Þjóðviljinn - 22.07.1943, Blaðsíða 4
þJÓÐVIUINH
Næturlæknir er í Læknavarðstöð
Reykjavíkur í Austurbæjarskólan-
Næturvakt er í Laugavegsapóteki.
Útvarpð í dag:
20.20 Hljómplötur:
a) Lagaflokkur eftir Richard
Tauber.
b) Hergöngulag eftir Schubert
20.50 Minnisverð tíðindi (Jón Magn-
ússon fil. kand.).
21.10 Hljómplötur: Dauðadansinn
eftir Liszt.
21.30 „Landið okkar“. Spurningar
og svör (Guðmundur Kjart-
ansson jarðfræðingur).
Ferðafélag íslands fer skemmtiför
inn á Þórsmörk um næstu helgi.
Lagt á stað á laugardaginn kl. 3 síð-
degis. Farmiðar séu teknir fyrir kl
12 á föstudag á skrifstofu Kr. Ó.
Skagfjörð, Túngötu 5.
Hvaiur fínnst á reki
við Vestmanaeyjar
Síðastliðinn fimmtudag fann
mótorbáturinn „Emma“ Vest-
mannaeyjum hval á reki
skammt suður af Eyjunum.
Hvalurinn er um 30 metra á
lengd. Dró báturinn hann í land.
Handknattlðiksmótið
í gærkvöldi hélt handknatt-
leiksmótið áfram með mjög
skemmtilegum leikjum og mátti
stundum varla á milli sjá hvor
ætlaði að sigra.
Fyrri Ieikinn kepptu Haukar
og ísfirðingarnir og endaði
hann með sigri Hauka 2:1.
Leikurinn var spennandi frá
upphafi til enda. ísfirðingarnir
sýndu nú hvað þeir hafa lært
af þátttöku sinni í rþótinu. Bak-
verðir þeirra gættu framlínu
Haukanna svo vel að þær máttu
sig varla hreyfa og nú skutu
þær margfalt oftar og öruggar
en áður.
Bæði liðin hafa gott og fast <grip
en Haukarnir eiga betri skipting
ar í liðinu og eiga mikla von um
að fara heim með meistaratitil-
inn.
Seinni leikinn léku Ármann
og Þór, og endaði hann með
sigri Ármanns 5:0. Þessi úrslit
voru ekki alveg réttlát miðað
við gang leiksins. Framan af
leiknum sá ekki á milli, en eftir
að Þórsstúlkurnar höfðu fengið
á sig mark, fóru þær að gefa sig.
Þessi seinni leikur var ekki eins
skemmtilegur og sá fyrri, en eft-
ir frammistöðu Ármannsstúlkn-
anna geta þær gert sér góðar
vonir um að halda meistaranafn-
bótinni sem þær sóttu til Akur-
eyrar í fyrra.
í kvöld fara fram tveir leikir
í. R. gegn í. R. V. og úrslitalejk-
urinn á milli Ármann og Hauka.
Að þessu sinni eru svo jöfn fé-
lög, sem þreyta kappið, að aldrei
hafa jafnari keppinautar háð
wm* NÝJA BÍÓ <£M Amerísk sveitasæla (Young.America) JANE WITHERS LYNNE ROBERTS WILLIAM TRACY. Sýnd kl. 5, 7 og 9. m TJAJtNABBtÓ «8S Orusfan um Sfalíngrad (The Story of Stalingrad) Rússnesk mynd. Aukamynd: Aðgerðir á andlitslýtum Litmynd. Sýning kl. 5V7 og 9. Bönnuð fyrir börn innan 16 ára
(KVENNAFLOKKAR)
heldur áfram á íþróttavellinum í kvöld kl- 8.30
Fyrst keppa:
Í.R.—Í.R.V.
en síðan hefst úrslitaleikur mótsins:
Haukar—Ármann.
Hver verður íslandsmeistari?
Mest spennandi leikur mótsins!
Glímufélagið Ármann.
Fískiflofanum
bæfísf nýff
skíp
Hlutafélagið Fiskaklettur í
Hafnarfirði hefur látið smíða
stórt og vandað fiskiskip í skipa
smíðastöð Nóa Kristjánssonar á
Akureyri.
Er skipið 125 smálestir að
stærð, allt byggt úr eik og að
öðru leyti vel til þess vandað.
