Þjóðviljinn - 14.08.1943, Blaðsíða 3

I
Eftirfarandi grein, er skýrir frá stofnun Þjóðnefndar frjálsra Þjóðverja og
flytur ávarp hennar til þýzku þjóðarinnar, birtist í fyrsta blaðinu af málgagni
nefndarinnar „Frjálst Þýzkaland“, er kom út í Moskva 19. júlí í sumar.
Stofnun nefndarinnar og ávarpið hefur vakið himsathygli, og er t. d. mjöff
rætt í enskum blöðum um þessar mundir.
glJÓOVIIJfllN
Útgefandi:
Sameiningarflokkur alfiýðu —
Sósíalistaflokkurinn
RiUljórar:
Cinar Olgeirsson
Sigfús Sigurhjartarsoa (áb.)
Bitstjórn:
Carðastrseti 17 — Vfkingsprent
Simi 2270.
Afgreiðsla og auglý«inga»krif-
•tofa, Au»tur«træti 12 fl- bæð)
Sími 2184.
Vfkingsprent h.f. Garða»træti 17.
I__________________________________
Morgunbladið frstt
um kommúnisma og
trúarbrögð o.fi.
Morgunblaðið hefur ekki
séð sér annað fært en að
verða að einhverju leyti við á-
skorunum Þjóðviljans um að
taka upp rökræður urn kenn-
ing'ar sósíalista annarsvegar
og kenningar kapitalista hins
vegar.
Ennþá færist blaðiö þó und-
an aö gera grein fyrir við-
horfi sínu og Sjálfstæðisflokks
ins til hinna mest aökallandi
vandamála, ennþá færist það
undan aö gera fræöilega grein
fyrh’ meginkenningum kapi-
talista. Það ber ekki við að
reyna aö gera grein fyrh
hvaöa ráöum þeir vilja beita,
til að koma í veg fyrir at-
vinnuleysi, hvaða ráð þaö
. telji vænlegust til að tryggja
heimsfriöinn o. s. frv. Þetta
kann aö vera ofurskiljanlegt
og skal ekki rætt um þaö
frekar aö sinni.
En Morgunblaöiö kýs aöra
leið til rökræöna. Það hefur
fengiö ungan hagfræöing Ól-
r af Björnsson til aö skrifa
langa grein, er hann kallar
„þjóönýting og þegnlegt jafn-
rétti“. Hagfræðingurinn lýsir
í grein þessari sinni skoðun
og aö vissu leyti sinni þekk-
ingu á þjóönýtingu, og mun
Þjóöviljinn taka hvorttveggja,
skoðanir hans og þekkingu,
til nokkurrar athugunar inn-
an skamms.
Einhver uggur hefur slæöst
inn hjá Morgunblaöinu um
aö grein hagfræöingsins vekti
ekki verðskuldaöa athygli og
hefur það því tekiö þann kost
inn, aö skrifa um hana leið-
ara. Eitt atriöi í þessum leiö-
ara ætlar Þjóðviljinn aö taka
til meöferöar aö þessu sinni.
Morgunblaöinu farast þannig
orð:
„Hjá kommúnistum er sós-
íahsminn trúaratriði. Rök-
færsla kemst þar ekki aö. En
æskilegt væri, að kommúnist-
ar vildu upplýsa, hvort þaö
er í anda frelsis- og jafnrétt-
ishugsjónanna, aö ríki sósíal-
ismans leyfir ekki starfsemi
stjórnmálaflokka sem eru and
stæðir valdhöfunum og að
prentfrelsi er þar ekki til ?
