Þjóðviljinn - 23.12.1943, Blaðsíða 4

ÞJÓÐVILJINN. — Fimmtudagur 23. des. 1943.
flÓÐVILJINN
Útgefandi: Sameiningarftohkttr aifcúða — Só^alistcflokhtrinn.
Ritatjón: Sigartur GuSmundeson.
Stjómnjójaritstjóraf: Einar Olgetrsscn, Si. •> Sigurhjartaraon.
Ritstjórnarskrifstcli' : Amiurstrœti 12, stmi 2270.
AfgreiSsla og augiýsingar: Skólaoöröastíg 19, sími 2184.
Prentsmiðja: Víkingsprent h. íiaríastræii 17.
Áskriltarverð: í Reykjavík og ígrenni: Kr. i6,ð0 á mánuði. — Úti á
landi: Kr. 5.0C á mánuði.
slðllstzlt Flll
Fimmtudagur 23. des 1943 — ÞJÓÐVILJINN.
Kórea er sá hluti af meginlandi Asíu, sem er næstur Japan.
Landsins var getiö í heimsfréttunum fyrir skömmu, er birtar
voru nokkrar af ákvörðunum ráöstefnu þeirra Churchills, Roose-
velts og Sjang Kajsjek í Kairo. Var þá tilkynnt, aö þeir heföu
veriö sammála um, aö Korea skyldi hljóta sjálfstæði aö stríÖ-
inu loknu. Höfundur greinarinnar er bandarískur blaöamaöur.
„Skammar nær“
Sundrungin hefur löngum þótt þjóðarógæfa íslendinga. Hörmu
legast hefjur það þó Verið þegar sundrungin innbyrðis hefur verið
svo rík að ekki hefur einu sinni verið staðið á verði um sjálfstæði
landsins gagnvart erlendum aðiljum. Öll reynsla íslenzku þjóðar-
innar kennir henni, að hvað sem á dynji innanlands, hvernig sem
barizt sé þar og brotizt um, þá sé það þó skylda allra íslendinga að
standa sem einn maður á verði um sjálfstæði lands og þjóðar.
En nú er allt í einu komin upp rödd meðal íslendinga, sem
telur það til skammar fyrir þjóðina að standa sameinuð út á við
um stofnun lýðveldis, fyrst hún sé ekki sameinuð í ákveðnum inn-
anlandsmálum.
Þessi rpdd lét til sín heyra í Alþýðublaðinu í,gær, örg og reið
yfir einingu þjóðarinnar og skammaðist svo.:
„En ætli okkur væri ekki skammar nær að reyna að ráða fram
úr því öngþveiti, sem nú ríkir á okkur á öllum sviðum og sýna á
þann hátt að við séum færir um að standa á eigin fótum og eigum
það skilið að vera sjálfstæð þjóð, áður en við förum að flagga með
skilnaðinum við Dani og stofnun lýðveldisins hér á landi?“
Það er bezt að taka einu sinni „röksemdir“ þessa vesæla sundr-
ungarmálgagns alvarlega og skulu þær hú tættar sundur lið fyrir
lið.:
Það er tvennt, sem Alþýðublaðið færir aðallega sem rök að því
að hér ríki slíkt öngþveiti að yér yrðum fyrst að ráða bug á því
áður en yér förum að koma fram með sjálfstætt lýðveldi. Annað
eru milljónauppbæturnar. Hitt er það að felld skuli hafa verið 9 V2
milljón króna tillaga Alþýðuflokksins um framlög til fiskiskipa-
kaupa.
Um þetta tvennt er eftirfarandi að segja.
í ágúst 1942 voru samþykktar uppbætur á útfluttar landbún-
aðarafurðir, er reyndust að vera 1514 milljón króna. Alþýðuflokk-
urinn var með þessum uppbótum. Þá var hraðvaxandi dýrtíð, —
„öngþveitið“ sízt minna en nú. — Og þá lýsti Alþýðuflokkurinn
síg reiðubúinn til þess að samþykkja lýðveldisstjórnarskrá, er
tæki gildi í síðasta lagi 17. júní 1944.
