Þjóðviljinn - 17.11.1943, Blaðsíða 5

ÞJÓÐVILJINN. Miðvikudagur 17. nóv. 1943.
Miðvikuaagur 17. nóv. 1343. ÞJÓDVILJINN.
þJÓÐVIUINN
Útgefandi: Sameiningarflokk.ur alþý&u — Sósíaíistaflokkorinn.
Ritstjóri: SigurSur CuSmundsson.
Stjórnmálaritstjórar: Einar Olgeirsson, Sigfús Sigurhjartarson.
Ritstjórnarskrifstofur: Austurstrœti 12, simi 2270.
Afgreiðsla og auglýsingar: SkólaOörSusttg 19, simi 2184.
Prentsmiðja: Víkingsprent h. f., GarSastrœti 17.
Áskriftarverð: í Reykjavík og nágrenni: Kr. 6.00 á mánuðí. — Úti á
landi: Kr. 5,00 á mánuði.
ÞJÓÐVILJINN
Hvað vill Þjóðviljinn þjóðinni?
Hvers vegna hafa hundruð manna í Reykjavík og víðsvegar
um allt land ákveðið að leggja fram fé til að stækka blaðið og
efla það til áhrifa?
Hvers vegna hefur verið þraukað við útgáfu blaðsins í sjö
ár þrátt fyrir alla þá erfiðleika, sem á veginum hafa verið.
skort á fé, skort á húsnæði fyrir ritstjórn, og yfirleitt skort á
flestum þeim ytri aðstæðum sem þarf til að gefa út blöð?
•
Öllum þessum spurningum má svara þannig:’
Þeir, sem standa að útgáfu Þjóðviljans, þau hundruð manna,
sem lagt hafa á sig fórnir vegna hans, eru sannfærðir um,
að hann hafi boðskap að flytja þjóðinni sem sé svo þýðingarmik-
ill, að rétt sé og sjálfsagt að leggja hart að sér til að koma hon-
um á framfæri. Þessi boðskapur er kenningar sósíalismans, heim-
speki hans og hagfræði.
Hvernig sem á því stendur, þá er það nú svo, að allar hug-
sjónir sem leitt hafa mannkynið til aukins þroska og farsældar,
hafa orðið að brjóta sér braut gegnum fáfræði, fjandskap og fyr-
irlitningu. Sósíalisminn er, hvað þetta snertir, engin undantekn-
ing, þess er heldur ekki að vænta, en mannkynið væri enn á stigi
frumstæðrar villimennsku, ef ekki hefðu á öllum tímum verið
til menn, sem hiklaust hafa barizt fyrir því sem þeir vissu sann-
ast og réttast og til mestra h'eilla fyrir alþjóð manna, og mann-
kynið mundi aldrei komast frá böli atvinnuleysis, sundrungar
og sérdrægni, en allt þetta eru fylgifiskar auðvaldsþjóðskipulags-
ins, ef ekki væru í öllum löndum menn, sem hiklaust færa per-
sónulegar fórnir fyrir málstað sósíalismans. Það er hópur slíkra
manna, sem stendur að útgáfu Þjóðviljans. Það er hópur, sem
staðráðinn er í því að sannfæra íslenzku þjóðina um ágæti sós-
íalismans til þess að hún geti byggt upp hjá sér stéttlaust samvirkt
þjóðfélag, þar sem atvinnuleysi og kreppur eru óþekkt fyrirbæri,
og samstarf skapar bræðralag, í stað þeirrar sundrungar og ill-
deilna, sem hið sundvirka samkeppnisþjóðfélag er vér nú lif-
um í, skapar og hlýtur að skapa.
Ekki er um það spurt hvort þessi barátta muni taka lengri
eða skemmri tíma, heldur aðeins um hvað sé rétt, en hvöt ætti
það að geta orðið ýmsum, að þeim er skilja ágæti sósíalismans
fjölgar nú ört, og vonir standa til, að þegai; heimsstyrjöldinni
lýkur verði sigur sósíalismans mikill.
