Þjóðviljinn - 23.03.1943, Side 4
þJÓÐVILJINN
Úr borglnnt.
Nælurlæknir: Halldór Stefánsson,
Ránargötu 12, sími 2234.
Næturvörður er í Ingólfs apóteki.
Háskólafyrirlestur um málaralist.
Hjörvarður Árnason listfræðingur
flytur i'yrsta fyrirlestur sinn um
mólaralist, í kvöld kl. 8V2 i I. kennslu
stofu Háskólans. Nefnir hann fyrir-
lestur sinn: Mat á málverkum. —
Öllum er heimill aðgangur.
Leikí'élag Iteykjavikur sýnir Fag-
urt er á fjöllum annað kvöld og
heíst sala aðgöngumiða kl. 4 í dag.
lítvarpið í dag:
12.10—13.00 Hádegisútvarp.
15.30—16.00 Miðdegisútvarp.
18.30 Dönskukennsla, 1. flokkur.
19.00 Enskukennsla, 2. flokkur.
19.25 Þingfréttir.
19.45 Auglýsingar.
20.00 Fréttir. (
20.30 Erindi: Um jarðskjálfta (dr.
phil. Þorkell Þorkelsson).
21.00 Tónleikar Tónlistarskólans:
Tríó í c moll, Op. 101, eftir Brahms
21.25 Lög og létt hjal (Jón Þórarins-
' son og Pétur Pétursson).
21.50 Fréttir.
Dagskrárlok.
„HARELLA“
Vorkápurnar komnar.
Jakkaföt, Blúsuföt, Matrósföt,
Samfestingar, Drengjaskyrtur,
Peysur og ullarvesti
NONNI
Vesturgötu 12 — Sími 3570.
Frá félagsmála~
• .r—
ráduneyfinu
í sambandi viö þaö, aö fé-
lagsmálaráðuneytiö hefur ial
iö þeirn Jóni Blöndal hag'frœö
ingi, GuÖmundi Kr. Guö-
mundssyni tryggingafræö-
ingi og Klemenz Tryggvasyni
hagfræöingi aö starfa aö
rannsókn þess, hversu bezt
megi skapa félagslegt öryggi
hér á landi í framtíöinni, hef-
ur sá skilningur komiö fram
í ýmsum blaöanna, aö hér
Væri um nefndarskipun aö
ræöa, en svo er ekki.
Ofangreindum mönnum hef
ur verið faliö þetta, sem starfs
mönnum ráöuneytisins, um
óákveöinn tírna og er ætlun-
in aö hver þeirra vinni aö
verkefninu ákveöinn tíma á
dag og samsvari samanlagö-
ur vinnutími þeirra allra
nokkurnveginn vinnutíma
eins starfsmanns.
Starf þeirra veröur því ein-
göngu undirbúningsvinna,
fræöilegs eölis, er nota megi
sem grundvöll, er þeir stjórn-
málamanna, sem meö völd
kunna aö fara framvegis, geti
stuöst viö er aö því kemur,
að framtíðarskipulag þessara
mála verður ráðiö.
NÝJA BÍÓ
Klaufskir kúrekar
(Ride ‘em Cowboy)
með skopleikurunum
RUD ABBOTT og
LOU COSTELLO.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Aðgm. seldir frá kl. 11 f. h
TJABNABBÉÓ 4|
Vinarævintýri
(Jeannie)
Eftir leikriti A. Stuarts
MICHAEL REDGRAVE
BARBARA MULLEN
Kl. 5 — 7 — 9
LEIKFÉLAG REYKJAVÍKUK.
fFagnrt er á fjöllum*
Skopleikur í þremur þáttum staðfærður af
EMIL THORODÐSEN.
Sýning annað kvöld kl. 8.
Aðgöngumiðar seldir frá kl. 4 til 7 í dag.
IstErlhl
Hjörvarður Árnason, Vestur-íslenzkur listfræð-
ingur sem nú er starfsmaður við ameríska sendiráðið í
Reykjavík, mun flytja 3 háskólafyrirlestra um nútíma mál-
aralist á næstunni, og flytur fyrsta fyrirlestur sinn í kvöld
kl. 8 Vs í I. kennslustofu Háskólans.
Fyrsta fyrirlesturinn nefn-
ir hann: Mat á málverkum.
Fyrsti fyrirlesturinn er imi
gangur um málaralist. Ræöir
fyrirlesarinn um ýmiskonar
sjónarmiö listamannsins um
sköpun listaverksins, enn-
fremur hvernig skoða beri
málverk og læra áö njóta
þeirra til fulls.