Þessum spurningum þýðh
ekki að svara meö útúrdúr-
um, eins og þeim, að í Rúss-
landi sé ekki til nema einn
flokkur og aö öll stéttaskipt-
ing sé þar afmáð. Þetta er
Hinn 12. og 13. júlí þessa
árs var ráðstefna haldin í
Moskva af þýzkum stríðsföng-
um, bæði liðsforingjum og ó-
breyttum hermönnum, ásamt
fulltrúum þýzkra andfasista,
leiðtogum verkalýðsfélaga og
þýzkum þingmönnum sem
dvelja í Sovétríkjunum. Full-
trúar frá öllum fangabúðum
þýzkra hermanna í Sovétríkj-
unum tóku þátt í ráðstefn-
unni, menn af ýmsum þjóð-
félagsstéttum og með mismun
andi trúarbragða- og stjórn-
málaskoðanh.
Eftir fjörugar umræður um
vandamál nútímans sam-
þykktu allir fundarmenn
einróma að stofna Þjóðnefnd
frjálsra Þjóðverja, og var hún
kosin á ráðstefnunni. Á fyrsta
fundi sínum kaus Þjóðnefnd-
in einróma hið kunna þýzka
skáld Erich Weinert sem for-
seta nefndarinnar, og vara-
fonnenn Karl Hertz majór
og Heinrich von Einsiedeln
liðsforingja.
Þjóönefnd frjálsra Þjóðverja
sendi þýzka hernum og þýzku
þjóöinni eftirfarandi ávarp:
Þjóöverjar, atburöirnir
þrefja ykkur tafarlausra á-
kvarðana. Vegna hinnar nýju
og ægilegu hættu sem vofir
yfh landi voru og ógnar
sjálfri tilveru þess, hefur ver-
iö skipulögö Þjóðnefnd frjálsra
Þjóöverja.
Þessi nefnd er skipuð verka-
mönnum og rithöfundum, her
mönnum og liösforingjum,
leiðtogum verkalýösfélaga og
stjórnmálamönnum, mönpum
meö mismunandi stjórnmála-
bull, enda vitað, aö þessar ,
frelsisskeröingar eru komnar j
á með valdboöi og það er vald
ið eitt, sem heldur þeim niöri“
Svo mörg eru þau orö Morg-
unblaðsins.
Fyrst skulurn viö víkja ör-
fáum oröum aö þeim stáö-
hæfingum aö sósíalisminn sé
kommúnistum trúaratriöi.
Morgunblaöiö hefur stxmdum
minnst á afstöðu kommún- •
ista til trúarbargöa, og ætíö
á eirm veg, þann að þeir vildu
drepa presta, brerma kirkjur
og ofsækja alla trúaöa menn.
Áöurgreind ummæli Morgun-
blaösins gefa tilefni til aö
skýra meö nokkrum oröum
frá úr hvaöa fjööur þessi
Morgunblaöshæna er sköpuö.
Sósíalistar telja þaö algjört
einkamál hvort menn trúa því
aö til sé guð og annaö líf
eftir þetta líf eða ekki, og
láta hvern einstakling um
þaö, á hvem hátt hann vill
tilbiöja smn guð. Þeir vilja
gefa mönnum fullt frelsi til
áö mynda trúarfélög ef þeir
sem frjálsir einstaklingar vilja
koma sér saman um það', hitt
telja þeir rangt aö ríkisvaldiö
styðji ákveðin trúarfélög og
skoöanir og trúarbrögð, sem
aðeins fyrir ári síðan hefði
fundizt slík eining óhugsandi.
Þjóönefndin tjáir hugsanir og
vonir þýzku þjóöarinnar í
heimalandinu og á vígstööv-
|Unum, sem er öttá slegini
veg-na ættjaröar sirmar.
Á þessari ískyggilegu stxmdu
er það réttur ÞjóÖnefndarinn-
ar og skylda aö tala af hálfu
þýzku þjóöármnar, áö tala
skýi’t og óhikaö í samræmi
viö alvörutímana sem nú eru.
Hitler er að steypa Þýzka-
landi í glötun. Athugiö hvað
er áö gerast á vígstöövunum.
Síöustu mánuðir sýna ósigra
sem ekki eiga sína líka í sögu
Þýzkalands — Stalingi’ad,
Don, Kákasus, Líbía, Túnis.
