Þjóðviljinn - 04.09.1943, Blaðsíða 2

2
Laugardagur 5. sept 1943.
Þ G Ð V IL J I N N
Amerískrr háskólar viðurkenna
verkfræðinám Háskóla Islands
Þjóðviljanum hefur borizt eftirfarandi frétt frá Lúðvík
Guðmundssyni skólastjóra um að amerískir háskólar viðurkenni
verkfræðinám Háskóla íslands.

Fyrir stríö hlutu íslenzkir
verkfræðingar alla sérmennt
un sína erlendis; flestir í
Danmörku, Noregi eða Þýzka-
landi.
Eftir aö sambandiö við
meginlandiö rofnaöi ákvaö
Háskóli íslands aö stofna
kennsludeild fyrir verkfræöi,
þar sem stúdentum gæfist
kostur á tveggja ára námi í
alm. verkfræði, er gæti orðið
þeim undirbúningur að frek-
ara sérnámi erlendis. Þessi
deild háskólans tók til starfa
haustið 1940 og hefur kennsl-
an verið sniðin eftir kröfum
verkfræðingaskólans í Kaup-
mannahöfn (Polyteknisk
Læreanstalt).
S. 1. vor sendi Upplýsinga-
skrifstofa stúdenta sendiráði
íslands í Washington erindi
um mál þetta og greinargerö
um tilhögun verkfræöináms-
ins hér, ásamt tilmælum um,
aö sendiráöiö leitaöi viður-
kenningar amerískx'a verk-
fræðiháskóla á námi verk-
fræöideildar Háskóla íslands.
Nýlega hefur utanríkisráöu-
neytinu borizt símskeyti frá
sendiráði íslands í Washington,
þess efnis, að amerískir háskólar
viðurkenni að fullu verkfræði
nám Háskóla íslands. í því
sambandi nefnir sendiráöiö
m. a. einn kunnasta verk-
fræöiháskóla Bandaríkjanna
Massachussets Institute of
Technology, Cambi’idge,
Masschusetts.
Áöur hafa allir helztu há-
skólar Bandaríkjanna viöur-
kennt stúdentspróf íslenzku
menntaskólanna sem jafngilt
hliöstæöum prófum frá beztu
menntaskólum Evrópu.
Gráar glettur
Maður nokkur, sem býr í kjallara-
íbúð innarlega í bænum kom nýlega
að máli við ritstjóra Þjóðviljans.
Honum fórust orð eitthvað á þessa
leið: \
— Það eru heldur gráar glettur,
sem hermenn hafa haft í frammi við
okkur kjallaraíbúa þarna inni á göt-
unum. Þegar þeir ganga fram hjá
gluggum okkar sletta þeir löppunum
í rúðumar og brjóta þær. Þetta hef-
ur komið fyrir hvað eftir annað og
suir.ar íbúðirnar hafa orðið fyrir
slíku hnjaski oftar en 'einu sinni. —
Gamalli konu sem nýlega varð fyrir
slíku ónæði rann svo í skap að hún
fór út á götu með spýtu í hendi og
danglaði í gluggabrjótinn.
Hvað gerir herlögreglan og
hinir prúðu hermenn?
Þetta er furðuleg saga, en áreiðan-
lega sönn. Hermenn þeir sem þenna
leik fremja, þyrftu áreiðanlega að
fá alvarlega áminningu, en ugglaust
er yfirmönnum hersins og lögregl-
unni ókunnugt um þetta, og enn ó-
kunnugra um hvaða einstaklingar
eru hér að verki. Vill ekki herlög--
reglan taka þetta mál til athugunar,
og reyna að koma í veg fyrir að fram
hald verði á slíku? Vill ekki allur
sá fjöldi hermanna, sem svo ann
sóma sínum og sóma þjóðar sinnar,
að þeir gætu aldrei látið svona
prakkarastrik sér til hugar koma.
vinna að því að hindra pörupiltana
i að fremja fleiri rúðubrot?
Happdrætti. — Húsnæði.
Aflátssala. — Himnaríki.
Herra ritstjóri!
Má ég biðja Bæjarpóstinn fyrir
eftirfarandi línur.
Endur fyrir löngu var páfinn bless
aður í Róm að láta byggja kirkju er
átti að vera voldugasta kirkja síns
tíma. Og páfann þraut skotsilfur til
þess að ljúka við þessa voldugu bygg
ingu.
En blessaðan páfann í Róm þraut
ekki ráð. Hann gaf út bréf sem seld
voru syndugum sálum. Það voru
ekki skuldabréf í venjulegri merk-
ingu orðsins og happdrættismiðar
voru það ekki, en bréf þessi veittu
handhöfum þeira tryggingu fyrir
vist í himnaríki — sala þeirra var
nefnd aflátssala-
Mennirnir voru syndugir þá, eigi
síður en nú og allir vildu kaupa sér
vist í himnaríki, bréfin runnu út og
kirkjan var byggð.
