Þjóðviljinn - 19.11.1943, Blaðsíða 4

ÞJÓÐVILJINN. Föstudagur 19. nóv. 1943.
'-----------------------------------------------—.......
þlÓÐVlLllNN
Útgefandi: SameiningarjloWur alþýSa — S<5síaíista//ofcktirinn.
Ritstjóri: SigurSur Guðmundsson.
Stjórnmájaritstjórar: Einar Olgeirsson, Sigfús Sigurhjartaraan.
Ritstjórnarskrifstofur: Auaturstrœti 12, simi 2270.
AfgreiSsla og auglýsingar: SkólavörSustig 19, sími 2184.
Prentsmiðja: Víkingsprent h. /., GarSastrœti 17.
Áskriftarverð: í Reykjavík og nágrenni: Kr. 6,00 á mánuði. — Úti á
landi: Kr. 5,00 á mánuði.
w.______________________________________________________/
Atvinnuleysi við borgarhliðin
„50—100 manns atvinnulausir í Hafnarfirði.“
Svo hljóða fréttirnar. Borgarablöðin eru öll byrjuð að ræða
um „atvinnuleysið og hrunið“. Það hlakkar í afturhaldinu. Það
hugsar gott til glóðarinnar. Nú sé tækifærið til að ráðast á verka-
lýðinn. Nú skuli kaupið verða lækkað. Nú komi dagur hefndar-
innar fyrir það að verkalýðurinn skyldi bylta af sér oki gerðar-
dómslaga og ánauðar.
En þeir reikna skakkt þessir herrar hræðslupeninganna og
stríðsgróðans.
Þeir reikna með auðmýkt og undirgefni kúgaðs lýðs.
En þeir reikna ekki með verkalýð íslands eins og hann nú
er orðinn, markviss og stoltur í vitundinni um mátt sinn og rétt.
„Nú er grafinn sá lýður frá liðinni tíð
er sig lægði í duftið og stallana hóf.“
Atvinnuleysi er morð.
Það skulu þeir herrar gera sér ljóst, sem nú ætla vitandi
vits að leiða það yfir þjóðina.
Atvinnuleysi er morð, — örugg aðferð til að drepa menn,
seint og kvalafullt, murka úr mönnum lífið, kippa úr vexti barn-
anna af skorti og eyðileggja heilsu kvennanna af þrældómi og
neyð, — atvinnuleysi, það er seigdrepandi eitur, byrlað í Ijós-
lítilli kjallaraholu, — atvinnuleysi, það er aðferðin til að drepa
kjarkinn, eyðileggja manndóminn um leið og smásaxast á krafta
líkamans.
Reykvískur verkamaður man það enn, þegar leið yfir sex-
tugan verkamann í hafnarvinnunni þegar hann loks fékk hand-
tak eftir margra mánaða atvinnuleysi og skort. Hann þoldi ekki
þrældóminn.
Reykvískur verkalýður man það enn, þegar hann gekk hér
á milli Heródesar og Pílatusar, bað um vinnu, var hæddur og
svívirtur af fátækrafulltrúum og valdhöfum og skammaður í
borgarablöðunum fyrir ónytjungsskap á eftir.
Reykvískir verkamenn muna hvað það er að koma tómhent-
ur dag eftir dag til konu og barna, — og verða svo að lokum
að biðja um 80 aura skammtinn, handa barni sínu, — sama
skammt og hundunum var ætlaður í Tungu.
Reykvískir verkamenn láta ekki þann tíma koma aftur.
Reykvískir verkamenn ætla ekki að láta söguna endurtaka
sig, þó milljónamæringa og Hriflunga dreymi um slíkt.
Þegar menn sjá að hafin er árás, bein morðtilraun við konu,
barn og mann sjálfan, þá verja menn sig.
Og menn verja sig með öllum ráðum, ef svo hraksmánar-
lega skyldi fara að þeir aðiljar, sem ætlað er að afstýra henni,
skyldu ganga í þjónustu þjóðarfjenda og skemmdarvarga og
hjálpa til þess af ráðnum hug að leiða neyðina inn á alþýðu-
heimilin.
Og það skulu valdhafarnir gera sér ljóst, að atvinnuleysið
er ekki aðeins árás á verkamenn, — það er líka árás á fiskimenn
og bændur, því kjör þeirra fara eftir kjörum verkamanna, —
það er líka árás á starfsmenn og menntamenn, á handiðnaðarmenn
og verzlunarmenn — og verkalýð Islands mun hvorki skorta þrek
né vit til að fylkja þjóðinni gegn þeim skemmdarvörgum, sem
ætla að neita þjóðinni um næga og örugga atvinnu.