Þetta er því alveg ný-aðkomin „röksemd“ fyrir því að ísland
megi ekki verða lýðveldi, sem Alþýðublaðið kemur hér með.
Þá er fiskiskipatillagan, sem ennfremur á að sanna að íslend-
ingar séu ekki færir um að vera sjálfstæðir.
Tveim til þrem vikum áður en Alþýðuflokkurinn flutti sína
tillögu um 914 milljón krónur til fiskiskipakaupa, hafði Sósíalista-
flokkurinn við 2. umræðu fjárlaganna flutt tillögu um 10 milljón-
ir króna framlag í þessu skyni. Þá-mundi Alþýðuflokkurinn ekki
betur eftir því að samþykkt svona tillögu væri skilyrði til þess að
íslendingar mættu vera sjálfstæðir en svo, að Alþýðuflokksþing-
mennirnir greiddu jafnvel atkvæði á móti þessari 10 milljón króna
— tillögu! — En svo virðast þeir hafa áttað sig á eftir og fluttu við
næstu umræðu sjálfir tillögu um 914 milljón! —
Og nú eiga íslendingar samkvæmt kenningu Alþýðublaðsins
ekki að geta verið sjálfstæðir, af því þeir samþykktu ekki 914 mill-
jón króna tillöguna!!
Það er ef til vill fátt sem sýnir betur rökþrot undanhalds-
manna en þessi fúkyrði. Alþýðublaðsins og hve gersamlega skiln-
ingslaus þessi Alþýðublaðslýður er á rétt íslendinga til sjálfstæðis.
íslendingar hafa jafnan rétt til þess að vera sjálfstœtt lýðveldi,
hvort sem þeir stjórna málum sínum vel eða illa. Það er ekki ann-
arra þjóöa að dœma i því máli. Óstjórn og öngþveiti í fjárhags-
málum vorum kemur oss sjálfum í koll, en það sviptir oss ekki
rétti til sjálfstæðis.
Aðrar þjóðir hafa sízt stjórnað sínum málum betur, þó stœrri
séu og hafi betri aðstöðu.
Bandaríkjamenn, sem sjálfir geta fullnægt sér með flestallar
vörur, stjórnuðu sér ekki betur en svo 1930—33 að þar voru þá
12—20 milljónir atvinnuleysingja og milljónir bænda komust á
vonarvöl. — Enginn áleit að Bandaríkjamenn ættu ekki rétt á að
hafa sitt sjálfstæða lýðveldi þrátt fyrir þetta öngþveiti þeirra.
Englendingar höfðu fram á síðustu ár þrjár milljónir afvinnu-
leysingja, en samtímis svo ómöguleg híbýli fyrir verkafólk sitt,
að hneyksli er að um allan heim. — Engum dettur í hug að efast
um að Bretar séu færir um að stjórna sér sjálfir engu að síður —
og hafi fullan rétt til þess.
Og þó Danir hendi sínu ágæta kýrkjöti, Bandaríkjamenn helli
Kóreanski drengurinn faldi sig i
heyinu, þegar japanski hermaður-
inn kom inn í hlöðuna. Hérmaður-
inn sparkaði í hænu, sem lá þar í
hreiðri og tók upp egg. Hann stakk
gat á það með prjóni og saug allt
úr því, lét það svo aftur á sinn stað
Og skálmaði út.
Drengurinn, sem nú er orðinn
fullorðinn maður og þátttakandi í
samtökum, sem berjast fyrir sjálf-
stæði Kóreu, sagði mér þessa sögu
fyrir skömmu í Washingtön og
bætti við: „Það, sem hermaðurinn
gerði við' eggið, hefur Japan gert
við land mitt“. Ilið hæga, vandlega
skipulagða rán á Kóreu sýnir hvers
herteknar þjóðir mega vænta af
Japönum.
