Þjóðviljinn - 14.02.1943, Blaðsíða 4

Úr borgtnn!
Nœturlœknir: Karl Sig. Jónaseon, Kjart-
ansgðtu 4, sími 3925.
Helgidagslœknir: María Hallgrímsdótt-
ir Grundarstíg 17, sími 4384.
Nœturvtirðnr er I Reykjavíkurapóteki.
Nœturlœknir aðfaranótt þriSjudaga:
Halldór Stefánsson, Ránargötu 12, sími
2234.
Úloarpii í dag:
10.00 Morguntónleikar (plötur): a) Septeit
og b) Kvartett, Op. eftir Beethoven.
14.00 Messa í Hallgrímssókn (séra Jokob
Jónsson). — Sálmar: 186, 219, 127,
184, 131.
'5.15—16.35 Miðdegistónleikar (plötur):
a) Negrasálmar. b) Lög eftir Victor
Herbert.
18.15 íslenzkukennsla fyrir byrjendur.
18.40 Barnatfmi.
19.25 Hljómplötur: a) Hugsmíð eftir Moz-
art. b) Tilbrigði eftir Mendelssohn
20.20 Samtal við Valdimar Björnsson
HHÞ NÝJA BÍÓ ‘4HH1 HB TJARNARBtÓ
Á mannaveiðum | Korskubræður 1
(Man Hunt) Mjög spennandi mynd. (The Corsican Brothers). 1 Eftir skáldsögu A. Dumas. 1 Douglas Fairbanks yngri
Aðalhlutverk: (í 2 hlutverkum).
WALTER PIDGEON Ruth Warrick.
JOAN BENNETT GEORGE SANDERS Börn yngri en 16 ára fá ekki aðgang. Sýnd kl. 5 — 7 — 9. Bönnuð fyrir börn innan 16 ára.
| Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9. jjj Kl. 2,30 og 3,30: Smámyndir
HHBKHKBHBð 1 H^BHHBHHHBi
LEIKFÉLAG REYKJAVÍKUR.
„D (IK <» « i « í ! !l‘4
Sýning kl. 8 í kvöld.
Aðgöngumiðar seldir frá kl. 2 í dag.
NÆST SÍÐASTA SINN!
blaðafulltrúa (Árni Jónsson frá Múla).
20.35 Erindi: Feður Ameríku, I: Píla-
grímsförin (Sverrir Kristjánsson, sagn-
frœðingur),
21.00 Hljómplötur: Amerisk l6g.
21.15 Upplestur: Úr kvœðum Jokobs Thoi'
arensen (V. £>. G.).
21.30 Hljómplötur: Söngvar ár óperum.
Úivarpiti á morgani
18.30 íslenzkukennsla 2. flokkur.
19.00 býzkukennsla, I. flokkur.
20.30 Erindi: Olfa, II: Jarðolia (Jón E.
Vestdal efnafraeðingur).
20.55 Hljómplötur: Göngulög.
21.00 Um daginn og veginn (Pálmi Hann-
esson).
21.20 Utvarpshljómsveitin: Tilbrigði um
ýms þjóðlög.
Einsöngur (Gunnar Pálsson): a)
Þórarinn Jónsaon: Fjólan. b) Sigurður
Þórðarson: Gratias agimus tibi. c)
Giordano: Amor ti vieta (úr óp.
Fedora). d) Goundo: Cavatfna (úr óp.
Fauat. e) Devereaux: Eg man það enn.
„Syndir annarra“ Leikflokkur stúkunn-
ar Framtíðin undir stjórn Önnu Guðm-
undsdóttir sýnir sjónleikinn „Syndir ann-
arra" eftir Einar H. Kvaran f Templara-
húsinu kl. 3 I dag.
Nokkrir aðgöngumiðar óseldir. Verða
sedlir eftir kl. i I dag I Templarahúsinu.
‘\-ykjav.k.ur sýnir Dansinn
I Hruna kl. 8 í kvöld I naeatsíðasta
sinn. —‘‘
Sóaíalistaflokkur Rcykjaoíkur heldur
fund á morgun (mánudag). kl. 8.30 í
baðstofu iðnaðarmanna — sjá auglýsingu
á 3. síðu blaðsins ídag.
