Þjóðviljinn - 14.04.1943, Qupperneq 2
2
ÞJOÐY LJINN
MUNIÐ
Kaffisöluna
áBœjcKpÓoliULll M
Hafnarstræti 16
ssmeo&axsaxœssa
DAGLEGA
nýsoðin svið. Ný egg,
soðin og hrá.
Kaf fisalan
Hafnarstræti 16.
anwmmmminn
14 kar.
gullhringar
með ekta steinum, fyrir dömur
og herra, handunnir — vandaðir,
fjölbreytt úrval.
Aðalbjöm Pétursson,
gullsm., Hverfisg. 90.
Sími (fyrst um sinn) 4503.
EKBS
ntnlu
ÖÖEJEÖ3D
Réttur hinna smæstu
t
Herra ritstjóri!
Miðasalan átti að hefjast í bíó eft-
ir klukkutíma. Nokkrir drengir voru
komnir á vettvang, þeir ætluðu auð-
sjáanlega ekki að missa af eftirmið-
dagssýningunni. í hópnum er smá-
vaxinn snáði, á að giska 8 ára. Hann
kemst framarlega í röðina, staðráð-
inn í að bíða. Nú koma fleiri og fleiri
á vettvang, komumenn eru miskurt-
eisir, sumir eru á stigi hinnar full-
komnu villimennsku, hvað háttvísi,
í biðröðum snertir, Þeir ryðjast og
hrinda frá sér. Við þessar stimpingar
hrökklaðist litli drengurinn út úr röð
inni.
Hann gerði árangurslausar tilraun
ir, til að ná plássinu sínu aftur, þá
tekur hann stöðu utan við röðina,
og: bíður í góðri' trú á að ná í rétt
§im.
Vörð réttvísinnar — lögregluþjón
þgr að, hann á að sjá um að allt fari
fram með röð og regíu.
Fyrsta verk hans er að snúa sér
óþyrmilega að litla drengnum, og
skipa honum, með rödd og fasi ó-
siðaðs dóna, að fara heim.Drengurinn,
sem trúði á rétt sinn, fer grátandi
heim.
Annar drengur á líku reki er utan
til í röðinni og á þar sýnilega pláss.
Hann fær sömu útreið hjá þjóni
réttviginnar. Einnig hann fer grát-
andi heím.
Eg bið yður herra ritstjóri að birta
þessa frásögu í Bæjarpóstinum.
Með mikilli virðingu.
Áhorfandi.
Loksins eftir margendurteknar og misheppn-
aðar tilraunir hefur oss tekizt að kaupa stóra
sendingu af ÚRVALS BLÖNDUNARKAFFI
til að blanda saman við Brasilíukaffið, sem
hingað til hefur verið aðalkaffitegundin, sem
fengizt hefur hérlendis.
Eins og fyrirfram var kunnugt, hefur hæfileg
blöndun á öðrum betri og dýrari tegundum
saman við Brasilíukaffið orðið til þess að auka
gæðin að miklum mun.
Þér fáið jafnmikið af Bláu könnunni og
Grænu könnunni fyrir kaffimiðana yðar.
Þetta er eftirtektarverð
saga
Þessi saga er þess verð að henni
sé gaumur gefinn.
Hvaða áhrif halda menn að það
hafi á börn, sem umfram allt trúa
á réttlætið, að mæta slíku ranglæti?
Ætli það geti ekki skeð að lögreglu-
þjónar, sem þannig taka á málum
hinna smæstu, eigi ekki sinn drjúga
þátt í að skapa lögreglunni verkefni
í framtíðinni. Það má ugglaust
margt gott um lögregluna okkar
segja, en hana virðist skorta til-
finnanlega skilning á að hún á að
vera vörður og verndari lítilmagn-
ans, kurteis og héttprúð í garð allra,
ekki sízt þeirra smæstu. Ekki eiga
þó allir lögregluþjónar hér óskilð
mál.
Hjálpið Norðmönnum. Ger
ið það strax. Leggið í söfn-
un Rithöfundafélagsins. —
Kaupið bókina Níu systur.
Ingólfs Café
Maður, sem nefnist Vigfús Einars-
son og gefur í skyn, að hann sé gagn
kunnugur í Ingólfs Café, — en í í. C.
kannast starfsfólkið ekki við það
nafn, ritar grein í „Þjóðviljann“
11. þ. m. um hámarksverð.nýlega aug
lýst af verðlagsstjóra, í matsölu- og
veitingahúsinu Ingólfs Café. Segir
þar, meðal annars:
,,Eg hefi margra mánaða reynslu
fyrir máltíðinni á kr. 6.00 með kaffi
og áleit tvímálalaust að verið væri
að lækka máltíðiimar“.
