Þjóðviljinn - 10.06.1938, Blaðsíða 4

S|S [\fý/ðJ5io sg
„Bohemellf“
Stórfengleg þýzk söngva-
kvikmynd.
Aðalhlutverkin leika þau
Martha Eggerth
og hinn heimsfrægi pólski
tenórsöngvari
Jan Kiepura,
ásamt Mimi Sharp, Oscar
Sima og skopleikaranum
frægu Paul Kemp og
Tho Lingin.

Or borgfnnl
Næturlæknir
Halldór Stefánsson, Ránar-
götu 12. Sími 2234.
Næturvörður
er í Ingólfs- og Laugavegs-
apoteki.
Otvarpið í dag:
10,00 Veðurfregnir.
12,00 Hádegisútvarp.
13.00 Skýrsla um vinninga í
happdrætti háskólans.
15.00 Veðurfre^nir.
19.10 Veðurfregnir.
19.20 Hljómplötur: Sönglögeft-
ir Schubert.
19.40 Auglýsingar.
19.50 Fréttir.
20.15 Útvarpssagan, „Október-
dagur“, eftir Sigurd Hoel.
20.45 Hljómplötur:
a) Fiðlusónafa í D-dúr og són
ata pathetique, eftir Beethov-
en. !
b) Tvísöngvar.
c) Harmjonikulög.
22.00 Dagskrárlok.
þlÓPVILIINW
Dagsbrúnarmenn.
Munið að setja krjfoss fram-
an við JÁ á báðum atkvæðis-
seðlunum. Skrifstofa Dagsbrún
ar er ppin í fdag frá kl. 2—10 e.
h. Munið að kþma allir á kjör-
stað og segja JÁ. Sýnið mönn-
unum sem sviku málstað ykk-
ar fyrirlitningu. Knossið fram-
an við JÁ.
Hans Gísli pórarinsson
verður jarðaður í idag. Hann
var fæddur 27. júní 1911 og
var því aðeins tæpra 27 ára er
hann lést að heimili sínu 1. þ.
m. eftir langvinn veikindi. Hann
var meðlimur í Verkamannafé-
laginu „Dagsbrún“, ákveðinn
verklýðssinni. Er sár harmur
kveðinn að öllum ættingjum
hans og vinum.
Ríkisskip.
Súðin er væntanleg til Rvíkur
f. h. í idag. Esja fer frá Reykja
vík kl. 8 í kvöld um Vestm.eyj-
ar til Glasgow.
I sunnudagsmatinn:
Norðlenskt dilkakjöt
I. 0 B. T.
Freyjnfrandnr
í kvöld kl 8,30. Inntaka nýliða.
Kosnir fulltrúar á. Stórstúku-
þing. Hagnefndaratriði sam-
kvæmt hagnefndarskrá. Pátt-
takendur í heimsókninni til
Keflavíkur, næstkomandi laug-
ardag, 11. júní, kl. 6.30 gefi sig
fram við Ingólf Sveinsson eða
Helga Sveinsson og leysi til sín
farseðla á kr. 3.50. Vitneskja
um þátttöku nauðsynleg í síð-
asta lagi á fundinum. Fjölsæk-
ið fundinn.
Æðstitemplar.
Deiiifoss
Skipafréttir.
Gullfoss er í Reykjavík, Goða
foss fór frá Vestmannaeyj-
um í g{ær. grúarfoss er á leið
til Leith frá Khöfn, Dettifoss er
í Reykjavík. Selfoss fór frá
London í ,gær, Dronning Alex-
andrine er á leið til Iandsins.
0amlaí3io %
,Eng!Illnn4
Gullfalleg og hrífandi am-
erísk talmynd.
Aðalhlutverkin leika:
Marlene Dietrich,
Herbert Marshall og
Welvyn Douglas.
Q
Spánarkvðld
verður lýaldið að Hótel Skjaldbreið kl. 8,30 í kvöld.
Á DAGSKRÁ ERU M. A.
Ræða, Haukur Björnsson.
Píanósóló.
Upplestur, Þórbergur Þórðarson.
Einsöngur.
Aðgöngumiðar á kr. 1.00. Kaffi innifalið.
FjöImJennið. Styrkið gott máfefni.
NEFNDIN
Dagsbrúnarmenn!
Verkamannafélagið Dagsbrún
Naurakjör
Hakkað ærkjör
Lifur og hjörtu
Nýsviðin svið
Nýr lax
fer á föstudagskvöld 10. júní
vestur og norður. —
Aukahafnir: Húsavík og
Bíldudalur í suðurleið.
Farseðlar óskast sóttir fyrir
hádegi sama dag og vörur
verða að afhendast fyrir sama
tíma.
Gulloss
fer á mánudagskvöld 13. júní
til útlanda. (Leith og Kaup-
mannahöfn).
vssma
hefir allsherjaratkvæðagreiðslu á skrifstofu
féla,gsins um lagabreytingar samþyktar af fé-
íagsfundi 'og viðvíkjandi fulltrúum félagsins
á sambandsþing.
Atltvæðagreiðsla stendur yfir dagana, fimtu-
dag og föstudag 9. og 10. þ. m. kl. 2—10 e.
h., laugardag 11. þ. m. kl. 1—10 e. h. og sunnu
dag 12. þ. m. M. 10—12 f. h. og 1—10 e. h,,
en verður þá hætt.
Allir gildir félagar eru hvattir til að greíða
atkvæði.
