Þjóðviljinn - 22.05.1938, Blaðsíða 4

sa I\íý/a bio ag
Taoglskiissóiatabj
Unaðsleg ensk tónlistarkvik
mynd, þar sem fólki gefst
kostur á að sjá og heyra
frægasta píanósnilling ver-
aldarinnar Ignace Paderew-
ski spila Tunglskinssónöt-
una eftir Beethoven, As-dur
Polonaise eftir Chopin,ung
verska Rhapsodi nr. 2, eft-
ir Lizst og Menuet eftirPa-
derewski.
Sýnd kl. 7 og 9.
ELLEFTA STUNDIN.
Pessi gullfallega ameríska
kvikmynd verður sýnd kl.
5. (Lækkað verð).
Síðasta sinn.
I
FYRIR MÆÐRASTYRKS-
NEFNDINA
verður Ellefta stundin sýnd
kl. 3.
na
I
Brúarfoss
fer n.k. þriðjudag eða miðviku-
dag beint til Akureyrar og hing
að aftur._____________
Skóviðgerðir
Sækjum Sendunt,
Fljót afgreiðsla
Gerum við allskonar gúmmískó
Skóvinnustofa
Jcns Svcinssonar
Njálsgötu 23, sími 3814
þlÓÐVILJINN
Reykjavíkurdeiid K. F. í.
Delldarfnndnr
verður haldinn mánudaginn 23. maí kl. 8ý2 e. h. í Alþýðuhús,
inu við Hverfisgötu, gengið inn frá Hverfisgötu.
DAGSKRÁ:
1. Umræður um pólitík flokksins.
2. Reikningar deildarinnar 19S7.
3. Önnur mál.
Félagar fjölmennið! Sýnið gild skírteini!
Sellufundir falla niður þessa viku.
DEILDARSTJÓRNIN.
SkemmtaDir mæHradagsins
sannndagimn 22. maf 1938
Klukkan 3 eítir hádegi.
GAMLA BIÓ: NÝJA BÍÓ:
Kuggurinn minn.
A cllcftu stundu.
1 kr.
Aðgöngumiðar á 1 kr. seldir frá kl. 1 í Gamla Bíó og
frá kl. 10 f. h. í Nýja Bíó.
Klukkan 3,30 ettir hádegi:
Bornablðstnr við instnnðll.
Klukkan 10 eftir hádegi:
SvðldsLemtnn œe) dansi I Oddfellowhðsinn
2 krónur.
Húsið opnað kl. 8.30 fyrir þá, sem hlusta vilja á útvarps-
kvöld Mæðradagsins.
Aðgöngumiðar seldir í Oddfellow-húsinu frá kl. 5 eftir
hádegi og við innganginn.
Kanpið mæðrablómið!
/Aæðradagurinn.
Framh. af 1. síðu.
— og þó er það ekki erfiðast
meðan börnin eru lítil, heldur
einmitt þegar þau eru uppkomin
og fá hvergi handtak að ger,,.
— Konur á stóru heimili eiga
aldrei frídag, hátíðir og helgi-
dagar gera mann oft þreyttari
en virku dagarnír. Þessvegna
eru dagar eins og þeir sem við
dvöldum á Laugarvatni, stórhá-
tíð fyrir okkur. Par var altgert
til þess að okkur mættí líða sem
best, alt frá því að við settumst
í bílana, og þangað til heim var
komið. Konurnar í Mæðra-
styrksnefndinni hugsuðu um
okkur eins og við værum börn-
in þeirra, — og maður býr að
svona gó'ðum dögum Iangan,
langan tíma“.
Enn eru þær Iangtof fáar, fá
tæku konurnar í Reykjavík,
sem Mæðrastyrksnefndin getur
hjálpað í örstutt sumarfrí. í
dag verða haldnar skemtanir og
jp. Gamlol3io jq>
Fölsnðu fitsporin S
Framúrskarandi spennandi
amerísk leynilögreglumynd
gerð eftir hinni dularfullu
skáldsögu snillingsins
S. S. van DINE: „The
Greene Murder Case‘“
Aðalhlutverkin Ieika:
ROSCOE KARNS
GRANT RICHARDS og
HELEN BURGESS
Bönnuð börnum yngri en
16 ára.
Á barnasýningu kl. 5:
AUMINGJA MILJÓNA-
MÆRINGURINN.
Sýnd kl. 7 og 9.
o. s. frv.
setd merki til ágóða fyrir þessa
starfsemi, og ætti enginn, sem
getur, að hliðra sér hjá því, að
leggja sinn skerf af mörkum.
Meðan önnur skipan slíkra mála
er ekki fáanleg, verður að hlúa
að þessari byrjun.
Leiktélan Reykfavlknr
Gestir:
Adp Borg — Ponl Regmert
”Það er komlnn dagnr”
Sjónleikur í 3 þáttum eftir Karl Schlutcr.
2 sýrtifiír i kvö d kL 8.
Aðgöngumiðar seldir í dag eftir kl. 1 á 6 kr.
3. sýning ái þessum leik verdur mánu-
dat£ir«n 23. mai kf. 8.
Forsala að þeirri sjmingu í dag.
Ekki tekið á móti pöntunum í síma.
Alexander Avdejenko:
Eg elska . . 41
Um þessar m.un,dir voru .iárnbrautarstöðvarnar all-
ar fullar af flóttamönnum, hermönnum og hverskon-
ar skaðræðisgripum. Mánuðum, saman var járnbraut-
arstöðin heimili mitt, aj sulturinn félagi minn. Dag
nokkurn, þegar ég var venju fremur soltinn, laum-
aðist ég að manni, sem hafði komið njilega og var
með stóran poka meðferðis.
