Þjóðviljinn - 09.06.1943, Blaðsíða 3

Miövikudagur 9. júní 1943.
ÞJOÐVILJINN
3
giiðoviiJiNN
Útgefandi:
Sameiningarflokkur alþýðu —
Sósíalistaflokkurinn
Ritstjórar:
Einar Olgeirsson (áb.)
Sigfús Sigurhjartarson
Ritstjórn:
Garðastræti 17 — Víkingsprent
Sími 2270.
Afgreiðsla og auglýsingaskrif-
stofa, Austurstræti 12 (1. hæð)
Sími 2184.
Víkingsprent h.f. Garðastræti 17.
Vilhjálmur Þör misbeitir
ráðherravaidi
Mjólkursöluneí'nd hefur
þaö hlutverk me'ö höndum,
að líta eftir aö’ mjólkursölu-
lögunum sé framfylgt, en auk
þess hefur hún til þessa ann-
azt stjórn mjólkurvinnslu-
stöðvailnnar og samsölunn-
ar. Þetta síöasttalda var þó
bráöabirgöaákvæði, sem hald-
izt hefur 10 ár, stjórn sam-
sölunnar og mjólkurstöðvar-
innar átti aö lögum að fær-
ast í hendur fulltrúa mjólk-
ursamlaganna, á veröjöfnun-
arsvæöi Reykjavíkur, þegar
þeir kæmu sér saman um
þaö.
Ríkisstjórnin skipar nefnd-
ina eftir tilnefningu. Mjólkur-
samlögin þrjú á verö-
lagssvæöi Reykjavíkur til-
nefna sinn mann hvert, bæj-
arstjórn Reykjavíkur einn,
Alþýöusambandið einn, og
landbúnaöarráði hina tvo.
Þessi skipun nefndarinnar
var í upphafi þannig áltveð-
in til þess að tryggja að
Framsóknarflokkurinn ætti
þar öryggan meirihluta. Þetta
var liður í baráttu flokksins
fyrir að tryggja og efla fylgi
sitt á Suðurlandsundirlendi,
enda komst einn þingmaður
flokksins svo að orði, eitt
sinn er rætt var um styrk-
leika Framsóknarflokksins á
Suðurlandsundirlendi, að það
væri ekki furða þó að báendur
í þessum héruðum kysu
Framsóknarmenn, þar sem
öll landbúnaðarlöggjöf hefði
verið við þá miðuð síðustu
tíu árin.
Starfstímabil mjólkursölu-
nefndar rann út síöasta apríl
mánaðar, og bar því að skipa
nýja nefnd fyrsta maí.
Ekki munu tilnefningar
allra aöila hafa verið komn-
ar til ráðuneytisins 1. maí,
litlu síðar bárust þær allar.
Alþýöusambandiö tilnefnir
Jón Brynjólfsson, bæjarstjórn
in Sig'urö Guðnason, Mjólk-
urbú Flóamanna Egil Thor-
arensen, Mjólkursamlag Kjal-
arnesinga Einar Ólafsson í
Lækjarhvammi og Mjólkurbú
Borgfiröinga Jón Hannesson
í Deildartungu. Nú voru góö
ráð dýr, aðeins tveir Fram-
sóknarmenn voru tilnefndir,
landbúnaöarráöherra varö aö
tilnefna tvo Framsóknar-
menn ef Framsóknarmeiri-
hlutinn átti aö haldast. Fé-
lagar Vilhjálms Þór í ríkis-
stjóminni munu ekki hafa
Gcrum Eímsfefpafélag Isíands aíiur að ósbabarni þfóðarinnar!
Það verður að losa félagið undan
• —-* ■ , (
yfirráðum þeirra Claessens,
I r ~
Thors og Jóns Arnasonar
Þeir nota félagið sem tæki fyrir stóratvinnurekendur í stéttaátökum við launþega
Dæmalaus málflutníngur í ársskýrslu félagsíns um víðskíptí
þess víð starfsmenn sína
Aðalfundur Eimskipafélagsms var haldinn fyrir nokkr-
um dögum. Á fundinum flutti Eggert Claessen skýrslu fé-
lagsstjórnarinnar, sem eins og vænta mátti er með fádæm-
um. — Er skýrsla þessi samfelld illgirnisleg árás og svívirð-
ingar um starfsmenn félagsins, verkamenn þess og skips-
liafnir.
Hér skulu tilfærð nokkur
ummæli úr ársskýrslu Eim-
skipafélagsins:
„Forgöngumenn þessarar
baráttu gegn lögunum (þ. e.
geröardómslögunum) sáu aö
hún var líklegust til árang-
urs þar, sem aðflutningar til
landsins væru í húfi, og lá þá
r.æst að ráöast á Eimskipa-
íélagiö. Þeir létu það ckki á
sig íú þó að velferð þjóðar
irmar væri stofnað 1 voða."
