Þjóðviljinn - 21.05.1938, Blaðsíða 3

P JÖÐVILJINN
Laugardaginn 21. maí 1938.
IMÓOVIUINII
Málgagn Kommúnistafloklts
Isiands.
Ritstjóri: Einar Olgeirsson.
Ritstjórn: Hverfisgata 4, (3.
hæð). Sími 2270.
Afgreiðsla og auglýsingaskrif-
stofa: Laugaveg 38. Sími 2184.
Kemur út alla, daga nema
, mánudaga.
Askriftargjald á mánuði:
Reykjavík og nágrenni kr. 2,00.
Annarsstaðar á landinu kr. 1,25.
1 lausasölu 10 aura eintakiö.
Víkingsprent, Hverfisgötu 4,
Sími 2864.
Siðspiiling eða
sannfæring.
Hin sósíalistiska hreyfing
verkalýðsins stefnir að því að
svifta auðmannastéttina völdum,
afmá auðvaldsskipulagið og
skapa þjóðfélag sósíalismans, —
þjóðfélag, þar sem vald pening-
anna er brotið á bak aftur og
mennirnir eru frjálsir, þar sem
manngildið en ekki auðmagnið
er metið, þar sem vinnandi stétt
•irnar sjálfar eiga atvinnutækin
■og njóta ávaxtanna af vinnu
sinni.
Hinn sósíalistiski flokkur
verkalýðsins samanstendur at
þ'eim mönnum, sem berjastvilja
fyrir því að ná þessu takmarki,
— mönnum, sem eru sannfærð-
ir um að sósíalisminn sé leiðin
til að gera alþýðuna frjálsa, til
að tryggja mönnunum velmeg-
un, lífshamingju og menningu.
Það er öllum sosialistum skilj
anlegt, að það kostar baráttu að
ná fram til sósílismans, og sú
barátta verður ekki háð án fórna
Og ennfremur hlýtur sú barátta
livað eftir annað að þýða andúð
og jafnvel ofsóknir frá hálfu rík-
isvaldsins. Þeir menn, sem eru
sosialistar af sannfæringu, láta
sér ekki bregða við slíkt. Og
hvað aðalkjarna sósílistaflokks
snertir, verkamennina, þá erlíf
ið þeim barátta, og hinum só-
sialistisku verkamönnum er bar-
áttan þeirra líf — og þeir láta
það því síst á sig fá, þó þeir
vaði ekki í embættum hjáborg
aralegum ríkisstjórnum, — þeir
eiga ekki slíku að venjast. —
Á sannfæringu þessara verka-
manna og annara sosialista
byggir hver sosialistaflokkur
tilveru sína og sigurvonir.
En þegar verklýðsflokkarnir
verða áhrifaríkir í borgaralegu
þjóðfélagi, safnast jafnframtinn
í þá menn, sem fyrst og fremst
hugsa sér að nota flokkanasem
tröppur upp í háar stöður í
þjóðfélaginu. pessum mönnum
eru síöðurnar alt, en sannfær-
íngin ekkert. Og ekki nóg með
það. þessir menn halda líka að
öllum mönnum séu stöðurnar
alt og sannfæringin ekkert. Og
þessvegna hugsa þeir sér að
byggja flokk verkalýðsins upp
á stöðum hjá ríkisvaldinu og
yfirráðum yfir atvinnu, — en
trúa ekki á kraft sannfæringar-
innar.
Aðdragandl alþjððlegrar
elningar verklýðsfélaga $L»h
Hægrl xorlDg|nnniii i AnftsterdaDBsambandlnn hef-
ssr enn teklst að blndra elnlngnna. En sameln-
Ingaröfilunnm vex stððngt fylgl um allan helm«
Gltrine, Sianaiing ®g Co. ðttast
sterka, einhnga verklý ðshreyiinnn
Alþýðublaðið hefir nú loks
fundið ástæðu til að minnast
á fulltrúafund Amsterdamsam-
bandsins í Oslo. Birtir blaðið
fréttaskeyti frá borgaralegri
fréttastofnun, og bætir 'svo við
alllöngu máli til skýringar.
Þar sem skýringar þess eru
skrifaðar í venjulegum Alþýðu-
blaðstón, sem einkenndur ^r af
rangfærslum, þekkingarleysi og
illgirni gagnvart einingarmálum
alþýðunnar, sér Þjóðviljinn á-
stæðu til að birta ýtarlega frá-
sögn um aðdraganda einingar-
irmar í hinum alþjóðlegu sam-
tökum verkalýðsfélaganna.
Verkalýðsfélög Sovétríkjanna
hafa frá því fyrsta reynt að
komast í samband og samvinnu
við verkalýðsfélögin í Vestur-
löndum. Á fyrsta þingi Sovét-
sambandsins, árið 1918 var mál
þetta rætt, og kom þar fram
einhuga vilji til slíks samstarfs.