Alþingi hefur nú tækifæri til að sýna hug sinn til að leysa
mesta vandamál nútímaþjóðfélags: afstýra atvinnuleysinu.
Meðal annarra góðra mála, sem fyrir þinginu liggja eru
tillögur Sósíalistaflokksins um smíði á fiskiskipum, innflutning
á efni í skip og um söltun og niðursuðu síldar í stórum stíl. Enn-
fremur mun Alþingi aftur fá tækifæri til að láta í ljósi vilja
sinn um framlög til að kaupa fiskiskip og reisa við landbúnað-
inn á nýjum grundvelli.
Þjóðin mun dæma þingið eftir því hvernig það tekur á
vandamálúm sem þessum.
Sjómannaráðsstefna Alþýðusambandsins stóð yfir frá 13.—
17. nóvember.
Var þar tekinn fyrir fjöldi merkra mála, sem varða sjómanna-
og fiskimannastétt landsins og samþykktar margar ályktanir.
En að þessu sinni er ekki unnt að skýra frá ráðstefnunni í heild.
Helztu mál ráðstefnunnar voru þessi:
1. Öryggismál sjómanna,
2. Dýrtíðarmálin.
3. Samræming hlutakjaranna,
4. Skipulags- og útbreiðslxunál.
Með því að gangast fyrir ráðstefnu þessari hefur Alþýðu-
sambandið gert djarft og nauðsynlegt átak til þess að samræma
og bæta kjör og auka öryggi stéttarinnar, sem vinnur hættuleg-
ustu störfin og færir þjóðarbúinu mestan arð.
Með þessu hefur stjóm þess sýnt vilja sinn og hæfni til þess
að standa vörð um hagsmuni þúsundanna sem eru innan ráða
Alþýðusambandsins.
Á vertíðinni í Vestmannaeyjum.
FULLTRÚAR Á SJÓMANNA-
RÁÐSTEFNUNNI, AUK SAM-
BANDSSTJ ÓRNAR:
Ráðstefnuna sátu 21 fulltrúi
frá eftirtöldum félögum, auk
stjórnar Alþýðusambandsins,
einnig tyeir fulltrúar frá Far-
manna- og fiskimannasamband-
inu og einn fulltrúi frá Mótor-
vélstjórafélagi Islands, er sátu
ráðstefnuna sem gestir með mál
frelsi og tillögurétti.
Sjómannafélag Reykjavíkur:
Sigurjón Á. Ólafsson, Sigurð-
ur Ólafsson, Garðar Jónsson,
Thorberg Einarsson.
Sjómannafélag Hafnarfjarðar:
Kristján Eyfjörð.
Sjómannafélag Vestmannaeyja:
Tryggvi Gunnarsson.
Verkalýðsfél. Fáskrúðsfjarðar:
Valdimar Bjarnason.
Verkalýðs- og sjómannafélag
Keflavíkur:
Valdimar Guðjónsson.
Verkamannafélagið Fram.
Seyðisfirði:
Haraldur Sveinsson.
Verkalýðsfélag Borgamess:
Ólafur Sigurðsson.
Verkalýðsfélag Akraness:
Sveinbjörn Oddsson, Sigríkur
Sigríksson.
Verkalýðsfélag
Gerða- og Miðneshr.:
Páll Ó. Pálsson.
Verkamannafé lagið Árvakur,
Eskifirði:
Hilmar Bjarnason.
Verkamannafélagið Þróttur,
Siglufirði:
Þóroddur Guðmundsson.
Verkalýðsfélag Norðfirðinga:
Bjarni Þóraðarson, Sigfinnur
Karlsson.
I
Sjómannafélag Akureyrar:
Tryggvi Helgason.
Verkamannafélag Húsavíkur:
Björn Kristjánsson.
Verkalýðsfélag Borgarfjarðar:
Guðni Árnason.
Gestir með málfrelsi og til-
lögurétti voru þeir Halldór Jóns
son og Henry Hálfdánsson frá
Farmanna- og fiskimannasam-
bandi íslands og Sveinn Jóns-
son frá Mótorvélstjórafélagi ís-
lands.
ÁLYKTUN UM
ÖRY GGISMÁL
Svohljóðandi ályktun örygg-
ismálanefndar var samþykkt:
I.