,,ÞaÖ hefur líka komiö
fram opinberlega aö í sam-
bandi við fyrsta verkfallið af
þeim, sem neðan greinir, verk-
fall hafnarverkamanna í
Reykjavík í júní s. L, barst
ríkisstjórn íslands tilkynning
frá sendiherra Bandaríkjanna
á íslandi, frá sendiherra ís-
lands 1 Washington og frá
samninganefnd Bandaríkj-
anna á íslandi um að ef ís-
lendingar afgreiddu ekki skip
tafarlaust, þegar svo væri á-
statt að úrslit heimsstyrjald-
arinnar riöi á skipakosti frem-
ur en nokkru ööru, gætu af
því leitt hinar geigvænleg-
ustu afleiöingar fyrir ís-
lenzku þjóðina. Var hér auö-
vitaö átt við þaö að af oss
yröi tekinn hinn érlendit
skipakostur. —Þetta sáu for-
kólfar verkalýðsins o g ÞVÍ
var skæruhemaðinum fyrst
og fremst beint miskunnar-
laust gegn Eimskipafélaginu“.
Stjóm Eimskipafélagsins
fulltrúar
stóratvinnurekenda
Leyfist nú að spyrja þá
herra Thors, Claessen og Jón
í Sambandinu: voru hafnar-
verkamennirnir í Reykjavík
aö krefjast þess áö skipum
Eimskipafélagsins yröi lagt,
aö þau yrðu ekki „afgreidd
tafarlaust"? Var það þetta
sem þeir fóm fram á meö
„skæruhernaöi“ sínum?
Eöa var þaö hitt: Aö þeir
Thors, Claessen og Jón í
Sambandinu, þessi þrenning
í fylkingarbrjósti stóratvinnu-
rekenda í landinu, — þessi
þrenning sem : rekur upp
hausinn í Landsbankaklík-
unni og afturhaldsklíku Sam-
bandsins, — notuðu Eimskipa
félag íslands sem tæki fyrir
sjálfa sig til þess að reyna aö
hindra framgang sann-
gjarnra launkrafna alþýöu-
mamia. —
Til þessarar iðju var Eim-
skipafélagið þen*ra óskabarn.
Þá var ekki horft í þaö þó aö
veriö fúsir til aö fallast á þá
ráöabreytni.
Hvaö var nú til ráöa?
Ríkisstjómin lét blátt á-
fram uiidir höfuð leggjast að
skipa nefndiria. Það hefm-
því engin lögleg mjólkursölu-
nefnd verið starfandi síðan
fyrsta maí.
Hinsvegar hefur heyrzt að
Vilhjálmur Þór hafi falið
gömlu mjólkursölunefndinni
að starfa áfram en þar eiga
Framsóknarmenn fimm full-
trúa af sjö, og full vissa er
fyrir því að nefnd þess hefur
verið kölluð til fimdar eftir
1. maí-
Þessi framkoma Vilhjálms
Þórs er fullkomin ósvifni og
gerræði, hneykslanleg misbeit
ing ráðherravalds ákveðnum
stjórnmálaflokki til meints
framdráttar.
Tíma þann sem liöinn er
síöan nefndin átti að vera
endurskipuö, hefur ráöherr-
i ann notað til að koma mjólk-
urstöðinni og samsölunni í
: hendur framleiðenda. Þaö
! viröist þó svo sem þessi viröu
legi Framsóknarráöherra telji
tök flokksins ekki full örugg
í þessari stjórn frameiðend-
anna, og honum þyki réttara
aö hinkra viö meö aö skipa
mjólkursölunefnd áö réttum
lögum, þangáö til útséö er
hvort Framsóknarmenn geti
haldiö töglum og högldum í
stjóm samsölunnar og mjólk-
urstöövarinnar.
Og Vilhjálmur Þór er skip-
aöur í ríkisstjórn af ríkis-
stjóra, stjórn sú sem hann á
sæti í er ekki flokksstjórn, þó
reynist hann ekki bresta ó-
svífnina til aö koma fram
sem harösnúinn flokksmaöur
í ráðherrastörfum, ekki virð-
ist meðráðherra hans skorta
aumingjaskapinn til áö láta
honum haldast þaö uppi.
EimskipafélagiÖ tapáði nokkr-
um hundruöinn þúsunda
króna á verkfalli. Þá var ekki
horft í þaö þó aö „velferö
þjóðarinnar væri stefnt í
voða“- Ef aöeins eitt hefðist
fram meö því — þaö aö geta
komið í veg fyrir smávegis
launahækkun launþega til
oess aö geta sjálfir grætt
meirá.