Or því varð þó ekki um sinn,
vegna hinna erfiðu tíma. I
Sovétríkjunum geisaði borgara-
styrjöld og blóðugt stríð við er-
lenda innrásarheri, og um þetta
leyti, í lok heimsstyrjaldarinn-
ar var alþjóðasamband verka-
l)'ðsfélaganna í molum. Þegar
svo átti að safna saman brot-
unum að lýju, fékkst ekkert
samkomulag, hvorki um tak-
mark né leiðir. Stór hluti verk-
Iýðsfélagarsia í Vesturlöndum,
tók þá stefnu, að félögin ættu
að vera baráttusamtök gegn
auðvaldinu, heima fyrir og á
Hægri foringarnir í Alþýðu-
flokknum eru haldnir trú
á almætti bitlinganna, á siðspill
inguna sem grundvöll flokks í
ríkari mæli en flestir skoðana-
bræður þeirra í nágrannalönd-
unum. Ósvífni þeirra í þessum
sökum keyrir svo úr hófi fram
að undrun sætir. Síðustu samn-
ingar þeirra um stuðning við
Framsókn, sem auðsjáanlega all
ir hafa gengið út á að tryggja
þim stöður ,eru eitt dæmið. Og
fyrir þessa bitlinga ætla þeirað
kljúfa verklýðshreyfinguna,
mynda sér sérstakan flokk, sem
auðsjáanlega á að hafa fjár-
málaspillinguna að grundvelli,
— •og svo dirfast -þessir menn
að tala um að þeir vilji einingu
og meira að segja öðru hvoru
áræða þeir að nefna sosialisma.
íslenski verkalýðurinn mun
byggja flokk sinn á sannfær-
ingu þeirra, sem fyrir sosial-
ismann viljá berjast. En auð-
valdið á þeim, sem það nú þeg-
ar dregur til sín með stöðum og
bitlingum.
alþjóðamælikvarða. Samkomu-
alg náðist ekki, og róttæku fé-
lögin voru ýmist rekin úrgömlu
samtökunum, eða að þau fóru
úr þeim á annan hátt. Þessi
„rauðu verklýðsfélög", er svo
voru nefnd, mynduðu svo ár-
ið 1921, ásamt verklýðsfélögum
Sovétríkjanna, „Rauða alþjóða-
sambandið‘“ er tók sér aðsetur
í Moskva.
Á árunum eftir striðið gerðu
Rússarnir ítrekaðar tilraunir til
samvinnu við hin hægfara verk-
lýðsfélög í Vesturlöndum, — ein
stök landssambönd, og einnig
Amsterdamsambandið Sam-
vinna Sovét-verklýðsfélaganna
við þýzka sambandið, árið 1920,
leiddi til hins þýðingarmikla vin-
áttusáttmála milli ríkjanna, sem
kenndur er við Rapallo. Nokkr-
um árum síðar, 1924, tókst ná-
in samvinna við brezku verka-
lýðsfélögin, sem m. a. hafðiþær
afleiðingar, að verkalýðsfélögin
í Sovétríkjunum söfnuðu 11
miljónum gullrúblna handa
enskum verkamönnum í alls-
herjarverkfallinu mikla 1926.
Vegna reynslunnar af þeirri
samvinnu hófu ensku fulltrú-
arnir á þingi Amsterdamsam-
bandsins í Vín 1928 máls á
sameiningu í eitt alþjóðasam-
band.
Eftir langar umræður varð
samkomulag um að bjóða Rúss-
unum inngöngu í Amsterdam-
sambandið með eftirtöldum skil
yrðum.
1. Skilyrðislaus upplausn
„Rauða alþjóðasambands-
ins og alger sambandsslit
. við róttæku verklýðshreyf-
inguna í Vestur-Evrópu.
Þessu gátu Rússarnir auðvit-
að ekki gengið að. Það hefði
verið undarleg einingarpólitík
að skuldbinda sig til að slíta
samvinnu við hina róttækuverk-
lýðshreyfingu í Vestur-Evrópu
og taka, í þess stað höndum sam
an við hina hægfara.
2. Krafizt var skilyrðislausr-
ar samþykktar á lögum og
starfsreglum Amsterdam-
bandsins.
Slíkt skilyrði var lirein
móðgun við verkalýðssamband
Sovétríkjanna, sem á þessum
tíma var eitt saman fjölmennara
en Amsterdam-„alþjóðasam-
bandið'". Enda var þá ekki um
það aðtala að annaðalþjóðasam-
bandið væri leyst upp, og deild-
ir þess gengju skilyrðislaust inn
í hitt, heldur var verið að reyna
að finna samstarfsgrundvöll, er
síðar gæti leitt til samruna í eitt;
alþjóðasamband.
3. Sameiningin gæti einungis
farið fram með þeimhætti
að virðingu Amsterdamsam'
bandsins væri ekki misboð-
ið.
Hingað til hefir virðingAmst-
erdamsambandsins verið ofvið-
kvæm til þess að sameining
verkalýðsfélaganna um heim all-
an gæti myndast. Af hálfu
Amsterdamsambandsins voru
engar samkomulagstilraunir
hafnar.
Því fer fjarri að afstaða jafn-
aðarmannaforingjanna í Amst-
erdamsambandinu hafi byggstá
því, hve vandir þeir herrarvoru
að virðingu sinni. Öðru nær.