Samþykktir 17. þings Alþýðu
sambands íslands í öryggismál-
um sjómanna eru að dómi nefnd
arinnar mjög ýtarlegar, og enn
fremur að upplýst er, að inn-
an skamms komi út endurskoð-
uð reglugerð um öryggi á sjón-
um, þá lítur nefndin svo á, að
það sem mestu máli skipti sé
það, að settum lögum og reglu-
gerðum sé framfylgt, og leggur
því áherzlu á eftirfarandi at-
riði:
Að stjórnarvöld landsins
framfylgi settum r:eglum til
hins ýtrasta.
sem stærri byggðarlögum, og
varast alla linkind eða tilhliðr-
unarsemi gagnvart þeim, sem
ber að leggja fram fjármagn,
er leiðir af útbúnaði skipa
vegna öryggis mannslífanna.
Ennfremur að þeir menn, sem
eftirlitið hafa með höndum úti
um land séu fyrst og fremst
skylduræknir í starfi sínu og ó-
háðir atvinnurekanda.
Að brýnt verði fyrir sjó-
mönnum, og þá sérstaklega
þeim, er stjórn hafa um borð í
skipum, að hirða vel og ann-
ast öll björgunartæki, endurnýj
un og viðhald þeirra sem lögum
samkvæmt er skylt að fylgja
hverju skipi, og vera vel á verði
um að öllum fyrirskipuðum regl
um, er að öryggi á sjónum lúta,
sé framfylgt jafnt af hálfu
skipseigenda sem skipaeftirlits-
ins.
Að sambandsstjórn beiti sér
fyrir fræðslu í stéttarfélögum
sjómanna úti um land um allt
er lýtur að öryggismálum
þeirra, og að meðlimir stéttar-
félaganna á þann hátt geti orð-
ið virkir aðilar um verndun
þessara réttinda.
Að reglugerðir um öryggið á
sjónum verði gefnar út í svo
stóru upplagi, að þær geti verið
í sem flestra höndúm er sjó-
mennsku stunda.
II.
Nefndin telur, að lögin um
samflot skipa séu mikil réttar-
bót í öryggismálum sjómanna,
og brýnir því fyrir öllum, er
hlut eiga að máli að framfylgja
þeim lögum eftir megni, hver á
sínum stað, og að undanþágur
frá samfloti verði ekki gefnar
nema í ýtrustu nauðsyn.
III.
Þar sem verulegt ósamræmi
ríkir hjá hinum ýmsu stéttar-
félögum sjómanna í landinu um
lágmarkstölu háseta, sem sigla
með skipum til útlanda með ís-
varinn fisk, svo og á þeim skip
um, sem annast flutninga milli
nafna innanlands á ýmsum tím
qm árs og öðrum þræði stunda
fiskveiðar, og þar sem það verð-
ur að teljast öryggismál hvort
skip sé nægilega mannað eða
ekki, þá telur nefndin fulla nauð
syn til bera, að sambandsstjórn
beiti sér fyrir því meðal stétt-
arfélaga sjómanna úti um land,
að reglur þær, sem Sjómanna-
félag Reykjavíkur hefur undan
farið fylgt um lágmarkstölu há-
seta í utan- og innanlandssigl-
ingum, verði einnig gildandi úti
um land, sem eru í höfuðatrið-
um þessar:
a. í utanlandssiglingum: 4 há-
setar (lágmark).
b) í innanlandssiglingum: 4
hásetar (lágmark) á skipum 50
Síldarlöndun á Siglufirði.
rúmlesta og minnst 2 hásetar á
skipum innan 50 rúmlesta. Skip-
um stærri en 50 rúml., sem
sigla einungis innfjarða, mætti
þó gefa undanþágu frá lág-
markstölu háseta með samþykki
viðkomandi verklýðsfélags.
ÁLYKTUNí
DÝRTÍÐARMÁLUM
Eftirfarandi ályktun var sam
þykkt í dýrtíðarmálunum:
Eins og nú er komið málum
munu hlutasjómenn á minni
vélbátum og útgerðarmenn
þeirra eiga við verst kjör að
búa allra atvinnustétta landsins.
Þannig mun nú algengast að
tekjur manna á slíkum bátum
hafi verið á milli 4000 og 8000
krónur á þessu og síðastliðnu
ári.