Kórea er fjöllóttur skagi, er stend
ur út úr Mansjúkúó í áttina til
Japans, og eru rúmlega, 200 km. á
milli skagans og höfuðeyjar Jap-
ans. :— Japanar hafa lengi skoðað
skagann sem brú fyrir sig til meg-
inlands Asíu og leið sína til land-
vinninga. Þeir náðu henni með
svikum. Árið 1004, þegar Japanar
réðust á Rússa, leyfði kóngurinn í
Kóreu japönskum hersveitum að
fara yfir land sitt gegn því að Jap-
anar uudirrituðu sáttmála þess efn-
is, að Japan ábyrgðist sjáífstæði
Kóreu. En eftir stríðið sat japanski
herinn k.yrr, og árið 1910 lögðu Jap-
anar landið undir sig.
Fyrir hertökuna var Kórea kyrr-
látt og friðsamt land, byggt smá-
bændum. Búskaparhættir voru úr-
eltir, en allir höfðu nóg að bíta og
brerina og dálítið fram yfir það. í
borgunum voru bankar, góðar verzl
anir og blómlegur smáiðnaður.
Nú, eftir 33 ára stjórn Japana, er
þjóðin döpur og beisk í skapi og
fátækari og hungraðri en nokkru
sinni fyrr í sögu sinni. Landinu er
stjórnað af japönskum hershöfð-
ingja, sem ræður yfir lífi þegnanna.
Eitt orð frá lionum nægir sem
dauðadómur. Vald sitt byggir hann
á 400 þúsundum japanskra her-
manna og lögregluþjóna.
Kóreumenn eru sviptir hinum
sjálfsögðustu mannréttindum. —
Þeim er bannað að tala móðurmál
sitt. Kóreönsk nöfn eru lögð niður,
en japönsk tekin í staðinn. Land-
ið sjálft nefna Japanar Tsjósen.
Áður en Japanar koínu, voru
vændiskonur raunverulega óþekkt
fyrirbrigði þar. Nú eru fleiri port-
konur í Kóreu en í nokkru öðru
landi heimsins, að Japan undan-
skildu. Jafnvel enn svívirðilegri er
verzlun Japana með koreanskar
stúlkur. Dr. Horace H. Underwood,
fyrrverandi rektor Kristilega Há-
skólans í Kóreu, upplýsir, að hann
og fulltrúar hans hafi talið að með-
altali 1000 kórenskar stúlkur, sem
voru fluttar á mánuði hverjum um
hina litlu höfn í Antung á leið til
japanskra hermanna-hóruhúsa í
Mansjúkúó og Kína. Flutningurinn
um aðrar hafnir landsins vaf jafn-
vel ennþá meiri.
Auði landsins hefur verið sópað
yfir til Japans með algjöru skevt-
ingarleysi um afkornu íbúanna. Við
göturnar í Seoul, höfuðborg Kóreu,
eru aðeins japanskar búðir með jap
önskum vörum. Verzlunarmennirn-
ir eru allir japanskir og sþniuleiðis
hið vel klædda fólk á gangstéttun-
um. Kóreumennirnir ganga um og
bjóða grænmeti til sölu, draga flutn
ingavagna og bera þungar byrðar.
Japanar liafa sölsað undir sig bank-
ana. námurnar og fjóra fimmtu
hluta af ræktanlegu landi.
Fyrir bændurna, sem eru 80% af
þjóðinni, hefur hertakan þýtt skipu
legt rán á hverju eínasta heimili.
Það byrjaði sem leit að vopnum,
en varð brátt beint rán á öllum
verðmætum. Er nú svo komið eftir
þrjá áratugi, að Kóréumenn mega
heita öreigar.
Japanskir borgarar náðu undir
sig landinu með „löglegum aðferð-
um“', — þungum sköttum, óskap-
legum gjöklum fyrir áveituvatn og
lánum með allt að 70% vöxtum.
