Þjóðviljinn - 23.03.1943, Side 2
2
EJÖÐ VILJINW
Þriðjudagur 23. marz 1943.
E83J3Í3Í3i3Í3Í3Í3Í3Í3Í3
Mnnið
Kaffísðluna
Hafnarsfræfi 16
□Di2í3níí3n!í3nnDD
CQ3S3I3I3Í30Í30ÍIO3I3
Daglega
nýsoðín svíð. Ný egtf,
sodin og hrá.
Kaffísalan
Hainarstræti 16.
QÖÍ3I3S3J2Í3CH3Í3Í2Í3
mnanaaaæaaa
Gullmunir
handimnir — vandaðir
Steinhringar, plötuhringar
o. m. fl.
Trúlofunarhringar
alltaf fyrirliggjandi.
Aðalbjöm Pétursson,
gullsm., Hverfisgötu 90.
Sfmi (fyrst um sinn) 4503.
wcB2Í3Í3Í3Í3Í3Í3i3Í3Í3
aaaanammana
Réttur
Munið að koma og greiða
skuld yðar við Rétt á afgreiðslu
Þjóðviljans,
Austurstræti 12.
cnr•'••''œænsEKsan
NinningarsjiBur Halibjarg-
ar Þorláksdóttur og
Gríms Jóhannsson-
ar frá Nesjavöll m
Miiuiingarsjóður lijónanna
Hallbjargar Þorláksdóttur, frá
Fífuhvammi og Gríms Jólianns
sonar,- frá Nesjavöllum, var
stofnaður 17. marz s. 1. með
2000,00 kr. stofnfé.
Stofnandi sjóðsins er Grímur
Jóhannsson frá Nesjavöllum, til
heimilis hér í Reykjavík. Svo
segir í skipulagsskrá sjóðsins, að
sjóðurinn skal vera í vörslum
félagsins Sjálfsbjargar, og er til-
gangur hans að verða lömuðu
og fötluðu fólki að liði, eftir á-
kvörðum félagsstjórnarinnar og
í samræmi við ákvæði skipu-
lagsskrárinnar, ennfremur er
svo fyrirmælt, að leggja skuli
alla vexti við höfuðstól uns
hann er orðinn að upphæð full-
ar 10,000,00 kr. Úr því er heim-
ilt að verja allt að helming
vaxta hans til hjálpar lömuðu
og fötluðu fólki, og þegar sjóður
inn er að upphæð fullar 20,000,00
kr. má verja allt að % vaxta
í sama skyni, en hinn hluti vaxt-
anna leggst ávallt við höfuð-
stólinn.
Minningarsjóður þessi hefur
verið afhentur stjórn Sjálfs-
bjargar og flytur hún gefendan-
um sínar innilegustu þakkir
fyrir þessa rausnarlegu gjöf til
hjálpar þessu bágstaddafólki,en
jafnframt heitir hún á félaga
sína og samborgara þessa bæjar,
að efla svo þennan sjóð með
fjáríramlögum sínum, að hann
geti sem fyrst orðið hinu lam-
aða og fatlaða fólki að liði.
í framkvæmdarstjórn Sjálfs-
bjargar eiga nú sæti Þorsteinn
Bjarnason form., Haraldur Árna
son, gjaldkeri, og Páll Sigurðs-
son, ritari og veita þeir fjár-
framlögum til sjóðsins eða fé-
lagsins góðfúslega móttöku.
Auglýsing
Einhvern tíma á tímabilinu 21.—27. þ. m. fer fram
almenn loftvarnaæfing í Hafnarfirði og eru flokk-
stjórar og sveitarstjórar áminntir um að hafa lið sitt
tilbúið og sem bezt æft.
Sömuleiðis eru bæjarbúar almennt áminntir um að
hegða sér samkvæmt áður íyrirskipuðum reglum.
LOFTVARNANEFND.
