Þjóðviljinn - 05.02.1943, Blaðsíða 4

þJÓÐVILJINN
Nceturlœknir: Halldór Stef-
ánsson, Ránargötu 12, sími 2234.
Nœturvörður er í Laugavegs-
apóteki.
Málfundahópur Æ. F, R.
Fundur á sama stað kl. 9 í
kvöld. Mætið stundvíslega.
Útvarpið í dag:
20.30 Útvarpssagan: Krj^tín Svía-
drottning, III (Sig. Grímsson
lögfr.).
21.15 Erindi: Iðnaður frá hagfræði-
legu sjónarmiði (Guttormur
Erlendsson lögfræðingur).
21.40 Hljómplötur: Frægir söngvar-
ar.
Viðskiptamálaráðherra
krafinn svars
kvöld. Þar sagði Björn að þess-
ar verðhækkanir hefðu verið
gerðar með samþykki dóm-
nefndar í verðlagsmálum þegar
fyrir 18. des. og hafi stjórnin
vitað það er hún lagði verð-
hækkunarfrumvarp sitt fyrir
Alþingi 18. 'des., og væri því á-
stæðulaust að gera slíkt veður
úr þessum hækkunum sem gert
hefði verið.
Útaf þessum ummælum
Björns upplýsti Áki Jakobsson,
að þegar verðhækkunarbanns-
frumv- var til umræðu í allsherj
arnefnd, hafi Björn lýst því yfir
við nefndina, að verðhækkunar-
kæmi engin verðhækkun til
greina fyrir lok febrúarmánað-
ar. Ennfremur lýsti Gunnar
Thoroddsen því yfir, að dóm-
nefnd í verðlagsmálum hafi
ekki leyft neina verðhækkun á
nokkurri vöru, enda talið sér
það óheimilt vegna verðhækk-
unarbannslaganna.
Með þessum yfirlýsingum
þeirra Áka Jakobssonar og
Gunnars Thoroddsens var Björn
viðskiptamálaráðherra orðinn
ber að því að hafa leyft verð-
hækkanir þvert ofan í sín eigin
lög og yfirlýsingar í sambandi
við þau. Björn Ólafsson kaus
líka þann kostinn að þegja og
viðurkenndi þar með brot sín
gegn verðhækkunarbanninu.
Það verður varla búizt við að
undir stjórn slíks manns verði
barizt með árangri gegn aukinni
dýrtíð.
Fél. ísl. iðnrekenda lOára
Félag íslenzkra iðnrekenda er
10 ára á morgun.
í tilefni af' því kallaði stjórn
félagsins blaðamenn á fund sinn
að Hótel Borg í gær.
Sigurjón Pétursson formaður
félagsins hafði orð fyrir stjórn-
inni og ræddi um áhugamál
félagsins og ýmislegt, sem að
innlendum iðnaði snýr. — Verð-
ur nánar sagt frá því á morgun,
Í.S.Í. heiðrar methafa
Framh. af 3. síðu.
Sigurður Jónsson er þegar orð
inn landskunnur af afrekum sín-
um sem bringusundmaður og
má sá árangur sem hann hefur
náð eftir aðeins 4 ár teljast alveg
ágætur. Hann er aðeins 20 ára
svo gera má ráð fyrir að viljinn
til æfinga og frekari afreka sé
í fullum maslí.
NÝJA BÍÓ
Nótt í Ríó
Skemmtileg söngvamynd í
eðlilegum litum.
Aðalhlutverkin leika:
ALICE FAYE
DON AMECHE
CARMEN MIRANDA
og hljómsveit hennar „The
Banda Da Lua“.
Kl. 3, 5, 7 og 9.
TJARNARBÍÓ 4
Kl. 5, 7 og 9:
VERKSTJÓRINN FÓR
TIL FRAKKLANDS
The Foreman went
to France).
TOMMY TRINDER
CONSTANCE CUMMINGS
CLIFFORD EVANS
Mynd frá undanhaldinu í
Frakklandi 1 júní 1940.
Jarðarför mannsins míns
Hannesar Péturssonar
frá Hellisandi, fer fram frá dómkirkjunni
laugardaginn 6. febrúar n. k. kl. 11 f. h.
Ingibjörg Bjarnadóttir.
Skjaldarglíma Ármanns
Framh. af 3. síðu.
sé í vandræðum með að taka
brögð, og við það verður glíman
ekki glæsileg. Hann útfærði hið
tekna bragð vel, svo að verjand
inn þurfti ekki að vera hrædd-
ur um meiðsli, og er það aðal-
kostur glímunnar- Hann fékk
önnur fegurðarglímuverðlaun
og 7 vinninga.