í skipinu er dieselvél 280 hest-
afla að stærð. Hið nýja skip,
sem var skýrt „Fagriklettur",
þegar það hljóp af stokkunum
s.l. laugardag, er 30 metra langt,
6 metra breytt og 3% mtr. á
dýpt.
Dagsbrún
Framh. af 1. aíðu.
Forsætisráðherra tók vel þess-
ari málaleitun Dagsbrúnar og lof
aði að skipa slíka nefnd jafn-
skjótt og hann fengi um það til-
mæli frá þingflokkunum.
í gærkvöldi skýrði svo for-
maður Dagsbrúnar blaðinu frá
því, að tveir þingflokkar, sem
náðst hafði til, hefðu þegar sent
ríkisstjórninni bréf með tilmæl-
um um að slík nefnd yrði skip-
uð og að von væri á því að hin-
ir tveir þingflokkarnir mundu
skrifa ríkisstjórninni í dag.
með sér hildi hér á íþróttavell-
inum.
Ef menn vilja sjá skemmti-
lega leiki og spennandi úrslita-
leik, er þeim ráðlagt að koma
út á völl í kvöld kl. 8,30.
Áskriftarsími Þjððviljans
er 2184
fslenzkir lappomenn
fá liðsauka
Framh. af 3. síðu.
allsherjarsamtök vinnandi stétt
anna og veikja trú verkamanna
á mátt þeirra og möguleika til
samheldni án tillits til flokka-
skipunar.
Jónas frá Hriflu sér hver
hætta er á ferðum fyrir aftur-
haldið 1 landinu, ef bandalag al-
þýðustéttanna fæst myndað.
Jónas hervæðir nú alla þá erind
reka og bandamenn, sem hann
á í öðrum flokkum til þess að
reyna að eyðileggja bandalag
þetta. ’
„Vísir“ tekur undir með Jón-
asi, eins og hans var von og vísa.
Og nú gerir ritstjóri Alþýðu-
blaðsins úrslitatilraun til þess
að hjálpa Jónasi með því að
reyna að eyðileggja bandalagið
innan frá.
Menn hafa lengi ætlað að rit-
stjóri Alþýðublaðsins væri dul-
búinn útsendari Jónasar frá
Hriflu í Alþýðuflokknum. Nú
hefur hann kastað grímunni. —
Og það er gott. Alþýðan veit þá
að hún á fjandmanni að mæta,
’þar sem ritstjóri Alþýðublaðsins
er, fjandmanni sem á örlaga-
stund alþýðusamtakanna reyn-
ir að reka í bak verkalýðnum
rýting sundrungarinnar, með
odd hans vættan í, eitri lýginn-
ar.
En skemmdarvarginum mun
ekki takast verk hans.
Eining alþýðunnar skal sigra.
Sameiginlega skulu verkamenn
og aðrar vinnandi stéttir, sósíal-
istar, Alþýðuflokksmenn og aðr
ir frjálshuga menn, bera sigur
úr býtum yfir fasisma Jónasar
frá Hriflu og erindreka hans.
Alþýðustéttir íslands eru of
sterkar, samtök þeirra og mál-
efni of gott, til 'þess að einum
vesælum flugumanni geti tekizt
að vinna þeim varanlegt mein.
DREKAKYN
Eftir Pearl Buck
vegna meðaumkunar sinnar lét hún undan elzta syni sín-
um, og tók við því sem guðirnir höfðu sent henni.
XX.
Þannig fylltist hús Ling Tans aftur, og dagarnir liðu
hver af öðrum eins og venjulega, þó að stjórn óvinanna
batnaði ekki. Og eftir því sem hann gat bezt séð, var eng-
in von til þess að hún batnaði: Hann þoldi með jafnaðar-
geði eins og allir hinir hina háu skatta og fégræðgi óvin-
anna og baráttan við ópíumið hélt áfram. í þessari bar-
áttu höfðu óvinirnir nú yfirhöndina. Þrjátíu grömm af ó-
píum kostaði nú í borginni tuttugu og einn dal, og einn
dalur á dag nægði einum manni, ef hann keypti sér ekki
mat, og þeim fjölgaði stöðugt sem völdu heldur ópíum en
mat. Ópíumla^npar og pípur voru seldar á götunum, án
þess að nokkuð væri farið í launkofa með það, og hafði það
ekki átt sér stað síðan á löngu liðnum tímum, og óvinirn-
ir skattlögðu hvern lampa og hverja pípu og rökuðu sam-
an fé, á veikleika þeirra/sem ekki máttu án ópíums vera.