MJélkursamsalan
TILKYNNIR:
Bsejarstjórn Reykjavíkur samþykkti, 4. þ. m. að
banna öllum mjólkurbúðum bæjarins að nota trektir
við mælingar mjólkur og rjóma, frá og með 1. apríl n. k.
Fyrir því tilkynnist heiðruðum viðskiptavinum vor-
um, að frá þeim tíma geta búðir vorar ekki afgreitt
nefndar vörur á flöskur eða önnur stútþröng ílát.
Sextán brezkar stúlkur, er vinna að hergagnaframleiðslu undir stjórn eins undirforingja hafa und-
anfarið leyst af höndum starf, sem brezkar konur hafa aldrei leyst af höndum fyrr.
Það starf er innifalið í því, að taka í sundur skotfæri, sem einhverra hluta vegna hafa reynzt ónothæf,
og finna smíðisgallana og gera við þá. Hafa þær gert við gölluð skotfæri ór öllum hlutum brezka
heimsveldisins og sparað á þann hátt hundruð þósunda sterlingspunda.
Á myndinni sjást stólkurnar vera að setja sprengiþræði í fallbyssukólur.
Frí Miml Bllndpafélaisios
Aðalfundur Blindraíelagsins var haldinn 3. íebr. s. 1. Stjórnin
var öll endurkosin, en haria skipa: Benedikt K. Benediktsson,
Guðmundur Jóhannesson, Margrét Andrésdóttir, Ragnheiður
Kjartansdóttir og Björn Jónsson.
Blindrafélagið vinnur að hagsmunamálum blindra manna. —
Fer hér á eftir yfirlit um starfsemi félagsins á s. 1. ári.
Félagsmenn töldust 76 í árs-
byrjun. Á árinu gengu 16 menn
í félagið, 3 félagsmenn dóu og 8
voru strikaðir- út af félags-
skránni vegna vanskila. Félags-
menn töldust því 81 í árslokin.
— Félagsfundir voru haldnir 4
á árinu,að meðtöldum aðalfundi.
Fundarsókn var svipuð og árið
áður. Félagsmenn reyndust eins
og fyrr fúsir til að vinna áhuga-
störf í þágu félagsins.
Bókasafn. — Félaginu barst að
gjöf bókasafn á blindraletri, er
átt hafði Málfríður Jónasdóttir
Kolmúla, en hún lezt 20. marz
1941. Gefendur voru foreldrar
Málfríðar, þau frú Guðný Guð-
mundsdóttir og Jónas Benedikts
son í Kolmúla. Bókasafn þetta
er mjög fjölbreytt og verðmætt
og er það blindum mönnum
mikið happ að fá nú óhindraðan
aðgang að svo miklum^ bóka-
kosti.
Garðrækt félagsins var rekin
með svipuðu sniði og undanfarin
ár. Uppskera var rýr, aðallega
vegna skemmda í útsæði. Skýli
var komið upp í garðinum, og
mun það gera þessa starfsemi
auðveldari í framtíðinni.
Almenn sölustarfsemi féll að
mestu niður á árinu, enda var
viðskiptaástandið þannig, að
ekki var brýn þörf fyrir slíka
starfsemi.
Kennslu blindra lét félagið
lítið til sín taka á árinu, að því
undanskildu, að starfsfólk Blind
ravinnustofunnar vann ýmis
verk, er það hafði eigi áður
stundað, og lærði þau.
Blindravinnustofan starfaði
allt árið með svipuðu sniði og
áður. 7 blindir menn höfðu þar
fasta vinnu og nátnu vinnulaun
þeirra samtals kr. 18664,45. Auk
þess verður, samkvæmt reglu-
gerð vinnustofunnar úthlutað til
þeirra tekjuafgangi að upphæð
3353,92. Nokkur híuti þessarar
upphæðar er lagður í stofnsjóð,
sem séreign hvers starfsmanns,
en hinn hlutinn verður útborg-
aður í peningum. í vinnustof-
unni var aðallega unnið að
burstagerð, en síðast á árinu var
nokkuð unnið að leikfangasmíði,
og virðist sú starfsemi gefa góð-
ar vonir.