Nálægt 18 milljónúm landsbúa af
samtals 23 milljónum eru orðn'ir
leiguliðar og landleysingjar. Meðal-
hluti leiguliða af uppskerunni veit-
ir honum um 65 króna árlegar tekj-
ur, þegar frádrættir hafa verið gerð-
ir. Og ef uppskeran af landinu er
ekki eins mikil og yfirvöld krefjast,
verður leiguliðinn e. t. v. sendm'
nauðugur til að nema land i Man
sjúkúó.
Japönskum landbúnaðarsérfræð-
ingum hefur tekizt að tvöfalda
uppskeruna frá því, sem hún var
fyrir 1910. Samt sýna opinberar
skýrslur, að Kóreumenn fá hálfu
minrr'a að eta núna en fyrir hertök-
una. Þeir rækta beztu rísgrjóu í
heimi, en ei-u neyddir til að selja
hann japonskum kaupmönnum. —
Kóreumenn borða rísgrjón aðeins
einu sinni í viku, — um tvo hnefa
á mann, blandaða maltkorni. Sex
daga vikunnar draga þeir fram 3íf-
ið á ódýru korni, sem er flutt inn
frá Mansjúkúó.
Á hverju vori ráfa milljónir
bændafjölskyldna uppi í hrjóstrug-
rim hlíðum fjallanna. og rífa upp
rætur og börk til að forðast hung-
ur dauðann. „Það er land vorhung-
ursins“, skrifar japanski landstjór-
inn í ársskýrslu sína. En ber ekki
fram neina lausn. — Eina hjálpin
kemur frá keisaralegum grasafræð-
ingum, sem gefa út skrá yfir ætar
villi jurtir!
Japanar sýna þjóðinni stökustu
fyrirlitningu á öllum sviðum. A
póstáfgreiðslustöðvum, járnbrauta-
stöðvum, alls staðar þar, sem fólk
verður að bíða í röð eftir afgreiðslu,
verður að afgreiða Japana fyrst.
„Það eru sérstakir skólar fyrir
„óæðri kynþáttinn“. Flestir kennar
anna eru japanskir karlmenn, sein
standa frammi fyrir nemendunum,
girtir sverði, og láta það greinilega
í Ijós, að tilgangur menntunarinnar
sé, að ala upp „góða og holla þegna
fyrir keisarann“.
mjólkinni í þúsunda tonnatali í sjóinn eða Bretar eyðileggi
skipasmíðastöðvar sínar í stað þess að byggja skip, — þá hefur
það ekki frekar áhrif á rétt þessara þjóða til þjóðfrelsis en hitt
hefur áhrif á rétt vorn íslendinga að vér gerum önnur eins
hneyksli eins og að urða kjöt í Hafnarfjarðarhrauni, borga upp-
bætur til stórbænda og fella það að leggja fram fé til fiskiskipa-
kaupa (— og eru Alþýðuflokksþingmenn samsekir um hvort-
tveggja hið síðartalda).
Öngþveiti og illri stjórn verður sízt mælt bót. En svo illa
er samt ekki stjórnarfarið orðið aftur hér á íslandi eins og þegar
Alþýðuflokkurinn sat í þjóðstjórninni.
En þeim mönnum, sem leggjast svo lágt að véfengja rétt þjóð
ar sinnar til þjóðfrelsis, verður enn þá síður bót mælt. Enda kyrja
nú hjáróma 'raddir þeirra Alþýðublaðsmanna líksöng Alþýðu-
brauðgerðarflokksins með 'þeirri vesalmennsku-afstöðu, sem
þeir nú hafa tekið í lýðveldismálinu, þegar þjóðin fagnar því
að aðalflokkar hennar skuli þó a. m. k. geta staðið saman út á
við, þó sundrungin sé enn svo rík í innanlandsmálum sem raun
ber vitni um.
bráðabirgðastjórn. — Að lestrinum
loknum hrópaði fólkið: „Kórea í
tíu þúsund ár!“
Japanar sýndu nú, hvað þeir eru
heimskir stjórnendur. Þeir bældu
þessa barnalegu uppreisnartilraun
niður með óskaplegum hrottaskap.