En einmitt þessi staðreynd leggur okkur öllum, sem skilj-
um hvílík nauðsyn það er menningu og farsæld þjóðarinnar, að hún
læri að meta yfirburði hins sósíalistiska skipulags yfir hið kapital-
istiska, þungar skyldur á herðar. Segja má nú, eins og Jón Sig-
urðsson sagði forðum: „róið nú íslendingar, nú er lag.“
•
Það er skylda vor að nota lagið. Það er skylda vor að víkka
þau skörð, sem brotin eru í múra fordómanna, fáfræðinnar og
ofstækinnar og víkka, sem mest má verða, yfirráðasvæði hinna
sósíalistisku skoðana, verði lagið fullnotað mætti svo fara, að
hver einasti íslendingur gæti senn notið raimverulegs frelsis
og sjálfstæðis, í frjálsu þjóðfélagi, og frelsi þjóðar vorrar verður
aldrei fulltryggt nema í heimi, þar sem hin sósíalistisku sjónar-
mið eru ráðandi
Stækkun Þjóðviljans er stærsta sporið, sem íslenzkir sósíal-
istar hafa stigið til að nota lagið, sem nú er. Þetta spor getur
mistekizt ef ekki er róið af öllum mætti. Fjárhagur Þjóðviljans
er ekki tryggður, en það er hægt að tryggja hann, ef allir gera
skyldur sínar. Sigur sósíalismans er ekki tryggður á íslandi, en
það er hægt að tryggja hann, ef allir sósíalistar róa lífróður
og það ber að gera, vegna íslenzku þjóðarinnar, hún verðskuldar
bjarta framtíð.
Edgar Snow, hinn heimskunni ámeríski blaða-
maður, var nýlega á ferðalagi um Sovétríkin, og
hefur skrifað fjölda greina um styrjöldina á aust-
urvígstöðvunum í bandarísk og brezk blöð.
í grein þessari ræðir Snow líkindin til þess
að rauði herinn ráðist inn í Þýzkaland, og heldur
því fram að „Rússar eigi í fórum sínum feykileg-
an herafla, sem þeir ætli að nota í úrslitaþættin-
um á þann hátt, að það komi öllum heimi mjög
á óvart, einkum Þýzkalandi.“
„Hernaðarsérfræðingar“ okk-
ar höfðu næstum allir rangt
fyrir sér um Sovétríkin árið
1941, og sumir þeirra fara enn
villtir, en engu að síður má bú-
ast við, að nokkrir þeirra spái
enn hruni Sovétríkjanna árið
1944. Jafnvel nú heyrir maður
stundum talað um hættu á sér-
friði milli Rússa og Þjóðverja,
og það meðal manna, sem bú-
izt er við, að viti betur en al-
menningur.
En það er sjaldgæft að heyra
menn, sem hafa séð Sovétríkin
í stríði og rauða herinn sjálfan,
láta í ljós slíkan ótta. Það get-
ur verið, að þeir viti líka lítið
um Sovétríkin. En þeir vita
eitt, og það er, að aðeins bein
svik af okkar hálfu, sem mundu
gera Þjóðverjum fært að ein-
beita öllum sínum kröftum
gegn Rússum eitt ár í viðbót,
gætu vakið réttmætan efa um
staðfesti Sovétríkjanna. Og
auðvitað förum við ekki að gera
öxulríkjunum slíkan ereiða
eins og nú er komið.
Samt er fullleyfilegt og tíma-
bært að velta fyrir sér, hvort
hinir slavnesku bandamenn
vorir geti að lokum kórónað
sigra sína með innrás 1 Þýzka-
land sjálft. Við höfum þegar séð
mátt þeirra í takmörkuðum
sóknum og hinar glæsilegu
varnir þeirra. En munu þeir
geta hafið ómótstæðilega sókn
í vesturátt um leið og við ger-
um innrás á meginlandið?11 Get-
ur Stalín enn, eftir að Rússar
hafa í meira en tvö ár barizt
við allan þann herafla og hern-
aðartæki, sem Þjóðverjar höfðu
yfir að ráða, komið upp nægi-
legum herafla til að fram-
kvæma algjör hlutverkaskipti?