Ég reyndi að láta fara svo iítið fyrir mér sem unt
var og stakk gat á sekkinn og byrjaði að róta í hon-
um. 1 sama bili' vaknaði eigandinn og kom auga á,
hvað ég hafði fyrir stafni. Hann kailaði til íélaga
sinna og áður en ég gat nokkurri vörn við komið
voru tölf hnefar á lófti.og voru þeir látnir ganga á
mér um hríð, þrátt fyrir þá staðreynd, að ég rauk
um kolí við fyrsta höggið og hreyfði mig ekki frarn-
ar í þeirri viðuféign. Ég hafði hvorki tækifæri til
þe'ss að biðjast. afsökunar pé/gæða mér á hinum góm-
sætu féttum, sem voru í poka ferðamannsins, áður
en ég rniátí' meðvitundina. Pegar barsmíðunum var
yókio/ -Ójttuðust mennirnif,! að j skilja lík mitt eftir a
braptartjeinunum, því, að þeir hugðu mig dauðan.
^Örlj^u l>eirJ5a.M þœsirtóíigáfáþs, áð draga mig afsíð-
'’^is.QgAféÍa njig í aJlskon'^'rúálí skaTÚt frá járnbraut-
arstoðinni.
En það kom á daginn, að ég var lífáéi’gur. Í2g skreið
úr fylgsni því, er ég hafði verið .siettur í, lauk upp
augunum og st.undi. Þá var það sem ég kyntist
,,Vægnum“.
„Vængurinn rakst á mig, þegar hann var aðvíkja
sér afsíðis með gljáfægt ferðakoffort,. Pegar hann
kom auga á mig, var hann í þann veginn að opna
læsingu koffortsins með heljarmiklu járni. Pá var
það sem hann heyrði stunur mínar. Fyrir öryggis-
sakir fleygði hann járninu frá sér og ýtti koffortinu
burtu, leit í kring um sig og sá mig, þar sem ég lá
á jörðinni.
Eg sá, Siguanaskegg lúta yfir mig og framandi
hönd lyfti ’nöfði mínu vingjarnlega cg gaf mér aö
drekka úr flösku. Maður þessi tók mig með sér inn
í herbergi sitt, néri marblettina, sem voru víðsvegar
á líkama mínum, og bar á þá einhver smyrsl. Að því
búnu gaf hann mér mjólk að drekka, bjó um kau.n
mín og settist á rúmstokkinn hjá mér. Þar sat hann
tímfum saman og horfði á mig. Við hlið hans var lít-
ill drengur á mínu reki. Drengurinn horfði á mig
Jxigull og laut höfði, en augnaráð hans var dularfull
og nístandi. Drengurinn var kallaður hinu undarlega
gælunafni ,,Máninn“. Eg sneri mér undan þessu níst-
andi augnaráöi snáðans og horfði á manninn med
hrokkna skeggið. Hann lagöi höndina á enni miitt
og spurði mig vingiarnlega, hvað ég héti og hv.aðan
ég væri. Ég lokaði augunum og hvíslaði aö honurn
með orðum, sem tæplega heyrðust, sögunni um Nika-
nor gamla, rauðhærða karlinn og alla æfi mína í
Óþefskvosinni.
— Þú verður að iáta þér batna fljótt, starfið bíður
eftir þér.
Er hann hafði hlustað á sögu mína, fór hann út
og skildi mig einan eftir hjá ógeðþekka sináðanum.
»Máninn« flutti sig þ,á á rúmstokkinn hjá mér og
nú var hann ekkert fjanclsamlegur lengur, þegar
hann talaði við mig.
— Hvað gamiall ertu?
— Ég er ellefu ára, svaraði ég allshugai- glaður,
yfir því, hve drengurinn sagði þetta bliðlega.
- Ég er jafn gamall, og nú er ég búinn að vera
nærri heilt ár hjá ,,Vængnum“.
— Hver er „Vængurinn“?
Drengurinn leit aftur á mig toirtryggnislegu augna-
í’áöi.
- Veistu það ekki. Það er hann svarti frændi.
Því næst laut. drengurinn niður að mér og sagði:
— Við förum saman út á kvöldin, þú skilur. Við
höfum aldrei verið teknir. Hann ætlar lí.ka að kenna
þéi’ listirnar. Hann er foringi yfir mörg'um mönnum.
„Vængurinn“ beið þess óþollnmóður að ég hrest-
ist. Hann vildi gera mjg að aðstoðarmanni sínum sem
fyrst og þóttíst engan tíma mega, ir.;i sa. Einn af
meðhjálpurum hans haföi fengið sér fararleyfi fyrir
skömmu.
Nokkru áður en ég var farinn að geta stiaðið fylli-
lega á fótunum og ráfað hjálparlaust um herbergið
kom „Vætrgurinn“ heim með vodka, mikið af ilm-
andi rúgbrauði, agúrkur og þurkaða sveppa.
f dag höldum við veislu, aímælisfagnað þinn.
„Vængurinn“ drakk brennivínið og veifaði vínglas
inu. »Máninn« drakk líka, en eftír fyrsta glasið rauk
hann um koll og valt' undir rúm,ið. »Foringinn« rétti
mér. ölglas og sagði vingjarnlega:
•— Drektu vinur minn, eins mikið og þú getur. Þú
verður að venja þig við tárið.