Þjóðviljinn - 31.08.1938, Blaðsíða 4

sp I\íy/ðJi'io
Duiaffulla
ftagsveífín.
i i
o-
Og
Amerísk stórmynd
köflum, 24 þáttum,
venjulega spennandi
viðburðarík.
Aðalhlutverkin leika:
Bob Steele,
Jach Mulhall,
Luc le Brown og fl.
Fyrri hluti sýndur í kvöld
Börn fá ekki aðgang.
Síðasta sinn.

Næturlæknir
'■ Gísli Pálsson Laugaveg 15,
sími 2474.
Næturvörður
ier í Ingólfs- og Laugavegs
apóteki.
Listasafn
Einars Jónssonar er frá 1.
sept. opið sunnudaga og mið-
vikudaga kl. 1—3 e. h.
Skipafréttir.
| Gullfoss kom frá útlöndum
í nótt, Goðafoss fór vestur og
jrorður kl. 10 í gærkvöldi. Brú-
arfoss er á leið til Griirisby frá
Vestmannaeyjum. Dettifoss er
í Hamborg, Lagarfoss er fyrir
norðan, Selfoss er á leið til Ant-
werpen frá Hamborg.
Laugarnesskólinn.
Börn, sem eiga að sækja
Laugarnesskólann í vetur eru
lreðin að koma til viðtals í skól
ann á morgun. Sjá nánar í aug-
lýsingu á öðrunr stað í blaðinu.
Greinar
f Stefáns Péturssonar eru nú
teknar að birtast í Morgunblað-
inu, sem ,,það sannasta og rétt-
asta er blaðið veit“. Sjá Reykja-
víkurbréf Morgunblaðsins síð-
astliðinn sunnudag.
Ríkisskip.
Súðin var á Akureyri í gær-
kvöldi.
Esjaj er í Reykjavík.
ÞIÓOVILIINN
Útvarpið í dag:
19,20 Hljómplötur: Lög leikin
á bíóorgel.
20,15 Útvarpssagan, „Október-
dagur“, eftir Sigurd Hoel.
20,45 Hljómplötur:
a. ,,Giftingin“, tónverk eftir
Stravinsky.
b. 21,15 íslensk lög.
c. Lög leikin á ýms hljóðfæri.
Hringferð um Grafninginn.
Ferðafélag íslands ráðgerir
að fara skemtiferð um Grafning
inæstkomandi föstudag. Lagt á
stað kl. 8 árdegis frá Steindórs-
stöð. Ekið austur að Þingvalla-
vatni og nreð vatninu um Hest-
vík og Nesjavelli og Hagavík,
suður undir Úlfljótsvatn, þá nið-
ur með Sogi og suður með
Álptavatninu ,,bjarta“ og Ing-
ólfsfjalli um Ölfus og Hellis-
heiði til Reykjavíkur.
' í Grafningnum verður farið
i berjamó. Ferðin verður ódýr.
Farmiðar seldir á skrifstofu Kr.
Ó. Skagfjörðs, Túngötu 5 til kl.
7 á fimmtudagskvöld.
finllfoss
fer héðan til Breiðafjarðar og
Vestfjarða samkvæmt áætlun,
mánudagskvöld þ. 5. sept.
Vegna aukaferðar skipsins til
Bíldudals á laugardaginn ósk-
ast vörur til Vesturlandsins af-
hentar fyrir hádegi á laugarda’g.
UfMuSun baej-
arvinnunnar,
Þjóðviljanum hafa að undan-
förnu borist ýmsar kvartanir frá
-fæq BuSav mnuuomBqaaA
arvinnuúthlutunarinnar, sem er
í höndum Ráðningarskrifstofu
Reykjavíkurbæjar. Telja þeir að
ekki sé hirt svo sem skyldi um
það að láta þá menn sitja fyrir
vinnu sem örðugasta eiga að-
stöðuna og þyngstu heimili hafa
fyrir að sjá. Þá ér og kvartað
undan því, að einhleypir menn
séu látnir sitja fyrir vinnu, ef
þeir fylgja Sjálfstæðisflokknum
að máli, þó að menn með þung
heimili fái ekkert handtak að
gera vikum saman.
