Þjóðviljinn - 27.09.1938, Blaðsíða 4

ss Ný/a bio ss
ALI BABA
heímsækí? borgina,
Amerísk skemmtimynd,
hlaðin af fyndni og fjöri,
:0g svellandi söngvum.
Aðalhlutverkið leikurhinn
óviðjafnanlegi skopleikari
EDDIE CANTOR,
sem öllum kemur í gott
skap. — í myndinni að-
stoðar hinn frægi Ray-
mond Scott Quintett og
hinar spaugilegu Peíers
Sisters. — Leikurinn fer
frant í B,agdad og í kvik-
myndaborginni Hollywood
þlÓÐVIUlNN
Útvarpshljómsveitin leikur.
21.20 Hljómplötur:
a. Oktett fyrir blásturshljóð-
færi, eftir Stravinsky.
b. Lög úr óperum.
22,00 Dagskrárlok.
Ellefu, — iólf o$ þrettán ára bötrn komí í
Hlutavelta Slysavarnafélagsins.
skólann eíns og hér greínír:
Næstkomandi fimtudag ætlar
Kvennadeild Slysavarnafélags-
ins að stofna til hlutaveltu í
K. R. húsinu. Þær konur, sem
eiga að safna munum og skila
þeim eru beðnar að gera það
sem fyrst. Mununum verður
veitt móttaka fram til fimtu-
dags á skrifstofu Slysavarnafé-
lagsins í Hafnarhúsinu.
Laugardagínn 1. okfóber, kL 8 árdegís .13
ára börn (f, 1925), kL 10 árdegis 12 ára börn
(f. 1926) og kL 1 síðdegís 11 ára börn (f, 1927).
Börn sem hafa ekkí veríð í skólanum áður,
en eíga að sækja hann í vefur komi kL 4 siðd,
Skólasfjórínn,
Orbo^ginnl
Næturlæknir
Páll Sigurðsson, Hávallagötu
15, sími 4959.
Næturvörður
;er í Ingólfs- og Laugavegs-
apóteki.
Útvarpið f dag.
10.00 Veðurfregnir.
12.00 Hádegisútvarp.
15.00 Veðurfregnir.
19.20 Hljómplötur: Ástalög.
19.40 Auglýsingar.
1950 Fréttir.
20.40 Hljómplötur: Burlesque,
leftir Rich. Strauss.
21.00 Opnun endurvarpsstöðv-
ar á Eiðum. Ræður: Forsæt-
isráðherra og útvarpsstjóri.
Æm
SISI&
yMmi
£&&*'**■'****£* ZÉs
Anðvitað baka heima
Dað er ódýrara
Hveítí 1. fl. 50 kg. 17.75
Hveítí 1. fl. í 1. v. búðar-
verð 0,42. Lyftíduft í 1. v.
búðarverð 2,20 kgr. pönt-
unarverð 2,00 kgr. Succ-
at, möndlur, púðursykur,
sýrop, flórsykur, sultur,
dropar og alt annað í
baksturínn.
Lægst verð. — Tekjuaf-
gangur eftír áríð.
(Qkaupíélaqiá
G&m(ör5io %
Sýnir í kvöld hina
margþráðu mynd
Kamelíofrðin
Metro-Qoldwyn-Mayer-tal-
mynd gerð eftir hinu heims 1
fræga skáldverki
Alexandre Dumas.
Aðalhlutverkin leka:
GRETA GARBO,
ROBERT TAYLOR og
LIONEL BARRYMORE.
Góður gripur.
Enn er hægt að fá miða í
happdrætti Karlakórs Verka-
manna, og þar með tækifæri til
að eignast bátslíkanið fræga og
þá aðra ágætu muni er þar eru
á boðstólum.
Kvikmyndahúsin
sýna bæði frægar myndir
þessa dagana. Gamla Bíó Kame
líufrúna með Gretu Garbo og
Robert Taylor í aðalahlutverk-
unum. og Nýja Bíó Ali Baba
heimsækir borgina,, með skop-
leikaranum fræga, Eddie Can-
tor í aðalhlutverkinu.
Árekstur.
Um hádegisbilið í gær varð
árekstur milli bifreiðar og
tveggja hjólreiðamanna. Meidd-
ist annar maðurinn á fótum og
var farið með hann á sjúkrahús.
Hinn maðurinn meiddist og lít-
ilsháttar.
STÚLKA ÓSKAST vikutíma'
í forföllum annarar. Upplýs-
ingar í síma 2564.
Agatha Christie. 37
Hver er sá seki?
En komið þér með, ég skal sýna yður sporin.