Næsta fyrirlestur sinn flyt-
ur hann n. k. föstudag og
nefnir hann: Frönsk málara-
list á 19. og 20. öld. í þéim
fyrirlestri gefur hann yfirlit
yfir aöalþróunarstefnur og
Frá Alþíngt
Framh. af 1. síðu.
atkvæðum. 5. Tillaga tii þings-
ályktunar að ríkið taki á leigu
síldarverksmiðjuna „Ægi“ í
Krossanesi, fyrri umr. Málið var
tekið út af dagskrá eftir beiðni
atvinnumálaráðherra. 6. Tillaga
til þingsályktunar um skipun
nefndar til rannsóknar á Þor-
móðsslysinu. Flutningsmenn eru
Einar Olgeirsson, Lúðvík Jósefs
son og Þóroddur Guðmundsson.
Að lokinni framsöguræðu Ein-
ars Olgeirssonar var tillagan
samþ. til annarrar umræðu og
allsherjarnefndar. 8. Tillaga til
þingsályktunar um heimild fyr
ir ríkisstjórnina til að kaupa
gistihúsið Vaíhöll, fyrri umr.
Tillagan samþ. með samhljóða
atkv.
fœzíttzizi&zínzmn
Áskriftarsími Þjóðviljans
er 2184.
skoöunarhætti í franskri mál
aralist á síöustu tímum.
Frakkar hafa haft forustu í
flestum þáttum nútímalistar
og má hjá þeim gneina aöal-
stefnur listarinnár.
Síöasta fyi’irlesturinn flyt-
ur hann þriöjudaginn 30. þ.
m. og ræöir þá um ameríska
málaralist á 19. og 20. öld.
Gefur hann í þeim fyrirlestri
yfirlit yfir nútíma ameríska
málaralist, afstööu hennar til
evrópískrar málaralistar og
sérstaklega- amerísk einkenni.
Stööu amerískrar málaralist-
ar nú og framtíöarhorfur.
Fyrirlestramir veröa fluttir
á ensku, en áheyrendum verö
ur afhent fjölrituö skrá um
málara þá og listaverk, sem
sérstaklega veröur minnst á.
Skuggamyndir af málverkum
veröa sýndar til skýringiair.
Fyrirlestrarnir veröa fluttir
í 1. kenslustoíu Háskólans og
hefjast kl. 8.30 stundvíslega.
Öllum er heimill aögangxir.
Hjörvaróur Arnason er Vest
ur-íslendingur, sonur hjón-
anna Sveinbjarnar Árnasonar
og Maríu Bjarnadóttur úv
Lundareykjadal, sem fluttust
til Canada áriö 1895. Hann
stundaöi nám við Northwest-
ern University og lauk prófi
þaöan (B. Se., M. A.), og síö-
ar viö Princeton University
(M. F. A., Master of Fine
Arts). Hefur veriö umsjónar-
maöur og fyrirlesari Frick
Art Collection í New York og
fyrirlesari í listasögu í Hunt-
er College í New York. Er
hann nú starfsmaöur viö am-
eríska sendiráðiö í Reykja-
vík.
DREKAKYN
Eitú’ Peari Buck
Getum við gert annað? spurði hann. «5
Nei, svaraði hún. &
Hann hugsaði góða stund og mælti síðan: Og þó verðum sví
við einmitt nú að vera þess minnug, hvað friðurinn er jv4
mikils virði. Unga fólkið getur ekki munað það, en það W
verðum við að gera og kenna þeim síðar, að friðurinn sé
öllu dýrmætari.
Ef þau geta þá numið nokkuð annað en það, sem þeim
lærist nú, sagði hún dapurlega. Ég vildi að það væri ekki 38$
svona auðvelt að drepa menn. Synir okkar venjast því
að binda skjótan og hægan endi á allt. Stundum dettur «v|
mér í hug að þeim muni ekki reynast örðugra að drepa okk-
ur, ef við, þu og ég, setjum okkur upp á móti þeim, vinur
minn, eða þá að þeir taki upp á því að drepa hver annan. £*
Hann gat engu svarað en íá lengi svefnstola og hún ^
sömuleiðis, því að hann heyrði ekki djúpa, reglubundna
hrothljóðið sem var merki þess að hún væri sofnuð. Og
hann tók þá ákvörðun, að enda þótt hann léti engan bil-
bug á sér finna í baráttunni við óvininn, þá ætlaði hann
’ekki að gera hana að aðalinnihaldi lífs síns. Á hverjum
degi ætlaði hann að gefa sér tómstund til þess að hugsa
um friðinn og það heimilislíf sem þau höfðu áður notið.