Verður hann fær um að láta
afrek rauða hersins enda með
glæsilegri hergöngu til Berlín?
Ef svo fer, verður hann lang-
samlega sigursælasti herstjórn-
andi í sögu Rússlands.
★
, Erl. fréttaritarar í Moskva
ræða oft um þetta. Skoðanir
þeirra eru skiptar. Meiri hluti
þeirra virðist álíta, að Þjóð-
verjar bili fyrr á væntanlegum
vesturvígstöðvum og öðrum víg
stöðvum Evrópu en á Austur-
vígstöðvunum og ólíklegt sé, að
Rússar komist nokkurn tíma til
Berlín.
En einhver snjallasti hinna
erlendu herforingja í Moskva
er á annarri skoðun. Og hann
hefur undanfarið haft á réttu
að standa, þegar flestir aðrír
hafa verið honum ósammála.
Hann heldur, að rauði herinn
komist jafnsnemma okkur inn
í Þýzkaland, ef ekki fyrr. „Jafn-
vel nú“, sagði hann við mig,
1) Greinin var skrifuð fyrir nokkrum
vikum, og þarf nú ekki að efast um
getu rauða hersins til að sækja stanz-
laust vestur, eftir að innrás hefur verið
gerð inn á meginland Evrópu að vestan,
þótt engum getum skuli að því Ieitt,
hvað lengi þeir geta haldið áfram ó-
studdir.
„eru áætlanir ókunnugra um
varalið Rússa að mestu leyti
getgátur. Við vitum sennilega
minna um liðsafla og hergagna
birgðir Sovétríkjanna en um
það sama hjá öxulveldunum.
Eg held, að Rússarnir eigi enn
eftir að'koma okkur mjög á ó-
vart. Ætlun mín er sú, að Rúss-
arnir eigi í fórum sínum feiki-
legan herafla, sem þeir ætli að
nota í úrslitaþættinum á þann
hátt, að það komi öllum heimi
mjög á óvart, einkum þó Þýzka
landi“. Þetta var sagt, áður en
nazistar hófu sókn sína í byrj-
un júlí. Þessi vinur minn spáði
illa fyrir þeirri sókn. Sagði
hann, að Rússar mundu svara
jafnskjótt með gagnsókn, sem
hrekti þýzka herinn til Hvíta-
Rússlands.
★
Þeir, sem höfðu rétt fyrir
sér um rauða herinn, byggðu
auðvitað ekki á tómum getgát-
um. Þeir athuguðu nákvæmlega
heimildir, sem margir virtu lít-
ils. En það er satt, að við er-
um enn mjög ófróðir jafnvel
um slík Undirstöðuatriði sem
mannaflann. En mannafli og
siðferðisþrek getur auðveldlega
haft meiri áhrif á úrslitin á aust
urvígstöðvunum en hergögn.
Fyrir ári síðan sagði Wendel
Willkie í viðtali við blaðamenn
í Moskva, að manntjón rauða
hersins mundi vera um 5 millj-
ónir. Willkie var þá nýbúinn
að eiga tal við Stalín, og ritskoð
unin lét þessi ummæli afskipta-
laus. Þessi tala var því álitin
sem opinber upplýsing. En
skömmu áður en Þjóðverjar
hófu sóknina, upplýsi sovét-
stjórnin, að manntjón rauða
hersins væri 4 milljónir og 200
þúsundir fallnir og særðir.
Flestir álitu þetta of lítið. En
samt sagði mér áreiðanlegur
Rússi, að talan væri fremur
höfð of há en of lág til að
villa Þjóðverjum sýn um vara-
liðið. Sjálfur get ég ekki sagt
annað en að hann hefði átt að
vita þetta, og ég held, að hann
hafi meint það sem hann sagði.