í bréfi sem Þjóðviljanum
barst í gær, segir fátækur at-
vinnulaus verkamaður, sem á
tvö börn og heilsulitla konu:
,,í byrjun ágústmánaðar fékk
ég kort frá Ráðningarst. Reykja
víkurbæjar. Á korti þessu var
mér tiáð, að ég fengi 2 vikna
vinnu í forföllum annars-manns.
Ég vissi og til þess að nokkr-
ir aðrir verkamenn fengu slík
kort um þær mundir. Síðasta
daginn, sem kortið heimilaði
mér vinnu, hringdi ég til Gunn-
ars Benediktssonar og fór þess
á leit, að vinnutími minn yrði
framlengdur. Ég fekk það svar,
að ekki yrði hægt að verða við
ósk minni, þar sem ég ynni hér
aðeins í forföllum annars manns
Ýmsir af samverkamönnum mín
um höfðu þenna sama dag lok-
ið þeim tíma er þeim var úthlut-
að. En ég einn var látinn hætta.
í stað minn var tekinn annar
maður, og á korti hans stóð að
honum væri veitt þessi vinna í
forföllum mínum. Það er því
ekki hægt að leggja aðra merk-
ingu í þetta en þá, að ég hafi
orðið að hætta vegna forfalla
Ég átti tal um þessi ,,forföll“
við Gunnar Benediksson, og
svaraði hann til skætingi ein-
um, og kvað mig ekkert varða
um úthlutun vinnunnar“.
LANDSíMINN
(Frh. af 1. síðu.)
vafasömu umhyggju landsíma-
stjóra. — Þeir hafa borið mál
sitt upp við rekstrarráð símans.
Það telur stofnuninni tvímæla-
lausa þörf á vinnu verkamann-
anna. Verkamennirnir hafa enn-
fremur borið mál sitt upp við
atvinnumálaráðherra, en hann
hefir ekki séð neina ástæðu til
]>ess að stugga við Hlíðdal, —
hvorki að hnýsast í spil hans
í ,,kaplinum“ né gera neinarí
ráðstafanir til þess að tryggja
símanum tekjur þær, sem hann
fer á mis við, ef verkamennirn-
ir fá ekki að halda vinnu sinni.
A GamIal?»o %
TJAPAIEF
Stórfengleg rússneskkvik
mynd um frelsishetjuna
rússnesku í byltingunni
1917—19.
Aðalhlutverkin leika rúss-
neskir úrvalsleikarar.
Börn fá ekki aðgang.
Tjapajeff
Framh. 2. síðu.
allsstaðar verið vel tekið, þar
sem hún hefir verið sýnd, t. d.
gekk hún vikum saman á bíó-
ium> í Kaupmannahöfn, og fékk
ágæta dóma. Nokkra þeirra mun
Þjóðviljinn birta næstu daga:
Víst er um það, að enginn sér
eftir því, að sjá myndina. Þar
fer saman stórfenglegt efni og
óvenju góð meðferð, er gerir
filmuna hugðnæma og ógleym-
anlega.
Frð Lanparnesskólanom.
Oll börn, sem sæhja eíga Lauöarnesshólann í haust
mætí í skólanum, fímtudagínn 1. september næstkom-
andí (á morgun).
Börn úr 9 ára og 8 átra bekkjum kl. 1 e, h.
Böíh úr 7 ára bekkjum kl. 2 e. h.
Læknísskoðun fer fram frá kl. 2 e. h. og eru börn-
ín ámínt um að hafa með sér 50 aura hvert tíl að
greíða skoðunína.
Börn, sern ekkí sóttu skólann í vor, en eíga að
sækja hann í haust mætí með 8 og 9 ára börnunum
kl. 1 eftir hádegí þennan sama dag.
Kensla hefst 2 september.
Skólasfjórínn,
Agatha Christie. 18
Hver er sá seki?
— Sheppard, ég er samt sem áður sannfærður um
að hún hefir samt sem áður gert það. Og ég 'eij
meira að segja sannfærður um, að hún gekk út í
dauðann með það fyrir augum, að hefndum yrði
komið fram á þeim manni, er hafði gert henni lífið
óbærilegt. Eg trúi því fastlega, að hún hefði sagt
mér nafn hans og beðið mig að gera alt sem í mínu
valdi stendur til að koma þeim hefndum fram, ef
é'g hefði fengið að tala við hana rétt áður en hún
tók til óyndisúrræðisins.
Hann leit til mín.
— Þú trúir ekki á hugboð.
