Þjóðviljinn - 13.07.1938, Blaðsíða 4

sjB Níý/afi'ib ss
A vængjum
söugsins.
Unaðsleg amerísk söngva
mynd frá Columbia Film
Aðalhlutverkið leikur og
syngur hin heimsfræga
söngkona
GRACE MOORE.
Aðrir leikarar eru:
Melvyn Douglas,
Helen Westley o. fl.
Næturlæknir:
í nótt er Ölafur Porsteinsson,
Mánagptu 4, sími 2255.
Næturvörður
er í Reykjavíkurapóteki og
Lyfjabúðinni Iðunn.
Úívarpið í dag.
10.00 Veðurfregnir.
12.00 Hádegisútvarp.
15.00 \4eðurfregnir.
19.10 Veðurfregnir.
19.20 Hljómpljötur: Lög úr tón-
filmum,
19,40 Auglýsingar
1950 Fréttir.
20.15 Útvarpssagan. „Október-
berdagur," eftir Sigurd Hoel.
20.45 Útvarpskórinn syngur.
21.10 Hljómpfötur:
a. Nýtízku tónlist.
b. 21.40. Líög leikin á
strengjahljóðfæri,
22.00 Dagskrárlok.
Skipafréttir.
Gullfoss kom að vestan og
inorðan í gærmorgun, Goðafoss
er á útleið, Brúarfoss fór frá
Leith í gærmorgun áleiðis til
Reykjavíkur, Dettifoss fer vest
ur og norður í kv(öld, Lagar-
foss var á Vopnafirði í gær,
Selfoss er í Reykjavík.
Ríkisskip.
Súðin fór í gærkveldi áleiðis
til Austfjarða, snýr við á Seyð-
ÞlÓÐVILJINN
isfirði ,og kemur hingað sömu
leið til baka.
Sænsku fimleikamennirnir
fóru utan með Dronning Al-
exandrine í fyrrakvzild. Mikill
mannfjpldi fylgdi þeim til skips
og voru þeir kvaddir með húrra
hrópum..
Sveinn Sæmundsson ' '
hefir verið skipaður yfirl^greglu
þjónn við rannsóknarlögregluna
Jónas Sveinscon læknir
er kominn heim úr sumar-
leyfinu,
Esperantófélagið
í Reykjavík boðar til fundar
í kvjöld, miðvikudag, kl. 9 e.
h., á Hótei Skjaldbreið, Búlg-
arski rithjöfundurinn Ivan H.
Krestanoff flytur kveðjuerindi.
Hreppsnefndarkosningar.
Við hreppsnefndarkosningar
í Hraunhreppi í Mýrasýslu, sem
voru óhlutbundnar, þ. e. ekki
kosið um lista, fóru þannig, að
í hreppsnefndina voru kosnir 3
framsóknarmenn, 1 kommúnisti
sem fékk nær 40 atkvæðum, og
1 Bændaflokksmaður. Enginn
sjálfstæðismaður náði kosningu.
Pétur Þórðarson, fyrv. alþingis-
maður og Þorsteinn Ástráðsson
prestur á Staðarhrauni, er báð-
ir áttu sæti í hreppsnefndinni
áður, féllu við kosninguna.
,Skialdborgin"
Framh. 2. síðu.
asar kom brátt í ljós. í heimsku
legum skammaþvættingi í Alþ.-
bl. eys hann sér yfir okkur og
alt okkar starf. — Hann gengur
fram fyrir skjöldu bankavalds-
ins og hrindir kjarabótaáform-
um verkalýðsins, sem hefir val-
ið okkur fyrir forystumenn, þeg-
ar hann sveik og flúði. Og eins
og til að launa þessa frámmi-
stöðu, er hann, þessi mejstifjár-
málaglópur, sem stigið hefir
fæti á Austurrland, kosinn
í bankaráð. — Og áhrifa Jónas-
ar gætir enn með hans sauð-
tryggu en fámennu hjörð.
Nokkrir menn hafa aldrei dirfst
að hafa aðrar skoðanir en Jón-
as hefir sagt þeim, og þeir þurfa
að ná í Jónas í hvert skifti og
þeir þurfa að mynda sér skoð-
un, því sjálfir hafa þeir aldrei
verið menn til að taka afstöðu
til málanna. — Það er sjálfsagt
gott fyrir Jónas að eiga svona
hjörð, en hún er ekki heppileg-
ir hirðar handa verkalýð Nes-
kaupstaðar.
Væntanlegar kosningar.
