Þjóðviljinn - 12.08.1938, Blaðsíða 3

Þjóðviljinn - 12.08.1938, Blaðsíða 3
ÞJÓÐVILJINN Miðvikudaginn 10. ágúst 1938. Er þatta réttlættt, sem Island býðnr alpýðnnni? Heíldsalaraír og4braskaramír arðraena og svíbja þjóðína, búa í fögrum sólríbum sbrauthýsum, umbríngdum sbemíígörðum. — En hínír fátœbu, vínnandí menn, verða að hírast í bjallarahol- um neðanjarðar, í raba og sólarteysí. - Sbemtí- garður barnanna þeírra er gatan. plðeVIUINN Málgagn Kommtinistaflokks Islands. Ritstjóri: Einar Olgeirsson. Ritstjórn: Hverfisgata 4, (3. hæð). Sími 2270. Afgreiðsla og auglýsingaskrif- stofa: Laugaveg 38. Sími 2184. Kemur út alla daga nema mánudaga. Askriftargjald á mánuði: Reykjavík og nágrenni kr. 2,00. Annarsstaðar á landinu kr. 1,25. 1 lausasölu 10 aura eintakiö. Víkingsprent, Hverfisgötu 4, Sími 2864. Á ad verjasí of~ beldi fasisfanna? í leiðara sínum í gær gerir Nýja dagblaðið enn nokkra hríð að síra Knúti Arngrímssyni f}'r- ir æsingaræðu þá er hannflutti á vegum Sjálfstæðisflokksins fyrir nokkru síðan, að Eiði. Bendir blaðið rækilega á það, hvert stefnir fyrir nokkrum hluta Sjálfstæðisflokksins, og þá fyrst og fremst heildsölunum sem búnir eru að varpa fyrir borð öllu stjórnmálastarfi á lýðræðisgrundvelli og hafa gengið á hönd fasistisku of- beldi. En um leið og blaðið bendir á þessi straumhvörf innan nokk- urs hluta Sjálfstæðisflokksins, þykir því þó hlýða að fullnægja öllu „réttlæti“ með því að hnýta kommúnistum; í sömu spyrðuna og heildsölunum og Knúti. Samkvæmt Nýja dagblaðinu í gær, er takmark kommúnista og fasista eitt og hið sama, og starfsaðferðir þeirra einnig. Þó að N. dagblaðið sé í blekk- ingaskyni að jafna þessu saman hefir sumum Framsóknarmönn- um þótt harla girnilegt að hreiðra um sig í sama bóli og íhaldið, en hinsvegar á sama tíma óskað kommúnistum norð- ur og niður. Má þar fyrstan og frægastan nefna Jónas Jónsson frá Hriflu. Kommúnistaflokkurinn hefir hvað eftir annað lýst því yfir, að hann óski einskis frekar en að geta leyst viðfangsefni al- þýðunnar, án þess að komi til blóðugra átaka við andstæðinga hennar. En fari fasistar innan eða utan Sjálfstæðisflokksins að beita ofbeldi og valdi, þá duga engin vetlingatök. Kommúnist- um er ljóst, aðl það þýðir ekk- ert að klappa fasismanum á kinnina og biðja hann um að vera góða barnið, það verður að kyrkja hann í fæðingunnli með þeim ráðum sem duga. Innan Framsóknarflokksins er háð skörp barátta fyrir því að lyfta Sjálfstæðisflokknum upp til æðstu valda í þjóðfélaginu, fá honum að meira eða minna leyti í hendur tauma ríkisvalds- ins. Vafalaust mundu fasistaöfl flokksins ekki láta á sér standa, til þess að nota slíkt tækifæri stefnu sinni og starfsaðferðum síra Knúts til framdráttar, og hvernig hugsa Framsóknarfor- Villurnar og umhverfi peirra: gras, trjámnnar, blóm, girdingar. Kjallaraibúd viö Hverfisgötu. — Gluggar neoanjardar. Island „hefir ekki \efni á“ ad bgggja gfir pettd fólk, sem liér býr. 3509 manns búa í kjallaraíbúð |uný,í Reykjavík. Þaraf yfir 1000 börn. Kjallaraíbúðunum fjölg- ar ár frá ári, þvert ofan í öll lög. Yfir 1000 manns af þessufólki býr í