★
Fyrir bardagana í sumar sögð
ust Þjóðverjar hafa fellt og
sært 12 millj. og 800 þús. Rússa
og tekið 5 milljónir og 400 þús.
til fanga. Við vitum vel, að
þessi fullyrðing er tilbúningur.
En að hve miklu leyti?
í byrjun stríðsins var álitið,
að Rússar hefðu um 6 millj.
hermanna undir vopnum. I jan-
úar 1943 getur verið að um 15
millj. manna hafi verið kvadd-
ir til herþjónustu. Sumir álíta
þó, að þeir hafi ekki verið orðn
ir svo margir, fyrr en í lok
ársins.
★
Um 70 millj. manna bjuggu
í herteknum hlutum Sovétríkj-
anna. Álitið er, að ekki hafi
meir en 20 milljónir þeirra kom
izt undan til hinna frjálsu hluta
ríkisins. Rússar hafa því um
það leyti, sem Þjóðverjar höfðu
mest land á valdi sínu, haft
auk þess, sem eftir var af hern
um, um 150 milljónir íbúa til
að sækja til nýliða. Rússar
hefðu þá átt að hafa 15—20
milljónir herkvadds varaliðs.
En má hér reikna á vanalegan
hátt? Eg hef verið á öllum víg-
stöðvum nema á Ryrrahafinu,
og hvergi er um að ræða jafn-
algjöra hervæðingu og í Sovét-
ríkjunum. Hendur stríðsins eru
langar hér. Fingur þeirra teygja
sig inn í fjarlægustu afkima og
draga fram menn, sem við
mundum mjög oft álíta alveg
nauðsynlega á sínum stað.
Margs konar undanþágur, er
leyfðar eru í Bandaríkjunum
og Bretlandi, eru ekki teknar
gildar hér. Auk þess er aldurs-
takmarkið hátt. T. d. var einn
af kunningjum mínum kvaddur
til landvarnastarfa skömmu eft
ir 60 ára afmæli sitt.
★
Það starf er varla til, sem
konurnar í Sovétríkjunum geta
ekki tekið að sér í stað karl-
mannanna. Og fá eru þau verk
sem 16 ára gamlir unglingar
geta ekki tekizt á hendur. Og
sennilega vinna flestir drengir
frá 12—16 ára aldri einn þriðja
hluta til hálfs dagsverks full-
orðins manns hver. Bókstaflega
allir, nema auðvitað öryrkjar
og ung börn, starfa að fram-
leiðslunni. Listamenn eru und-
antekning, en í Sovétríkjunum
er listunum einnig beitt í þágu
stríðsátaksins.
Það er því erfitt að andmæla
þeirri staðhæfingu margra
Rússa, að hægt sé, ef að kreppti,
að hervæða 20% af íbúunum.
Og ekki er hægt að segja með
vissu, að það mundi hafa hættu
leg áhrif á framleiðsluna bak
við víglínuna.
Ef við tvöföldum tölu þá, er
Rússar gefa upp um manntjón
sitt, til að fá heildartölu, þar
sem særðir menn séu taldir
með, fáum við tölu, sem er
nokkru lægri en hálf tala sú,
sem Þjóðverjar tilkynntu. Setj
um svo, að manntjón Rússa sé
8 millj. og 500 þúsundir að öllu
samanlögðu. Af því væru um
3 milljónir særðir. Um helming-
ur fær lækningu og fer aftur
í herþjónustu. Heildarupphæðin
er þá um 7 milljónir Rússa
fallnir, örkumla eða fangar. Sú
tala mun vera nógu há. Jafnvel
þótt hún væri eitthvað hærri,
I er augljóst, að Rússar hafa
nægan mannafla til að fram-
kvæma sókn í ennþá stærri
stíl en hingað til.
Hvað snertir hergögn, hafa
bardagarnir í sumar sannað, að
Rúsar bera nú af þýzka flug-
hernum, hvað tækni við kemur
og e. t. v. líka að fjölda. Þeir
virðast einnig hafa sams kónar
yfirburði með tilliti til skrið-
dreka og a. m. k. jafnmikið af
fallbyssum.