Nordmannslaget í Reykjavík
hélt fund á þriðjudagskvöld i
0 díellowhúsinu. Fundinn
iiu um 200 Norðmenn og ís-
N oregsvinir. Skipstjór-
-í.i ^ iurs.-.a skipinu sem fyrst
iin i nofn-na í Oran þegar
n>„ndamenn gerðu innrásins í
Norður-Afríku, hóf samkomuna
með því að spila þekkt norsk lög
harmóniku, og hlaut ósvikið
aðafulltrúi Norð-
nli, hr. S. A. Friid,
. -st áhrifamikið er-
ð sem fyrir bar á
Noreg með Hákon
ag. og rikisstjórninni með-
i a stríðinu stóð.
Að lokum var ákveðið að
s'-nda kveðjuskeyti til Hákons
og norsku stjórnarinn-
u. .
Kvikmynd er lý ír
pólska hernum
RæSismaður Póllands hér á
íslandi bauð blaðamönnum
nýlega að sjá kvikmynd.
sem upplýsingamálaráðuneytið
pólska í London hefur latið
gera.
Lýsir myndin lifi og störf-
um hins pólska hers, sem nú
er veriö aö æfa og undirbúa
í Englandi til þess að taka
þátt í baráttunni á megin-
landinu og endtirheimta Pól-
land úr höndum hinna þýzku
nazista.
Eins og aðrir hermenn
hinna hemumdu þjóða biða
þeir óþreyjuíullir þeirrar
sttindar.
Austurvi slödvarrar
Framhald af 1. síðu.
pýzka olíuskipsins Osag og
.al ka olíuskipsins Arca hafi
neilað að sigla er skipin lágu
nýlega í ístanbul.
Svartahafsskipin, sem nú
loka undanhaldsleiðunum fyr
ir Kákasusherjum fasista,
hafa áður hindrað að Þjóð-
verjar gætu flutt þangað liös-
auka. Þý#.ii* sjóliðsforingjar
; sjóliðar hafa verið mánuö-
saman í Svartahafshöfn-
ununi Varna, Burgas og
'.ons .anza og þjálfað áhafnir
• kipa til ..hernaðaraðgerða á
Svartahafi“. Þessar hemaðar-
j aðgerðir verða aldrei fram-
■ kvæmdar, en rússneski flot-
inn er nógu öflugur til að
hindra þetta lið í að hreyfa
hönd eða fót til hjálpar félög-
um sínUm i Kákasus.
Það hefur ekki einu sinni
dugað Þjóðverjum að þeir
hafa náð valdi á herskipaflota
Rúmena og Búlgara.
Rússneski Svartahafsflotinn,
með bækistöðvar í Poti og Bat
um hefur algerlega. eyðilagt
þá fyrirætlun Þjóðvorja að
HneUeiRðmót Ánnanns
Hrafn línssia slir-
aðl i ðnmanlðl ð
kiðiH nni
Huefaleikamót Ármanns var
háð í Iþróttabúsi Jóns Þorsteins
sonar í gærkvöld. Voru keppend
nr 16 og urðu þessir sigurveg*
arar:
Þungavikt: Hrafn Jónsson sigr
aði í koock out í úrslita viður-
eigninni við Andrés Ðjarnason.
Léttþungavikt: Matthías Matt
híasson.
Miliivikt: Gunnar Ólafsson.
Veltivikt: Bjöm Rósinkranz.
Léttvikt: Arnkell Guðmunds-
son. %
Fjaðurvikt: Jóel Blomquist.
Bantamvikt: Stefán Magnús*
son.
Húsið var þéttskipað áhorf-
endum.
tengja olíulindirnar í Majkop
olíuvinnsluborgunum í Rúm-
eníu með því að nota útflutn-
ingshafnir Kákasusstrandar-
innar.
Það er Stalin sem á heiður-
inn af þvi að hafa beitt sér
fyrir þeirri stórfelldu aukn-
ingu sovétflotans sem reynzt
hefur svo mikilvæg í styrjöld-
inni segir enski flotasériræð-
ingurinn aö lokum. Hann
gekkst fyrir því að í maí 1939
voru gerðar ráðstafanir til aö
eíla flotann, meðal annars
var þjónustutími sjóliða þá
lengdur upp í fimm ár.
Þjóðverjar eru farnir að fara
betur með rússneska stríðsfanga
en áður, segir í fregn frá norska
blaðafulltrúanum.