rökum, dimmum holum, þar sem gluggar eru neðanjarð- ar og rottugangur tíður. Þess- ingjarnir sér þá að verja lýð- ræðið. Ætla þeir að láta liart mæta hörðu og kæfa ofbeldi fasismans í fæðingunni, eða ætla þeir að „beygja .af“, og standa ráðþrota gegn sókn hans og sigurvinningum? Hvernig hugsa þessir sömu hægri for- ingjar sér að koma á aftur lýð- ræði hé;r í landi eftir að fasista- klíka Sjálfstæðisflokksins hefir náð töglum og högldum þjóð- félagsins í sínar hendur? Láta þessir menn sér dettá í hug t. d., að lýðræðið í Þýskalandi verði endurreist með lögum og þingræði? Alt þetta er fjarstæða, sem jengunt^ ábyrgum stjórnmála- manni innan Framsóknarflokks- ins dettur í 'hugí í alvöru. Kommúnistum er ljóst, aðfas isminn verður aldrei kveðinn niður með vetlingatökum og þýðingarlausu föndri. Það lið sem getur ráðið niðurlögúm hans, verður að ganga hiklaust til verks og vita æfinlega hvað það vill, og vera þess albúið, að láta hart mæta hörðu ef fas- isminn ætlar að leggja frelsí alþýðunnar og lýðræði landsins í rústir. Richard Thors byggir sér nýtt skrauthýsi, pótt hann eigi ágœtt hús fyrir. Kjallaralbúd viö, Hverfisgöta.Glugg- arnii' era nedanjar'öar. Ristin yfir peirn: pad er grasid, trén, blómin fyrir fátœklingana. ar íbúðir eru klakstöðvar fyr- ir berkla. púsundir manna ganga at- vinnulausir í Reykjavík. Múr- arar, trésmiðir, byggingaverka- menn, sem horfa með kvíða til framtíðarinnar. Þeir eru allir reiðubúnir til að vinna. Þeir þrá ekkert eins og að vinna fyrir sér og sínum. Og ekki vantar verk- efnin: Það þarf að bjarga þús- undum kvenna og barna úr heilsuspillandi holum og hreys- um, byggja handa þeim sóma- samleg hýbýli. Og þetta bannar auðvalds- skipulagið á Islandi nú. Það bannar verkamönnum að bjarga sér, — bannar þeim að byggja heilsusamlegar íbúðir fyrir sig og sína. En mennirnir, sém ræna og rupla bankana og þjóðina, láta greipar sópa um eignir ogtekj- ur þjóðariniiar, þeir geta bygt — og það jafnvel mörg skraut- liýsi hver. petta er ekkert réttlæti. petta er kúgun, sem fjöld- inn á íslandi er beittur, kúgun, sem verður að afnema. Það verður að tryggja það að 'stllir, sem vilja vinna, fái að vinna, — að lögunum, sem banna kjallaraíbúðir verði fram- fylgt, — að lögunum, sem tryggja verkamannabústöðun- um helminginn af tekjum tó- bakseinkasölunnar verði fram- fyigt. Alþýðan heimtar að löginséu framkvæmd. — Líka þau lög, sem fyrirskipa það að gera upp Höll Stefáns Tlioramnsen, byggö fyrir blóöpeningana frá sjúklingum Reykjavíkur. Pannig líta hreysin út. Á kostnaö mannanna, sem búa viö svona hús- nœdi, eru hallirnar byggdar. gjaldþrota fyrirtæki, í stað þess að lána þeim hverja miljónina á fætur annari. Heildsalaklíkan, sem sölsar undir sig það fé, sem alþýðuna vantar til að lifa sómasamlegu lífi, hótar með ofbeldi, æsir upp til fasisma. íslenska alþýðan verður að sameinast til að hnekkja ofbeldi þessarar klíku, til að skapa réttlæti og sómasamlegan að- búnað fyrir hinar vinnandi stétt- ir íslands. Kínverjar gera lofiárásír. Framhald af 1. síðu. Samkvæmt fyrirskipun kín- verskra hershöfðingja lögðu flugmenn þeirra aftur