Þjóðviljinn - 02.07.1943, Blaðsíða 4

þjóovnjiNN
Næturlæknir er í LæknavSrðstöð
Reykjavíkur í Austurbæjarskólan-
um, sími 5030.
Næturvörður er í Reykjavíkurapó-
teki.
Föstudagur 2. júlí.
19.25 Hljómplötur: Harmonikulög.
20.30 íþróttaþáttur í. S. í.
21.00 „Úr handraðanum“.
21.20 Symfóníutónleikar (plötur):
Nokkrir dómar. Nýlega var kveð-
inn upp dómur yfir Jóni Halldórs-
syni. Hafði hann ráðizt á íslending
í hafnarbæ nokkrum í Englandi. Var
hann dæmdur í 30 daga fangelsi og
til að greiða 2500 kr. skaðabætur
til mannsins sem hann réðist á.
Þá hefur verið kveðinn upp dóm-
ur yfir Hauk Einarssyni, verka-
manni, fyrir að taka við 200 kr. af
hermanni og lofa að útvega honum
vín, ,en skilað hermanninum hvorki
peningum né víni, heldur eyddi
þeim sjálfur. Með tilliti til þess, að
hann hafði 4 sinnum verið dæmdur
fyrir þjófnað áður, var hann dæmd-
ur til fangelsisvistar í 1 ár.
NÝJA Bíé
Eiginkona útlagans
(Bell Starr).
Söguleg mynd í eðlilegum
litum.
GENE TIERNEY,
RANDOLPH SCOTT.
Sýnd kl. 7 og 9
Börn yngri en 12 ára fá ekki
aðgang.
11 f. h.
Sýning kl. 5.
A vængjum söngsins
(Cadet Gire)
Söngvamynd með
Carole Landis
George Montgomery
þ UASNAB8ÉÓ
Slóðinn til Santa Fe
(Santa Fe Trail)
Þáttur úr sögu átakanna um
afnám þrælahalds í Banda
ríkjunum.
ERROLFLYNN
OLIVA DE HAVILLAND
RAYMOND MASSEY
RONALD REAGAN
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð fyrir börn innan 16
ára.
MUNIÐ
Kaffisöluna
Hafnarstræti 16
ooooooooooooooooo
Faðir minn
VALDIMAR BJARNI JÓNSSON
andaðist 30. júní s. 1. að heimili sínu, Ránargötu 7 A, Reykjavík.
Fyrir hönd vandamanna.
> Jón Valdimarsson.
larðarfötr Hermanns Jc nss.
Vinnustúlka nokkur hefur verið
dæmd í 30 daga fangelsi skilorðs-
bundið, og misst kosningarétt og kjör
gengi fyrir að stela gullarbandsúri
og nýjum sokkum frá konu þeirri,
sem hún vann hjá.
Þá hefur verið kveðinn upp dóm-
ur yfir Jóhanni Gottfred Thoraren-
sen. Var hann fyrir nokkru stadd-
ur í Flatey á Breiðafirði. Var hann
þar beðinn að koma eggjakassa til
manns eins í Reykjavík. Lofaði hann
að koma kassanum til skila, en í
kassanum voru 90 æðaregg og 26
hænuegg. Þegar hann kom til
Reykjavíkur gerði hann engar ráð-
stafanir til að koma kassanum til
skila, en seldi hann kaupmanni í
bænum. Var hann dæmdur í þriggja
mánaða fangelsi og sviptur kosninga
rétti og kjörgengi og til að greiða
eiganda kassans 150 krónur í skaðá
bætur.
Hermenn ræna þvotti. í fyrrinótt
milli kl. 4 og 5, var lögreglunni til-
kynnt, að hermenn væru að stela
þvotti af snúrum við Kringlumýrar-
veg. Þegar ísl. og erl. lögreglumenn
komu á staðinn voru hermennirnir
farnir, en lögreglan náði þeim samt.
Voru þeir tveir og báðir ölvaðir.
Höfðu þeir meðferðis karlmannsnátt
föt og kvenbuxur.
Frestað að taka ákvörð-
un um skipun Ijósmæðra
Fyrir fundi bæjarstjórnar í
gær lágu fyrir tilmæli frá Ljós
mseðrafélaginu um að skipa 3
eða 4 ljósmæður í fastar stöður
hjer í bænum. Nú eru engar ljós
mæður í föstu starfi í bænum,
enda svo komið að oft eru mjög
miklir erfiðleikar á að ná í ljós-
móður.
Frestað var að taka ákvörðun
um málið.
Heilbrigðisherferðin
Framh. af 1. síðu.
ur en þeir koma inn í vel hirtar
íbúðir manna.