Ef það er rétt sem maður þessi
segir, að hann styðjist við margra
mánaða reynslu, hvað verðlag ein-
stakra máltíða snertir í þessu húsi,
hefði óneitanlega verið viðkunnan-
legra, að þessi greinargerð hans
hefði verið nokkuru fyllri, náð t. d.
yfir síðastliðna 16 mánuði, en yfir
þetta tímabil var verð máltíða í
lausri sölu, sem hér greinir: í sex
mán. var verðið pr. máltíð kr. 3.00,
í tvo mán. kr. 3.50, í þrjá mán. kr.
4.50 og í fimm mán. kr. 5.50. Greiðsla
fyrir þjónustu var fólgin í þessu
verði, nema ef einhverjir vildu hafa
þetta öðruvísi; en um þaðvoruengar
kvaðir. Hefur þetta verið marg-aug-
lýst í sölum veitingahússins. -— Hér
var um 2ja rétta máltíð að ræða.
Kaffi gátu menn hins vegar fengið
eftir máltíð fyrir 50 aura, ef menn
vildu, en það kusu sumir, aðrir ekki.
Þegar verðskrá verðlagsstjóra var
birt, sýndist mér sanngjarnast að
fylgja henni alveg eins og ég bezt
kynni með það mál að fara. Kom
þá í ljós að sumt, sem selt var í
húsinu í dagsölu, vegna nauðsynja
manna, lækkaði lítilsháttar, annað
mátti hækka lítilsháttar. — Mola-
kaffi hjá I. C. eftir mat mátti t. d.
hækka, þótt sjálf máltíðin lækkaði.
Þar sem heildar niðurstaðan var
sú, að nokkur lækkun varð hjá okk-
ur, miðað við verðið áður en augl.
kom, sýndist méreðlilegast,aðverðið
yrði samræmt skránni, — sumt fært
niður, annað upp, sem leyfilegt var.
Eins og áður er sagt var hér um
hreina smámuni að ræða, á hvora
hliðina sem var.
Nú kom það í ljós, strax fyrsta
daginn, sem verðskráin var látin
ganga í gildi, að nokkurs misskiln-
ings gætti um skrána og breytingar
á verði í húsinu sem gerðar höfðu
verið í samræmi við hana. Ákvað ég
þá strax, að verð á kaffi eftir máltíð
skyldi haldast áfram óbreytt, fyrst
um sinn að minnsta kosti, og var
það þannig reiknað 9. dag mánaðar-
ins. Vigfúsi hefur gleymzt að setja
þetta í grein sína, sem birtist þann
11. dag mánaðarins.
BERBERS iiiama- ogiraapietfsniauhii
er komið aftur.
ÁVEXTIR:
Eplamauk
Peru- og Ananasmauk
Ferskjumauk
Sveskjumauk
Hrísgrjóna- og Ananas-
Hrísgrjóna- oð Ananas-
GRÆNMETIí
Gulrótamauk
Ertumauk
Bl. Grænmetismauk
Aspargusmauk
Spínatmauk
Grænar Baunir
búðingur.
Dósirnar innihalda 140 gr. netto og kosta kr. r.90.
GERBER’S BARNAMJÖL
mm fooo oo stroihed ootneoií
Gerber’s
Ötsvor 1943 - Dráttarvextir
9
Eftir 15. apríl falla dráttarvextir á aðra afborgun
útsvara til bæjarsjóðs Reykjavíkur árið 1943, sem féll
í gjalddaga 1. apríl og nemur 15% af útsvarinu 1942,
sbr. lög nr. 15, 26. febr. þ. á. og reglugerð staðf. sama
dag.
Jafnframt hækka áfallnir dráttarvextir af fyrstu af-
borguninni, sem greiða bar hinn 1. marz.
Þó verður ekki krafizt dráttarvaxta af þeim gjald-
endum, sem greiða upp í þessa árs útsvar 45% af út-
svarinu 1942 fyrir 20. apríl.
Greiðslur skulu standa á heilum eða hálfum tug-
króna.
Skrifstofa borgarstjóra.
Sú ályktun, að verðið ætti tvímæla
laust að lækka, byggist á misskiln-
ingi. Ef að verðið hjá okkur hefði
verið hátt, hefði það tvimælalaust
átt að lækka, en verð okkar reynd-
ist svo lágt, að þetta fór að ‘nokkuru
á annan veg. — Úr því sem komið er
nú, má máske telja það nokkuð
slæma yfirsjón, að hafa haft þetta
verð svona lágt. — Eg kannast við,
að það var of lágt, miðað við gæði
og tilkostnað. — Samt vil ég nú ekki
trúa því, fyrst um sinn, að takast
megi að fá marga af gestum í Ingólfs
Framh. á 4. síðu.