En óvinunum sjálfum var bannað að neyta ópíums. Og
fáar voru þær búðir orðnar, sem seldu klæði og silki, því
að óvinirnir tóku alla álnavöru. og allár verksmiðjurnar
sem framleiddu silki voru nú í höndum óvinanna. og
hveitimyllurnar áttu þeir líka. og fiskinn og hrísinn og
sementið.
Og Ling Tan hugsaði beizklega oft og tíðum þegar
hsnum var hugsað til þess hvernig óvinirnir tóku allar
vörur á heimilum og í verzlununum. og allar járnvörur,
jafnvel nagla og lása og hnífa og gaffla og hlújárn og rek-
ur, og allar aðrar málmvörur sem ekki voru faldar. og
fluttu þær til heimalands síns:
Jörðin er það eina, sem þeir geta ekki flutt til síns bölv-
aða lands. — Og samt var það eins og sjálfur jarðvegurinn
risi upp í mótmælaskyni, uppskeran minnkaði um helm-
ing móts við það sem hún áður hafði verið.
Og hann sagði: Þessir óvinir, þeir lýstu ekki yfir styrj-
öld, en þeir fóru þó með stríði á hendur okkur. Nú lýsa
þeir yfir friði, en þeir geta ekki staðið við það.
Og hann hataði þá vegna þess að allt sitt líf hafði hann
verið stoltur og frjáls maður, en varð nú að neyðast til
þess að þegja gagnvart þessum óvinum, og hann varð að
hlusta á þann minnsta og veikbyggðasta og illgjarnasta af
þessum lágvöxnu og hjólbeinóttu mönnum án þess að
svara honum nokkru. Það var aðeins vegna tryggðar hans
við landið að hann gat gert þetta.
En stundum varð hann þunglyndur og þá gat hann ekki
borðað, og örvunarorð konu hans, eða það að sjá barna-
börn sín, kom honum að engu gagni, né neitt það sem
hann átti.
Það verður mér um megn ef ég verð að tala við óvin-
ina einu sinni enn á landi mínu, sagði hann við konu sína,
og hún sagði ekkert, vegna þess að ekkert var honum til
hugsvölunar.
Þó að ég ætti mér ekki nema vonarneista, sagði hann
aftur, ef ég sæi fram á að þetta mundi allt taka enda,
hversu fjarri sem sá dagur væri, að við gætum einhvern
tíma risið upp og hent óvinunum í sjóinn! Við berum byrð-
ir okkar, en getum við nokkurn tíma unnið sigur með því
móti?
Og enn þá gat Ling Sao engu svarað. Hún óttaðist þær
stundir þegar Ling Tan var í þessu skapi, því að þá
dimmdi yfir öllu húsinu, og jafnvel synir hans gátu á eng-
an hátt spornað við því.
Síðari hluta sumars þetta ár greip einmitt slíkt þung-
lyndi Ling Tan og það var með versta móti, og það byrjaði
á afmælisdag hans. Áður hafði afmælisdagur Ling Tans
verið hátíðisdagur í öllu þorpinu, og hann bauð vinum
sínum heim og hélt mikla veizlu.
Árum saman hafði hann hlakkað til þessa afmælisdags,
því að það var sextugsafmæli hans, og það er bezta af-
mæli sem maður getur átt, ef hann er góður maður og á
syni. Ef allt hefði ekki verið úr skorðum gengið, myndu
synir hans hafa safnazt í kringum hann, og fögnuðurinn
hefði staðið dögum saman. Hann mundi hafa klæðzt í ný
föt, og honum myndi hafa verið gefnar margar gjafir, og
hann mundi hafa gefið ættmönnum sínum peninga og all-
ir mundu hafa verið kátir og glaðir.
En hvernig gat það orðið nú? Yngsti sonurinn var kom-
inn lengst út í buskann og elzti sonur hans var úti í hæð-
unum. Ling Tan sá afmælisdag sinn nálgast og þau áttu
ekki einu sinni svo mikið sem kjötbita á heimilinu og
enga peninga til þess að kaupa fyrir. Allt varð að spara