Heilbrigðislögreglan reynir af
fremsta megni að kippa í lag því
sem ábótavant er í þessum efn-
um með því að áminna húseig-
enaur bæði munnlega og skrif-
Framh. af 1. síðu.
kirkjunni. Leiðtogar stéttarfé-
lags hans, Sjómannafélags
Reykjavíkur, háru kistuna
inn í kirkjuna, en yfh-menn
á Súðinni báru hana út og
aðrir samverkamenn hans á
skipinu báru hana inn í kirkju
garðinn.
Hermann Jónsson var fædd-
ur 18. júní 1897. Hann stund-
ytði sjómennsku frá fjórtán
ára aldri, — á opnum bátum,
þilskipum, togurum og síðast far
þegaskipi. Ævi hans og lífs-
barátta hefur verið táknræn
fyrir líf og tilveru íslenzkrar
sjómannastéttar. Og að eðlis-
fari og skapgerö' virtist liann
að dómi þeirra, sem bezt
þekktu hann, hafa haft í rík-
um mæli þau einkenni, sem
sterkust eru með' íslenzku
þjóðinni: verið dulur í skapi,
en traustur og vinfastur, er
hann batt tryggð við menn
eða málefni.
Hermann giftist eftirlifandí
konu sinni Kristínu Bjarna-
dóttur og eiga þau tvo sonu,
10 og 12 ára gamla. Auk þess
ólu þau upp stjúpdóttur og
fyrir há^Tíraðri móður sá
hann einnig.
' Islenzka þjóðin hefur nú
kvatt þá tvo góðu syni sína,
er hún missti í morðárás
þýzkra flugmanna 16. júní,
—- þá Hermann Jónsson og
Guðjón Kristinsson, er graf-
inn var á Isafirði. En minn-
inguna um þá mun hún
geyma í hjarta sínu, ásamt
lega, og hefur þetta borið tölu-
verðan árangur, en væntir þess
jafnframt, að úr þessu geti á-
minningum fækkað, og að fram
tak umráðamanna húseigna fari
vaxandi.
minningunni um hetjurnar
af Fróða, Reykjarborg, Péturs-
ey og öðrum íslenzkum skip-
um og bátum, sem vítisvélar
nazistanna hafa grandað.
Sumarleyfisferðir
Farfugla
Farfuglar efna til tveggja
sumarleyfisferða í þessum
mánuði. Hefst sú fyrri 10- þ.
m. en hin síðari 17. þ. m. og
stendur hvor ferð yfir viku-
tíma.
Dvalió verður í tjöldum í
Húsafellsskógi, sem er eins
og kunnugt er mjög fallegur
staður, einn af fegurstu stöð-
um Borgarfjarðar.
•I nágrenni hans eru einnig
margir víðfrægir staðir eins
og til dæmis Surtshellir, Víð-
gelmir og Stefánshel^r, Barna
foss og uppspretturnar í
gljúfrinu neðan við fossinn.
Þá er einnig hægt að fara
i mjög skemmtilegar göngu-
ferðir, því þaðan rná ganga
á einum degi á eftirtalda
staði: Eiríksjökul, Ok, Strút,
Langjökul og í Þórisdal.
A síðastliönu sumri fóru
Farfuglar tvær slíkar feröir
á Þórsmörk, og létu þáttak-
endur sérstaklega vel yfir
þeim.
Félagsskapur Farfugla var
stofnaður 1939 og er tilgang-
urinn einkum að efna til
gönguferða og annarra ödýrra
ferðalaga, sem þó einkum
reyna á dugnað þátttakend-
anna.
Upplýsingar um þessar sum
arleyfisferðir verða gefnar í
kvöld kl. 8—10 í síma 1664.
DREKAKYN 1
Eftii Pearl Buck H

Hvernig á ég að þakka þér? sagði hún lágt.
Það er ekkert að þakka, sagði hann og hneigði sig.
En ég skal sýna þér þakklæti mitt á einhvern hátt, sagði
hún og brosti.
Þau skildu, því að nú voru þau komin að dyrunum að
herbergi hennar og hún fór irm. Herbergi hennar voru rík-
mannleg og þægileg, og Majlí naut þess að gista í þeim, þó
að óvinir ættu þau, og hún svaf vel um nóttina.
Þegar við eigum okkur ráðagerðir, er þá ekki oftast auð-
velt að framkvæma þær? Hún fór út næsta dag og lepp-
stjórinn skildi einnig mæta vel ósk hennar um að sjá gröf-
móður sinnar og hann var ákafur að hjálpa henni til þess
að muna nafn þorpsins, og hann lét kalla á Vú Líen. Þegar
hann heyrði, hvers vegna kallað var á hann sagði hann:
Eg skal senda eftir konu minni, því hún ólst upp þarna í
sveitinni og f jölskylda hennar býr þar enn þá, og hún þekk-
ir .nöfn þorpanna betur en ég.
