Þjóðviljinn - 13.11.1943, Blaðsíða 4
ÁRMENNINGAR!
Stúlkur — Piltar!
Stjálfboðavinna í Jósepsdal um helg-
ina. Farið frá íþróttahúsinu í dag
kl. 4 og kl. 8, einnig í fyrramálið
kl. 8. Hafið með hamra og sagir.
Uppl. í síma 3339 kl. 12^—2. í dag.
Útvarpið í dag:
20.30 Útvarpstríóið: Einleikur og
tríó.
20.45 Leikrit: „Kraftaverk hins heil-
aga Antóníusar“, eftir Maeter-
linck (Brynjólfur Jóhannesson,
Gunnþórunn Halldórsdóttir,
Þorsteinn Ö. Stephensen, Har-
aldur Bjömsson, Ævar R.
Kvaran, Alfred Andrésson,
Valdemar Helgason, Gestur
Pálsson, Vilhelm Norðfjörð. —
Leikstj.: Brynjólfur Jóhannes-
son).
Hjónaband. í dag verða gefin
saman í hjónaband ungfrú Sigríður
Eiríksdóttir, Hverfisg. 90 og Þórður
Vigfússon.
Heimili ungu hjónanna verður
á Hverfisg. 90.
Leikfélag Reykjavíkur hefur tvær
sýningar á morgun. Kl. 3.30 er
sýning á Lénharði fógeta, en kl. 8
er sýning á hinu nýja leikriti Ég
hef komið hér áður. — Agöngumiða-
sala hefst í dag.
Grafarholt mefið á
254 853 kr. Lágafell
og Varmá á 487 768
@1^> NÝJA Bté
Leyst úr læðingi
(„Now Voyager11)
Stórmynd með:
BETTE DAVIS
PAUL HENREID.
Sýnd kl. 6.30 og 9
ÓÐUR
HJARÐMANNSINS
Carolina Moon
Cowboy söngvamynd með:
CENE AUTRY.
Sala aðgm. hefst kl. 11 f.h.
BSÞ TJAJBNABSSðÓ
TIMBERLAKE-
FJÖLSKYLDAN
(In This Our Life).
BETTE DAVIS
OLIVIA de HAVILLAND
GEORGE BRENT
DENNIS MORGAN
Sýnd kl. 7 og 9
I EG GIFTIST
GALDRAKIND
(I Married a Witch)
Bráðskemmtileg gaman-
mynd eftir sögu Thorne
Smiths (höfundar Slæðings).
FREDRIC MARCH
VERONICA LAKE
Sýnd kl. 3 og 5.
IÆIKFÉLAG REYKJAVÍKUR.
„LÉNHARÐUR FÓGETP
Sýning á morgnn kl. 3.30.
Aðgöngumiðasala hefst kl. 3 í dag.
Lokið hefur verið mati á
landi Grafarholts, sem bærinn
hefur fengið eignarnámsheimild
fyrir. Var Grafarholt metið á
254 853 kr.
Þá hafa og verið metin hús
og lönd að Lágafelli og Varmá,
sem ráðgert er að Mosfellshrepp
ur kaupi af Reykjavíkurbæ á
487 768 kr.
Pálmi Einarsson, ráðunautur
og Einar Ásmundsson lögfræð-
inur framkvæmdu matið. Þvi
mun verða áfrýjað.
LEIKFÉLAG REYKJAVÍKUR
„Ég hef komið hér áður“
Sýning annað kvöld kl. 8
Aðgöngumiðasala hefst kl. 4 í dag.
Söfnun til bUndra.
Magnesiumframleiðsla.
Frá Alþingi.
Rafveitumáli Keflavíkur
stefnt í hættu með persónu
legum metingi þingmanna.
Fundur var í sameinuðu þingi
í gær, og var aðeins eitt mál
tekið fyrir: Heimild til handa
ríkisstjórninni til að verja 1
millj. kr. til kaupa á efni í raf-
veitu Keflavíkur.
Meðferð þessa máls í þinginu
var með dálítið einkennilegum
hætti. Þegar tillagan var lögð
fram af Ólafi Thors var búið
að fá útflutningsleyfi á efninu
til rafveitunnar, frá Ameríku,
og ríkisstjórnin beið eftir heim-
ild Alþingis til að festa kaup á
því. Aftur á móti gat svo farið
að útflutningsleyfið yrði aftur-
kallað, ef dráttur hefði orðið á
afgreiðslu málsins á Alþingi.