Þegar þess er gætt, að sam-
kvæmt útreikningi sex manna
nefndarinnar voru meðal-launa-
tekjur í kringum 14—16 þús kr.
og nú eru gerðar ráðstafanir af
hinu opinbera til þess að tryggja
bændum annað eins kaup, þá
dylst engum, hve kjör hluta-
manna og hinna smærri útvegs
manna eru orðin óþolandi, bor-
ið saman við launakjör annarra
stétta, enda skellur vöxtur dýr-
tíðarinnar harðar á fiskimönn-
um en nokkrum öðrum, vegna
þess, að þeir einir fá laun sín
ekki hækkuð samkvæmt vísi-
tölu.
Ráðstafanir stjórnarvaldanna
gegn vaxandi dýrtíð hafa hing-
að til verið harla ófullkomnar
%
og sumar þeirra, eins og til dæm
is núverandi niðurgreiðsla á dýr
tíðinni, algjörlega neikvæð.
Ráðstefnan telur alla laun-
þega í landinu eiga kröfu til
þess, að vísitalan samsvari fylli
lega hinni raunverulegu dýrtíð
á hverjum tíma, og krefst þess
fastlega, að gerðar verði raun-
hæfar ráðstafanir til að lækka
dýrtíðina, þ. e. vöruverðið, og
bendir meðal annars á þessar
leiðir:
1. Tollar á nauðsynjavörum
almennings verði afnumdir.
2. Okri milliliða á atvinnu-
vegi smáútvegs og fiskimanna,
svo sem olíu, kolum, salti, beitu,
veiðarfærum o. fl. verði aflétt.
Skorar ráðstefnan I því sam-
bandi á smáútvegsmenn og
fiskimenn að mynda með sér
samtök um innkaup og sölu út-
gerðarvara og krefst þess, að
hið opinbera aðstoði slík sam-
tök, bæði með hagstæðum stofn
lánum og forgangi til innflutn-
ingsleyfa o. fl.
Þá telur ráðstefnan, að áhrifa
stórútgerðarinnar hafi gætt svo
freklega í sölu sjávarafurða á
erlendum markaði, að um raun-
verulegt ofríki og féflettingu
hafi verið að ræða í garð vél-
bátaútvegsins, þar sem togara-
útgerðin hefur fengið eins kon-
ar jöfnunarverð fyrir karfa og
ufsaútflutning sinn á kostnað
vélbátaútvegsins, sem framleið
ir ætíð beztu og dýrustu teg-
undir markaðsvörunnar.
Ráðstefnan telur, að óhjá-
kvæmilegt sé að núgildandi
Að skipaskoðun ríkisins sé
ávallt á verði um allt er að ör-
yggi lýtur, jafnt í hinum smærri
„Þrílembingar" á
síldveiðum
fisksölusamningur verði endur
skoðaður, með það fyrir augum,
að fá frarn eðlilegan verðmis-
mun á hinum ýmsu fisktegund-
um, og hækkað fiskverð, svo
tryggt sé, að tekjur fiskimanna
haldist í eðlilegu hlutfalli við
laun annarra stétta, eftir því,
sem fiskmagn gefur tilefni til.
Ráðstefnan krefst þess, að
einn fulltrúi frá Alþýðusamb.
Islands og annar frá Farmanna
sambandi fslands fái sæti í
nefnd þeirri, er fjallar um end-
urskoðun fisksölusamningsins,
svo tryggt sé, að sjónarmið sjó-
manna komi fram við samnings
gerðina og hagsmuna þeirra-
verði gætt.
★
Síðar munu verða birtar álykt-
anir ráðstefnunnar um samræm-
ingu hlutakjaranna og um skipu-
lagsmálin. En nokkrar samþykktir
og ályktanir ráðstefnunnar varð-.
andi önnur mál fara hér á eftir:
UM SAMSTARF ALÞÝÐU-
SAMBANDSINS OG F. F. S. í.
Frá Halldóri Jónssyni:
„Sj ómannaráðstefna Alþýðusam-
bandsins telur mjög nauðsynlegt
að hin bezta samvinna sé á milli
allra sérgreina sjómannastétt-
arinnar, og að sameiginleg eða
einstök málefni stéttarinnar njóti
stuðnings allra sjómannasamtaka,
og telur í því sambandi æskilegt,
að stjórnir Alþýðusambands fs-
lands og Farmanna- og fiskimanna-
sambands íslands hafi með sér
nána samvinnu um afgreiðslu
þeirra mála, er þessi sambönd hafa
hvort um sig að flytja, og snerta
s jómannastéttina“.
UM BYGGINGU
SKIPASMÍÐ ASTÖÐ VAR.
Frá Iíalldóri Jónssyni:
„Sjómannaráðstefna Alþýðusam-
bandsins skorar á sambandsstjórn
sína að kynna sér hið bezta frv.