Hægri kratarnir ætluðu sér
að berja fram kosningar tafar-
laust, á meðan fjöldi sjómanna
eru fjarverandi. Þetta kom
vinstri hlutinn í veg fyrir með
því að hóta að fella afsögn bæj-
arstjórnarinnar, því fulltrúi
Framsóknar var á móti kosning-
um þó hann sæti hjá. — Rök-
stuðningur Ólafs Magnússonar
fyrir þessu var hálf hjákátlegur
og bar greinilegan vott um inn-
ræti hans. — Sagði hann að
sá tími, sem fólkið væri fjarver-
andi, væri allra tíma heppileg-
astur til kosninga. Vafalaust rétf
séð frá sjónarmiði fylgislausra
svikahrappa. Hélt hann því fram
að sjómenn gætu bara sent at-
kvæði sín, það væri miklu betra.
Hingað til hefir flokkur O. M.
barist fyrir því, að kosningar
færu fram á þeim tíma, er fólk-
ið ætti hægast fyrir með að
sækja kjörstað. En Ólafur veit
hvað honum kemur bezt. Ég
vil leggja áherzlu á það, að
ef ráðuneytið samþykkir að láta
fara fram kosningar á öðrum
tíma en um var beðið (í nóv-
ember), þá er það þvert ofan
í vilja alls þorra kjósenda.
Framsókn.
Ýmsir bjuggust við nokkuð
snarpri andstöðu Níelsar Ing-
varssonar. gegn óheilindum,
sem upp kynnu að koma innan
bæjarstjórnarinnar, og halda
uppi drengilegri málsvörn fyrir
alþýðuna. En það brást. Nú er
N. I. foringi meirihluta bæjar-
stjórnarinnar, Hefir hann kom-
ist þetta vegna þess, að hann er
áberandi mikið minni vesalingur
en aðrir bæjarfulltrúar hægri
manna. Er framkoma N. I. illa
þokkuð meðal Framsóknar-
manna.
Lokaorö.
Ég vil enda mál mitt með
því, að hvetja alþýðu Neskaup-
staðar til að vera vel á verði
um hagsmuni sína. Vertu minn-
ug á það, hverjir hafa reynt af
fremsta megni að veita sól og
yl inn í líf þitt. Fylgstu vel með
JJL GöJnlö I3lO %
Bardaginn um
gullnámuna
Afar spennandi mynd eft-
ir Zane Grey.
Aðalhlutv. leika:
Buster Crabbe,
Monte Blue,
Raymond Hutton,
Skipper Skræk sleginn út.
störfum fulltrúa þinna í bæjar-
stjórninni og stattu fast að baki
okkar í þeirri baráttu, sem við
Hú heyjum og munum heyja í
framtíðinni fyrir velferð þinni.
Við erum umboðsmenn þínir og
þitt ier að segja okkur fyrir
verkum og líka að taka virkan
þátt í starfi okkar. Þú átt ekki
að vera óvirkur áhorfandi, held
ur lifandi þátttakandi í barátt
unni. Og standir þú vel saman
þora íhaldsöflin ekki annað, en
að'láta undan, þótt fulltrúar þess
séu nú fimm, en þínir aðeins
fjórir.
Og að síðustu: Sannaðu það
í kosningunum, að þú sért rót-
tækasta alþýða landsins.
Bjarni þórðarson.
Borgarnes - Stórholt
- Hólmavík -
Ferðir alla:
miðvlkadaga og laagardðuga.
Afgreiðsla á
Bifrelðastöð Islaads, sími 1540
Ég elska .... 79
e'kki énn full skil á hinni fínge'rðu samsetningu
þjeirra, hafa ekki enn vald á hinum margbrotnu
v.élum. — Og nú fæþst málmbráðin — og spring-
lur i— yinna þúsunda fer til ónýtis — og eimvagn.
stjórarnir vita ekki hvað þeir eiga að gejra: Á hem-
ilörmum ;eimvagnanna þeirra eru engar hejmilblakk-
ir. Þeir hafa gleymt þeim. f
Þarna sé ég forstjóra háofnanna, hann hefir rifið
ofan slitnu skinnhúfuna sína og treður á henni.
Hann reytiír í !bræði illa hirt hár sitt, hristir hnefana
framan í eimvagnastjórana og kallar þá þjófa og
glæpamenn. Skegglaust andlit mitt vekur ekkert
traust hjá honum. Ég opna fyrir gangstillinn og ek
inn í lelddrífuna.
Eimvagninn minn er ekki betri en hinir, hann hefir
heldur ekki blakkir á hemilörmiunum, en ég varð
eimvaghsstjóri fyrst í idag.
Ég þýt eftir brautarteinunum, gef merki.