— Ójú, ekki tek ég fyrir það. Tif til dæmis kæmi
nú skilaboð frá henni------•
Ég 'hæStti í (miðri setningu. Dyrnar opnuðust hljóða-
laust, og Parker kom inn með silfurbakka með
nokkrum bréfum.
I— Kvöldpósturinn, herra, sagði hann og rétti
Ackroyd bakkann.
Svo. tók hann af kaffiborðinu og bar bollana fram.
Athygli min er uir hissa. Hversvegna spyrðu að
beindist nú aftur að Ackroyd. Hann starði agndofa
á langt, blátt umslag. Hin bréfin hafði hann látið
fallaj á gólfið. L 1 i !
liim ffj
— Höndin hennar, sagði hann í lágum hljóðum.
Hún hlýtur að hafa farið út seint í nótt, og láljið
það. í þóstkassann rétt áður — en —.
Hann reíf upp umslagið í fTýti, og tók út úr því
þýkt bréf. Svo leit hann hvast til mln.
>— Ertu viss um að þú hafir lokað glugganum aþ
mennilega, spurði hann.
— Já, svaraði ég hissa. Hversvegna spurðu 5ð
því?
í alt kvöld hefi ég haft það á tilfinningunni að
einhver horfði á mig, lægi á gægjum eftir mér.
Hvað er þetta — —?
Hann sneri sér snögt við. Ég líka. Okkur fanst báð-
umi við hafa heyrt snerli snúið varlega. Ég fór fram
að dyrunum og kipti upp hurðinni. Þar var enginn.
— Taugarnar, sagði Ackroyd lágt við sjálfan sig.
Hann fletti sundur þykkum bréförkunum og hóf
að lesa með lágri röddu:
— Elsku góði Roger! Líf fyrir líf — ég sá að
þiáð varð að vera þannig — ég fas það út úr svip
þínum í dag. Og ég vel þá einu leið, sem mér er
opin. Þér fel ég að hegna þeirri manneskju, sem
þetta síðasta ár hefir gert mér lífið að óbærilegrii
kvöl. Ég vildi ekki segja þér nafnýð í dag, cn ætla
að skrifa það hér. Ég á engin börn eða nána ætt-
ingja, sem þarf að taka tillit til, svo að þú skalt ekki
hika við að gera þetta að opinbcru máli. Fyrirgefðu
mér Roger, elskan mín, þann mikla órétt, scm ég
hafði í hyggju að gera þér — ég hætti þó við áform
mín áður en það var um seinan.
Ackroyd var í þann vegin að snúa við blaðinu, en
þagnaði alt í leititi.
— Sheppard, þú fyrirgefur, en þetta verð ég að
lesa í einrúmi, sagði hann hikandi. Þetta er ekki nein-
um öðrum ætlað.
Hann stakk bréfinu aftur í (umslagið og lagði það
á borðið.
— Ég ætla að lesa það seinna, aleinn.
— Nei, sagði ég ósjálfrátt, lestu það strax.
Ackroyd starði á mig, hissa.
— Fyrirgefðu, sagði ég og roðnaði. Ég átti ekki
vjð að þú ættir að lesa það upphátt. En lestu bréfið
alt meðan ég er hérna.
Ackroyd hristi höfuðið.
— Nei, ég vil heldur bíða með það.
En ég hélt áfram að leggja að honum, án þess
aði mér væri eiginlega ljóst, hversvegna ég gerði
það.
— Lestu að minsta kosti. nafnið á manninum.
En Ackroyd er þrjóskur. Því ákafar sem maður
leggur að bonum, því ákveðnari verður hann að
láta ekki undan. Allar rökfærslur mínar urj3u ár-
angurslausar.
iÞegar komið var með bréfið vantaði klukkuna
tuttugu mínútur í níu, og var bréfið þá enn ólesið.
Ég staldraði við mveð hendina á snerlinum, horfði
til baka og fanst ég hafa gleymt einhverju, cn gat
ekki munað eftir ncinu. Ég hristi höfuðið, hissa á
sjálfum mér, og lokaði hurðinni á 1 pftir mér.
Mér varð bilt við að sjá Parker skjóta upp rétt
fyrir framan hurðina. Hann varð dauðskelkaður,
svoi að mér flaug í hug að hann hefði legið á hleri
við dyrnar.
Altaf hafði þessi maður sama andstyggilega hræsn-