Þjóðviljinn - 14.06.1938, Side 4
ss My/afiio sp
Lögreglan að
leiktjaldabaki
Austurrísk kvikmynd, er
sýnir spennandi sakamála
viðburði er gerðust í sam
bandi við frumsvningu á
afburða skrautlegri fjöl-
leikasýningu.
Aðalhlutv. leikur sasnska
„revy“-drottningin Zarah
Leander ásamt austurísku
leikurunum AtiHa Hörbig-
er, Theo Linger, o. fl.
Oprboi*ginnl
Naeturlæknir
í nótt’ er Bergsveinn Ölafsson,
Hávallagötu 47, sími 4985.
Næturvörður
'\ er í Tieykjavíkur-apóteki og
Lyfjabúðinni Iðunn.
Útvarpið í dag:
12,00 Hádegisútvarp.
15.00 Veðurfrernir.
19.10 Veðurfregnir.
19.20 Hljómplötur: Lög úr tón-
filmum.
19.40 Auglýsingar.
19.50 Fréttir.
20.15 Erindi; Um Árna Magnús.
son, II. (dr. Björn K. Þórólfs-
son).
20.40 Salartónlist (plötur):
a) Kvartett, Op. 127, Es-dúr,
eftir Beethoven.
Píanókyintett í A-dúr, Op
i (114, eftir Sqhubert.
22.00 Dagskrárlok.
Ungfrú Pearl Pálmason
vestur-íslenskur fiðluleikari,
ætlar að halda hljómleika hér
í bænum þ. 15. þ. m. á vegum
Tónlistarfélagsins.
Skipafréttir.
Gullfoss fór til Leith ogKaup
mannahafnar í gær, Goðafoss
{er í Húll, Brúarfoss er væntan-
legur til Vestmannaeyja í dag,
Dettifoss er á Akureyri,
(Lagarfos? fefrí í tReykjavík,
Selfoss kemur til Vestmanna-
jeyja í 'dag, Drotningin kom frá
útlöndum í gærmorgun.
Stefán Guðmundsson, söngvari
var meðal farþega á Dronn-
ing Alexandrine í g'ær.
Tímarit Tónlistarfélagsins
1. árg. 3. hefti, er nýkomið út
Flytur það þessar greinar: Pearl
Pálmason, Verður góð tónlist
úrelt, Hvað vantar, Listrænn
landshluti, Bláa kápan, o. fl.
Með þessu litla tímariti hafa ís-
lenskir tónlisrarmenn og tónlist-
arvinir eignast málgagn, sem
á skilið að komast víða. Öll
heftin sem komin eru, flytja al-
þýðlegar greinar um tónlist’,
sem allir geta Iesið sér til fróð-
leiks og skemtunar.
Haraldur Sigurðsson
hinn víðfrægi píanóleikari,
heldur hljómleika í kvöld í
Gamla Bíó.
Dr. Björn K. þórólfsson
flytur í kvöld í útvarpið
annað erindi sitt um Árna Magn
ússon.
Happdrætti Karlakórs Iðnaðar-
manna.
pfegið var í happdrættinu á
föstudag hjá lögmanni og komu
vinningar upp á þessi númer:
Nr. 24. Ökeypis fargjald raeð
kórnum í söngferðalag til
Vestur- og Norðurlands.
- 1178. Málverk.
- 216. Standlampi.
- 270. Peningar kr. 25.00.
- 301 Málverk.
- 388. Bækur Vilhjálms Ste-
fánssonar í íslenskri þýð.
- 1472. Peningár, kr. 25.00.
Vinninganna má vitja á skrif-
stofu byggingameistara í Suð.
urgötu 3.
Frá Austurbæjarskólanum:
Nokkur börn, sem verið hafa
í ljósum í Austurbæjarskólan-
um í vetur og vor, hafa skilið
Mótmæli
Framhald af 3. síðu.
lýðssamtokanna, að þau verði
að gera nauðsynlegar ráðstafan
ir gegn slíku.og áskiljum okkur
allan rétt til frekari kæru út af
þessum kosningum ogfalsbréfa-
útgáfum.