það, sem fram er komið á Alþingi,
um breytingu á hafnarlögum fyrir
Reykjavíkurkaupstað, þar sem
miðað er að því, að hér verði kom-
ið upp stórauknum framkvæmdum
í skipasmíði, ásamt auknum mögu-
leikum til skipaviðgerða.
Telur sjómannaráðstefnan að
hér sé um svo mikið þjóðhagsmál
að ræða fyrir landið í heild, að
hina brýnustu nauðsyn beri til
þess, að það verði afgreitt sem lög
á Alþingi því sem nú situr, í því
formi, sem hún telur æskilegast“.
UM VINNUVERND
VÉLSTJÓRA Á FISKI-
OG SÍLDVEIÐISKIPUM.
Frá Magnúsi Guðmundssyni:
„Fundurinn skorar á sambands-
stjórn að beita sér fyrir því, að
það margir menn verði ráðnir á
fiskibáta, að vélamenn þurfi ekki
að vinna að jafnaði á dekki.
Á síldveiðum sé þess krafizt, að
alltaf séu um borð í skipunum
menn með skipstjórnarréttindum“.
UM BREYTINGAR Á
LÖGUM UM ATVINNU
VIÐ SIGLINGAR.
Frá Halldóri Jónssyni og
Tryggva Helgasyni:
„Sjómannaráðstefria Alþýðusam-
bandsins skorar á sambandsstjórn
sína að tilnefna 3 menn, er hún
telur bezt kunnuga till. F. F. S. í.
um breytingar á lögunum um at-
vinnu við siglingar, til þess að ræða
við 3ja manna nefnd frá F. F. S. í.
um þessi mál“.
TILLAGA í SAM-
BANDI VIÐ ÞETTA MÁL.
Frá Sigurjóni Ólafssyni:
„Ráðstefnan samþykkir að fela
sambandsstjórn að leita álits með-
al stéttarfélaga sjómanna víðsveg-
ar um land, um skoðun þeirra á
framkomnum tillögum um breyt-
ingar á lögum um atvinnu við
siglingar“.
UM BREYTINGAR
Á siglingalögunum:
UM BJÖRGUNARLAUN.
Frá Bjarna Þórðarsyni:
„Sjómannaráðstefnan telur æski-
legt, að sambandsstjórn skipi
Bátar við bryggj-
una á Ólafsfirði
Föstudagur 19. nóv. 1943. ÞJÓÐVIUINN.
Thorvaldsenfélagið fær Ártún til
að reisa |tar barnaheimiii
Stjóm Thorvaldsensfélagsins kallaði blaðamenn á fund sin*
í gær og skýrði formaður félagsins, frú Svanfríður Hjartardótt-
ir, þeim frá því að bærinn myndi í dag — sem er afmælisdagur
féagsins — afhenda félaginu Ártún til þess að reisa þar bama-
hæli félagsins.
Undir kaffiborðum rakti frú-
in sögu félagsins allýtarlega.
Það var stofnað 19. nóv. 1875.
Fyrsti formaður var frú Þórurui
Jónassen og var formaður frá
stofnun til 1922.
Félagið starfaði einkum að
allskonar mannúðarmálum,
kenndi ókeypis ýmiskonar
handavinnu, gaf fátækum
sængurkonum föt o. s. frv. 1888
gáfu þær bænum skýli fyrir
þvottakonur við Þvottalaugarn-
ar, en það hafði ekkert áður
verið. Veturinn 1896—’97 gáfu
þær fátækum skólabörnum 80
máltíðir á dag.
Thorvaldsensbazarinn var
stofnaður 1. júní árið 1900, og
þriggja manna nefnd, og skulu
tveir þeirra vera úr sjómannafé-
lögunum í Reykjavík og Hafnar-
firði, til þess að ræða við jafn-
marga menn, tilnefnda af stjórn
F. F. S. í., ef hægt væri að kom-
ast að samkomulagi um þau atriði
í frv. til laga um breytingar á sigl-
ingalögunum um björgunarlaun,
þar sem samböndin greinir á, ef
verða mætti að sá ágreiningur gæti
jafnazt“.
UM HLUTATRYGGINGU.
Frá allsherjarnefnd:
„Sjómannaráðstefnan mælir með
því, að frv. um hlutatryggingu
verði að lögum, þó aðeins á þann
hátt, að iitgerðarmenn einir inni
þær greiðslur af hendi, sem nauð-
synlegar eru, til þess að geta stað-
izt þær kvaðir um lágmarkskaup-
tryggingu, sem um semst milli út-
gerðarmanna og stéttarfélaganna“.