Ábyrgöina á þessum ósigrum
ber I-Jitler. Samt er haim enn
æðsti maöur hersins og ríkis-
ins.
Þýzku herrnir eru sem stend
ur langt frá ættjörð sinni,
dreifðir um nokkim’a þúsund
kílómetra vígstöövar, meö ó-
trygga bandamenn sem ekki
geta barizt, og andspænis
voldugu ríkjabandalgi, er verö
ur öflugra meö hverjum degi.
Herir ellands og' Banda-
ríkjamam.a standa vxj hiiö
£vrópu. Dagurinn náigast, er
iáöizt veröur á ÞyzíVand
I samtímis úr öllura áttuir..
| Þýzki herh-'n er ekki ems stexk
I að það beiti sér béint og ó-
j beint fyrh’ trúarlegum áróöri.
Trúuðum sem vantrúuöum
vilja þeir gefa jafnt frelsi til
aö túlka viðhorf sitt til trúar-
bragöa og leiðir þar af að
trúleysingjum er leyfilegt að
mynda sín félög ekki síöur en
þeim trúuöu.
Armiaö mál er svo það að
allir sósíalistar berjast með
oddi og egg gegn þeim hugs-
unarhætti, sem nálgast hvert
atvik bundinn í báða skó af
fyrirfram sannfæringum Hver
sá maður, sem ekki er reiöu-
búinn aö láta trú sína, víkja
fyrir nýrri þekkingu er aö
dómi allra sósíalista mjög
jVanþroskaöui’ máöur. Kirkj-
an og aörar trúarbrag'öastofn-
anir, hafa löngum gert sig
sekar um aö halda mönnum
fast aö trúnni þó þáö væri á
kostnaö þekkingarinnar, gegn
þessu viöhorfi hiniia trúar-
legu stofnana, hafa sósíalist-
ar íagzt mjög fast, og munu
ætíð gera það, og þetta er
fjöörin, sem MorgunblaÖs-
prestamorða og kirkjubrennu
hænm’ eru skapaöar af. I
fullu samræmi viö þetta
leggja sósíalistar ríkari á-
ur og áöm, og mun ekki end-
ast lengi á mxdánbaldt fyrir
olureíli I;Ös. Stuul ósígurs
þyzka iicxsins færist nær.
Athugjö hvaö er aö gerast
iieima.
Þýzkaard er ovöin x víg-
völlur. Bojgir, miöstoá’- ar iön-
a ja>. cg si ipasmíöa, eru eyði
„agöar meir og meií. Mæður,
konur og börn eru svipt husa-
skjóli og eignum sínum. Bænd
urnir hafa veriö sviptir heim-
ilum sínum og frelsi. Hin al-
gera herkváöning er að koma
iönaöarmönnunum á vonai’- '
völ og sjúga síöasta blóðdrop-
ann úr þjóöinni.
Árum saman, án þess að
spyrja um vilja þjóöarinnar,
undirbjó Hitler þessa land-
vinningastyrjöld. Hann stýrði
Þýzkalandi inn í pólitíska ein-
angi’un. Hann skoraði á hólm
voldugustu ríki veraldarinnar
og furðar sig svo á því að
þau skuli sameinast til misk-
unnarlausi’ar baráttu gegn
Hitlerismanum.
■ Hann hefur áunniö Þýzka-
landi fjandskap allra Evrópu-
þjóöanna. Hann hefur óvirt
nafn þjóöar vorrar. Hann er
sekur um að hafa vakið þaö
hatur, er nú umkringir Þýzka-
land. Aldrei hafa erlendir ó-
vinir bakaö Þjóöverjum jafn-
mikla eymd og Hitler hefur
gert.
Staöreyndirnar sanna þáð
ótvírætt, aö styrjöldin er töp-
uð. Með óskaplegum fórnum
og harörétti í Þýzkalændi
veröur hægt að halda styrjöld
inni áfram um nokkurt skeiö.