Með því að viðurkenna verka-
lýðsfélögin í Sovétríkjunum,
hefðu þeir orðið að viurkenna
sigur sósíalismans í Sovétríkj-
unum, og hina miklu þýðingu
sovétfélaganna í framkvæmd
sósíalismans. En með því urðu
þeir herrar að viðurkenna, að
þeim hefði skjátlast í dómum
sínum um Sovétríkin. Þessir
höfðingjar gátu tekið að sérrík-
isstjórn í náinni samvinnu við
borgaraflokka, — en samvinna
við verkalýðsfélög í sósíalistiskii
landi var fyrir neðan virðingu
þeirra.
Á þessu gekk allt til ársins
1933. Verkalýðsfélögin í Sovét-
ríkjunum urðu með hverju ár-
inu sem leið stærri og þýðingar-
meiri þáttur í uppbyggingu sósí-
alismans. Verkalýður Sovétríkj-
anna vann hvern sigurinn eft-
ir annan, á sama tíma og verka-
lýðurinn í Vestur-Evrópu varð
að eiga í sífelldri baráttu fyr-
ir sjálfsögðustu réttindi samtaka
sinna.
Þá tekur Hitler völdin í
Þýskalandi. Með einu liöggi er
sterkasta deild Amsterdamsam-
bandsins, — þýska verkalýðs
sambandið — slegið niður og
sókn fasismans á hendu lýð-
ræðisríkjum Evrópu lief i.
(I framhaldsgrein, sein birtist
hér, í blaðinu á morgun, verðui
skýrt frá síðustu samningaum-
leitunum milli verkalýðssam-
bands Sovétríkjanna og Amst-
erdamsambandsins, og „skil-
yrðum“" þeim, sem hægri
mennirnir í stjórn Amsterdam-
ersambandsins létu eininguna
stranda á).
Athygli
skal vakin á auglýsingu skatt-
stjóra á öðrum stað hér í blað
inu um, að skattskrá Reykjavík
ur liggur frammi til sýnis í bæj-
arþingsstofu Reykjavíkur frá21.
maí til 3. júní.
Alþýðublaðið birtir um daainn
langa grein eftir Trotzky um
m,álaferlin í Moskva. Su grein á
auðsjáanlega að vera sterkasta
sönnunin, sem blaöið hefir enn
fært fram fyrir sakleysi riiss-
nesku landráðamannamna. Stef-
án Jóhann og aðrir af l'ógfræð-
ingwm Alþýðuflokksins œttu þó
að vita, að það er ekki leiðin til
að komast til botns í glæpamúli
að taka sem góða og gilda vöru
staðhœfingar glcepamannsins
sjálfs, allra síst þegar hann sit-
ur í öry.ggi í fjariœgu landi, þar
sem armur réttvísinnar nær
ekki til hans. En Alþýðublaðið
þýðir bara grein. eftir sjálfan
höfuðglæpamamnnn, sjáifan
höfuðnjósnarann, sjálfan höfuð-
morðingjaxnn og hygst með þvi
að hafa sannað' sakieysi hans!
Blaðið finnwr ratmar óljóst,
hversu fráleit er þessi sönnun-
araðferð þess, og vill því reyna
að sýnast hlutlaust og heiðarlegt
með því að taka franv, að birt-
ing greinarinnar eigi ekki að
skiljasft siio senn Alþýðublaðið
taki sjálft neina afstöðu í mál-
inu, en lesendur hafi nú þegar
heyrt svo mikið Wnv þessi mál
frá hinni hliðinni, að sanngjarnt
sé að lofa sjónarmiði hinna á-
kærðu einntg koma f ram.
Við þetta er einungis það að
atlmga, að lesendur Alþýðu-
blaðsiins hafa aldrei heyrt oro
um. þessi málaferli »frá hinni
hliðmni«. Alt, sem Alþýðublaðið
hefir lúngað til ritað um þessi
mál, hefir verið einhliða mála-
flutningur trotzkysinmum í vil,
svo að það er sannarlega að bera
í bakkafullan læjdnn að fara nii
að birta þessa greim, eftir Trot-
zky.
Alþýðublaðið hefir því raun-
verulega fyrir löngu tekið sína
afstöðu í þessu máli, me ð land-
ráðamönnumim, g egn Sovét-
ríkjunumi Og jafnvel í þetta
eina skifti, er það f innur ástæðu
til að hræsna fram. ofurlitlu af
»hlutleysi« með þuí að tako
fram, að það ætli enga afstöðu
að taka, getur það ekki stilt sig
um að prenta- uppi yfir grein
Trotzkys sínar venjulégu sjálf-
sömdu bombufyrirsagnir, sem
afhjúpa þegar í tipphafi allar
bleklcingar um »hlutleysi«.
I 0. Q. T.
Usnðæmisíuta ar. 1
Arspiugl
verður sett í Goodtemplarí?.új^
inu í Reykjavík kl. 2 í kvéra. J
Fulltrúar eru beðnir að nifetá
stundvíslega.
Stigveiting fer fram að lok-
inni þingsetningu.
Uíbreiðið Djððvíljím