í FÓTSPOR HINS HEILAGA
FÖÐUR
Nokkuð er síðan að góðum kristi-
lega þenkjandi mönnum hér á landi
i datt í hug að byggja kirkju eina
i mikla tíl varanlegrar minningar um
! Hallgrím heitinn Pétursson og
' sjálfra sin dugnaði til verðugs hróss.
En þegar til framkvæmda kom var
fyrirsjáanlegt að fé myndi skorta.
Nú voru góð ráð dýr. Bvernig átti
að afla fjprins?
Engum lifandi manni dettur leng-
ur í hug að kaupa bréí' sem tryggi
honum vist í himnaríki.
— Mikið hefur trúnni hrakað síð-
an í gamla daga!
FYRST EKKI ER LENGUR HÆGT
AÐ SELJA HIMNARÍKI —
Með dapurri þögn verður að við-
urkenna þá sorglegu staðreynd, að
kristnir menn elska guð sinn ekki
heitar en svo, að þeiu treystast ekki
til þess að gefa af fé sínu svo hin
mikla kirkja drottni almáttugum til
dýrðar og Hallgrími heitnum Péturs
syni til verðugrar minningar fái ris-
ið af grunni — hvað er þá hægt að
gera til þess að fá einnig fé frá hin-
um heiðnu hundum og þeim vesælu
vantrúuðú?
Fyrst ekki er lengur hægt að selja
himnaríki — á hverju er þá hægt að
græða fé í guðsþakkarskyni?
„ÚTI STEND ÉG EKKI GLAÐUR“
Já, svo var skammsýnum og dáð-
lausum stjórnarvöldum fyrir að
þakka, að hér í Reykjavík var hús-
næðisleysi svo mikið, að menn urðu
að hýrast í alskonar kofum og ó-
þverrabyrgjum.
„Úti stend ég ekki glaður,
illa hlaðinn kaununum.
Þraut er að vera þurfamaður
þrælanna í hraununum.“
Svo kvað eitt sinn kaunum hlaðið
skáld á íslandi.
Vitanlega myndu þeir sem „úti
standa ekki glaðir“ gjarna kaupa
von í húsnæði,
Málið var leyst!
TÍKALLAVEIÐAR í NAFNI HALL-
GRÍMS PÉTURSSONAR
Og hinir duglegu athafnamenn,
sjálfkjörnir máttarstólpar guðsríkis
á landi hér, réðu sér framkvæmda-
stjóra og stofnuðu þegar til stórút-
gerðar í nafni Hallgríms heitins Pét-
urssonar, hins kaunum hlaðna
skálds.
Nei, þeir keyptu ekki togara, þeir
stofnuðu til tíkallaveiða — efndu til
happdrættis — um húsnæði!
„SÁRLEGA SAMVIZKAN —“
Reyndar hafði Laugarneskirkju-
söfnuður stofnað til samskonar happ
drættis og byggt hús í því augnamiði
og kirkja hans var í smíðum, en þess
ir fórnfúsu sjálfboðaliðar í víngarði
drottins settu það ekki fyrir sig,
þótt þeir spilltu fyrir því að lokið
i væri við. kirkju sem þegar var hálf-
byggð.
! „Sárlega samvizkan sekan áklag-
ar“, sagði Hallgrímur heitinn Péturs
son’, en það gerir nú ekki svo mikið
til, sjálfsagt myndi hann tilleiðanleg
ur til að sjá í gegnum fingur við
smáyfirsjónir — blessuð sé minriing
hans — enda sennilegt að Tyrkja-
Gudda hafi gefið honum nokkra inn-
. sýn í smáveikleika mannlegs eðlis.
EFTIRSÓTTARA ÉN HIMNARÍKI?
Þá var næst að finna beituna: —
húsið.
Og sjá, það fannst. Villa, er sumir
ympra á að auð hafi staðið meðan
ýmsir Reykvíkingar „úti stóðu ekki
glaðir.“
Þetta var hið glæsilegasta hús,
sem hinir skýlislausu myndu renna
á eins og flugur á ljós.
Það stendur „á hornlóð sem er 908
fermetra. Fatarmál hússins sjálfs er
136,38 ferm. Það er 930 rúmmetrar. í
kjallara hússins eru 3 herbergi og
eldhús, ásamt baði, þvottahúsi, stór-
um geymslum og miðstöð.
Á hæðinni eru 4 herbergi og eld-
i hús, stór inniforstofa, hæð og miklir
skápar. Dúkar á gólfum eru allir af
A-þykkt. Útihurðir eru úr tekkvið.
Að utan er húsið húðað kvarzi, tinnu
| og silfurbergi. Bílskúr er áfastur við
húsið, er hann hitáður upp og ein-
angraður, þar er og vatn og niður-
fall.“ Húsið er hið „vandaðasta að
öllum frágangi, því seljandi þess
hafði byggt það í þeim tilgangi að
búa þar sjálfur og ekkert til þess
sparað.“
— Þannig búa ,,hyggnir“ menn um
sig hér á jörð. —=• Er það ekki fyrir
gefanlegt þótt sumir efist um að
þeirra bíði annað betra „hinum meg
in“?
