Þjóðviljinn - 08.11.1938, Qupperneq 1
AHsheíjafaíkvæðagreíðslan í Dagsbrún
Atvtnniileyslskrðharnar: 902 já, 285 eei
Lagab? oytingarnar: 735 já, 475 nei
Skjaídhorgín fytriirgerír mcd íramkomu sínni sídusíu
leifunum aí frausfí vcirkalÝdsíns-
LLSHERJARATKVÆÐAGREIÐSL-
11 N N I tmi afivífmufcröSuirna? og lagabrcyí-
Ingarnar laufe feL 9 á sunnudagsfevöldíd#
og var íalníngu lokíð feL 11.30, Greídd voru
1247 afkvaeðL cn 1650 era á kjörskrá. Víd kröf~
unum um aufena afvinnu sögðu 902 já, en 285
neí, 32 seðlar voru auðív en 28 ógífidír. Víð laga-
breyííngum sögðu 735 íá, 475 neí, 19 seð2ar[voru
auðír, 17 ógíldír, en 1 seðíl vanfaðí 1 kjörkassa.
Þcíir scm ckki vílfa aukna afvinnu
f)að er aðeLns eitt í sambandi
við úrsiit þessarar atkvæða-
greiðslu, sem vekur almenua
uadrun. 285 Dagsbrúnarmenn
hafa sagt: Við erium andvígir
kröfum Dagsbrúnar lum aukna
atvinnu og innflutning á byg)g-
iingarefni. — Og þetta er sagt
þegar 925 em skráðir atvinxru-
lausir í Reykjavík og þegar
byggingavinna má heita stöðv-
uð í bænum sökum efnisskorts.
Krafa Dagsbrúnar var 300
menn í atvinmibótavinnu ogsjá
iallir, að þeirri kröfu er svo mjög
í hóf stillt, að þótt henni væri
fullnægt, væri með því aðeins
bætt úr brýnustu nauðsyn en
fjarri því, að atvinnuþörfinni
yrði fullnægt.
Skýringin á þessu furðulega
fyrirbrigði er alkunn: Alþýðu-
blaðið skipaði fylgismönnum
Skjaldborgarinnar aðeins eitt í
sambandi við atkvæðagreiðsl-
una, og það var að segja nei
og aftur nei. Sami var tónninn
í lygabréfum Guðjóns, Arndals
& Go. Lygarnar voru innsigl-
^aðar í báða ejnda með upphróp-
iminni: Dagsbrúnarmenn segið
nei!
Tvær skýringar eru hugsan-
legar á þessari neitunarsýki
Skjaldborgarinnar, og er hvor-
'Ug Skjaldbyrgingum til vegs-
auka. Annaðhvort er Skjaldborg
in ráðin í því að taka upp á-
kveðna baráttu gegn atvinnu-
kröfum verkamanna eða hún
vanmetur svo gáfur þeirra, að
hún treystir þeim ekki til að
segja já við einni spurningu og
nei við annari um alóskylt efni,
samtímis. Annaðhvort hlýturað
vera fyrir hendi nema hvort-.
sé. Um fyrri skýringuna
er það að segja, að Alþýðublað-
ið hefur skýrt tekið fram, að
það hafi „alls enga þýðingu",
að verkamenn séu að krefjast
atvinnubótavinnu. Það er einnig
öllum kunnugt nú, að Stefán
Jóhann hefur tvívegis reynt að
stöðva kröfur Dagsbrúnar um
kauphækkun og kjarabætur. I5á
mætti og minnast þess, að Arn-
grímur Kristjánsson lýsti yfir
því grafargöngudag Skjaldborg-
arinnar 1. maí, að nú værikom-
inn tími til að hætta að gera
kröfur nema til sjálfra sín. Allt
þetta og margt fleira sýnir það,
að það er engin tilviljun, að
Skjaldborgin fyrirskipar verka-
mönnum að segja nei við at-
vinnubótakröfunum. Pað er
blátt áfram stefna, sem fylgt er
vitandi vits, að berjast móti því,
að verkamenn geri kröfur til
atvinnubóta, kauphækkunar og
kjarabóta. ;
í Alþýðublaðinu í gær er,
þótt furðulegt mætti þykja, full-
yrt, að þeir 285, sem einir
hlýddu skipuninni, séu Sjálf-
stæðismenn. Væntanlega þykir
Sjálfstæðismönnum í Dagsbrún
vænt um þessa aðferð Alþýðu-
bl. að gæla við þá og þakka
því fyrir sig. — En blaðræksn-
ið segir með þessu, að enginn
Alþýðuflokksmaður hafi hlýtt
skipun þess!
Þá þarf ekki heldur að fara
í grafgötur um það, hve leið-
andi menn Skjaldborgarinnar,
og þá fyrst og fremst Finnbogi
Rútur, bera í brjósti takmarka-
lausa fyrirlitningu fyrir gáfum
og þroska verkamanna. Öll
kosningabaráttan er talandi tákn
þessarar fyrirlitningar. Því að
hvernig er hægt að bjöða mönn
um, sem taldir eru hugsandi
og þroskaðir menn, upp á svo
takmarkalausa bíekkingu, að
berja blákalt fram, aö kosið sé
um allt annað en raunveruiega
liggur fyrir.
