Þjóðviljinn - 07.09.1938, Blaðsíða 4

sjs Ný/a bio ag
| Lögiregitíleífm
míkla*
(Bullets or Ballots)
Afarspennandí ame-
rísh mynd frá „Fírst
National“ um víður-
eígn lögreglunnar víð
hín voldugu bófafélög
í Ameríku, Aðalhlut-
vrh leíha: Edvaird G.
Robínson og joan
BlondelL
Börn fá ehhí aðgang.
Or boi*g!nn!
Næturlæknir
í nótt er Halldór Stefánsson,
Ránargötu 12, sími 2234.
Næturvörður
er í Reykjavíkur-apóteki og
Lyfjabúðinni Iðunn.
Otvarpið í dag:
10.00 Veðurfregnir.
12.00 Hádegisútvarp.
15.00 Veðurfregnir.
19.10 Veðurfregnir.
19.20 Síldveiðiskýrsla Fiskifé-
lagsins.
Hljómplötur: Göngulög.
19.40 Auglýsingar.
1950 Fréttir.
20.15 Cftvarpssagan, „Október-
dagur“ eftir Sigurd Hoel. —
Niðurlag.
20.45 Hljómplötur:
a. Otskúfun Fausts, eftir Ber-
lioz.
b. Ættjarðarforleikurinn eftir
Bizet.
c. 21.10, íslensk lög.
d. Lög leikin á ýms hl’jóðfæri
22,00 Dagskrárlok.
Vorboðinn
Aðstandendur barnanna, sem
dvalið hafa á barnaheimilnu Vor
boðinn, sæki þa!u í dag kl. 6 að
Líkn, við Templarasund 3.
Maria Victoria
priorissa á Landakoti, andað-
ist aðfaranótt 5. þ. m.
Skipafréttir.
Goðafoss er í Reykjavík, Brú
arfoss er í Kaupmannahöfn,
Dettifoss er væntanlegur til R-
víkur í dag, Selfoss er á leið til
Vestmannaeyja frá Leith.
Ríkisskip.
Esja var á leið frá Hólmavík
til Borðeyrar k'l. 4 í gær. Súðin
ier í Reykjavík.
jUÓÐVIUIMM
T ónlí sf arháf í ðí n»
Framh.
2. síðu.
í sambandi við Tónlistarhátíð
ina eru ýms hátíðahöld og há
tíðarsamkomur, svo sem hátíð
arsýning í konunglega leikhús-*
inu og móttaka í Ráðhúsinu þ.
9. sept.
Tónlistarhátíðinni lýkur í Tiv-
oli þ. 10. sept. með norrænum
hátíðartónleikum.
Kvikmyndahúsin.
Gamla Bíó sýnir „Fljótandi
gull“, með Irena Dunne, Rand-
olph Soott og Dorothy Lamour
í aðalhfutverkunum. Nýja Bíó
sýnir nýjá mynd.
Ljósatími
ökutækja er frá kl. 8.10 síðd.
til kl:. 4.40 síðd.
Ráðleggingarstöð Líknar
fyrir barnshafandi konur er
opin fyrsta mfðvikudag í hverj-
um mánuði í Templarasundi 3.
Sundfólk Ármanns
er beðið að mæta á næstu
sundæfingu og láta skrá sig í
innanféiagsmót'o :em væntan
lega hefst 20. þ. m.
Utbreiðid Þjóðviljann
Gagnrýní
á Citríne
(Frh. af 1. síðu.)
samþykkja hana.
„Ríkisstjórnin hefir hvergi
gengið til móts við kröfur verk-
lýðsfélaganna“, sagði Mr. Little
„Pað er því algerlega ástæðu-
laust, að miðstjórnin sitji að
samningsborði með þeirrisömu
ríkisstjórn. Ríkisstjórn breska
pfturhaldsins á í vök að verjast.
og verkalýðssamtökin eiga síst
að verða til þess að styðja
hana“.
Lingið feldi tillögu þess efn-
is að taka samband skrifstofu-
manna’aftur inn í Landsamband
ið.
a Gamlaf3io %
i o»!l
Gullfalleg og viðburðarík
amerísk tal- og söngva-
mynd, sem gerist, er olían
fannst í ’ Ameríku.
Aðalhlutverkin leika hin-
ir góðkunnu amerísku
leikarar:
Irene Dunne,
Randolph Scott og
Dorothy Lamour.
Börn fá ekki aðgang.
Ræda Híflers
Framh. af 1. síðu.
ar, að safnað hefði verið mat-
vælaforða í landinu, sem mundi
endast í mörg ár og þyrftu
Þjóðverjar ekki að vera upp á
aðrar þjóðir komnir í þeim efn-
um. Hitler vék einnig að þeim '
ráðstöfunum, sem gerðar hefðu
verið í ítalíu, varðandi Gyð-
inga þar í landi, og kvað þakk-
arverðan þann áhgga, sem nú',
kæmi svo greinilega í ljós í
ítalíu, til verndar þjóðinni!
