Þjóðviljinn - 05.08.1938, Blaðsíða 4

SjS (\íý/a Ti'ib sg
Zigöjna-
prinsessan
Heillandi fögur og
skemmtileg ensk mynd er
gerist á Irlandi árin 1889
pg 1936. — Öll myndin
er tekin í eðlilegum lit-
um, „Technioolor“. “
Aðaihlutv. leika:
Annabella,
Henry Fonda,
Stevvart Rome o. fl.
Úrborginni
Næturlæknir:
Karl S. Jónasson, Sóleyjar-
götu 13, sími 3925.
Næturvörður
þr í Ingólfs- og Laugavegs-
apóteki þessa viku.
Otvarpið í dag.
10.00 Veðurfregnir.
12.00 Hádegisútvarp.
15.00 Veðurfregnir.
19.10 Veðurfregnir.
19.20 Hljómplötur: Finsk lög.
19.40 Auglýsingar.
19.50 Fréttir.
20.15 Erindi: Um samlíf plantn
anna I., Steindór Steindórsson
mentaskólakennari.
20.40 Einleikur á fiðlu. Þór-
ir Jónsson.
21.00 Hljómplötur:
a. Sónötur eftir Leclair, Bach
og Mozart.
b. 21.40. Harmóníkulög.
22.00 Dagskrárlok.
Skipafréttir.
OuIIfoss er í Reykjavík,
Goðafoss er í Reykjavík, Brú-
arfoss er á leið til Kaupmanna-
þJÓÐVIUINN
Kanplð í nsatlnn tajá KRON
(Qkaupíélaqii
Kjðtbúðirnar:
Ycsturgötu 16 — Skólavorðustíg 12
Strandgötu 28, Haínarfirði.
Lisísýsiio Basdalaos fsleoskra listanaona.
í Miðbæjarbamaskóla verður opin í síðasta
sinn íosludaginn 5. águsi,
hafnar frá Grimsby, Dettifoss
■var í Hull í gær, Lagarfoss er
í Kaupmannahöfn.
Sunduámskeið
hefjast að nýju í Sundhöllinni
þriðjudaginn 9. þ. m. Þeir, sem
ætla að taka þátt í sundnám-
skeiði þessu, gefi sig fram í
Sundhöllinni á laugardag og
mánudag, kl. 9—11 f. h. og
2—4 e. h.
Skemmtiferðaskipin.
í gær kom hingað skemmti-
ferðaskipið „Viceroy of India“
Skipið er enskt og komu með
því um 400 farþegar, flestir
enskir. Skipið fór aftur í gær-
kvöldi.
Listsýning
Bandalags íslenzkra lista-
manna verður opin í síðasta
einn- í ídag.
Barnastúkan Æskan
efnir til skemmtiferðar í
Vatnaskóg á sunnudaginn kem-
ur, og eru allir ungtemplarar í
Reykjavík og Hafnarfirði vel-
komnir. Lagt verður af stað '
með hafnarbátnum Magna kl.
8 um morguninn.
Rítdsskip.
Esja fer frá Reykjavík kl. 8
í kvöld um Vestmannaeyjar til
Glasgow. Súðin kom til Reykja
ýíkur í fyrrinótt úr strandferð
að vestan.
TEIKNISTOFA
Siflnrðar Thoroddsen i
verkfræðings,
Austurstræti 14. Sími 4575.
Otreikningur járnbentrar
steypu, miðstöðvarteikningar
og önnur verkfræðingsstörf.
Kaupum flöskur, flestar teg.,
soyuglös, dropaglös, með skrúf
uðu loki, whiskypela og bóndós
ir. Sækjum heim.
Verslunin Hafnarstræti 23, áður
BSI. Sími 5333.
Utbrelðii Þiéðvíljann
Flokksskrifstofan
er á Laugaveg 10, opin alla
virka daga frá 5—7 e. h.
Félagar, munið að greiða
flokksgjöld ykkar skilvíslcga.
& 0amlaf3ío %
Sjóheíjan
-(Das Meer ruft)
Áhrifamikil og stórfeng-
leg sjómannamynd, að
rnestu leikin eftir hinu al-
kunnía kvæði
„pORGEIR 1 VIK“
Aðalhlutverkið leikur:
HEINRICK GEORGE
dl
rrrrrVinTT^
Súðin
Vestur og norður þriðjudag
9. ágúst kl. 9 síðd.
Flutningi veitt móttaka eftir
því sem rúm leyfir fyrir helg-
ina og til kl. 11 f. h. á mánu-
dag.
Pantaðir farseðlar óskast
sóttir degi fyrir burtferð.
Hugleiðingar
Örvarodds
Framh. 3. síðu.
Morgunblaðið hefir aldrpA dður
prédikað skepnuskapinn jafn hœ-
verskulaust eins og að segja bein-
um orðum, að „menn œttu að temja
sér hátterni fugla og dým“.
Eigi Mogginn par við dýrslegar
aðferðir pýskm nasista í pynding-
um fanga sinna, er liœtt við að hon
um gangi illa að kenna hann
íslensku pjóðinni. En, eigi Moggi-
inn með pessum orðum við, tiltölu-
lega meinlausan skepnuskap, vilja
pá ekki einhverjir Morgunblaðsmenn
gefa Reykvíkingum kost á að sjá
pessa nýju kenningu í „pmxis", t.
d. með pvi að Magnús dósent krunk
aði ofurlítið fyrir háttvirta kjós-
endur og Valtýr Stefánsson settist
fyrir utan Morgunblaðið og spangól-
aði að tunglinu .