Er það ekki botnlaus mann-
fyrirlitning að ætla að hræða
verkamenn frá sannfæringunni
með hótunum um að stela af
þeim Stórasjóði!
Hvaða Dagsbrúnarmenn ætl-
uðu þeir að sannfæra með
marghröktum árgjaldalygunum
og róginum um fjármál félags-
ins? Hvernig dirfast þeir að
skipa verkamönnum að greiða
atkvæði gegn aukinni atvinnu?;
— og reyna á eftir að ljúgasig
og sína fylgismenn undan ámæl-
inu fyrir að framfylgja slíkri
skipun!
FRAMH. Á 3. SÍÐU
Stúlka verduir fyirír bíl og
slasasf alvarlega
Tvísýnt talíð um líf hcimair
Aðfara.iótt sunnudagsins víldi
þáð slys til, að 29 ára gömjul
stúlka, Giuðrún Guðbrandsdótt-
ir, Barónsstíg 53 varðr fyrir bíl
log slasaðist alvarlega. Brotn-
aði húii á vinstra læri, og er
brotið opið. Ennfremur fékk
hún heilahristing. Var stúlkai
þegar fíutt á Landspítalann, og
hafði hún ekki raknað við, þeg-
ar pjóðviljimn frétti síðast.
Bíllinn, sem slysinu olli var
á leið suður Barónsstíginn, og
var hann á móts við Barónsstíg
51, þegar slysið vildi til. Segir
bílstjórinn,' að í því bili, sem
slysið vildi til hafi komið á
móti honum bíll með mjög
sterkum ljósum, sem blinduðu
hann. Auk þess var úðarigning
og önnur þurrka bifreiðarinn-
;ar í óíagi. Annars skýrði lög-
reglan blaðinu frá því í gær,
að bílstjórinn væri nokkuð van-
ur keyrslu og hefði verið ó-
drukkinn.
SjéiiaHaféfags
fHHduriia i gær-
kveidl
Fiundur var haldinn í Sjó-
mannafélaginu í gærkvöldi. Var
fundurinn fremur fjölmennurog
mun á annað hundrað manns
hafa sótt hann.
Á fundinum var kosin nefnd
til þess að stinga upp á félags-
stjórn fyrir næsta ár. Þessir
voru kosnir: Jón Axel Péturs-
son, Jón Ármannsson, Guðm.
Halldórsson, Garðar Jónsson
og Öli Kr. Jónsson. Hlutu þeir
rúm 90 atkv. Aðrir, sem stung-
ið var upp á hlutu um og yfir
30 atkv. hver.
Rætt var um gerðardóms-
samuingiun og var stjórninni
Frá uudirbúningi 1. maí hátíðiahaldaniia í Moskva.
BAizt er við að 21
maðnr haf 1 larlzl með
toflaranam Ólali
Skípsíns hefíir ckkí ofdid vad sídan á að«
fafanéfí míðvíkudags og faf hæft að leífa í gær
Vonlitíð er siú talíd ad fogarínn „Óíafurí' hafí komíst af og er leít ad
honum að mestu eða alveg hœff, Menn víta jþað síðast tíl skípsíns að
það vat sfatt vesfur á Halamíðum nóttina míllí s. 1. þríðjudags o$ míð*
vikudags. Effír það fara engar fréfíír af skípínu o$ er búísf víð að það
hafí faríst í veðrí því er rauk á með míðvíkudagsmorgní.
Á skípínu var 21 maður og hefír íslenska þjóðín og sjómannastéttin enn beð-
íð híð mesta afhroð.
Allt voru þetta menn á besta aldrí, flestír kvæntír og áttu fyrír bornúm eða
nánum öldruðum aðstandendum að sjá.
Með hínu svíplega fráfallí er sár harmur kveðínn að öllum aðstandendum
og islensku þjóðínni í heíld.
Leit var hætt í gær um 4
Ieytið, þar sem menin voru þá
orðinir úrkula vona. um skipið
og veður var mjög slærm. bó
var fyrirhugað að flugvélhi færi
áð leyta í gær, en af því gat
ekki orðið vegina þess hve veð-
ur var vont.
Fjögur skip leituðu allan
sunnudaginn, en urðu einskis
vísari um afdrif skipsins.
Eins og áður var skýrt frá
hér í blaðinu ,fóru menn að
undrast um skipið á fimmtu-
dagsmorgun, því að þá voru ö!l
þau skip komin að landi, sem
lentu í jofviðrinu. Þó töldu menn
að hér væri ekki um beina
hættu að ræða, þar sem minni
háttar bilun gat tafið skipið.
Á föstudagskvöld hófst svoleit-
in, sem nú er að mestu lokið
með þeim atvikum, sem að
frarnan greinir.
