Þjóðviljinn - 29.11.1938, Síða 3
PJÖÐVILJINN
Hvori scm vagními yðar eir gamall eda nýr, hvorfi
sem hann er Ford, Chtrysler eða af hvaða gerð
sem er, f»á er visfi, að Gargoyle Mobiloíl býðrnr
yður 6 aíbragðs kosíi, Alfit frá fyrstu byrjun bíf-
reíðasmíða hafa verkfrasðíngar Vacuum Oil
Co« framleítfi sérstaka smurníngsolíu fyrír hverja
nýja bífreíðafiegund, sem komíð hefír á mark^
aðínn, Pess vegna fylgír GARöOYlE MOBIL**
OIL allfiaf fjróun fiœknínnan
Þriðjudagurinn 2Q. nóv. 1Q38.
Hversvegna gorir SSjaldborgin ekfii að
hætta ð aílsherjarátkvæðágreiðslu i Sjð-
æannafélagi Reykjaviknr?
Sjömenn, komið á kjörstaðinn og kjósið
þá eina er sameiningarmenn styðia
(afn«gömul
fyrsíu
bífreiðfnnL
Jafn«ný
síðusfiu
gerðínnL
Fæsf víd alla
BP"«benzín~!
geyma á landinu
Gargoyle
Mobiloil
OUnverztnn íslands h.f.
Adalsalar á Islandí fyrír Vacuum Oíí Co,
em
Á síðasta fundi Sjómannafé-
lagsins báru Sameiningarmenn
fram eftirfarandi tillögu:
„Fundur í Sjómannafélagi
Reykjavíkur, haldinn 23. nóv.
1Q38, samþykkir, að jafnhliða
kosningu félagsstjórnar fari
fram allsherjar atkvæðagreiðsla
um eftirfarandi spurningu:
„Ertu samþykkifjr því, að Sjó-
mannafélagið sé óháð póFtísk-
!um fiokk.jm iog að kiörgengi
til allr.a trúnaðarstarfa fyrir fé-
lagið sé algjörlega frjálst og
óháð pólitískum sknðunum?
Kjörseðillinn sé þannig út'bú-
inn, að hægt sé að setja kross
við já eða nei“.
Maður skyldi ætla, eftir skrif-
um Alþýðublaðsins að dæma,
að Skjaldbyrgingar tækju þess-
ari tillögu fegins hendi til að
sanna á þann hátt hinar háværu
fullyrðingar sínar ium andúð sjó
manna gegn óháðu fagsam-
bandi. En það var öðru nær.
Þegar komið var að því að ræða
þessa tillögu, fengu þeir eina
af sínum alkunnu „samþykkt-
um“ fyrir því að slíta fundi og
fresta tillögunni til næsta fund-
ar, sem ekki einu sinni guð á
himnum veit, hvenær verður
haldinn. Menn spyrja — og það
jafnvel margir, sem fram að
þessu hafa fylgt þeim Sigur-
jóni og Sigurði, hversvegna þeir
hafi ekki viljað láta sem flesta
af félögum Sjómannafélagsins
fá tækifæri til þess að segja
álit sitt um þetta umþráttiaða
mál? Hversvegna mega þeir fé-
lagar Sjómannafélagsins, sem
era við atvinnu sína úti á mið-
um landsins, ekki segja álitsitt?
Það er auðvitað vegna þess,
að þeir Sigurjón og Sigurður
hræðast svör þessara manna,
þeir vita, að hugmyndin um
óháð fagsamband á miklu meira
fylgi innan Sjómannafélagsins
en þeir láta í veðri vaka. Þeir
vita líka, að framkoma þeirra
'á þingi Alþýðusambandsins og
sú hlutdeild, sem þeir áttu i
því að herða á hinum pólitísku
einokunarákvæðum Skjaldborg-
arinnar, er fordæmd af stórurn
og vaxandi hóp sjómanna. Að
mikill hluti Sjómannaféalgsins
lítur á þessi ákvæði sem skerð-
ingu hinna almennustu mann-
réttinda, enda eru engin dæmi
slíks þar sem verklýðshreyfing-
in er frjáls. Þeir Sigurjón og
Sigurður vita ennfremur, að
þessi réttindi, sem þeir búast
nú til að einoka fyrir sig og
sína nóta, eru talin alveg sjálf-
sögð innan allsherjarsamtaka
stéttarbræðra okkar á Norður-
löndum, svoi ekki sé lengraleit-
að. Er hægt að telja slíkt fyrir-
komulag eftirsóknarvert fyrir
Sjómannafélagið, að ónytjung-
urinn Ólafur Friðriksson, hafi
rétt til að skipa málum sjó-
manna, en reynsla og þekking(
Rósinkranz ívarssonar, hins
gamla og þrautreynda sjómanns
og baráttumanns, útitokuð? Eða
er þaði máske sá verðleiki Sig-
urjóns Ölafssonar, að hafa árum
saman étið brauð sitt úr liendi
ríkisstjórnarinnar, — þeirrar rík
isstjórnar, sem setti gerðardóm-
jnn á sjómenn síðastliðinn vetur
—, sem gerir hann svo miklum
mun hæfari að leysa vandamál
sjómanna, að setja þurfi
ákvæði í lög Alþýðusambands-
ins, sem útiloka t. d. mann eins
Þorstein Guðlaugsson báts í
rnann á Hannesi ráðherra, sen»
hefur unnið á sjónum í tugi
ára, og ávallt reynzt samtök-
um sínum trúr?