UM FJÁRHAGSLEGAN
STUÐNING RÍKISINS VIÐ
SMÁÚTGERÐINA VEGNA
LÁGMARKSKAUP-
TRYGGINGA
Frá allsherjarnefnd:
„Ráðstefnan lítur svo á, að fram-
ar öllu beri að keppa að því að
sjómönnum sem öðrum launþegum
í landinu verði sem bezt tryggð
lífvæn atvinna, og að ekki endur-
taki sig það ófremdarástand frá síð
ustu kreppuárum, að hlutasjómenn
gangi snauðir og slippir frá borði
í lok vertíða, eftir erfitt og áhættu-
samt vithald.
Telur ráðstefnan að lágmarks-
kauptryggingin sé eina öryggisleið-
in, sem fær getur talizt í þessu efni,
eins og nú horfir málum.
Jafnframt gerir ráðstefnan sér
Ijóst, að smáútvegurinn hér á landi
getur komið til með að berjast
mjög í bökkum hvað afkomu snert-
ir, en verður þó að teljast ómiss-
andi þáttur í atvinnulífi þjóðar-
i innar. Fyrir því telur ráðstefnan
! sanngjarnt, að ríkissjóður létti á-
liættu vegna lágmarkstryggingar
| af herðum smáútvegsmannanna að
I nokkru og taki á siu greiðshir
átti frú Soffía Hjaltested tillög-
una að stofnun hans. Var til-
gangurinn að skapa markað fyr-
ir heimilisiðnað kverina. Félags
konur hafa unnið endurgjalds-
laust á bazarnum þar til síð-
ustu árin.
Sala bazarsins var fyrsta árið
kr. 3 840,00 en er nú yfir kr.
200 000,00.
Félagskonur eru nú 42.
Bamauppeldissjóðurinn
Frú Margrét Rasmus, formað
ur barnauppeldissjóðsstjórnar
félagsins skýrði frá barnahælis-
hugmyndinni.
Framh. á 8. síðu.
þeirra, að svo miklu leyti sem út-
gerðinni væri sannanlega um megn
að rísa undir henni. — Þetta gæti
talizt nauðsynleg ráðstöfun til við-
halds atvinnulífinu í landinu og
gegn atvinnuleysinu, á meðan ekki
hafa gengið í gildi lög um hluta eða
kauptryggingu, sem samtök alþýð-
unnar geta sætt sig við“.
GÖMUL SKIP VERÐI EKKI
KEYPT FRÁ ÚTLÖNDUM.
UNDIRBÚNINGI NÝ-
BYGGINGA IIRAÐAÐ.
Frá Tryggva Helgasyni og
Tryggva Gunnarssyni:
„Sjómannaráðstefna Alþýðusam-
bands íslands, haldin í Reykjavík
13.—17. október 1943, ályktar, að
stefna sú, sem ríkt hefur um tíu
ára skeið um innflutning skipa, það
að keypt hafa verið inn í landið
nær eingöngu gömul og úrelt skip,
sé mjög háskaleg fyrir lifsöryggi
sjómanna og jafnframt fyrir að-
stöðu íslenzku sjómannastéttarinn-
ar um að standa sem bezt að vígi í
hinni hörðu samkeppni við aðrar
fiskiveiða- og siglingaþjóðir í fram-
tíðinni.
Fyrir því skorar ráðstefnan á
stjórnarvöldin, að lögum verði
breytt svo að framvegis verði ekki
leyfður innflutningur á eldri skip-
um en 7 ára, og að þess sé vandlega
gætt af sérfróðum mönnum, að
hvert skip, sem inn er flutt, full-
nægi fyllstu kröfum tímans um
styrkleik, gerð og allan útbúnað.
Þá leggur ráðstefnan áherzlu á, að
hraðað verði scm frckast er kostur
undirbúningi að því, að allar fram-
kvæmdir um nýbyggingu allra
gerða fiskiskipa og minni flutn-
ingaskipa geti orðið framkvæmdar
í landinu“.
Nokkrir lítilsháttar viðaukar
voru og samþykktir við ýmsar á-
lyktanir, eins og t. d. í öryggis-
málunum, svo og nokkrar till., sera
ef til vill verða birtar síðar.
Ályktanir ráðstefnunnar eru ráð-
gefandi fju-ir miðstjórn Alþýðu-
sambandsins í sjómannamálunum
fvrir nánustu framtíð.