★
Á hinum löngu og dapurlegu
mánuðum eftir Stalíngrad-ósig-
urinn, höfðu Þjóðverjar haldið
kjarkinum við með því að tala
mikið um ráðstafanir til algerðr
ar hervæðingar þjóðarinnar,
sem þeim var lofað, að mundi
færa þeim sigra í mikilli vor-
sókn. í von um að hressa upp
á álit sitt með sigri á austur-
vígstöðvunum dró Hitler lið og
hergögn frá Sikiley, Balkan-
skaga og Norður-Evrópu, en
hinar 2500 flugvélar hans reynd
ust ófullnægjandi á austurvíg-
stöðvunum. Hinir 4000 skriðdrek
ar, sem Þjóðverjar notuðu í
júlí-sókninni, — stórkostlegasta
samsafn af skriðdrekum, sem
enn hefur verið notað á jafn-
stuttri víglínu, — voru þurrk-
aðir út á nokkrum dögum.
Ennþá einu sinni afsökuðu
Þjóðverjar ósigra sína með því
að vitna til hins ótrúlega vara-
liðs, sem streymdi til Rússa
austan úr Asíu. En þúsundir
Þjóðverja vita nú,. að sannleik-
urinn er sá, að engin von er til
þess, að þeir geti sigrað Sovét-
ríkin héðan af.
Með töku Sikileyjar og hruni
Ítalíu, sem boðar bráðlega
stofnun nýrra vígstöðva, er
Hitler neyddur til að dreifa
tugum nýrra herfylkja um
Balkanskaga, Frakklandsstrend
ur og Norðurlönd. Mjög mikil-
vægt er, að árangurinn af loft-
árásum Bandamanna á sam-
göngukerfi Þýzkalands og iðju-
ver, fer nú að koma í ljós. Og
þar sem nazistar hafa nú misst
frumkvæðið í stríðinu og geta
ekki flutt lið nógu fljótt á milli
vígstöðvanna, verða þeir að
reyna að vera öflugir á mörg-
um stöðum í einu. Afleiðingin
er sú, að þeir eru veikir á
þeim öllum.
Hitler gat ekki unnið sigur,
eins og hann ætlaði sér, áður en
Bandamenn mynduðu nýjar víg
stöðvar í vestri.
Á meðan varabirgðir og fram
leiðsla flugvéla í Þýzkalandi
Drekavarnarsveit úr rauða hemum.
minnka daglega vegna loftárása
Bandamanna, aukast varabirgð-
ir rauða hersins stöðugt vegna
birgðasendinga Bandamánna, og
heimaframleiðslan jókst svo
hröðum skrefum, að fáa utan
Sovétríkjanna mun gruna það.
Það er athyglisvert, að Rússar
smíða nú beztu flugvélar sínar
mjög nálægt vígstöðvunum og
óttast ekki árásir á þær. Alla
vetrarmánuðina, er ég dvaldist
í Moskva, og alla hina björtu,
sólríku vordaga vogaði ekki ein
einasta sprengjuflugvél Þjóð-
verja sér inn yfir verksmiðju-
hverfin, þar sem hin ágætu
vopn voru smíðuð innan 160
km. frá vígstöðvunum.
★
Eftir nýbirtum tölum að
dæma, senda Bandamenn Rúss-
um nú aðeins syðri leiðina um
200 000 tonn af áríðandi vörum
og um 500 skriðdreka og flug-
vélar á mánuði. Mér var sagt
nýlega í Teheran (í Iran), að
Rússar fullyrtu, að sérhver flug-
vél, sem við sendum þeim, væri
komin í gagnið á vígstöðvunum
innan 48 klukkutíma eftir af-
hendingu.
