Þjóðviljinn - 18.08.1943, Blaðsíða 2

2
ÞJÓÐVILJINN
Miðvikudagur 18. ágúst 1943.
líslr oerlr srfn no rllUMnM
Erlingur og Alþýðublaðið
bða til gervikaup handa
sfldarstúlkum
%
Skamma svo kommúnista fyrir að lækka
þetta kaup
Stefán Alþýðublaðsritstjóri ætti að auglýsa Kaup-
taxta fyrir Dagsbrún svo að hann gæti skammað
kommúnista fyrir að lækka taxta hans hátignar
i
Alþýðublaðið birti í gær eina af sínum alkunnu móðursýkis-
greinum, um að „kommúnistafélag“ á Akureyri hafi lækkað
kauptaxta síldarstúlkna. Blaðið á hér við Verkakvennafélagið
Einingu, sém auglýst hefur taxta fyrir síldarstúlkur, og heldur
því fram að félagsleyfar Erlings Friðjónssonar hafi haft samn-
ing um hærri laun til síldarstúlkna, en taxti Einingar gerir ráð
fyrir.
Sannleikurinn um þennan Erlingssamning er:
Vísir gerir samkomulag það,
sem náðist í sex manna nefnd-
inni um grundvöll fyrir land-
búnaðarframleiðsluvísitölu og
hlutfall milli kaupgjalds og af-
urðaverðs landbúnaðarins að
umtalsefni í fyrradag.
Blaðið lætur að maklegleikum
mjög vel yfir að samkomulag
skyldi nást og segir í því sam-
bandi meðal annars:
„Eins og kunnugt er, varð það
að lokum eitt aðalatriðið í dýr-
tíðarfrumvarpi stjórnarinnar,
að skipa skyldi fimm manna
nefnd til þess að finna verðvísi-
tölu landbúnaðarvara, er byggð-
ist á því að bændur fengi svipað
fyrir sitt starf og aðrar „vinn-
andi“ stéttir. .... Ef út frá því
hefði mátt ganga, þegar lögin
um þetta voru samþykkt, að
nefndarmenn yrði allir sammála
og legði fram sameiginlega til-
Jögu, þá hefði lagasetningin í
vor verið talin stór póltískur sig-
ur fyrir ríkisstjórnina. En vegna
þess að 99 af hverju hundraði
landsbúa töldu alls engar líkur
til að samkomulag næðist, var
lagasetningin nánast talin beinn
ósigur fyrir stjórnina og sumir
stjórnmálaleiðtogarnir notuðu
þetta til að sýna fram á hversu
fánýtar og gagnslausar væri all-
ar framkvæmdir og tillögur
stjórnarinnar í dýrtíðarmálun-
um.“
Ómögulegt er að líta á þessi
ummæli Vísis öðru vísi en sem
naprasta háð um hæstvirta rík-
isstjórn. Væntanlega vita rit-
Tekið á móti flutningi til Vest
mannaeyja fram til hádegis í
dag.
E S I A
Pantaðir farseðlar óskast sótt-
ir fyrir hádegi í dag.
ooooooooooooooooo
AUGLYSIÐ
í ÞJÓÐVILJANUM
c>0000000000000000
MUNIÐ
Kaffisöluna
Hafnarstræti 16
ooooooooooooooooo
stjórar Vísis, að það var Alþingi,
eða nánar tiltekið f járhagsnefnd
ir þess, sem komu með tillög-
una um sex manna nefndina, í
fullkominni óþökk, svo ekki sé
sagt fjandskap ríkisstjórnarinn-
ar.
Það virðist ástæðulaust af Vísi
að vera að nota þetta mál til að
gera grín að ríkisstjórninni.
Vísir vill Alþingi feigt.
Vísir hefur á síðari tímum
ekki farið dult með það álit sitt,
að Alþingi eigi að hverfa úr sög-
unni og stjórnin að fá alræðis-
vald. í gær talar hann utan að
þessu hugðarmáli sínu með svo-
felldum orðum:
„Hér í blaðinu var um það
rætt fyrir nokkrum dögum, að
ríkisstjórnin væri komin miðja
vega í dýrtíðarmálunum. En
þessi síðustu tíðindi hafa fært
hana miklu nær markinu og það
svo, að ekki ætti að kallast of-
mikil bjartsýni, þótt sagt væri,
að nú sæist á vegarenda. Vafa-
laust verður þó að gera ráð
fyrir að orðaflóð og misvindar
á Alþingi komi í veg fyrir það
enn um stund. að dýrtíðarmál-
in komist í höfn.“
1. Samninga um laun síldar-
stúlkna gerði Erlingur 30. sept.
1942 eftir að allri síldarvinnu
var lokið.
2. 13. gr. samnings þessa var
þannig: „Samningur þessi gildir
til 31. des 1942, en framlengist
óbreyttur ef hvorugur aðili ósk-
ar breytinga á honum. Eftir að
nefndur samningstími er útrunn
inn getur hvor aðili um sig sagt
lionum upp með eins inánaðar
fyrirvara“.
3. Atvinnurekendur sögðu
þessum samningi upp í maílok,
og er hann því úr sögunni.
4. Ákvæði þessa samnings um
kaup í síldarvinnu hafa ætíð
verið hrein gerviákvæði, þau
giltu aðeins þann tíma, sem eng-
in síldarvinna gat komið til
greina, og það hefur áreiðanlega
engum dottið í hug að unnið
yrði samkvæmt þeim. Stefán
Pétursson, ritstjóri Alþýðubl.
gæti með sama rétti og Erlingur
auglýst, að kaup Dagsbrúnar-
manna væri 15 kr. á tímann, og
skrifað svo langar greinar um
að kommúnistar hefðu lækkað
kaupið í Dagsbrún frá þessum
glæsilega Alþýðuflokkstaxta.