Togarinn ólafur var eitt af
nýjustu skipunum í fiskiflotan-
um. Hann er byggður í Hol-
landi 1926 og var keyptur hing-
að af H.f. Sleipni og hét þá
Glaður. Sama ár var hannseld-
ur H. P. Duus, skírður um og
hefur hann síðan borið nafnið
„Ólafur'L Árið 1929 keypti h. f.
Alliance skipið.
Skipstjórinn Sigurjón Mj'rdal
hafði farið með „ólaf“! í mörg j
ár bæði sem skipstjóri og stýri- i
maður. Var hann hinn vaskasti j
sjómaður og gætinn í hvívetna. !
Hétr ta?a á effi? raöfn !
þeírra manna eir vord
á ÓíafL
Sigurjóa Mýrdal, skipstjóri: j
Baldursgötu 31, f. 2. marz 1890 j
falið, að tala við útgerðarmenn.
Fleiri félagsmál voru ekki á
dagskrá og lýsti formaður því
þá yfir, að Jónas Guðmundsson
ætlaði að skýra hin nýju sam-
bandslög. Þyrptust sjómenn þá
af fundi.
að Bakkakoti í Gerðahreppi.
Búsettur í Reykjavík síðan 1932.
Kona hans: Steinunn. Börn 5
að tölu stálpuð.
Gísli Erlendsson, 1. stýrim.:
Ásvallagötu 10A, f. 20. júní
il 907 í Reykjavik. KvænturÁstu
Guðríði Tómasdóttur. Barn’.aus.
Guðmundur þorvaldsson, 2.
stýrim.: Grettisgötu 2A, f. 14.
des. 1906 í Reykjavík.
Ólafur Pétursson, bátsmaður:
Lokastíg 2, f. 25. nóvember
1889 í Reykjavík. Kona hans:
Þórunn Sigurfinnsdóttir. Börn
þeirra eru uppkomin. Tengda-
faðir 79 ára.
Jón Hjálmarsson, 1. vélstj.:
Sólvallagötu 18, f. 1. okt. 1889
jað Stakkadal í Sléttuhreppi. Bú-
settur í Reykjavík síðan 1911.
Kona hans: Elísabet Sigfúsdótt-
ir. Börn þeirra þrjú að tölu
uppkomin.
Halldór Lárusson, 2. vélstj.,
Ránargötu 11, f. 9. okt. 1911
að Breiðabólstað á Skógar-
strönd. Búsettur í Reykjavík
síðan 1918. Kona hans: Hrefna
Lea Magnúsdóttir. Hann lætur
eftir sig börn á fjórða og fyrsta
ári.
KristjáJi Eyjólfsson loft-
skeytamaður, Þórsgötu 7 A, f.
11. sept. 1913 að Miðhúsum í
Reykhólahreppi. Búsettur í
Reykjavík síðan 1915. Dvaldi
hjá foreldrum sínum, Önnu
Árnadóttur og Eyjólfi Guð-
mundssyni.
Sigurður Ámi Guðmundsson,
matsveinn, Sólvallagötu 18, f.
8. sept. 1907 að Vörum í
Gerðahreppi. Búsettur í Rvík
síðan 1920. Kvæntur Jóhönnu
K. Ó. Guðmundsdóttur. Hann
lætur eftir sig 2 börn, þriggja
ára og á fyrsta ári..
Bárður Lánusson kyndari,
Vesturgötu 66, f. 7. maí 1902
í Reykjavík. Bjó með móður
sinni, Arnbjörgu Einarsdóttur,
ekkju. Bróðir Halldórs Lárus-
sonar.
Björn Friðriksson, kyndari,
Þvergötu 3, f. 22. júní 1910 að
Stóra-ósi í Ytri-Torfastaðahr.
Búsettur í Reykjavík frá 1937.
Fioreldrar hans búa að Stóra-
Ósi.
Halldór Vilberg Júlíus Jóns-
son háseti, Bald. 31, f. 26. des.
1905 í Winnipeg. Búsettur í
Reykjnvík síðan 1929.
Friðleifur Samú?lsson háseti,
Grettisg. 10, f. 4. marz 1896 að
Bæ í Miðdölum. Búsettur í
Reykjavík síðan 1922. Bjó með
Jónu Bjarneyju Ölafsdóttur. —
Lætur eftir sig 5 böm í æsku.
Guðmuindur Elemtínus Guð-
mundsson háseti, Lindarg. 38, f.
16. marz 1917 að Helgastöðum
í Gerðahr. BúSettur í Reykjavík
síðan 1921, hjá foreldrum sín-
um, Guðmundi T. Helgasyniog
Sesselju Árnadóttur. Bróðir
Sigurðar Árna Guðmundsson-
ar.
FRAMH. Á 3. SÍÐU
Víðsfáíii í dag.
GUNNAR M. MAGNÚSS
Gunnar M. Magnúss kennari
ritar víðsjá blaðsins í dag um
þjóðernisbaráttu Suður-Jóta. —
Hefur Gunnar dvalizt meðal
þeirra og kynnst af eigin raun
þeirri hættu, er vofir yfir Suð-
ur-Jótlandi frá Þýzkalandi.