FÉLAGSSTJÖRNIN.
Alexander Avdejenko;
Eg elska . . 53
s*áðtími, en enginn maður er heima til þess að vinna
að slíku.
Það er sem veggur standi á milli okkar. Eg skil
ekki áhyggjur hans, en teygi úr mér eins og ég
get, hneppi frá mér skyrtunni og læt kvöldblæinn
leika um nakið brjóst mitt. Brynlestin þýtur áfram
eins og ör. Vindurinn hvín við brynskjöldinn og
inn um skotopin. Hann leikur um brjóst mitt, eins
og kveðja frá fjarlægum ástvini. Lífið er dásamlegt
og fagurt þrátt fyrir alt.
Eg hallast út að einu skotopinu og horfi út í
bláinn. Eg ber samskonar stjörnu á húfunni minni
og hinir hermennirnir. Einkennin eru öll þau sömu
og skyrtan mín jafn heiðblá og hinna. Enginn kall-
ar mig framar „snáðann“, og þess er skemst að)
minnast, að eg var tekinn með nokkurri viðhöfn
upp í herdeildina. Jafnvel Garbus, yfirmaður her-
deildarirtnar nefndi nafn mitt skýrt og skorinort,
þegar hann gaf fyrirskipanir sínar um að láta öll-
um hermönnunum í té nýja hermannabúninga. M^r
er ekki einu sinni neitað úm upptöku í pólitíska
skólann. Þegar eg heilsa foringjanum, slæ eg hæl.
unum mannalega saman, stend teinréttur og ber
höndina upp að skygninu. Garbus stekkur ekki bros,
þó að eg heilsi honum þannig, heldur íekur hanjn
kveðfu minni virðulega eins og herforingja sæmir.
Eg er hinn löglega viðurkendi aðstoðarmaður Boga.
tyrjovs lestarstjóra, og stend á verði eins og fullorð-
inn maður. /
_____ Bogatyrjov kemur inn til mín. Hann
þrammar þreytulega inn á gólfið og segir, án þess
að líta til hægri eða vinstri:
— Sanjka. Við hljótum að verða leystir brágum
af verði. |
Eg stend á fætur, geng á eftir Bogatyrjov og
undrast, vegna hvers enginn skuli leysa okkur af
verði eftir að hafa staðið þar í sólarhring. Þettía
kemur að vísu nokkrum sinnum fyrir, einkum ef
eitthvað ískyggilegt er framundan. Hinn lestarstjór-
inn er ennþá ekki 'eins æfður, eins fær og eins
reyndur.
Þegar við kornurn inn í gufuvagninn sáum við
iað vélarmaðurinn var orðinn fárveikur af malaríu.
Hann stendur þar upp á endann og titrar og grætur
laf kölduhrolli. Varir hans eru bláar, og kinnarnar
öskugráar. Við veitum því strax eftirtekt, að höf-
pð hans riðar, og að hami hefir mist skrúflykilinn
úr hendinni og vindlinginn úr munninum. Um leið
pg Bogatyrjov tekur við starfi hans heyri eg að
hann hvíslar í hálfum hljóðum:
— Bölvaður tannlausi karlinn. Aldrei kemur hon-
um tiil hugar að við þurfum að hvíla okkur.
Bogatyrjov óttast ekkert um mig. Hann veit, að
ég átti í morgujn tal við grunsamlegan náunga í
tyrkneskri skykkju og hafði skifti við hann á olíu-
flösku fyrir flösku af víni. Þetta vín ætlaði h'ann
að drekka í laumi þegar hann væri háttaður, en nú
kom þetta óvænlega atvik fyrir og breytti öllum
hans ráðagerðum.
*
Ást Bogatyrjovs á víni var svo sem ekkert leyndar
mál fyrir Garbusi. Eg man ennþá eftir því — það
var við pólsku landamærin — þegar hann kom að
Bogatyrjoff með stútinn á tekatlinum á milli var-
anna. Bogatyrjov komst í stökustu vandræði, og
vissi ekki, hvað hann átti af sér að gera. Hann fór-
að hósta og mér líður seint úr minni angistarsvip-
lurinn á ándliti hans. Hann þorði ekki að taka ketil-
stútinn út úr sér af ótta við, að Garbus fyndi þá
vínlyktina. Hann tók því það ráð að halda áfram
að drekka og herti sig alt hvað af tók, uns ketillinn
var tómur. En svipnum á andlitinu, meðan hann var
að drekka, ætla ég ekki að reyna að lýsa. I
Garbus hafði hinsvegar rennt grun í, hvað hér
yar !á seiði, og svo að lítið bar á, kallaði hann
lestarstjórann inn til sín. Enginn fékk að vita um.
orsakir þess, eða hvernig þeim málum lauk á milli
þeirra. Hann forðaðist meira að segja að minnast
4 þetta við mig nokkru sinni. Spurningum mín,-
um í þessa átt, svaraði hann á þá leið, að þeir
hefðu verið að ræða um ýmislegt viðvíkjandi lest-
inni.
Allan þann tíma, sem við áttum eftir að dvelja
v^ð pólsku landamærin, hélt hann sér nokkurnveg-
Inn í skefjum hvað drykkjuskap snerti, en hér aust-
jur í Ásíu virtist hann hafa tapað tökunum á bind-
índinu. Kæmist ég að því, að lestarstjórinn værí
drukkinn, var ég vanur að segja við hann:
— Misja frændi, reyndu að jafna þig, éfif fiMI