Ríðandi lögreglumenn réðust á
mannfjöldann, er ekki veitti neina
mótspyrnu. Hermenn skutu á hópa
skólabarna, sem veifuðu kóreönsk-
um fánum. í tveimur tilfellum var
kveikt í kristnum kirkjum og skot-
hríð beint að söfnuðunum, þegar
þeir reyndu að flýja. Um 300 þús-
undir manns voru handteknir. Hin-
ir drepnu voru taldir vera milli 5
og 7 þúsund.
Árið 1923, eftir landskjálftann
í borginni Jókóham í Japan, var
logið upp þeim orðrómi, að Kóreu-
menn í Japan væru að ráðgera að
nota sér ástandið til að koiriá frarn
hefndum. Hófust þá grimmilegar
ofsóknir gegn þeim. Brezka alfræði-
orðabókin telur, að um 9 þúsundir
karlmanna, kvenna og barna hafi
verið myrtar. Eru þetta einhver
hryllilegustu múgmorð í sögu nú-
tíma þjóða, áður en Þjóðverjar
hófu hina skipulögðu útrýmingar-
herferð sína á meginlandi Evrópu.
En Japönum hefur ekki ennþá
tekizt að sigra koreönsku þjóðina
eða ala hana upp eins og þeir vilja.
Sönnun þess er, hvað þeim hefur
algjörlega mistekizt að knýja hana
til herþjónustu. Tilraun var gerð
til þess árið 1937. Voru þá um 400
ungir Kóreumenn teknir í herinn
og sendir til Kína. Eina nótt drap
hópur af þeim hina japönsku for-
ingja sína. Japanar endurtóku ekki
tilraunina.
Hundruð þúsunda af Kóreu-
mönnum eru skipulagðir í leynifé-
lögum. „Kóreumenn eru að eðlis-
fari hæglátir og umburðarlyndir“,
segir Kim San, kóreanskur upp-
reisnarforingi, „en það er engin
Kóreumönnum er jafnvel neitaðlreiði jafnægileg og reiði þolinmóðs
um trúarbragðafrelsi. Japanir fyr-! manns, sem liefur verið kvalinn of
irskipa, að í hverri skólastofu og állengi. Varið ykkur á hinum góð-
hverju heimili verði að vera a. m. lyrida vatnsuxa!“
k. citt vel hirt Sjinto-helgiskrín. —
Sjinto-trúin kennir, að japanski
keisarinn sé guðleg vera. Kristnir
prestar í Kóreu hljóta illa meðferð.
Einn þeirra sagði í prédikun: „Guð
er hinn eini skapari heimsins“. —
Þessi ummæli voru af lögreglunni
skoðuð sem uppreisnaráróður, og
hélt hún prestinum í fangelsi í 4 ár.
Mörg hundruð annarra kristinna
presta hafa setið í fangelsum fyrir
trú sína.
En frelsisþráin hefrir ekki verið
brotin á bak aftur. Árið 1919 gerði
þjóðin einhverja einkennilegustu og
einfeldningslegústu byltingu sög-
unnar. Tvær miljónir karla, kvenna
og barna, sem voru óvopnaðar og
höfðu skuldbundið sig til að beita
hvorki bareflum né grjóti, söfnuð-
ust saman á torgum borga og þorpa
og hlustuðu á upplestur sjálfstæð-
isyfirlýsingar, sem samin hafði ver-
ið af hinni útlægu, kóreönsku
Hin margumtalaða bók:
¥■■ íslands Fafa Morgana
Eggerts Stefánssonar, sem hann las upp úr í út-
varpinu í sumar, og hr. alþingismaður Kristinn And-
résson segir um: „í lífi og dauða stend ég með þess-
ari bók“, fæst í fáum eintökum í
Bókabáð Lárusar Blöndal

» :l I '.Vi rTTFl
Súðin
Burtferð kl. 12 á hádegi á
þriðja í jólum.