Eimblístruhljóðið á að dylja stolt mitt yfir því,
að ég stjórna svo margbrotinni vél og hefi slíka
ábyrgð; það á að yfirgnæfa sjálfsþótta minn ýfir
því, að nú taka þúsundir manna eftir mér og að nú
á eg að gera út um framtíð háofnanna.
Ég ek opnum augum beint inn í hríðina. Reykháf-
ur eimvagnsins er þegar horfinn í eldhafið. Hér er
heitt, svitinn bogar úr hári mér. Loftið er svo heitt
að það þyrfti ekki eld til að kveikja hér í vindlingi.
Ég bíð eftir árekstrinum — eftir tengingunni við
sleifarvagninn. Loks heyri ég, mitt í þrumugný
sprenginganna smellinn frá hinlni sjálfvirku teng-
ingu. Nú er um að gera að læðast áfram lúshægt
stiku fyrir stiku.
Það verður að grípa járnflauminn í hina mjóu
vör sleifarvagnanna. Ég mjaka mér áfram gegnujm!
stjömudrifið, ég held niðri í mér andanum, ég sé
aðeins járnflauminn, sem flæðir og byltist — ótam-
inn eins og mitt eigið blóð.
Gegnum raúða þokuna sé ég hvernig bræðslu.
mennirnir, steypumennirnir og verkstjórarnir þjóta
niður snarbrött stigaþrepin án þess að hnappast eða
rekast á. Nú eru þeir komnir niður. Þeir kasta sér
flötum, leggja eyrað við jörðina til að reyna þannig
að heyra eða koma auga á hvar sleifarvagninn sé.
Þarna er bræðslum aðurinn Kramarenko, að rjála við
lághjólin. Hann leglst á knén, þrýstir horuðum hrygn
um upp að harðri þungri hlið sleifarvagnsins — og
ramsnýr höfðinu að þessari geíslandi sólu. Það er
dauðans angist í til liti hans. Lesnjak, hjálparmaður
hans skríður til hans og heldur víðri frakkaerminni
upp að augum. Við hlið hans stendur forstjóri há-
ofnsins og margir bræðslu- og fsteypumenn, og
verkstjórar.
Nú er sleifarvagninn mitt á ófararstaðnum. Öveðr-
ið lyknr ■ (ann örmum sínum. Eitthvað streymir
drynjandi niður eftir brynklæddum hliðum eimvagns
ins. Bræðslu- og steypumennirnir æpa..
Mig langar skyn dilega til að aká burt þangað,
sem aftur sé hægt að sjá og anda og finna döggsval-
ann leika um sig. Eg hefi þegargripið í vogarstöng
ina til að flýja út úr þessu myrkri —’þespum eldi.
Þá sé ég alt í þinu og óvænt, hvernig járnflaumurinn
streymir á ný — auðmjúkur og taminn — eins og
endalausir geislastafir sígeislandi sólar. > r
Eimvagninn stendur í skjóli við vindverminn og
glitrar af storknuðu járnhreistri. Ég kvelst af blygð-
unarkend. Ég vildi hrópa til allra verkamannanna
við háofninn að ég hafi svikið þá, að minn eimvagn
sé líka ófær. Ég mundi vissulega hafa aukið enn
meir á ófarirnar, hefði ég ekki af hreinni tilviljun
orðið sigurvegari. Hinir höfðu hjálpað mér til þess.
Forstjóri hráefnanna hrópar eitthvað í eyra mér.
Ég horfi á gulítennur hans og skaðmeidd gagnaugun
— stórt ör á hægri kinninni — svo rifja ég með
erfiðismunum upp nafn hans; — en ég þori ekki
að segja það upphátt. Hann hraðar sér aftur til
háofnanna. Ég kemst ekki til að segja honum, að ég
hafi þekt hann aftur — Garbus — vin föður míns,
brynlestarstjórann. Ég hleyp ekki á eftir honum.
Lenjka Kramarenko bræðslumaður kemur til mín,
horfir með öfund á eimvagninn minn og segir:
Góð vél, þú ert karl í krapinu. Þannig skaltu altaf
hafá það. Heyrðu. . haltu þig aðeins þar, sem óhöpp
in gerast — heyrirðu það! s ó
Og þið þarna við háofninn, sjáið um að þið ger-
ið enga skyssu — svo að við þurfum ekki að halda
okkur þar.
Við verðum að sætta okkur við það, Sanj. Við
skulum gera með okkur samning — svo að þér finn-
ist sem háofninn sé þín eigin eign og mér finjnfet
ég eiga heima) iá'eimvagninum þínu'm. — Það — er
gagnkvæm ábyrgð, skilurðu?
Eftir vökuskiftin undirskrifuóum við samningjnn
inn á hinni háværu skrifstofu.
Daginn eftir kom út aukaeintak af héraðsblaðina