Og því meira sem hann rifjaði upp fyrir sér, því ljósara ■?;
varð honum, hve slæm áhrif það hafði á hann að drepa œ
menn.
Hinir geta drepið, hugsaði hann, ég drep ekki framar. í§:
Því næst hugsaði hann sem svo, að hann gerði engu 56?
síður gagn með því að geyma sér í minni réttmæti friðar- vv
ins. Hann færði enga afsökun fram, en hætti að gefa merkið 56Í
í sínu þorpi. Þeir sem urðu hissa, máttu verða hissa, en vv<
yfirbót gerði hann þó með því að eitra vatnið í tjörninni,
svo að fiskarnir drápust og óvinurinn hafði ekki framar w
gagn af þeim og þegar kom að hrísgrjónauppskerunni, w
þreskti hann innangraðs að næturþeli og faldi síðan meira w
en helming afurðanna, og þegar óvinirnir komu, fengu þeir w
svo lítið, að varla borgaði sig að sækja það og þegar þeir &
urðu reiðir þagði Ling Tan og hafði þögnina að vopni. vsj
En miðsonur Ling Tans var ólíkur hinum tveimur. Hann vv
drap, þegar á þurfti að halda, en ekki vegna þess að það vg
væri auðveldast, eins og elzti sonurinn, né vegna þess að
honum væri það ánægja, eins og yngsta syninum. Þessi
sonur lagði á víðtæk ráð og vandlega hugsuð. Hann hikaði
ekki við að drepa ef hann þurfti þess við framkvæmd
áætlana sinna, en hann hugsaði meira um árangurinn held-
ur en smáatriðin. Engin kona hefði getað reynzt honum
betur við ráðabruggið en Jada.
Við ættum að hagnýta okkur Vú Líen til þess að komast
inn í vígi óvinanna, sagði hún dag nokkurn við Lao Er. Það
er heimskulegt að vera reiður við og hata slíkan lýð. Við
eigum hvorki að elska hann né hata en nota eftir beztu
getu. En hvernig eigum við að fara að því?
Þú hefur rétt að mæla, sagði Lao Er.
Þau voru stödd í jarðhýsinu og hreinsuðu vopn og báru
feiti á þau, sem þar voru falin, því að orð höfðu borizt
frá fjallabúum þess efnis að innan þriggja daga yrði gerð
árás á setulið óvinanna í borg nokkurri þar í héraðinu og
yrðu vopnin því að vera til reiðu.
Hvernig getum við nálgazt þau aftur í vinsemd? hélt
Jada áfram. Iiún horfði inn í spegilfagurt hlaupið á byss-
unni, sem hún hélt á, um leið og hún talaði. Þetta var ný
byssa, sem hafði náðst frá óvinunum fyrir skömmu og
komið fyrir hér innan um aðrar byssur. Hún setti krassa
í hlaupið og dró hann hægt upp og niður. Sonur hennar
sat á troðnu gólfinu og lék sér að tómum skothylkjum.
Það voru góð leikföng, hrein og létu ekki á sjá þótt í þau
væri bitið. Honum þótti einkum vænt um eitt skothylkið
sem var mjótt og fór vel í munni og á iátúninu voru merkl
eftir fyrstu tennurnar hans. Jada gætti þess vel hvert hanr.
fleygði þessu hylki, því að hún hafði hugsað sér að taka
það og geyma, þegar hann væri orðmn leiður á því, í litlum
kassa, þar sem hún geymdi fleira þess háttar, fyrstu skóna
sem hún hafði gert honurn, með útsaumuðum tígrísdýra-
höfðum, einnig litlu húfuna hans með Búddamyndinni og
fleiri hlutir sem mæðrum finnst ánægja að geyma.
Nú var því svo farið, þó að þau befðu enga hugmynd
um það, að Vú Líen vissi um felustað þeirra á bænum,
því að hann hafði bæði augu og eyru í þorpinu og hver var
líklegri til þess að fræða hann en sá sem var fullur afbiýði
vegna Jadu og sonar hennar?
Kona þriðja frændans vissi eins og allir aðrir í þorpinu
um heimsókn Vú Líens og konu hans til Ling Tans.