Esja
Bókaverzlanir
eru nú að enda við að selja síðustu eintökin af
DEGI í BJARNARDAL,
HVESSIR AF HELGRINDUM,
ENGIN LEIÐ ÖNNUR.
Hjá útgefanda eru þessar bækur þrotnar. Hjá
sumum bókaverzlunum eru aðeins til nokkur
eintök innbundin, en hjá öðrum ekkert og af
óbundnum eintökum eru örfá til. Eru nú síðustu
forvöð að eignast hið sígilda listaverk um
B J ARN ARD ALSF ÓLKIÐ.
austur um land til Siglufjarðar
milli jóla og nýárs.
Flutningi til hafna frá Fá-
skrúðsfirði til Siglufjarðar og
Akureyrar veitt móttaka á
mánudag.
Pantaðir farseðlar óskast sótt
ir á þriðjudag.
Rifsnes
Tekið á móti flutningi til
Hornafjarðar, Djúpavogs, Breið-
dalsvíkur og Stöðvarfjarðar á
mánudag.
Þór
iiiiiimiiiiun

Til Vestmannaeyja á miðviku
dag. Flutningi veitt móttaka á
þriðjudag.
F. F. S.
F. F. S.
Dansleikur
að Hótel Borg 2. jóladag kl. 10 e. h. — Dökk föt.
Aðgöngumiðar seldir sama dag á Hótel Borg (suð-
urdyr) kl. 4—6 e. h.
Borðpantanir afgreiddar hjá þjónunum.
lllllllllll*mumml*,•l,*,*,,,,,,,,",,,,,,,,,

■iiiim ...iniHMiiiiimniiiiiiiiiiuimiiN
Sverrir
Japanar flytja inn frá Kóreu mik
ið af rísgrjónum sínum, fiski, baðm-
ull, járni, kolurn, svörtu blýi, mag-
nesium og alúmíníum. Þeir hafa
stofnað þar flugvélaverksmiðjur og
kemiskar verksmiðjur. Um 500 þús
undir Kóreumanna vinna í nániun-
um og verksmiðjunum. Það eru
miklar ástæður til að halda, að ver-
ið sé að skipuleggja þá og aðra
Kóreumenn til að vinna skemmda-
verk einn góðan veðurdag, þegar
það kemur Japönum verst. Nú þeg-
ar hefur járnbrautaslysum og verk-
smiðjubilunum fjlögað einkenni-
lega mikið. Loftárás Bandaríkj-
anna á Japan var samstundis fylgt
eftir í Kóreu með eyðileggingu púð-
urverksmiðju og nokkurra olíu-
geyma.
Nýskipun Japana byrjaði í Kó-
reu, og líklegt er, að Kóreumenn
eigi eftir að eiga mikinn þátt í að
Ibinda endi á hana.

Kaupið
Jólablað Þjóðviljans!

Hvítra manna land
Framhald af 2. síðu.
þak yfir sig og sína. Þátturinn
er ekki skáldsaga, heldur e. k.
annáll með stuttum athugasemd
um um réttlætið. Dæmi.
„Brenndur á Alþingi IjUssí
Diðriksson úr Arnarfirði, gamall.
maður, meðgekk ekki (annáil).
Vesalirigs Lassi gamli, livers
vegna meðgekkstu ekki? —
Einninn var brennd Þuríður Ól-
afsdóttir og sonur hennar á Vest
fjörðum, óhæfu kindur.
Ó, þú voldugi dómari!“.
Hér á ekki við að rekja efn-
isþráð smásagnanna, menn eru
ekkert of lengi að lesa þær.