Félagið hefur á árinu notið
góðvildar og margháttaðrar
hjálpsemi bæði meðal almenn-
ings og hjá f jölmörgum einstakl-
ingum og stofnunum. Félags-
stjórnin vottar öllum þessum
aðilum alúðarfyllstu þakkir fyr-
ir auðsýnda fórnfýsi og góðvild.
Bækur
Sigurður Róbertsson:
Utan við alfara leið.
Nýlega er komið á bóka-
markaðinn safn af smásög-
um með þessu heiti. Höfund-
urinn er ungur Þingeyingur,
og hefur áður komiö frá hans
hendi bókin „Lagt upp í
langa ferð“, og auk þess hafa
birzt eftir hann margar sög-
ur í „Nýjum kvöldvökum“ á
undanförnum árum.
Sigurður Róbertsson er að
mörgu leyti athyglisverður
höfundur, sem fer sínar eigin
leiöir, án þess að stæla nokk-
urn annan. Hann hikar ekki ,
viö að hugsa málin sjálfstætt (
frá rótum, óháður af al-
menningsálitinu. Tvær fyrstu j
sögur þessarar bókar, sem
heita „Kain“ og „Júdas“ bera
þessu ótvírætt vitni. í alda- 1
raðir hafa þessir menn verið
Orustan um Stalíngrad.
Oít heyrast menn tala um að nó
séu „góðar íiéttir af austurvígstöðv-
unum“, þegar fregnir berast af sigur-
vinningum rauða hersins. Líklega
gera færri sér fyllilega ljóst, hverjar
fórnir þeir siguivinningar kosta.
Eftirfarandi atriði gefa nokkra hug
mynd um orustuna um Stalingrad:
Á hverjum degi, í 16 stundir var
haldið uppi látlausri skothríð ór J3
þós. vélbyssum. 14. október voru
gerðar 2500 sérstakar sprengjuár-
ásir á borgina. 1500 ílug voru vcnju-
lcga farin á dcgi hverjum. 100.000
sprengjum var varpað niður á hverja
fermílu í borginni.
Eóstir sundurskotinna hósa voru
svo háar, að skriðdrekar Þjóðverj-
anna komust ekki yfir þær. Undir
grjóthrógunum voru eyðilagðir þýzk
ir skriðdrekar, undir skriðdrekunum
dauðir fasistar.
Jörðin titraði undan látlausu
sprengjuregni. Skotgrafir hrundu
saman. Hermennirnir íáðuðu á fótun-
um, eins og í jarðskjálfta. Einn dag-
inn var Volga alelda af logandi oiíu,
sem streymdi inn í hluta af skot-
gröfum rauða hersins á fljótsbakk-
anum.
Öllum árásarmætti þýzka hersins
var beitt í orustunni um Stalíngrad.
Úrvalssveitir svokallaðra „aría“ voru
sendar til að taka borgina. Hermenn-
irnir voru á aldrinum 20—35 ára,
orustuvanir menn, sem stjórnað var
af heríoringjum, sem höfðu barizt í
Frakklandi, Belgíu, Póllandi og gegn
Sovétríkjunum allt frá fyrsta degi
stríðsiris.
hart dæmdir, en Siguröur
veitir þeim báðum uppreisn,
og sýnir líf þeirra í nýju ljósi.
Þriðja sagan heitir „Sonur
Hamingjunnar“. Þetta er
prýðilega vel gerö saga,
þrungin ádeilu. Gamall og
nýr sannleikur, túlkaður á
ógleymanlegan hátt. Skáldið
deyr af skorti, en á banabeð-
inum veita allir honum at-
hygli.
Fjóröa sagan, „Griðastað-
ur“ er úr útilegulífi Eyvindar
og Höllu, skrifað af næmum
skilningi á lilutskipti þessara
Framhald á 3. síðu.
WvffffW1