En framhald vonlausi’ar styrj-
aldar mundi þýöá algert
hi’un.
En Þýzkaland má ekki far-
ast. Fyrir ættjörö vora er
vandamáliö nú „aö vera eða
vera ekki“. Ef þýzka þjóöin
heldur áfram í rósemd og
undirgefni að láta stýra sér
til glötunarinnar, mun hver
nýr styrjaldardagur ekki ein-
ungis tæra á styi’k hennar
fremur en oröið er, heldur
einnig auka sekt hennar. Þá
veröur Hitler eingöngu steypt
af herjum bandalagsins, en
þaö mundi þýða endalok þjóö-
arsjálfstæðis vors og tilveru
sem ríkis og sundurlimun
lands vors og vér gætum
engum öörum um kennt en
oss sjálfum.
Ef þýzka þjóöin hinsvegar
finnur í sjálfri sér hugdirfð
til aö sanna í verki aö hún
vill vera frjáls þjóö, og að hún
sé gagntekin af þeirri ákvörð-
un aö frelsa Þýzkaland und-
an oki Hitlers, þá mun hún
sjálf vinna sér rétt til aö af-
í-áöa örlög sín, og önnur ríki
munu verða aö taka tillit til
Framhald á 4.’síÖu.
hei;zlu á að fræöa íylgjendur
sína um stjórnmál en nokk-
ur annar stjórnmálaflokkur.
Þeir vilja sem sagt ekki aö
menn fylgi þeim af trúarleg-
um ástæðum. Sósíalisti má
aldrei láta það henda sig, aö
binda sig meö fyrirfram sann-
færingum um að allt sé rétt
sem einn flokkur eöa vissir
menn segja og gera, né áö allt
sé rangt, sem aðrir flokkar
segja og gera. Sósíalistum
ber aö leita sér þekkingai' á
hverju máli, og taka afstöðu
til þess, á þeim grundvelli,
enginn sósíalisti má \ lifa í
trú um þau atriöi sem þekk-
ing hans getur náð til, og vilji
hann trúa einhverju um þáö
sem þekking hans ekki nær
til, þá verður hann áö vera
reiöubpinn aö láta þá trú
sína víkja jafnskjótt og sviö'
þekkingarinnar færist út yfir
lönd trúarinnar.
Morgunbláöinu er svo guð-
velkomið áö halda áfram að
skemmta sér við aö halda því
fram, að kommúnistar lifi í
trú en ekki skoðun, andstæð-
ingum þess er það ekkert
hi’yggöarefni þó þaö haldi
uppteknum hætti, aö fax-a með
bull eitt i hverju máli.
Svo komum viö aö marg-
endurteknum staöhæfingum
Morg-unblaösins að ekki sé til
prentfrelsi í Sovétríkjunum.
Beinast liggur viö að svara
með 125 gr. stjórnárskrár
Sovétríkjanna. Hún er þannig:
„í samræmi við hagsmuni
ahncmiings og til tryggingar
hinu sósíalistiska skipulagi,
er öllum þegnum Sovétríkj-
anna ábyrgzt mcð lögum a)
málfrelsi, b) prentfrelsi, c)
funda og samkomufrelsi, d)
frelsi til að fara skrúðgöngur
og kröfugöngur.
Þessi réttiridi þegnanna eru
tryggð með því, að hið vinn-
andi fólk og samtök þess hef-
ur umráð yfir prentsmiðjum,
pappírsbirgðum, opinberum
bygffingum, götum, samgöngu
tækjum og öðrum efnalegum
skilyrðum, sem nauðsynleg
eru réttindum þessum til
framkvæmda“.
Rúm ÞjóÖviljans leyfir ekki
að lengra sé fariö út 1 þetta
mál 1 þessari grein, en þaö
skal veröa gert síöar, og þá
einkum vikiö aö því, sem
Morgunblaöið hefur fram aö
bera um stjórnmálaflokkana.
t