Þó virðist til skamms tíma
hafa verið lítil þörf fyrir vopn
okkar, að láns og leigu-vopnun-
um undanteknum. A. m. k. voru
þau lítið notuð. Eg kom á 4
vígvelli á austurvígstöðvunum
snemma á þessu ári, en aðeins
á einum þeirra höfðu vopn frá
okkur verið reynd í orustu og
að mjög litlu leyti. Rússarnir
sögðu mér, að Churchill-skrið-
drekarnir mundu verða notaðir
í fyrsta skipti í „sumarsókninni
okkar“, og þeir hafa vafalaust
nú gert mikinn usla í liði Þjóð-
verja. Með hinum öflugu rúss-
nesku KV-skriðdrekum og hin-
um ágætu Stormovik-flugvél-
um, sem segja má, að séu fljúg
andi skriðdrekavarnabyssur, —
stöðvuðu þeir skriðdrekasókn
nazista í ’júlí, áður en þeir höfðu
sótt fram 20 km.
Aðstoð okkar var þýðingar-
mikil að því leyti, áð hún gerði
Rússum fært að grípa fyrr til
varabirgða sinna, en það er al-
rangt að gera ráð fyrir, að hún
hafi verið nema lítið brot af
öllum þeim vopnum, sem þörf
var fyrir. Þrátt fyrir að Þjóð-
verjar hertækju landsvæði, sem
á voru fyrir minna en 10 árum
um 2000 þýðingarmestu iðjuver
Sovétríkjanna, er það stað-
reynd, að Rússar framleiddu
langmestan hluta þeirra vopna,
sem þeir þurftu til að stöðva
með þýzka herinn.
Hér er aðeins eitt dæmi um
það, hvað Rússar eru fljótir að
ná sér aftur eftir áföll. Og er
mér kunnugt um það persónu-
lega. Á meðan ég var í Sovét-
ríkjunum um nokkurra mánaða
skeið, byggðu Rússar alveg nýja
flugvélaverksmiðju á landsvæði
sem áður hafði verið yfirgefið
og hófu þegar framleiðslu. Þessi
verksmiðja smíðar nú á mánuði
hverjum nokkur hundruð or-
ustu-sprengjuflugvéla (fighter-
bombers), sem amerískir sér-
fræðingar kalla „hinar beztu í
heimi“.
Rússar fullyrða, að nú séu
tvöfalt fleiri faglærðir og hálf-
faglærðir verkamenn í sovétiðn
aðinum en fyrir stríðið. Komið
hefur verið á fót þjálfunarkerfi
sem á hverju ári færir iðnað-
inum meir en eina milljón fag-
lærðra verkamanna úr hópi
æskulýðsins eins. Hvergi er
framleiðslan jafnhröð og í Sov-
étríkjunum. Og áherzla sú, sem
Rússar leggja á framleiðslu
hernaðarnauðsynja framar öll-
um öðrum vörum — bókstaf-
lega öllum — fer langt fram úr
öllu, sem við þekkjum til.
KAFFl
FLORIDA
Hverfisgötu 69
Allskonar veitingar á
boðstólum.
Atvinnuleysi í
Hafnarfirði
Framhald af 2. síðu.
í Hafnarfirði þarf sannarlega
ekki að vera atvinnuleysi vegna
verkefnaskorts.
Bátabryggjan er aðkallandi
úrlausnarefni og kröfurnar um
byggingu hennar verða æ há-
værari frá þeim sem við vél-
bátaútveg fást. Bryggjuleysið
hindrar að vélbátaútvegur sé
stundaður í Hafnarfirði.
Bygging íþróttasvœðis og
barnaleikvalla er einnig að-
kallandi. íþróttavöllurinn er ó-
viðunandi og barnaleikvöllur
er enginn til í bænum.
Allir eru sammála um, að
vatnsveituna verði að laga, en
erfiðleikar munu hafa verið á
því að fá efni til hennar.
Hafnargerðin er þó sú fram-
kvæmd, sem mesta áherzlu þarf
að leggja á, því bærinn á alla
sína tilveru komna undir góðri
höfn. Og verkamenn geta ekki
skilið að ekki sé hægt að vinna
við hafnargerðina allan ársins
hring ef vilji er fyrir hendi.
