Þjóðviljinn - 12.08.1938, Blaðsíða 4
ap Ný/afó'ib sg
Hinn hræðilegi
sannleikur.
Bráðskemtileg amerísk kvik
mynd frá Columbia film.
Aðalhlutverkin leika:
CARY GRANT,
IRENE DUNNE,
RALPH BELLAMY o. fl.
Sýnd kl. 7 og 9.
Síðasta sinn.
Næturlæknir
Gísli Pálsson, Laugaveg 15,
sími 2474.
Næturvörður
!er í [nótt í Reykjavíkur apó-
teki og Lyfjabúðinni Iðunn.
’Ctvarpið í dag.
10.00 Veðurfregnir.
12.00 Hádegisútvarp.
15.00 Veðurfregnir.
19.10 Veðurfregnir.
19,20 Hljómplötur: Norskir
söngvar.
19.40 Auglýsingar.
19.50 Fréttir.
20,15 Erindi: Um samlíf plantn-
anna, II. Steindór Steindórs-
son menntaskólakennári.
20.40 Strokkvartett útvarpsins
leikur.
21,05 Hljómplötur:
a. Sönglog eftir Brahms.
b. 21,35 Harmóníkulög.
22,00 Dagskrárlok.
Skipafréttir.
Gullfoss er í Rvík, Goðafoss
ler á leið til Hamorgar. Brúar-
foss er í Leith, Dettifoss fór
norður og vestur í gaerkvöldJ
þlÓÐVILJINN
Lagarfoss er í Kaupmannahöfn.
Selfoss er í Reykjavík. Dronn-
ing Alexandrine er á leið hing-
að frá Kaupmannahöfn.
Súðin var á Patreksfirði í
gærkvöldi.
Esja fer frá Glasgow í dag
áleiðis til Iandsins.
„Ordona“,
skátaskipið fer héðan um há-
tdegji í dag.
Ferðabækur
Vilhj. Stefánssonar, 2. h. af
þessum vinsælu bókum er ný-
lega komið út. Er það þriðja
hefti bókarinnar „Heimskauta-
löndin unaðslegu“. Áður er
komið út „Veiðimenn á hjara
heims“ og „Meðal Eskimóa“.
ætti að gæta þess hve mikið
salt væri látið í hverja síldar-
tunnu og sjá um að það yrði
hvorki of eða van.
Hugleíðíngar
Orvarodds,
Framh. 3. síðu.
biriu. Vér verðum ii& kannast við,
að petta var vel af sér vikið, pví
að pað er lítiL hœtta á að frú Litf
vinoff, sem ekkert fœst við opin-
ber mál — fari að hnekkja pessari
uppgötvun með opinbemm rœðum
eða skrifum.
Kaupendur
Þjóðviljans
eru áminntir um
að greiða áskrift-
argjaldið skilvís-
lega
Valur
sigraði Þjóðverjana af Emdt,
en með 7:1.
Æ. GeonlarSib %
Atvínnuleys
íngínn.
Afarskemtileg frönsk gam-
anmynd.
Aðalhlutverkin leika:
Jules Berry og
Micheline Cheirel.
AUKAMYND:
Himinhvolfið:
Frafiköllun bop-
eríng KRON
Bankastraefí
Gísli Einarsson
e:
fyrrum prestur í Stafholti og
pró.fastur í Mýraprófastsdæmi
andaðist að heimili sínu í Borg-
farnesli í fyrradag.
Síra Gísli var maður háaldr-
aður og hafði um fjölda ára
gegnt presfsstörfum í Hvammi
í Norðurárdal og í Stafholti í
í Stafholtstungum. Hann var
maður með afbrigðunr vinsæll
og vel látinn af öllum, er höfðu
kynni af honum .
SpegiIIinn
kemur út í dag.
Jón Sigurðsson erindreki
í símtali, er Þjóðviljinn átti í
gær við Siglufjörð var skýrt
frá því, að Jón Sigurðsson, er-
índreki Alþýðusamb. hefði
nýlega verið ráðinn til starfa
hjá Síldarútvegsnefnd. Kaup
hans þar skyldi vera 550 krón-
ur á mánuði. Ekki höfðu Sigl-
firðingar orðið þess varir, að
Jón hefði neitt sérstakt með
höndum, síðan hann fékk starf
þetta, en talið væri að hann-
Kaupum flöskur, flestar teg.,
soyuglös, dropaglös, meðskrúf
uðu Ioki, whiskypela og bóndós
ir. Sækjum heim.
Verslunin Hafnarstræti 23, áður
BSI. Sími 5333.
Flokksskrífstofan
er á Laugaveg 10, opin alla
virka daga frá 5—7 e. h.
Félagar, munið að greiða
flokksgjöld ykkar skilvíslega.
DMiið Djéðviljann
Norðlenskf dílkakjöf,
Natitakföh
Nýr lax,
Grænmcti allskonar^
Tómaíair, 0#70 pt. hálft kg.
Kfötbúðímair:
Skólavörðustíg 12, sími 2108,
Vesfurgöiu 16, „ 4769,
Sfrandgafa 28, Hafnarfirði,
Agatha Christie. 2
Hver er sá seki?
