Þjóðviljinn - 24.12.1943, Side 21

Þjóðviljinn - 24.12.1943, Side 21
ÞJÓÐVILJINN 19 fljúga, og sagði þeim hvað þeir mundu gera undir mis- munandi kringumstæðum. Eirðarleysið hvarf alveg af drengjunum. Þeir slógust ekki lengur. Marteinn varð eins og hann hafði verið, áð- ur en pabbi dó, glaður og áhugasamur á öllum hlutum, og horfði í andlitið á fólki þegar hann talaði við það. Hann var öllum stundum, þegar hann gat, hjá Steve frænda — talandi við hann um flugvélar, geri ég ráð fyrir, og þeir urðu mjög samrímdir, næstum eins og pabbi og Marteinn höfðu verið. Einstöku sinnum, þegar enginn var nálægur, lofaði frændi Marteini upp í flugvélinni með sér, og síðar lét hann Martein jafnvel stýra henni, en sat auðvitað sjálf- ur við hliðina á honum, og hann sagði, að Marteinn væri fæddur flugmaður. Marteinn var fyrirmynd f skólanum. Honum fannst hann aldrei geta gert nóg fyrir ungfrú Wilmot. Stundum þegar hann sat við borðið sitt, sá ég hann gefa ungfrú Wilmot nánar gætur, augu hans litu aldrei af andliti hennar, svo að hann tæki jafnskjótt eftir ef eitthvað þyrfti að gera fyrir hana. Alltaf þegar Steve frændi var ekki með, gekk hann með henni heim frá skólanum, og einu sinni þegar hann kom heim ljómuðu augu hans eins og demantar, og blettirnir í kinnunum voru hárauðir, og mér var svo mikil forvitni á að vita, um hvað þau voru að tala. En Marteinn sagði mér það aldrei. Hann var jafnvel hvorki reiður eða önugur við Maríu frænku, þegar hún var að jagast í honum. Það var eins og hann heyrði ekki til hennar, eins og ekkert af því sem hún sagði gæti haft áhrif á hann. Eins var Steve frændi á kvöldin, þegar María frænka og hann sátu ein í stofunni, og Marteinn var uppi á her- bergi sínu, en ég inni í eldhúsinu. Þá einu sinni spurði hún hann, hvort hann og ungfrú Wilmot ætluðu að gift- ast, og hann sagði, að slíkt væri hlægilegt — hvernig gat hann búizt við, að ung kona færi að taka að sér tvö hálfstálpuð börn í staðinn fyrir að annast sín eigin börn? Eftir þetta var María frænka BÍfellt að tala um ungfrú Wilmot. Ég býst ekki við að hún hafi nokkurn tíma fyr- irgefið henni aðfinnslur hennar út af Marteini, og hún vildi ekki viðurkenna, að framför hans væri kennaranum að þakka. Hún sagði alltaf, að enginn almennilegur kven- maður mundi haga sér svipað og ungfrú Wilmot gerði, ef hann hefði ekki giftingu í huga: hún talaði líkar leik- konu en kennslukonu, og að flugskólinn væri aðeins bragð til þess að fá Steve frænda þangað og til þess að geta verið ein með honum á eftir. Hún sagði, að allur bærinn væri að tala um þetta“. En ég býst ekki við, að Steve frændi hafi nokkurn tíma heyrt til hennar. Stundum kom ég inn, þar sem hann sat við skjöl sín og sagði ekki orð, og létt bros lék um var- ir hans. Það var eins og bæði hann og Marteinn hefðu sagt skilið við allt þras, og lifðu í dularheimi gleði og hamingju. Ég var að hugsa um allt þetta á leiðinni heim, daginn sem Steve frændi sagði ungfrú Wilmot, að hún væri orku- gjafinn. Þegar ég kom heim stóð María frænka í anddyr- inu og horfði niður eftir veginum í áttina til skólans. „Hver cru þau?“ spurði hún jafnskjótt og hún sá mig. „Hver?“ sagði ég, þó að ég vissi hver hún átti við. <*antiiiiiftiinniiitiuiiiE3iiniiiiiiiiamniiiiinc3iiiiiiii!iiiniiiiiiiiiiiic3iiiniiiiiiiniiiiiiiiiiiiniiniiiiiiiii3iiuiiiiiiu> | GLEÐILEG JÓL ! SAMBAND ÍSL. SAMVINNUFÉLAGA Oifniiniiintiniinimc3iiiiiiiiittic3iimiiiiiiiE3iiinin!!iiC3ininHniic3inHiiiitirc3iiiitniiinc3iniiiiiiniC3iiin!iiiiiic^ <*3iiiiiimiiic3iiiiiii!iiitc3imiimii!c3iiiiimimc3iiimii!iiic3imniiiiiiuniiiiiimic3imiinii!ic3ii!iimiiiic3iii!iiiuu^> GLEÐILEG JÓL ! SÁPUVERKSMIÐJAN sjöfn *mimminimimimciiiiun[3mimmiic3miiimi!ic3imim[inuimiiiiii!iumiiimmnniiiiiiininiiiimiiiifE« 0aiitiiiiiimc3imiiimiic3iinnmiiic3iiiiiiiiiitic3iiiiiiiiimuiiii!imi!rc3niniiiiiiic3niii!iiimc3[iii{iii!iiiniiiiii!!iii<« GLEÐILEG JÓL ! KAFFIBÆTISVERKSMIDJAN FREYJA liiimmtiuiiiiniiiiiiuiiiiniiiiiiniiiiiimiiiniiiniiiiiiiuiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiininiiiiiiiiiiiiuiiimimiiuiinnimiic* ^tiiiiiiiiiiiinmnmmininiiiiiminmmmmummmiiinimmnmnitinnmnniiiiimmiuiiimmmuminiini* GLEÐILEG JÓL ! BÓKABÚÐ MÁLS OG MENNINGAR | *iiiiimniuiiiiiiiiimniiiiiimmuniiiiiiniiumniniiiinmnnnninmnnnninmiiiiniiiuuimnnnuniiiiiniiic$ otmmmmniimimmnmuiiiHiinHiiiiiiiiunniiiiiiiiiiummmmummmiiinimmmiiumnmmiuiiHiiniii* 1 GLEÐILEG JÓL ! SJÓKLÆÐAGERÐ ÍSLANDS H. F. ^iiiimuiiuinmmiiiunmuHmniimuuuiunmiuuiiummmmuiiiuiUHiinHHiiiiiiiiuiiiiHnHiinmmuHuc*

x

Þjóðviljinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.