Um 30,000 nasistar frá Aust-
urríki eru komnir til Nurnberg. i
Goðafoss
fer héðan til Leith og Ham-
borgar á fimtudagskvöld þ. 8
þ. m.
Tökum menn í fasta fæði.
Góður matur, sanngjarnt verð.
Líka fást allskonar veitingar.
Kaffi- og matsalan
Tryggvag. 6, sími 4274.
Aðeins þrír söludagar eftir í 7. flokki. Happdrættið
Agatha Christie. 22
Hver er sá seki?
— Já, auðvitað. Jæja, þér komuð hingað úteftir.
sprengduð upp dyrnar og funduð hr. Ackroyd í
þessum stellingum. Hvað álítið þér að hafi verið
langt frá því að dauðann bar að?
— Ekki minna en hálf klukkustund, — kannske
Iengra, sagði ég.
— Dyrnar voru læstar að innan, segið þér? En
hvað með gluggann?
— Ég lokaði honum sjálfur og krækti honum í
kvöld, eftir beiðni herra Ackroyds.
Lögreglustjórinn gekk yfir að glugganum og dró
/ gluggatjöldin til hliðar.
— Tja, — hamn er opinn núna, sagði hatyn.
Það var rétt, glugginn var ojinn, neðsti hlutinn
* var dreginn eins hátt upp og hægt var.
Lögreglustjórinn tók upp vasaljós og lýsti á
gluggakarminn.
— Já, eftir þessari leið hefir hann sloþpið út,
sagði hann, og komið inn. Sjáið til!
í skininu frá hinu sterka vasaljósi sá ég greinilega
spor. Maðurinn virtist hafa gengið á skóm með
tíglóttum gúmmíbotnum. Eitíí, mjög greinilegt spor
sneri að húsinu, annað, er lá að nokkru leyti yfir
hinu, vissi frá húsinu.
— Nú er ekki um neitt að villast, sagði lögreglu-
stjórinn. Vantar nokkra verðmæta muni?
Geoffrey Raymond hristi höfuðið.
— Ekki það ég get séð. Herrn, þrjóturinn hefir
aldrei neitt verðmætt hér í vinnustofunni.
— Jæja, sagði lögreglustjórina Ackroyd geymdi
fundið gluggann opinn, klifrað inn', séð herra Ac-
kroyd sitja þarma í stólnum, kannske sofandi. Þrjót-
urinn stakk hann til dauðs aftanfrá, en missti svo
kjarkinn og flúði. En hann hefir skilið eftir óvenju-
greinilleg spor. Það ætti því ekki að verða ýkja erf-
itt að (ifá í 'hanin. Það hafa sennilega ekki sést nein-
ir grunsamlegir menn á flakki hé'r í kvöld?
— Ójú, sagði ég ósjálfrátt.
— Hvað sögðuð þér, læknir.?
— Ég mætti rnanni í kvöld— einmitt þegar ég
var að fara út úr hliðinu. Hann spurði mig vegar
til Fernley Park.
— Hvenær var það?
— Næstum á slaginu nfu. Ég heyrði kirkjuklukk-
una slá, þegar ég kom út úr hliðinu.
— Getið þér lýst honum?
Ég gerði það eins vel og ég gat.
Lögreglustjórinn sneri sér að brytanum.
— Hefir nokkur hringt að dyrum, sem þessi lýsing
gæti átt við?
— Nei, herra lögreglustjóri. Enginn hefir hringt
á dyrnar í kvöld.
En bakdyramegin?
— Ekki heldur, það ég best veit. En ég skal spyrj-
ast fyrir um það.
Hann gekk fram að dyrunum ,en lögreglustjór-
inn stöðvaði hana rneð valdsmannslegri handahreyf-
ingu. —
— Nei, þakk. Ég skal spyrjast fyrir um það sjálfur.
En fyrst þarf ég að gloggva mig betur á tímanum.
Hvenær sást herra Ackroyd síðast á lífi?
— Ég hiefi sennilega verið sá, sem sá herra Ac-
kroyd síðast á lífi, sagði ég, — og það var, látium
okkur sjá, það var tíu mínútium fyrir níu. Hann
sagði mér að hann vildi ekki m'eð nokkru móti láta
ónáða sig, og ég skilaði því til Parkers.
— Það er rétt, herra minn, sagði Parker auð-
mjúklega.
— Herra Ackroyd var áreiðanlega í fullu fjöri
klukkan hálf tíu, — sagði nú Raymond, — því að
þá heyrði ég hann tala hér inni.
— Við hvern var hann að tala?
— Það veit ég ekki. Ég þóttist viss um að það
væri doktor Sheppard. Ég æilaði að spyrja hann
um skjöl nokkur, en þegar ég heyrði raddirnar,
minntist ég þess, að hann hafði ætlað að tala við
doktor Sheppard í næð,i, og fór því mína leið. En
nú er svo að sjá, að læknirinn hafi þá verið farinn.
Ég kinkaði kolli til samþykkis.
— Ég var kominn heim kortér yfir níu, sagði ég,
og fór ekki út aftur fyr en eftir símtalið.