Sögurnar Hvítra manna land og
Hvar er konan? koma við kaun
þeirra, sem hafa stjórnmál- að
starfi, en losna úr lifandi tengsl-
um við almenning og bregðast
hlutvex'kinu. Gesturinn í verinu
er góð mynd af móttökum við
erlendan flóttamann. Hinar sög-
urnar eru prýðilega gerðar
myndir úr hversdagslífi ver-
stöðva fyrir vestan.
Með bókinni eykur Gunnar
við það góða orð, sem hann átti
fyrir.
Björn Sigfússon
Karlm.-Bindisett
Drengja-Bindisett
Hálsbindi
Seðlaveski
Buddur
Ullartreflar
Náttföt
Prjónasilkinærföt
Skinnhanzkar
Verzlun H. Toft
Skólavörðustíg 5
Sími 1035.
Tekið á móti flutningi til hafna
frá Patreksfirði til ísafjarðar á
þriðjudag.
Undirföt
Náttkjólar
Náttjakkar
Samfestingar
Rúmábreiður
Veski og töskur
Bridgesett
Telpukjólar á 2—4 ára
Ilmvötn
Snyrtivörur
Kjólakragar
Verzlun H. Toft
Skólavörðustíg 5
Sími 1035
DAGLEGA
NY EGG, soðin og hrá
Kaí f isalan
Hafnarstræti 16,
Hringið í síma 2184 og
gerizt áskrifendur-
ÞIÐ
Þýðing eftir Steingrím Thorsteinsson.

Þúsund og ein nótt kom svo seint á markaðinn
og selst svo ört, að vér getum því miður ekki svar-
að allri eftirspurn eftir bókinni nú fyrir jólin. En
dagar koma eftir þessi jól,og nokkuð af upplaginu
fæst innbundið, bæði í skinn og rexín, strax eftir
hátíðarnar. Þér getið því gefið Þúsund og ein nótt
í jólagjöf, þó að þér fáið bókina ekki afgreidda
fyrir jólin. Þér þurfið ekki annað en leggja inn
pöntun hjá bóksalanum, sem þér verzlið við, eða
tryggja yður bókina beint frá Bókabúð Máls og
menningar, sem hefur umboðssölu á Þúsund og
ein nótt.
\
Þúsund og ein nótt er og verður jólabókin.
BÓKAÚTGÁFAN REYKHOLT.
sem vinnið fram eftir í
nótt. Hafið ekki áhyggj-
ur af matnum. Við höf-
um:
Soðið Hangikjöt.
Soðið nýtt kjöt.
Soðin svið.
Steiktar Kotelettur,
og brúnaðar kartöflur.
Blóðmör, Lifrarpylsu
o. fl.
Verður er verkamaður-
inn launa sinna.
Verzl. Kjöt & Flskir
Símar 4764 og 3828.
DEN NORSKE KANTINE,
2. JULEDAG.
Kl. 16.00 Juletrefest for Norske barn.
Kl. 20.30 Juletrefest foi1 Sjöfolk.
•uiiiiiiuiiiiiimuiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiuiuuuMiiiuiiniiuiiiiiiiiiiciiiiiMiitHiiiiiiiiiiiiiuiiuimuuiiuiuiimMuuitiiiniiiiiiiiiuuiuii
Jóladansleikur S. G. T.
í Listamannaskálanum verðúr annan jóladag kl. 10 sd.
GÖMLU OG NÝJU DANSARNIR.
Aðgöngumiðar fást enn í skálanum í dag (fimmtudag)
kl. 5—7, sími 3240, og annan jóladag kl. 1—2 e. h., ef
nokkuð verður þá eftir. Dökk föt áskilin.
GAMLÁRSKVÖLDSDANSLEIKUR
verður auglýstur nánar milli jóla og nýjárs-
• ••••••••••••••••••••••••••••••••••; d>• • tiiuiuuiuiiiuiiiiHiiiuuiuiiiuiuiimiuuuuiiiiiuuiitiiimiitiuiiuiiiiiiiiuiuiiiiiuiHiuiiiiiuiuiiuiiiiiiuiuiuiiiiiiiiiiuiuiivui.