Héðinn Valdimarsson,
Sigurbjörn Bjömsson,
porsteinn Pétursson.
þar eftir handklæði sín. Að-
standendur eru vinsamlega beðn
ir að láta vitja þeirra í Ijósa-
stofu skólans, f dag, kl. 9—11
eða 14—16.
Knattspyrnumótið
Framhald af 3. síðu. i
spyrnu á Fram og skorar mark,
3:1. Er 28 mín. voru af leik
skorar Víkingur mark, 3:2..
Gera Fram-menn nú harða hríð
að marki Víkings, en tekst ekki
að skora mark. Er 1 mín. var
eftir af leik, gerir Víkingur fal-
legt upphlaup og skorarmark,
3:3.
Kosniogalygar
(Frh. af 1. síðu.)
besta fyrir félagið okkar allra;
það vilja kommúnistar hindra.
Þessvegna er það ein af að-
ferðum þeirra til að sundra fé-
laginu, að reka alla þá, er lengst
hafa starfað fyrir félagið.
Félagi! Við væntum þess, að
þú gerir skyldu þína fyrir sjálf-
an þig, félagið þitt og framtíð
þess með því að koma og
greiða atkvæði á móti lagabreyt
unum, á móti hækkun félags-
[gjaldanna og á móti öllu, sem
miðar a/ð því að sundra því,
sem þú og aðrir Díagsbrúnar-
menn hafa smátt og smátt bygt
upp allan þann tíma, sem Dags-
brún hefir starfað.
Gleymdu ekki að í dag er
síðasti dagurinn, sem atkvæða-
greiðslan stendur yfir, — settu
Gfonsla í!>io %
OílgfMtl
brððarinnar.
Afar fjönif eg rfc'emmti-
leg leynilöjgreglurayad.
Aðalhlutverkin leíka::
Shirley Ross,
Robert Cummings
og „Hot“-söngkonaa
Martha Raye
mmsmszmimitsK
Haraldir SífirliioB
Planóleiknr
í Gamla Bíó í kvötd 14.
júní kl. 71/* síðdegis.
Tónverk eftir Haydn, César
Franck, Carl Nielsen og Cho-
pin.
Aðgöngumiðar fást í bótoa-
verzl. Sigf, Eymundssonar og
hljóðfæraverzl. Katrínar Viðar.
X aftan við NEI á bá&im seðl-
unum.
Með félagskveðju.
Reykjavík, sunnudaginn
(12. júní 1938.
I
Sigurður Guðmundsson, Freyju
götu 10 a, Haraldur PétUrsson,
Kr. J. Arndal, Guðm. R. Odds-
son, Guðjón B. Baldvinsson,
Símon Bjarnason, E. Vilhjálms-
son, Guðm. Finnbogason.
Alexander Avdejenko:
Eg elska .. 55
um hans. .Hann skríður undan iog gengur honum
úr greipum. Garbus rennur aftur niður í botn með
sandskriðunni.. Hann reynir að nýju og árangurinn
er sá sami. Aftur liggur hann á gryfjubotninum.
Ennþá reynir hann að bjargast upp og ennþá fellur
hann niður. Pannig gengur það koll af kolli.
Orka Garbusar er að fjara út. Hann hnígur niður
á bakið og réttir frá sér handleggina. Sandurinn
legst yfir brjóst hans og skýst yfir skeggstæðið.
Garbus hefir ekki rakað sig lengi og mér heyrist
— og mér finst ég heyra sandinn urga við skegg-
broddana. Við hlið hans liggja þeir Bogatyrjov og
Fjodorov. Eg skreiðist til þeirra og hrópa á þá.