Blað sósíalista á Akureyri,
Verkamaðurinn hefur fyrir
nokkru svarað þessu fjasi Erl-
ingss um kaup síldarstúlkna og
fer grein Verkamannsins hér á
eftir:
Halldór Friöjónsson fór á
stúfana í síöasta „Alþýöu-
manni“ og hellir úr skálum
reiöi sinnar yfir stjórn „Ein-
ingar“ og ber henni á brýn,
aö hún „hafi gert ráö fyrir
stórfelldri kauplækkun hjá
síldarstúlkunum“ í ágústmán-
uöi. Eins og eölilegt er, líöur
Halldóri mjög illa út af þess-
ari „ráögeröu kauplækkun“
og mun vafalaust ekki láta á
sér standa, aö koma í veg fyr-
ir þessa „ráögerðu kauplækk-
un“, enda hefur hann í hönd-
um heilt félag, sem hefur þeg
Gjalddagl skatta
í dag falla í gjalddaga eftirgreind gjöld fyrir
árið 1943: Tekju- og eignarskattur, stríðs-
gróðaskattur, verðlækkunarskattur, fasteigna
skattur, lestrargjald, lífeyrissjóðsgjald og
námsbókagjald. Þá eru fallin í gjalddaga
kirkjugjald, utansafnaðarmannagjald og
kirkjugarðsgjald fyrir árið 1943.
Öllum framangreindum gjöldum er veitt við-
taka á tollstjóraskrifstofunni í Hafnarstræti
5, herbergi nr. 1—5, en skrifstofan er opin á
virkum dögum kl. 10—12 f. h. og 1—4 e> h.
nema á laugardögum aðeins kl. 10—12 f. h.
Tollstjórinn í Reykjavík, 14. ágúst 1943.
heldur fund fimmtudaginn 19. ágúst kl. 8,30 e. h. á
Skólavörðustíg 19 (í nýja fundasalnum).
Fundarefni:
1. Félagsmál.
2. Landbúnaðarvísitalan.
Málshefjandi: Þorsteinn Pétursson.
3. Onnur mál.
Stjómin.
ar sett taxta og munu sjálf-
sagt allar verkakonur fúsar
til aö fylgja Halldóri eftir, ef
þaö skyldi í raun og veru vera
hans hjartans mál, að taxtL
Verkalýösfélagsins hafi veriö
settur til annars, en bara
sýnast. En það» hefur enn alls
ekki bólaö á , aö „VerklýÖsfé-
lag Akureyrar“ geri taxta
sinn gildandi annarsstaöar
. en í ,,Alþýöumanninum“, áem
mun fá borgað. úr sjóöum
hins dauða félags fyrir birt-
ingu á þessum gervitaxta. I
staö þess aö reyna að fá hann
viöm'kenndan af síldarsaltend
um, grípur Halldór til þeirra
vinnubragða, sem honum eru
tömust, að ljúga einu og ööru
í sambandi við þetta mál.
Skal ekki rakin hér sú ósann-
indaþvæla, en sem dæmi um
heiðarlegan málflutning þess-
arar mannskepnu, skal vikiö
nokkrum oröum aö einni lygi
hans í sambandi viö fullyrö-
ingar hans um aö „Eining"
hafi stofnaö til stórfeldrar
kauplækkunar viö, síldarverk-
un.
Halldór Friðjónsson kemst,
meðal annars svo aö oröi í
þessari ósannindagrein sinni:
„En fyrst skal þess getið, að
Siglufjarðartaxtinn er rúm-
lcga krónu hærri en taxti
Verklýðsfélagsins á hverjum
lið“. Eftir að Halldór hefin'
staöhæft aö sídartaxtinn á
Siglufirði sé rúmlega krónu
hærri á hverjum lið en gervi-
taxti „VerklýÖsfélagsins“, þá.
birtir hann samanburö á
taxta Yerklýðsfélagsins og
taxta „Einingar“ og er þá
vandalaust fyrir lesendur aö
fara nærri um, hvað Siglu-
, fjarðartaxtinn er, — það er
að segja, ef fyrrnefnd fullyrö-
ing Halldórs heföi viö rök aö
styðjast. Samkvæmt gervi-
taxta „Verklýösfélagsins" skal
greiöa kr. 4,14 fyrir að kverka
og salta hverja tunnu síldar.
en samkvæmt taxta „Eining-
! ar“ kr. 3,89. SiglufjarÖartaxt-
inn ætti samkvæmt fullyrö-
ingu Iialldórs aö vera eitt-
hvaö yfir kr. 5,14 fyrir sama
verk. Þaö er sannarlega ekki
glæsilegur samanburður fyrir
„Einingu“, ef allt væri hér
meö feldu. En Halldór Friö-
jónsson hefur, eins og oftarr
tekiö dr. Göbbels sér til fyrir-
myndar, þegar hann hefur
verið aö skýra frá því, aö
rauöi herinn hafi verið gjör-
sigraður. Staðreyndimar eru.
sem sé allt aðrar en Halldór
ber á borö fyrir lesendm' sína.
Staðreyndimar eru þær, að
síldartaxti „Einingar“ fyrir
ákvæðisvinnu er hærri en
Siglufjaröartaxtinn. En til
frekari glöggvunar fyrir þá,
sem þrátt fyrir alla sína þekk
ingu á Halldóri, hafa ef til
vill álitiö aö eitthvaö væri nú,
Framhald á 4. síðu
Unglinga vantar til að bera Þjóðviljann til kaupenda.
Talið við afgreiðsluna Austurstræti 12, sími 2184.