Ásamt ýmsu öðru er þetta tál-
ið bera merki um öryggisleysi
Þjóðverja vegna atburðanna á
vigstöðvunum.
i
i

Eftir Pearí Buck
; Hún skildi það nú, að bamið átti hún ekki ein, heldur
; allir þeir ættmenn, sem á undan voru gengnir. Og þess-
I vegna þreif hún ekki barnið af Ling Sao, í afbrýði, eins
; og sumar konur hefðu gert. Hún lofaði gömlu konunni að
! fá næju sína, og stóð hjá og naut þess að sjá þessa til-
I beiðslu barnsins, sem henni sjálfri þótti vænna um en
! allt annað.
j Og litli drengurinn hafði séð svo mörg einkennileg and-
; lit síðan hann fæddist, að hann var ekki hræddur við neitt,
og áreiðanlega hafði aldrei verið horft eins hlýlega á hann
og af þessari gömlu, hrukkóttu konu. Hann hafði sofið
allan daginn á baki móður sinnar og var saddur af móður-
mjólkinni, því Jada hafði gætt þess að gefa honum að
drekka rétt áður en þau komu heim, svo hann væri í góðu
skapi fyrstu stundirnar, enda var hann kátur og brosandi.
Þegar Ling Sao setti hann loks í kjöltu hennar og bað
Ling Tan að halda á lampanum svo hún sæi hann betur,
skellihló drengurinn og togaði í hnappinn á kyrtlinum
hennar, og þá hló hún líka gegnum grátinn, og hún gat
ekki talað fyrir hlátri og gráti svo Ling Tan hélt að hún
ætlaði að kafna. Hann varð smeykur, fékk syni sínum
lampann og sagði:
Stilltu þig, stilltu þíg, gamla mín. Þú átt á hættu að
missa vitglóruna, ef þú gætir ekki að þér. Of mikil gleði
er engu hollari en of mikil sorg.
Hann tók barnið og bað Jadu að hella tesopa í bolla
handa tengdamóður sinni. Jada gerði það og Ling Sao
drakk teið, þurkaði sér um augun og jafnaði sig smá sam-
an. Þá fyrst fékkst Ling Tan til þess að fá henni barnið
aftur, en sannleikurinn var sá, að honum sjálfum þótti ekki
ónýtt að mega halda á sonarsyni sínum í fanginu, því
líkami barnsins var þybbinn og fastur fyrir, lærin feit og
þrýstin, litla brjóstið breitt og herðarnar sterkar.
Þetta er óvenjulegt barn, sagði hann við son sinn. Sérðu
hvað hann er breiðleitur og munnsvipurinn myndarlegur?
Hann tók eftir því að sonur hans leit stoltur til Jadu
og hún leit stolt til hans, og hann gladdist af því að sjá
metnað þeirra vegna barnsins.
Hvað ætli óvinirnir geti gert okkur þegar ættin gengur
svona fram? sagði hann, og víst var um það að þessi litli,
þybbni drengur, af kynslóðum, sem taka átti við af þeim,
jók þeim öllum áræði og heimilið var aftur lifandi vegna
hans.
Loks fengu þau sig til að hreyfa sig. Ling Sao stóð upp,
og hélt barninu við mjöðm sér, gott var að finna það upp
að sér, og þær Jada hjálpuðust að með matinn. Ling Tan
settist og kveikti sér í pípu og sagði syni sínum að fá sér
sæti og segja frá því sem fyrir hann hefði komið frá því
er þeir skildu. Þau settust að máltíð, og Ling Sao hélt
enn á barninu og hló með sjálfri sér að öllum uppátækjum
drengsins, og þau töluðu saman lengi og sögðu frá því
helzta sem á dagana hafi drifið.
Aðeins sem snöggvast var eins og skugga drægi á gleði
þeirra, því Ling Sao ætlaði að hafa sömu aðferðina og við
sín eigin börn og barnabörn, að hún tuggði hrísgrjónin til
að mýkja þau og hallaði sér yfir drenginn til að gefa hon-
um þau í munninn en Jada mótmælti því.
Þú mátt ekki reiðast mér, móðir, sagði hún, en láttu ekki
mat úr munninum upp í barnið.
Hún sagði þetta blíðlega og vel, en samt var það sagt,
og Ling Sao varð forviða, að Jada skyldi tala þannig við ;
sér eldri konu og af þeirri hugmynd að nokkuð væri at- ;
hugavert við það að gefa litlu barni mjúk tuggin hrísgrjón. I
Hvað, ég mataði mína syni svona, sagði hún reiðilega, og i
ég get svarið að þeir hafa ekki haft illt af því.
En það er ekki álitið hollt núorðið, sagði Jada án þess
að missa kjarkinn. Eg keypti mér litla bók í borginni við
fljótið efra, um það hvernig ætti að fara með börn, og þar
var talað á móti því að láta matinn ganga úr einum munni
í annan.
Eins og ég sé með pest, sagði Ling Sao, enn reiðari.
&