Alexander Avdejenko;
Eg elska .. 97
Framundan mér gengur ung stúlka með skýlu-
klút á höfðinu. En það er steikjandi hiti, svo að hún
leysir af sér klútinn og veifar honum nokkrum sinn-
um iim höfuðið. Hárið, þétt og dökkt, liðast um
höfuð hennar. Þegar hún kemur auga á mig, brosir
hún tíl mín. Bros hennar hefir yljandi áhrif á mig
eins og geislar morgunsólarinnar. Við göngum hlið
við hlið. Göngulag okkar ólgar af þrótti. Við ná-
um brátt í tvo trésmiði, og föt þeirra anga öll af
trjákvoðu. Skammt frá eru nokkrir málbbrlaéðslui
menn, í svörtum vinnufötum, gljáandi af óhrein-
indum. Þeir víkja til hliðar fyrir okkur, en ég veiti
því eftirtekt, að gamli, skeggjaði maðurinn brosir,
skref málmbræðslumannanna verða léttari og djarf-
ari, og annar þeirra kallar til mín:
— Taktu utanum stúlkuna, drengur.
Þar sem leiðirnar skilja, nemur stúlkan staðar,
styður höndunum á brjóst mitt og varir hennar
eru lokkandi. Svo fer hún og veifar skýluklútnum
til m'íni í kveðjuskyni. Að vörmu spori er hún horfin
ínn! í .málmsmiðjuna, en ég geng að eitnreiðinní.
Andrjúsjka Borisov, aðstoðarmaður minn, er kom-
inn til verks og bíður eftir mér. Svo skiptum við
með okkur störfum. Ég athúga vélina gaumgæfi-
lega, og gæti þess, að allt séf í fullkomnu lagi. Eftir
dálitla stund erum við búnir að þurrka alla olfu,
sem er ofaukið á vélinni og alt ryk, sem þar hafði
safnast fyrir, frá því síðast. Við erum bþnir að
þurka vélina alla og fægja, unz eimreiðin er orðin
eins gljáandi og hún var þegar hún kom frá verk-
smiðjunni. Við Borisov sitjum á stólum og eruim
hálf þreyttir og sljóvir( í augunum áf öllum litagljá-
anum. Hlutverk mitt er að flytja brædda málminn
frá járnbræðsluo'fninum. Sjö klukkustundir verð ég
að hafa gát á öllu, sem fram fer í kringum mig,
og viðbúinn því, að slys geti viljað til á hverri
stundu. Svo þegar dagsverkinu er Iokið, kemur önn-
ur vakt, og við Borisov förum Þá erum við orðnir
ireikandíi; í spori af þreytu. Leið . Borisovs liggur ti!
námskeiðsins, sem haldið er fyrir starfsmenn eim-
reiðanna, en mín leið liggur heim til mín.
É)g er dálftið úti á þekju, og mig Iangar mest til
þess að leggjast á jörðina og hlusta með lokuðum
augúm á kyrð himinsins.
Þegar heim kemur fer ég úr vinnufötunum og
í baðföt. Svo ldeyp ég eins og fætur toga yfir
hóla og hæðir að vatninu. Þegar ég kem þangað,
rek ég mig á þá sorglegu reynslu, að allir rnínir
eftirlætisstaðir eru fullir af fólki. Þegar ég h'efi synt
lum hríð í Ivatninu, kem ég upp úr og bið Kramar
enko að færa sig ofurlítið til hliðar, svo að ég geti
Iegið( í ^ólbaðinu eins og allir hinir. Ég finn, hvern-
ig þreytan líður smám saman úr líkama mínum
og ég er eins og endurnærður. Aðeins á stöku
stað verkjar mig ofurlítið ennþá. Þegar ég hefi
legið um hríð í sólbaðinu, stend ég upp og geri
leikfimisæfingar, og er nú eins og nýr maður. Ég
rétti úr faðminum út yfir vatnið, eins og ég vildi
biðja það um eitthvað, en kemst strax að raun um,
að ég er farinn að ganga í leiðslu. T'að er Lena,
sem ég þrái, það er hún, sem ég er að kalla á
og tala við.
Áður en hár mitt er orðið þurt, er ég kominn
inn á skólaganginn. Þar rekst ég á Lenu Bogatyr-
jevnu, og hún grípur hendinni í lhár mitt, eins og
hún vildi grípa vatnsdropa, sem blikar þar. 'Hún
brosir ,og bros hennar er einlægt og örfandi.
Á meðan á fyrirlestrinum stendur, sitjum við hlið
við hlið. Nú eru varir hennar lokaðar og mér geðj-
ast vel að festumfi í .augnaráði hennar. í frímínút-
unum stöndum við öll úti við gluggann og syng|-
um. Kvöldgolan ber söngraddir okkar út yfir fjölÞ
in og vötninl í grenndinní, og þær bergmála til okkar
iaftur í [söng stúlknanna, sem sitja uppí í líæðunum
og frá hópum af fólki, sem ier á skemtiferð fram
og aftur um vatnið. I I i&jjgj [ÍJf ÆÉŒ.MW