En í staðinn fyrir þetta eru
sjómönnum sendir atkvæðaseðl-
ar um borð í skipin, þar sem
svo að segja einlit hjörð er
í kjöri. Er það fyrst og fremst
Sigurður Ólafsson, sem er á-
Efn feiróna cif ad vístfi ©fefeí
síóf petilsiígiír, en mögnleífe^
arnír ad fá Iiana margend^
iirgreídda ern þó stórir*
Munið að siðtisffj dagar
happdræffísíns eris ffjótir að
líða. Aðeins 2 dagar þangað
fíl að dregið verðnr.
Afh. Peír sem hafa ekkí enn gert upp fyrír selda míða, eru beðnír að gera það kl. 6—7 í
kvöld á skrífstofu Happdrættisíns, Hafnarstrætí 21.
Hver eígnast bátslíkanlð. sem allír víldu smíðað tiafa.
byrgur fyrir því, þar sem
hann með frekju og blygðunar-
leysi fékk því áorkað, þegar
gengið var endanle^a frá list-
;a,num, að nærri ■'einvörðungu
tagl hnýtingar st jórn a rinnar
skipuðu þriðja sæti listans.
Það kosningafyrirkomu’ag,
sem ríkt hefir undanfarið í
Sjómannafélaginu, er óþolandi,
en lýsir þó vel þeim aðferðum,
sem beitt er allsstaðar þar sem
lítilmenni verja forréttindi sín.
Þeir fétagsmanna, sem ekki eru
á sjó og kjósa því á skrifstofu
félagsins, hafa þurft að greiða
atkvæði sitt undir nefi gjald-
kerans. Þá hefir kosningin ekki
verið bundin við neinn ákveð-
inn tíma dagsins, og hefir Sig-
urður Ólafsson látið menn kjósa
á öllum tímum dags. Auk alls
þessa, hafa andstæðingar
stjórnarínnar aidret haft neitt
tækifærl tií að fylgiast
kosuíngunni né talningu at-
kvæða. En það ér yfirleitt mein-
ing þeirra Si^urjóns og Sig-
urðar, að kosningar innan fé-
lagsins séu skoðaðar annað og
meira en einber skrípale,ikur,
1 með hinum gamla „hamingju-
sama“ endi, að þeir og tagt-
hnýtingar þeirra séu kosnir
„með yfirgnæfandi meirihluta"
þá verður að eiga sér stað
gagngerð breyting1 á starfshátt-
um þessara manna. Það verð-
ur þegar að uppfylla þær lág-
markskröfur, sem hver siðað-
ur maður hlýtur að gera um
fyrirkomulag kosninga, en þær
eru m. a.::
1. Að kosning á skrifstofu fé-
lagsins fari aðeins fram á
skrifstofutímanum frá 4—7,
eða öðrum titgreindum tíma.
2. Að óheimilt sé að kjósa
nerna í kjörklefa.
3. Að andstæðingar ineiri hluta
stjórnarinnar hafi íulltrúa,
sem fylgist með kosningunni
frá degi til dags og sé við-
staddur talningu atkvæða.
Að lokum þetta: Þessi kosn-
ing er þrátt fyrir a!lt það eina
tækifæri, sem sjómenn hafa nú
í svipinn, til þess að segja á-
lit sitt á ráðsmennsku Sigurjóns
og félaga hans. Einasta vonin
til þess að Siómannafélagið
geti aftur skipað þann ivirðu-
lega sess, senr það eitt sinn
skipaði innan samtaka alþýð-
unnar, er sú, að alli.r þeir
tmörgu, sem um langan tíma
hafa kvartað undan heiguls-
hætti og úrræðaleysi stjórnar-
1 innar á öllum sviðum, samein-
ist um að gera á þessu breyt-
ingu. |Dess veF:?a ríður á, að
msmi drdft ekkí afkvæðum sín-
um, cr, kjósi þá e’ra, sem sarrj
ewifngarmern styðja, .:n það
era:
t formarnssæti:
Sigurgeir Hafldórsson.
í ritarasæti:
Bjami Kemp.
í gj^aldkerasæti:
Rós’nkranz Á. Ivarsson.
í varagjaldkerasæti:
Lúther Grímsson.