.
Oti var kolníðamyrkur og ausandi rigning. Renn-
Dlaut jörðin var eins og leðja, skýluklútarnir urðu
átrax gegndrepa, og klestur niður eins ,og druslur.
Leiðin er löng. Þær urðu að ganga bæjinn á enda.
Og á morguu í tíögun byrjar sami leikurinn að nýju.
Alt í einu grípur Natsja utan um vinstúlku sína.
— Komdu Varjka við skulum gista í'þurkrúminu.
Svo snúa þær stöllurnar við aftur og gera sér bói
frammi í sundinu. Næturvaktin er að vinna.
Nasija sefur með höfuðið í faðmi Vorjku. Þeim
cr báðum órótt og þær hrökkva upp með stuttu
millibilí við allskonar daumarugl.
— En hvað það væri gaman ef við sætum undir
fempa, segir Nastja. Guð, hvað það væri gaman,
ef einhver vildi leika á dragspilið og dansinn gætj
farið að hefjast.
Nastja þrýstir sér fastar að, Vorjku og hvíslar
jáfjáð: i " : : ' ’
— Varjuska, ég veit af einum slíkum stað. Eig-
u,m við að fara þangað.. Þar er dragspil og söng-
ur og margvíslegt góðgæti á borðum, og peninga
þúrfum við ekki. Við fáum peninga meira að segja.
Eigum við að fara þangað?
— Peninga, fyrir hvað fáum við þá?
,— Við fáum þá fyrir . . . skilurðu ekki, fyrir að
dansa..
— Jæja, segir Varjka, ég er í þann veginn að
sofna.
— Varjuska, komdu, ég get ekki farið ein, það
er svo leiðinlegt. Komdu nú, við eigum báðar að‘v
deyja einhverntíma og það er eins gott að við skemt-
um okkur, meðan tími er til..
'—ÍGet ég fengið sítrónu þar? Varjka áttar sjg
allt í einu og rís upp.
Sitrónur? Það veit ég ekki en sjálfsagt get-
ur þú það.
Án þess að spyrja, hvert förinni sé heitið, fylg-
ir hú>i Nöstju eftir. Það er ekki fyr en þær koma
að grindunum fyrir framan krána hans Aganesoffs,
sem hún áttar sig og veit hvar hún er komin. Nastja
gengur hiklaust upp þrepin, opnar hurðina og ýtir
Vörjku inn í tíimman gang..
*
Upplj'st stofa. Gluggarúðurnar eru svartar af flug-
um og fyrir þeim eru þung og þykk gluggatjöld.
Á gólfinu eru þykkar og gljúpar ábreiður og( í loft-
inu hangir ljósakróna á gildum kóparkrók. Fráljósa-
krónunni fellur birtan yfir borð, og á bbrðinu liggja
.vínflöskur á hliðinni. Vínið flóir yfir allt og í því
synda matarleifar svo sem styrjuhrogn, með tanna-
förum.
í einu horni stofunnar situr Varjka á rúm-
ábreiðu. Kjóllinn hennar er rifinn á brjóstun-
U,m og hægri öxlin er nakin. Frá hálsinum og niður
á hægra brjóstið er rispa, sem blóðið seitlar úr.
Ljóst hárið liggujri í (óreiðu niður eftir yöngum henn
ar og enni og slútir niður fyrir augun. Á gólfinu
krýpur maður við fætur hinriar og kyssir köld, nak-
in hné hennar í ákafa. Varjka horfir á yfirskegg
mannsins e'g persnesku húfuna hans. Hún er að
velta því fyrir sér, hvort hún þekki þennan mann og
hvar fundum þeirra hafi getað borið saman. Hún
man heldur ekki, hvernig hún hefir getað komist
út úr stofunni, þar sem sjálfleikandi orgelið spilaði,
þar sem menn dönsuðu og þar sem Nastja drakk
vín og gaf henni konfekt. Maðurinn með yfirskegg-
ið fálmar eftir hendi Vörjku og reynir að draga
hring á fingur hennar. En fingurinn er gildur og
honum gengur illa. Þá setur hann hönd hennar á
milli hnjánna og reynir sem ákafast að koma hringn-
um upp fyrir hnúann. En fingurinn er óþægur við
hann eins og áður. Þá grípur hann vinglas á gólfinu,
stingur hendi hennar ofan í glasið og nú flýgur
hringurinn upp fyrir hnúann. Maðurinn með yfir-
skiggið er hæst-ánægður með árangurinn. Hann
tekur vasaklút í öllum regnbogans litum upp úr
vösum sínum og blaktar honum fyrir vitum Vörjku.
En hve hann ílmar. Að því búnu tekur maðurinn
upp nokkra spónnýja peningaseðla. Varjka réttirfram
höndina og ætlar að taka á móti þeim. Eji; í sama
bili man hún eftir öðru. Hún man eftir litlum hnött-»