til orustu við Japani og skutu nú niður þrjár japanskar sprengjuflugvél ar, sem féllu logandi til jarðar. Auk þess skutu Kínverjar niður nokkrar hraðfleygari hjálpar- flugvélar. TEIKNISTOFA Signrðar Thoroddsen verkfræðings, Austurstræti 14. Sími 4575. Otreikningur járnbentrar steypu, miðstöðvarteikningar og önnur verkfræðingsstörf. (/sÍx&rbbi>% „Hvernig hefir pér gengið, i dag“ sagöi Magnús Sigurdsson viö vin sinn Jónas Jónsson. Hann mœtfft honum viö Verkamannaskýlid og voru bádir aö koma necan frá höfn. „O, hvad œtli petta gangi, — alttaf eins“, sagöi Jónas. ,Ja, petta er auma helv .... lífíö,‘“ svamöi Magnús, ég er mi búinn aö> vera á snöpum eftir vinnu i allan dag og hef ekki fengid eitt einasta handar- tak. Og svona er petta búíö aö ganga síöustu 6 mánuöina, nema tvisvar törn í atvinnubótavinnunn'i. Ja, mér er siem ég sjái framan i hana Margréti, pegar ég kem enn einu éinni allslaus heirn". „O, ég hef svo sem sömu sög- una aö segja. Paö er hart aö vera kominn á sjötugs aldur og vera aö reyna aö prœla fyrir, sér og fái pa?í ekki ieinu sinni. Síöan ég var rekinn frá skólanum fyrir eina sannoröd grein um Kntit, hef ég lifaö versta sultarlifi. Og ekki vantar samt aö maöur reyni aö bjarga sér. Ég byrj- aöi meö nýbýli, en paö lenti allt á hausnum eftir tvö ár og ég sat bara uppi meö skuldirnar". „Ja, láttu mig pekkja paö, aö reyna aö komast burt hérna af\ mölinni. Ég œtlaöi lika aö fá mér trillubát og gat fengiö einn meÖ ágœtum kjörum, en purfti aö setja nýja v4l í liann. Og hvernig ssm ég réyndi aö slá peninga gegn veöi í vélinni, pá var paö ómögulegt. — Bankastjórinn bara hristi hfífuöia, pegar ég kom meö víxil og veö. í vélinni fyrir. — „Nú, ég pekkti petta svo sem“, — bœtti Magnús viö, niöurlútur. „Já, paö er enginn leikur aö bjarga sér, en haröast finnst méf af öllu aö vera svo skammaöur i blööunum fyrir aö maöur nenni ékki aö vinna, og eiga svo á hœttu aö missa kosnit)garréttinn ef maöur vill ekki svelta", — svaraöi Jónas. „Eiga á hcettu“, — át Magnús Upp eftir honum, — „ég held maö- ur sé svo sem búinn aö pvi 'aö missa hann. Ekki lœt ég allan lxóp- inn svelta, pegar ekkert af börn- únum fœr vinnu neinsstaöar. Paö voru verri snákarnir, sem pú ólst viö brjóst pér, Jónas, og komu peim réttindaránum á“. „Ö, já, pau riöu baggamuninn meö aö koma ihaldinu aö, — maöur sér margt mi, sem mann ekki grun- aöi áöur. Ég hélt aldrei, aö ég œtti eftir aö tala eins og kommi, og paö pegar atlir kommarnir vceru komnir l fangelsi", og Jónas varpar öndinni mœöulega. „Maö,- lir pakkar fyrir aö sitja par ekki sjálfur‘“. „Hvernig cítti manni lika aö fara aö detta i hug, aö Eyjólfur í Mjólkurfélaginu léti fam aö gera upp Kveldúlf og setja mig frá, bara svo aö Garöar yröi formaöur flokksins og forsœtisráöherra, psg- ar Ólafur varö aö fam út úr, og Knútur bankastjóri meö Eyjólfi? — Eöa hvernig átti maöur aö var- ast, aö fariö yröi aö skoöa Haf- stetnana, Thorsarana, Thorarsnsen- ana og alla pessa sem Gyöúigc{, og belta mann sömu útskúfun, ef maöur var giftur konu, sem ein- (Frh. á 4. síðu.)

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.