Það varð þögn. Ég hélt áfram að borða eggin og
svínsfleskið. Broddurinn á hinu langa þunna nefi
á systur minni, titraði ofurlítið, eins og hann gerir
altaf ,þegar hún hefir áhuga fyrír einkverju eða er
æst.
— Og hvað svo meira, spurði hún. Það er sorg-
Ieg saga. En það var ekkert að gera. Hún hlýtur að
hafa dáið í sv«efni,
— Ég veit það, svaraði systir mín aftur.
í þetta skifti gramdist mér. <
— Þú getur ekki vitað það,sagði' ,ég ákveðið. Ég
vissi það ekki sjálfur^ fyr en ég kom þangað og ég
hefi ennþá engum sagt það. Ef Annie veit það líka,
hlýfur hún að vera! skygn.
— Það var ekki Annie, sem sagði mér frá því.
Það var mjólkursalinn. Eldhússtúlkan hjá frú Ferr-
ar hafði sagt honum það.
Eins og ég þegar hefi tekið fram, þarf Karólína
ekki að bregða sér út til að fá nýjar fregnir. Hún
situr kyrr heima og þær berast henni þangað.
Systir mín hélt áfram. \
— Or hverju dó hún? Hjartaslagi?
— Sagði mjólkursalinn þér ekki frá því, gengdi
eg kaldhæðnislega. ,
En það er ítil ónýtis að vera að eyða kaldhæðni á
Karólínu. Hún tekur það' alt sem fúlustu alvöru og
svarar samkvæmt því.
•— Hann vissi það ekki, sagði hún.
Jæja, Karólína mundi fá að vita þetta fyr eða síð-
ar. Ég gat alveg eins sagt henni það.
— Hún dó af ofmiklu svefnlyfi. Hún hefir upp
á síðkastið notað lyf við svefnleysi. Hún lilýtur að
hafa tekið of mikiðj í ógáti.
— Vitleysa, svaraði Karólína jafnskjótt. Hún tók
o'fmikið inn vitandi vits. Reyndu ekki að telja mér
trú um annað.
Það er dálítið skrítið, en það er samt svo, að ef
maður hefir grun um eitthvað- og vill ekki kannast
við það fyrir sjálfum sér, þá neitar maður sem
ákafast, ef einhver annar lætu r sömu grunsemd í
ljós. Ég byrjaði jjessvegna strax í fafarreiðilegum tón.
— Þannig hagar þú þér ávalt, sagði ég, þú rausar
hugsunarlaust um hlutina. Hversvegnaí í ósköpunum
ætti frú Ferrars að hafa framið sjálfsmorð, ung
ekkjan, stórefnuð og heilbrigð með fylstu rnögu-
leika til að njóta lífsins. Það er alveg fráleitt.
— Alls ekki, jafnvel þú hlýtur að hafa tekið eftir
hversu breytt hún var orðin upp á síðkastið. Þessi
breyting hefir orðið núna síðasta misserið. Hún
leit béinlínis út eins< og hún þjáðist af martröð. Og
þú ert líka nýbúinn að viðurkenna að hún hafi ekki
getað sofið.
— Hver er sjúkdóms-tilgáta þín? spurði égkaldr-
analega. Þú býst sjálfsagt við að það sé óhamingju-
söm ást?
— Systir mín hristi höfuðið.
— Samviskubit sagði hún og smjattaði næstum
ánægjulega á orðinu.
— Samviskubit?
— J'á!, þú hefir aldrei viljað trúa mér, þegar ég
sagði þér, að hún hefði gefið manni sínum inn eit-
ur. En nú er ég sannfærðari um það en nokkru
sinni fyr.
;Mér finst þér förlast rökvísin, andæfði ég. Ef
kona getur framið svo svívirðilegan glæp eins og
morð, mun hún vissulega vera nógu harðsvíruð til
að njóta ávaxtanna án kveifai'legrar tilfinningasemi
eins og iðrunar.
Karólína hristi höfuðið.
— Það eru til slíkar konur, en frú Ferrars var ekki
af þeirri gerð. Hún var ekkert nema taugarnar og til-
finningasemin. Ómótstæðileg hvöt rak hana til að
losa sig við manm'nn, því að hún var þannig, að hún
gat ekki þolað neins slags þjáningar. Og á því er
enginn vafi, að kona, sem var gift manni eins og
Ashley Ferrars hefir orðið að reyna margt.
Ég kinkaði kolli.
— Og alt frá þeim tíma hefir hún þjáðst af sam-
viskubiti yfir því, senr hún gerði. Ég get ekki stilt
mig um að vorkenna hennx.
Ég held að Karólína hafi aldrei haft meðaumkun
með frúnni meðan hún lifði. Nú þegar hún er kom-
in ái nnan heim, þar sem fólk, senniléga, ekki
k.læðist eftir Parísartísku, er Karólína reiðubúin að
gefa sig á vald mildari tilfinningufn og sýna skiln-
ing og meðaumkun.