Eg kalla upp nöfn þeirra. Pögnin er einráð um svar-
ið. Eg reyni að krafsa mig upp á bakkann og er
nærri því kominn að markinu. Sandurinn skríður
undan mér. Eg lít niður og sé, að enginn gerir sig
líklegan til þess að fylgja mér eftir. Þeir virðast
vera farnir að kunna vel við sig. Eg renni mér nið-
ur til þeirra. Garbus, sem varla má hræra höfuðið
kallar til mín. Eg skreiðist í áttina til hans. Hann
reynir að væta varirfiar með tungunni og eg veiti
því eftirtekt, hvernig brjóst lians hefst og hnígur.
jafnvel Bogatyrjov byrjar að hreyfa sig. Hann dreg-
ur mig að sér og segir í óráði og hálfgerðum hita
sóttarflogum. , S , [ J J
_ Taktu hana, Sanj . . . í vasanum, ég hefi ekki
snert á henni. . . .
Ég dreg flöskuna upp úr vasa Bogatyrjovs. Hún
er ísköld og tær. Með skjálfandi höndum reyni
ég að ná úr henni tappanum, um leið og ég horfi
á vökvann. Það gutlar á flöskunni, af því að hún
er ekki alveg full. Mig svimar af ákafa, en hvernig
sem ég reyni næ ég tappanum ekki úr. Ég gríp
marghleypuna frá belti mér og slæ hlaupinu við
flöskustútinn. Svo set ég hana á munninn og sker
mig í varinar á brotunum. En ég held áfram að
drekka og hirði ekkert um það, þó að félagar mín-
ir finni vínlyktina. Ég finn hvernig kverkarnar vökna,
og þróttur færiat í fæturnar. Að því búnu skríð ég
til Garbusar. Ég reyni að finna varir hans í myrkr-
inu. Höfuðið er hálfgrafið í sandinn. Mér tekst þó
að koma flöskunni milli vara hans og helli víninu
niður í hann. Garbus drekkur og krampakenndir
drættir fara um andlit hans. Allt í einu grípur hann
höndunum utan um flöskuna. Svo spýfir hann út úr
sér vökvanum, og segir með- þrumandi röddu:
— Svínin ykkar, þið skuluð allir verða kallaðii'
fyrir herrétt. Ekki nema það þó, að hafa ájengi með
)?ér í slíkum ferðum.
Að svo mæltu kastar hann flöskunni frá sér.
Ég er rólegu og allsgáður. Aftur fer ég að reyna
að komast upp úr gryfjunni.
Hinummegin brynlestarinnar heyrast skot. Rauð-
liðarnir eru að koma og við klöngrumst í áttina
til þeirra. ’ mm
Snemma um morguninn á járnbrautarstöðinni
Brynlestin var komin þangað til aðgerðar. Þennan
sama morgun var það, sem Garbus strikaði nafn
mitt' út af hermannalistanum, án þess að minnast á
það einu orði við mig, og án þess áð gefa upp
nokkrar orsakir. Ég vissi, að það var áfengisflösk-
unni að kenna. Nokkru síðar stóð ég einn á gang-
stéttinni og horfði á lestina fara. Allt umhverfis
mig var steppan og ég stóð einn meðal framandi
manna. 1
XXI KAPÍTULI
Á afskekktri skiftistöð, þar sem járnbarutarlestin
til útlanda hafði staðnæmst til þess að fá vatn, stigu
tveir urigir farþegar in;n| í (vagnana. Þeir voru komnir
einhversstaðar utan af gresjunni og höfðu beðið bak
við vagnana, uns lestin var að fara.. Þá klifruðu
þeir eldsnöggt upp járnstigann upp á vagninn. Síð-
ar meir mátti athuga hvort þeim heppnaðist að kom.
ast inn í svefnvagn.
Það voru tveir stigamenn, „Vængurinn“ og ég.
Við höfðum fundið í Mið-Asíu síðastliðið vor og
endurnýjað vináttu okkar. Þegar mér var kastað út
úr brynlestinni og ég hafði hvergi höfði mínu að að
halla, ákvað ég að fylgja „Vængnum“ eftir um
hríð. Tíminn leið og skilnaðinum var slegið á frest,
uns gott tækifæri byðist. Allan tímann vorum við
á eilífum flækingi.
Við höfðum beðið eftir hraðlestinni alla nóttinaog
komið á stöðina kvöldið áður. Við gátuhi náð dá-
litlu af peningum og hurfum svo í bili til þess að
drekka þá upp. Síðast ferðuðumst' við með járn-