Við fórum með honum út á flötina undir glugg-
anum á vinnustofuinni. Lögreglustjórinn kom með
skóna, sem fulltrúinn hafði fengið í gistilíúsinu.
Fulltrúinn mátaði nú skóna við sporin.
— Þeir passa, sagði hann sigri hrósandi. Það er
að segja, sporin eru ekki eftir þessa skó, heldur
þá sem hann var í þegar hann — flúði. Þetta eru
alveg samslags skór ,aðei,ns eldri — sjáið þið, rend-*
urnar eru farnar að slitna.
— En það hljóta að vera margir menn, sem ganga
á skóm með tíglóttum gúmíbotnum, sagði Poirot.
— Já auðvitað, sagði lögreglufulltrúinn. Ég teldi
það atriði heldur ekki svo þýðingarmikið, ef ekki
væru mörg önnur vegsummerki.
— Það hlýtur að vera þunnur maður, þessi Ralph
Paton, sagði Poirot hugsi. Að hann skildi skilja
leftir öll þessi vegsummerki.
— Tja, — sagði Raglan. Þetta var fallegt kvöld,-
þurrt veður, sagði fulltrúinn.
Hann skildi engin merki eftir á flötinni eða á
malarborna stígnum. En til allrar óhamingju fyr-
ir hann er svolítil uppspretta rétt við lendann á stígn-
ium, þar sem hann liggur inn á akveginn. Viljið, þið
sjá?
Mjór malarstígur lá upp að flötinni rétt hjá okk-
ur. Á einum kafla hans, rétt þar sem stígurinn beygði
inn á akveginn, var jarðveguifmn rakur og meyr.
Á þessum kafla sáust mörg spor, þar á meðal
spor eftir tíglótta gúmmísóla.
Poirot gekk eftir stígnum spottakorn með lög-
reglufulltrúanum.
— Hafið þér tekið eftir kvenmannssporunum,
spurði hanin |alt í |ei|n|u.
Lögreglufulltrúiun hló.
— Auðvitað. En margar konur hafa gengið þessa
leið, — karlmenn líka. Það er algengt að menn styttjj’
sér leið heim að húsinu eftir þessum stíg. Það
væri engin leið að ætla sér að greina öll sporin. En
það eru líka sporin á gluggakarminum, sem gefa
ákveðna bendingu.
Poirot kinkaði kolli.
— Það þýðir ekki að fara lengra, sagði fulltrú-
inn þegar við komum að akveginum. Hér er vegur-
inn harður og þurr, og geymir engin spor.
Poirot jánkaði, en hann hafði ekki augun af litlu
lystihúsi er stóð í garðinum til vinstri við stiginn
Þangað lá mjór stígur.
Poirot stqð kyrr þar til fulltrúinn var farinn heim
að húsinu. Svo leit hann fíil1
— Þér hafið sannarlega verið sendur mér af himn-
|um sem staðgengill vinar míns, Hastings kaptéins,
Sagði lrann, og augu hans glömpuðu. — Ég sé að
þér getið ekki slitið yður frá mér. Eigum við að
rannsaka lystihúsið þarna, doktor Sheppard? Það
gæti verið fróðlegt.
Hann gekk að dyrunum og opnaði þær, Inni
var dimt. Þar voru tveir grónir trébekkir, kroket-
áhöld og nokkrir samanlagðir legustólar.
Ég varð steinhissa af að horfa á aðfarir hins nýja
vinar míns. Hann lagðist á fjóra fætur og skreið
eftir gólfinu. Við og við hristi hann höfuðið gremju-
lega. Lok's stóð hann upp.
Ekkert, sagði hann leins og við sjálfan sig. Það
var kannske ekki við því að búast. En það hefði
þó getað haft svo mikla þýðingu. — —
Hann þagnaði alt í einu, og horfði eins og dá-'
leiddur á annan trébekkinfi. Svo rétti hann frarri
hendina og tók eitthvað varléga af bekknum.
— Hvað er þetta, spurði ég. Hvað funduð þér?
Hann brosti og opnaði hnefann svo að ég sá það
,siem hann h'afði í lófanum. Það var svolítil hvít,
stíf léreftstuska.
Ég tók liana og skoðaði, en rétti honum dýrmætið
aftur.
— Hvað haldið þér að þetta sé, vinur minn,
spurði hann og horfði livast á mig.
— Tuska, rifin úr vasaklút, sagði ég og ypti.
öxlum.
Aftur tók hann snögt viðbragð, beygði sig niður,
og tók lítið pennahulstur upp af gólfinu, — mér
sýndist það vera úr gæsafjöður.
— Eða þetta, sagði hann sigri hrósandi. Hvað
haldið þér að þetta hafi að þýða?
Ég liorfði á hann orðlaus af undrun.