En nú skeður það einkennilega,
Guðmundur í. Guðmundsson og
fleiri þingmenn sjá þarna tæki-
færi til að auglýsa umhyggju
sína fyrir öðrum sjávarþorpum
og vilja bæta inn í tillögu Ólafs
fleiri þorpum á Suðurnesjum og
fyrir austan fjall. Myndaðist
þarna spaugileg togstreita milli
þingmanna, sem hefði getað
leitt til þess að þetta nauðsynja
mál Keflvíkinga dagaði uppi, ef
sósíalistar hefðu ekki verið á-
Framh. af 3. eíðu.
stöðumun, sem það hefur til
lífsbaráttunnar samanborið við
þá, sem alheilir eru, með því
að veita þeim möguleika til
að nota krafta sína á þann hátt
sem geta þeirra leyfir og hjálpa
þeim til að lifa lífinu sem eðli-
legast og við hæfileg skilyrði
og það mun takast ef alþjóð
vill, þá mun það takast að veita
ljósgeislum inn í það myrkur,
sem sjálf sólin megnar ekki að
má í burt.
Gjafir til Blindraheimilisins:
Gefið til minningar um Guð-
mund Einarsson kr. 100,00, Á-
heit frá N. N. kr. 50,00, Gjöf
frá M. S. kr. 10,00, Gjöf frá I. S.
kr. 25,00. — Kærar þakkir.
Blindravinafélag íslands
Þorsteínn Bjarnason.
kveðnir að láta málið ná fram
að ganga.
Þóttust Framsóknarmenn sum
ir hverjir sýna alveg sérstakt
göfuglyndi þegar þeir greiddu
atkvæði með tillögunni.
Eftir mikið þóf og nafnaköll
var málið þó að lokum afgreitt.
Breytingartillögur felldar með
atkvæðum sósíalista og Sjálf-
stæðismanna, en aðaltillagan
samþykkt með samhlj. atkvæð-
um.
Framhald af 1. síðu
öðrum málmum. Er það spá
margra, að léttu málmarnir, alu
minium og magnesium muni á
næstu árum útrýma þungum
málmum, svo sem járni og kop-
ar, úr mörgum iðngreinum.
Magnesiumframleiðsla hefur
víða stóraukizt upp á síðkastið,
enda er það mun þolnara, mið-
að við þyngd, en aðrir málmar,
sem til greina koma. Eru mestu
líkur til þess, að þessi iðnaður
eigi sér glæsilega framtíð.
Þær framleiðsluaðferðir, sem
vinna málminn úr sjávarvatni
með aðstoð rafmagnsstraums,
eru nú taldar líklegastar til
frambúðar. Hráefni þau, sem til
framleiðslunnar þarf, eru sjór,
kalk, og eins og áður var sagt,
rafmagn.
Hér á landi eru, sem kunnugt
er, óvenjugóð skilyrði til fram-
leiðslu rafmagns; kalk er hér
til víða við land í skeljasands-
lögum, og um sjóinn þarf ekki
að spyrja. Er því líklegt, að
þessi iðnaður mundi henta vel
íslenzkum staðháttum. Það virð
ist því æskilegt, að aflað verði
upplýsinga um nýjustu vinnslu-
aðferðir á magnesium og mögu-
leika fyrir því að öðru leyti, að
slíkur iðnaður yrði tekinn upp
hér.“
NINI ROLL ANKER:
ELI OG ROAR
„Eg hef oft séð Nansen á götu“.
„Sá hefur líklega harða vöðva“, sagði drengurinn. Hann
beygði handleggina. „Viltu finna vöðvana á mér?“ sagði
hann.
Elí tók utan 'um handlegg hans. „Já, þeir eru stinnir“,
sagði hún.
„Segðu mér eitthvað fleira“, sagði hann.
Þá sagði hún honum frá því, þegar „Fram“ kom til
Kristjaniu. „Mamma var þar og sá það. Hún sá, þegar
litla skútan kom inn fjörðinn og þegar sjómennirnir á
„Fram“ gengu á land. Þeir reru upp að bryggjunni og það
rigndi yfir þá blómum. Það var sólskin og heiður himinn.