Haraldur Jónsson, sem var
lengst til vinstri í glímuröð, er
mikill glímukappi, fjölhæfur
með afbrigðum. Hann er lágur
vexti, þrekinn, og vel sterkur,
miðað við hæð. Hvert einasta
bragð sem Haraldur tók var út-
fært með ágætum, og varnir
hans voru eftir því. Hann hlaut
1 fegurðarglímuverðlaun og
hafði 5 vinninga.
Næstan Haraldi að mjög
skemmtilegri framkomu tel ég
Ingólf Jónsson, en hann var
þarna ekki vel sigursæll, hafði
aðeins tvo vinninga. Hann virt-
ist hafa í huga að sigra með
sæmd eða liggja ella. — Þetta
eiga glímumenn að hafa hug-
fast.
Davíð Hálfdánarson tók sum
brögð vel, en var í vörnum of
stífur og þreyttist fljótt vegna-
Bæjarstjórnarfundurinn
Framhald af 1. síðu.
son, Katrín Pálsdóttir, Amgr.
Kristjánsson.
Varamenn í framfærslunefnds
Bjarni Benediktsson, María
Maack, Stefán A. Pálsson, Zop-
hónías Jónsson, Soffíá Ingvars-
dóttir-
Brunamálanefnd:
Guðrún Jónasson, Helgí H.
Eiríksson, Gunnar Thoroddsen,
Steinþór Guðmundsson, Jón
Axel Pétursson.
Byggingarnefnd:
Guðm. Ásbjörnsson, Björn
Bjarnason (bæjarfulltrúar),
Hörður Bjarnason, Ársæll Sig-
urðsson (utan bæjarstjórnar).
Nánar verður sagt frá fundin-
um á morgun
þess. Eg býst við að hann eigi
eftir að sýna fjölhæfa glímu.
Hann fékk þrjá vinninga.
Sigurður^ Hallbjörnsson virð-
ist ákveða fyrirfram sóknar-
brögð á keppandann, og nær
stundum settu marki, að leggja
keppandann með góðu bragði,
en þegar þetta mistekst fer
glíma hans í fum. Sigurður verð
ur að gæta sín að kalla ekki til
dómaranna á meðan að keppnin
stendur yfir. Sigurður hafði
fjóra vinninga-
Davíð Guðmundsson hafði
rétt glímutök og glímustöðu.
Hann virtist hafa mjúk glímu-
tök milli bragða, en vantaði
hraða í sóknina, jafnframt sem
j hann gætti þess ekki vel, að
I lágu brögðin þurfa yfirleitt
meiri snerpu, en þau háu, en
hann virðist kunna meira af lág
um brögðum. Davíð fékk þrjá
i vinninga.
| Benóný Benónýsson glímdi
mun betur en í fyrra, það er
líka mikið um vert að hann vill
bæta glímuhæfleika sína. Sókn-
in. er samt ennþá nokkuð sof-
andi og tilþrifalítil. Benóný
hafði tvo vinninga.
Sigfús Ingimundarson virðist
vera sveigjanlegur og mjúkur í
vörnum, en sóknin lin, hann
gekk of þreytulega að og frá
keppendunum- Sigfús fékk tvo
vinninga.
Tveir glímumannanna, Jón
Guðnason og Sigurður Ingason
gengu úr leik vegna lítilsháttar
meiðsla.
Dómarar dæmdu vel. Forseti
í. S. f. afhenti verðlaunin, einn-
ig þakkaði hann Ármann fyrir
það að lofa öllum keppendun-
um að æfa í félaginu, enda þótt
•að þeir fengju síðan að keppa á
móti því, það væri öðrum félög-
um til fyrirmyndar.
Þar næst hélt Ármann sam-
sæti fyrir keppendur og fleiri.
Formaður félagsins, Jens Guð-
björnsson, ávarpaði glímumenn
ina með hvatningarorðmn. Þar
næst talaði Þorsteinn Einarsson
&
3S5
&
&
5Ö5
DREKAKYN
Eftir Pearl Buck
Ef þú verður að fara vildi ég að þú legðir leið þína til
fjalla og leitir að yngsta bróðir þínum, og látir okkur svo
vita hvernig honum líður. Ég er enn hálfhræddur um að
hann hafi lagt lag sitt við ræningja en ekki góðu fjallabú-
ana. Finndu hann og leiddu hann á góðar brautir ef hann
skyldi vera á villigötum.
Ling Tan sagði þetta til að gefa manninum verkefni að
vinna, það var honum hollara en að fara eitthvað út í blá-
inn með örvæntingu í huga, og líka gat svo farið að það
færði honum vitneskju um yngsta son hans.
Skiparðu mér að gera þetta, spurði elzti sonurinn.
Já, svaraði Ling Tan.