FÉLAGSSTARFSEMI
HLÍFAR ÁGÆT
— Hvað geturðu sagt mér
um félagsstarf Hlífar?
— Það gengur ágætlega. í
vetur höldum við uppi fræðslu-
starfsemi og fáum ágæta menn
til að flytja fræðandi erindi um
ýmis efni. Verða þau flutt
hálfsmánaðarlega, hafa þegar
þrjú verið flutt og var einkum
góð aðsókn að því síðasta.
Málfundastarfsemi tókum við
upp á s. 1. vetri og er hún nú að
hefjast og býst ég við góðri
þátttöku.
Skemmtifundi munum við
halda einu sinni í mánuði í vet-
ur.
Hjálmur, blað félagsins hef-
ur komið út prentaður í rúmt
ár og komið út mánaðarlega og
er útbreiðsla hans ágæt. Hann
er keyptur af miklum hluta
bæjarbúa.
í bókinni
Þeir gerðu
GARÐINN FRÆGAN
sem er nýútkomin í tveim bindum, eru ævisagnaþættir
sextíu og níu karla og kvenna, sem vissulega hafa gerli
garð sinn frægan. , .
Nöfn þeirra fara hér á eftir:
Albert Einstein Rudolf ríkisarfi
Somerset Maugham Josephine
Enrico Caruso Eddie Richenbacker
Demanta-Jim Brady Cristopher Columbus
Hetty Green Orville Wright
H. G. Wells Nizaminn of Hyderbad
Theodore Roosevelt Charles Dodgson
Woodrow Wilson Vilhjálmur Stefánsson
Martil Johnson Katrín mikla
Harold Lloyd John Law
John D . Rockefeller Edward Bok
Sinclair Lewis María stórhertogaynja
Bazis Zaharoff Zane Grey
Mayobræðurnir Comelíus Vanderbilt
Helen Keller Nikulás annar
Andrew Camegie Lawrence Tibbett
Chic Sale Charlés Dickens
Marconi Frú Lincoln
Mary Pikford P. T. Barnum
Walt Disney Carry Nation <
Upton Sinclair Theodore Dreiser
Mahatma Gandhi S. Parkes Cadman
Wladimir I. Lenin Mary Roberts Reinhart
Benito Mussolini Wilfred Grenfell
Lowell Thomas Brigham Young
Thomas A. Edinson Lousia May Alcott
A1 Jolson O. O. Mclntyre
Wolfgang Mozart F. W. Woodworth
Mark Twain Evangeline Booth
Gréta Garbo Robert Falcon Scott
‘Jack London Bill Sunday
John A. Sutter Howard Thurston
Richard Byrd Leo Tolstoy
John Gottlieb Wendel Robert Ripsley
O. Henry
DALE CARNEGIE, liöfundur þessarar bókar er þegar
orðinn að góðu kunnugur hér á landi af bókinni VINSÆLD-
IR OG ÁHRIF, sem kom út í fyrra í þýðingu VILHJÁLMS
Þ. GÍSLASONAR skólastjóra.
Þeir, sem vilja kaupa bók, sem hefxu- geisimikinn fróð-
leik að geyma og er auk þess einhver bezti skemmtilestur,
sem á verður kosið ættu ekki að láta hjá líða að eignast
Þeitr gerðu garðinn frægan
Vélstjórafélag íslands
minnir á happdrætti styrktarsjóðs félagsins. — Þeir fást
hjá vélaverzlun G. J. Fossberg, Erlingi Þorkellssyni,
Bjarna Jónssyni í Hamri og á skrifstofu félagsins.
Jarðarför mannsins míns og föður okkar
Eiríks Guðjónssonar, skósmiðs,
fer fram frá heimili hans, Hverfisgötu 98,A, föstu'dag-i
inn 19. nóv. 1943, kl. 1 eftir miðdegi. — Jarðað verður
frá Fríkirkjunni'.
yilborg Sigurðardóttir, Sólberg Eiríksson,
Sigríður Eiríksdóttir, Runólfur Eiríksson.
Jarðað í Fossvogi.