í skýrslu Claessens segir
enn fremur: „Öll afgreiðsla
vöruskipa var þannig stööv-
uö af verkfallsmönnum. Var
vitanlegt aö stöövunin mpndi
bráölegai leiða til þess áö öll
hin útlendu vöruflutninga-
skip yröu tekin úr feröum
milli íslands og útlanda.
Notuðu vei'kfallsmenn sér
þaö til hins ýtrasta aö slíkt
neyöarástand voföi yfir að
þeirra tilhlutun, enda fluttu
I verkalýösblööin daglega stóf-
! yröar æsingagreinar um mál-
; iö. Ef forða átti stórfelldu, og
jafnvel óbætanlegu tjóni fyr-
ir þjóöina var því nauðugur
einn kostur að beygja sig
fyrir kröfum verkfalls-
manna“!
Já, nauöugur einn kostur!
Var þeim sömu herrum líka
nauðugur einn kostur, þegar
þeir hækkuðu kaup fram-
i 'kvæmdastjóra síns,, sem þá
þegar var orðinn hæstlaun-
aði starfsmaður landsins, um
, 100%? — EÖa voru þeir meö
' vei’kfallshótunum „neyddir“
til þes að kaupa lúxusbíl
handa þeim sama fram
j kvæmdastjóra, sem h-efur ekk
í ert annað’ verkefni en aö aka
herranum til og frá heimili
! hans (hann er of fínn til þess
’ að* stjórna bílnum sjálfur,
svo einkabílstjóri er á laun-
um hjá félaginu sem situr í
bílnum allan daginn og bíö-
ur eftir aö aka húsbónda
sínum) ?
„Dugnaður sjómanna vorra
og áræði við störfin er til
fyrirmyndar.“
Þannig segir í lok skýrsl-
unnar mn skipshafnirnar sem
hafa haft á hendi hiö áhættu-
sama starf millilandasigling-
anna.
En það er dálítiö annaö
hljóð í skrokknum nokkmm
blaösíöum framar á sömu
skýrslu um þessa duglegu
sjómenn félagsins.
Þar segir:
„Næstu vei’kfallsái’ás á Eim
skipafélagið, hina aöra i röö-
i inni, gerðu hásetar og kynd-
• arar á skipum þess.
| Félagiö sá sér áð sjálfsögðu
í ekki fært að ganga að kröf-
um háseta og kyndara.
Notuðu þeir sér, eins og
hafnarverkamenn í Reykja-
vík höfðu gert þá rétt áður,
neyöarástandið í siglingamál-
um þjóðarinnar vegna ófrið-
arins.
FélagiÖ var þá neytt til aö,
láta undan ki-öfunum“.
Yfirmenn fá einnig sendan
tóninn
! Um þá segir í skýrslu þeirra
Claessens, Thors og Jóns í
Sambandinu:
„En nú risu upp yfh’menn
(stýrimenn, vélstjórar og loft-
skeytamenn) og kröfðust
þess að áhættuþóknun þeirra
yrði hækkuð“.
„Afstaðan gagnvart nefnd-
um yfirmönnum var hliðstæö
því, sem átt hafði sér staö
um verkamenn og undh-
menn á skipunum“. (Þ. e. áð
nota sér neyðarástandiö í
siglingamálum þjóðarinnar!)
Þremenningarnir, Richard
ThorS’ Eggert Claessen
og Jón Árnason verða að
hverfa úr stjórn Eimskipa-
félagsins
| Mikil verkefni bíöa þjóöar-
innar í siglingamálunum.
Engu aö síður nú en á stríös-
ái’unum 1914—15 þarf að
safna þjóöinni til stórra á-
taka í þeim málum. Viö þurf-
um nýjan og stærri skipastól
, til þess aö geta tekiö í okkar
‘ eigin hendur alla flutninga
til og frá landinu.
j Öll þjóöin stöð samhuga
um stofnxm Eimskipafélags
íslands og það öölaöist hina
fögru nafnbót „Óskabarn
þjóðárinnar". Nú hefur þetta
óskabarn íslenzku alþýðunn-
ar lent í vargaklóm. Verkefn-
ið sem nú liggur fyrir er aö
hrifsa þaö undan yfirráðum
þeirrar klíku er nú ræöur
þar lögum og lofum, efla þaö
og stækka og gera þaö aftur
að „óskabarni þjóöarinnar“-
(Næst birtist grein um
reikninga Eimskipafélagsins
fyrh árið 1942).
AUGLtSlÐ
í ÞJÓÐVILJANUM