Þegar kona Vú Líen kom inn, sá hún þegar að hún var
systir Pansíao, því að þær voru líkar, nema að því leyti, að
eldri systirin var ekki eins gáfuleg né eins faileg og
Pansíao. Þegar kona Vú Líens heyrði hvað erindið var
hugsaði hún sig um dálitla stund og síðan sagði hún:
Þessi kirkjugarður hlýtur að vera fyrir vestan þorpið,
sem faðir minn býr í, og ég þekki hann vel, því að það er
eini kirkjugarður múhameðstrúarmanna hér um slóðir.
Síðan sneri hún sér að manni sínum. — Og hvers vegna
ætti ég ekki að fara með þér í dag og taka börnin með mér
og við gætum komið við í húsi föður míns, og meðan þú
héldir áfram með þessari konu, gæti ég gert það, sem mig
hefur lengi langað til, að sjá þau og vita hvernig þeim líður.
vv
r
5«
XVI11- &
Þennan dag sat Ling Tan á þreskipallinum og var að
gera við okið af uxanum sínum. Honum þótti orðið jafn- ^
vænt um skepnuna og um sinn eigin föður, vegna þess, hve ^
oft hann hafði bjargað henni frá óvinunum. Þeir höfðu oft ^
litið á hana girndaraugum, en þá hafði Ling Tan jafnan
sagt þeim að uxinn væri orðinn svo gamall og sýnt þeim
hve magur og beinaber hann væri orðinn, og hann sýndi
þeim fieiðrið á baki hans. Ling Tan nuddaði sárin alltaf
öðru hverju, svo að enginn sá til, til þess að þau greru ekki, ijgji
en hann tók það sárt, og hann bað skepnuna fyrirgefningar. ^
Það er tii þess að bjarga lífi þínu, hvíslaði hann jafnan ^
inn í eyra uxans, og þó að uxinn styndi undan sársaukanum
þá þreyði hann það með jafnaðargeði vegna Ling Tans. ^
En í morgun, þegar Ling Tan var að plægja á akrinum, %
brotnaði okið, og þess vegna hafði hann tyllt sér niður til
^ þess að gera við það. Hann var Þreyttur vegna þess, að hann Í?8E
■?$> hafði nær ekkert getað sofið um nóttina. í tvo sólrhringa ^
Í?$E hafði hættan vofað yfir húsi hans. Elzti sonur hans hafði Í?8E
i?$E komið til hans fyrir sex eða sjö dögum til þess að segja i?$£
honum, að í vændum væri árás á þorpið við rætur hæð-
anna, sem var næsta þorpið frá þorpi Ling Tans, og að þar
ætti að gereyða óvinaherdeildinni. Þetta hafði verið gert ^
þrisvar áður og óvinirnir höfðu í hvert sinn styrkt setu- ^
iiðið, nú var það mesta fífldirfska að ráðast á það, og mikið ^
^ vafamál, hvort skæruliðunum tækist að sigra. ^
ij$£ Þeir höfðu sigrað, og einmitt þessa stundina sváfu tveir
synir Ling Tans í húsi hans. Þeir voru úrvinda af þreytu 3$£
Í?8E og yngsti sonurinn hafði einnig særzt lítið eitt á hand- i?$£
leggnum, svo hann varð að ganga með höndina í fatla. 38E
Því var það, að þótt Ling Tan virtist einungis vera frið- j?$£
samur, gamall bóndi, þá var hann mjög órór og virti alla
gaumgæfilega fyrir sér, sem nálægt honum komu. Hann ^
var hræddur um að synir hans fyndust, og Því fremur sem ^
^ þessi þrályndi yngsti sonur hans hafði sagt að hann gæti gg
^ ekki sofið í leyniherberginu því að loftið væri svo þungt
j^£ þar, og hafði því lagzt til svefns í öðru herbergi. Ef ein-
•>$£ hver kæmi að hliðinu og hann yrði að flýta sér í eldhús-
i?8£ ið til þess að geta falið sig, þá mundi hann sjást. En hvenær i?$£
58E hlýddi þessi yngsti sonur hans honum eiginlega nú orðið? >$E
jj$£ Hvað get ég gert við hann, ef þetta stríð tekur nokkurn
X: tíma enda? hugsaði Ling Tan, og þannig sat hann yfir vinnu ^
^ sinni og hnyklaði brúnirnar. Hvernig getur þessi þriðji ^
^ sonur minn komizt fyrr í mínu húsi á friðartímum. þegar