Þá verð ég að hlýða, svaraði sonur hans.
Og eftir nokkra daga, þegar Ling Sao hafði þvegið af
honum og saumað inn í jakka hans dálitla peningaupp-
hæð, sem Ling Tan lumaði á, horfðu þau á eftir homnn,
þar sem hann lagði af stað með rúmteppi í stranga á baki
sér, matarböggul í hendi og nýja ilskó á fótum.
Hvernig ætlar þú að komast yfir allt það sem vinna
þarf? spurði Ling Sao.
Það veit ég ekki sjálfur, sagði hann, en ég gat ekki feng-
ið af mér að halda honum heima nauðugum.
Það er aðeins eitt sem við getum gert, sagði hún. Það
hlýtur að vera vilji himinsins. Þú verður að skrifa næst-
elzta syni okkar og kalla hann heim.
Þá leit Ling Tan til hennar og brosti- eilítið.
Ertu viss um að það sé einungis vilji himinsins, gamla
mín? Ég varð þess ekki var að þú reyndir að aftra elzta
syni okkar.
En hún svaraði: Heldurðu að það hafi verið mimi vilji
að börnin dóu? og henni stökk ekki bros.
Brosið hvarf af andliti hans og hann svaraði dapur: Nei,
ég veit fullvel að það var ekki þinn vilji.
Þau horfðu á eftir syni sínum niður eftir veginum í
átt til fjalla, þar til einnig hann hvarf þeim, og þau voru
alein eftir. Þau fóru inn í þögult húsið, en þau höfðu aldrei
áður verið þar ein, því að áður en foreldrar Ling Tans dóu
voru elztu börn þeirra fædd, svo þau höfðu aldrei reynt
það sem nú beið þeirra. Ling Sao gat ekki lifað við slíka
kyrrð og hún hélt áfram að nauða á manni sínum að skrifa
bréfið góða. — Hversvegna viltu ekki skrifa bréfið í dag?
Það gæti tekið þau mánaðartíma að komast hingað.
Bíddu sagði hann, og næsta dag sagði hann einnig:
Bíddu.
Og hún varð að bíða þar til hugsunin var fullþroskuð
í heila hans, og hann var orðinn sannfærður um að þetta
væri viturlegt, en sá dagur kom. Því meira sem hann
hugsaði um vonzku styrjaldarinnar, þeim mun sannfærð-
ari varð hann að hún yrði ekki yfirstigin nema af mönnum
eins og honum, sem væru ákveðnir að halda háttum sín-
um hvað sem á gengi. Hann sá að þetta mundi verða lang-
varandi barátta. Og næstelzti sonur hans líktist honum
mest af börnunum, og einhver varð að vera til þess að taka
við af honum. Þessir óvinir myndu ekki auðveldlega sleppa
því sem þeir höfðu náð, svo baráttan gat gengið frá föð-
ur til sonar og meira að segja lengra, og þeir ui'ðu að
finna í sér styrk til að lifa lífi sínu, hvað sem fyrir kynni
að koma.
Þegar Ling Tan hafði unnið aleinn útivið í sjö daga,
urðu þessar hugsanir að sterkri ákvöi'ðun, og á áttunda
morgni er hann fór á fætur sagði hann við konu sína:
Nú ætla ég að senda bréfið til sonar okkar í dag.
Við þetta varð hún svo glöð, að hún fór að hamast við
matinn og hún sagði: Þér veitir ekki af að fá þér gott
egg til að halda kröftum, — og hún tók úr körfu sinni
ferskasta eggið, hellti úr því i skál og lét hann gleypa
það í sig áður en hann borðaði morgúnmatinn. Þegar
hann var búinn að borða, fór hann til frænda síns.

Iþróttafulltrúi, og rökræddi
hve mjög heilbrigt fordæmí
væri í því. að miklir hæfileika-
menn utan af landi gætu fengið
tækifæri til þess að æfa í góðu
húsi og hjá ágætum kennara,
Jóni Þorsteinssyni, en hafa
samt sem áður frjálsræði til að
keppa við hvaða félag sem þeir
vildu. — Ýmsir fleiri tóku til
máls um félagslegt og menning-
arlegt gildi glímunnar.
Ranólfgaon frá Hólmi
Leiðrétting
í greininni um í. R. 8. jan. s.l.
þar sem rætt er um árangur Sig
urgísla Sigurðssonar hafa tölurn
ar um árangur hans alveg snú-
ist við. í 3000 m. hlaupi hafði
hann lakari tíma en árið áður,
eða 9,48,8 mín. 1942, en 1941 9,
46,8 mín. Aftur á móti í 1500 m.
hlaupi var tími hans betri, eða
4,28,0 mín. 1942 en 4,39,8 mín.
1941