Það safnaðist mikill mannfjöldi niður að höfninni og
æpti fagnaðaróp.
„Þar hefði ég viljað vera“, sagði drengurinn.
Hún fékk hann ekki til að hátta fyrr en klukkan tíu.
Svo gekk hún inn í herbergið þar sem hann svaf, til að
bjóða honum góða nótt, eins og pabbi hans var vanur að
gera. Hann lá á bakinu með hendurnar á hnakkanum og
var nú orðinn syfjaður.
„Góða nótt, Sverre“, sagði Elí. Hún herti upp hugann,
laut niður og kyssti hann á vangann. Þá fann hún hand-
leggina með „stinnu vöðvunum" snöggvast um hálsinn á
sér. Svo sneri hann sér til veggjar.
Henni vöknaði um augu og hún gekk hægt út úr her-
berginu.
-----Þegar þau sátu við miðdegisborðið daginn eftir,
leit Ingrid tvisvar rannsakandi á bróður sinn. Hann þagn-
aði aldrei og sagði stjúpu sinni frá skólanum, kennurun-
um og öllu mögulegu. Hann minnti hana líka á, að hún
ætlaði að sauma segl á bátinn hans. „Elí — En heyrðu
Elí“ sagði hann aftur og aftur.
Ingrid var ekki svona tamt að nefna nafnið hennar.
„Viltu fara með mér á bíó í kvöld, Sverre?“ spurði hún.
„Með ykkur Adolf?“ sagði drengurinn og hló.
Ingrid roðnaði. „Það er ekki Adolf, sem borgar. Kon-
súllinn gaf Betu aðgöngumiða.
„Hver er Adolf?“ spurði Elí og leit á Ingrid.
„Kærasti Ingridar", sagði drengurinn íbygginn.
Þá kom ,,servietta“ fljúgandi þvert yfir borðið í andlit-
ið á Sverre.
„Svínið þitt“, sagði systirin.
„Ingrid. Hvað er þetta?“ Elí rétti sig í sætinu.
Drengurinn rak út úr sér tunguna: „Heldurðu að ég
viti ekki, að þið Adolf eruð að læðast á Ástarbrautinni
á kvöldin? Eg skal skrifa mömmu það. Og þá færðu fyrir
ferðina“.
„Kjaftaskúmur“.
„Uss!“
Börnin litu upp. En þegar Ingrid mætti augnaráði stjúpu
sinnar, leit hún undan.
„í kvöld verðum við heima, öll þrjú. Eg keypti hnetur.
Við skulum skemmta okkur reglulega vel og ég skal
kenna ykkur að spila skrítið spil“, sagði Elí.
-----Eftir kvöldverð sátu þau öll við kringlótta stofu-
borðið og spiluðu. Og þau höfðu öll stóra hrúgu af hnet-
um fyrir framan sig. Ingrid athugaði spilin sín súr á svip-
inn. Því meir sem hin hlógu, því ólundarlegri varð Ingrid.
Loks var Elí nóg boðið. „Hvað er að þér Ingrid?“ Ingrid
sleppti spilunum og sum duttu í gólfið.
„Mér bara leiðist að skemmta mér. Við erum heldur
ekki vön því. Við erum vön að sitja við handavinnu eða
lesa“. .
„En pabbi þinn segir, að þú eigir að hvíla1 augun á
kvöldin“.
„Eg gæti þá hlustað á útvarp. Pabbi ætti reyndar að
lækna mig. Það segir frú Sturland11.
„Sverre, þér er bezt að fara að hátta, þú getur tekið
hneturnar þínar með þér“. Elí tók saman spilin.
Drengurinn hlýddi. Hann lét hneturnar í vasa sinn, leit
feimnislega á Elí og rétti henni hendina. „Góða nótt“.
Hann hneigði sig, eins og þegar hann heilsaði henni í
fyrsta sinni.
Þegar Elí var orðin ein eftir með Ingrid, sat hún um
stund með krosslagðar hendur. Ingrid stóð upp.
„Hvað er að, Ingrid? Get ég gert nokkuð fyrir þig?“
„Nei“, sagði Ingrid.
„Þú vilt bara ekkí segja það“.
„Þú getur ekkert við því gert, hvort eð er-------“. Allt
í einu fleygði hún sér niður á stólinn og byrgði andlitið
við stólbakið. Herðar hennar kipptust til af gráti.