„DROTTINN SÉ MEÐ YÐUR!“
„TÍKALLAR
HINNA HÚSNÆÐISLAUSU“
Fyrir tæpum 2000 árum krossfestu
æðstu prestar Gyðingalands timbur-
manninn frá Nazaret. Nú ætla sjálf-
Styrkir til íslenzkra
námsmanna erlendis
Islenzkir námsmenn erlendis
haja hlotið styrki úr eftirgreind-
um sjóðum sem hér segir:
Ur Kanadasjóði:
Eggert Steinþórsson, læknir,
til framhaldsnáms í skurðlækn-
ingum, kr. 3.000.00.
Kristján Jónasson, íæknir, til
framhaldsnáms í læknisfræði
(embættislækningum), krónur
3.000.00.
JJr Snorrasjóði:
Hólmfríður Jónsdóttir, stúd-
ent, til náms í sögu og tungu-
málum í háskólanum í Oslo, kr.
1.000.00. '
Páll Hafstað frá Vík í Skaga-
firði, til náms í búnaðarhagfræði
og þjóðhagfræði í háskólanum í
Oslo, kr. 800.00.
Jón Jónsson, stúdent, til fiski-
fræðináms í háskólanum í Oslo,
kr. 800.00.
Rögnvaldur Þorláksson, stúd-
ent, til náms í byggingarverk-
fræði í háskólanum í Þránd-
heimi, kr. 800.00.
Tryggvi Jóhannsson, stúdent,
til vélaverkfræðináms í háskól-
anum í Þrándheimi, kr. 800.00.
Óskar Sveinsson, til garðy^kju.
náms í landbúnaðarháskólanum
að Ási í Noregi, kr. 600.00.
Sveinn Ellertsson frá Holts-
múla í Skagafirði, til mjólkur-
iðnaðarnáms í landbúnaðarhá-
skólanum að Ási, kr. 600.00.
Sigurlaug Jónasdóttir frá Öxn
ey, til húsmæðrakennslunáms í
Stabek, kr. 500.00.
Úr Styrktarsjóði til Svíþjóðar-
ferða:
Þorleifur Kristófersson, til
náms 1 húsgagnasmíði í Stokk-
hólmi, kr. 100.00.
boðaliðar drottins á landi hér að
steinfesta minniiigu Hallgríms Pét-
urssonar í auðu bákni meðan smæl-
ingjar þjóðar hans „úti standa ekki
glaðir“. — Gott að hann verður ekki
spurður ráða.
^ Það hefur ekki verið frá því skýrt,
hve margir happdrættismiðar hafa
verið gefnir út, en vafalaust vilja
allir hinna húsnæðislausu kaupa sig
út helvíti húsnæðisleysisins inn í
himnaríki húsnæðisins.
Mætti það hinum hjálpfúsu sjálf-
boðaliðum drottins í landi hér til
huggunar verða, að þegar æðsti
prestur þeirra tónar í hinni nýju
Hallgrímskirkju:
„Drottinn sé með yður!“
— ymur svarið í steinstuðlum must-
erisins: —
„Tíkallar hinria húsnæðislausu."
Einn sem húsnæðisleysí
hefur gert heiðinn.
ÁSKRIFTARSÍMI
Þjóðviljans er 2184.
MH-aeiiai
er nú þegar orðin umræðu-
efni bæjarbúa.
Hiísmæðraskólí Reykjavíkur
tekur til starfa um miðjan september. Nemendur, sem
hafa fengið loforð fyrir heimavist, komi þ. 11. sept.
Nemendur á dagnámsskeið komi þ. 15. sept. kl. 2 e.
h. Kvöldnámskeið skólans byrjar þ. 18. sept. kl. 7 e. h.
•£ailH»»ll!»f»*IH*»**»**»»»*»»»»**»»i»ll»!»l******»»**»*»»*»l*»»»»*»»»*»»*»»*»*»»**»»****»»»*»»*»**»***»»H*HMMt*HHHMMMHHHHMHMHH*M*HHHH
*
Visitalan hækkar *
~ Dyríídín vcx
Þrátt fyrir hækkandi vísitölu og vaxandi dýrtíð,
bjóðum vér yður tækifæri til að eignast
MATARFORÐA
til vetrarins fyrir aðeins eina litla
50 AURA
Það er
hlMta FRHM l í. R.-höslni
á morgun sem býður yður tækifærið.
HLUTAVELTUNEFNDIN.
b
Smiirstðð
4
vor er opin daglega frá kl. 8 til kl. 6 e. h.
I.F. lilll
Skúlagötu 59. Sími 1228.
KAUPIÐ ÞJÓÐVILJANN