Þjóðviljinn - 24.12.1948, Síða 10

10
ÞJÓÐVILJINN
og bólverk fyrir ofan, var venja þar að telja gesti
um leið og þeir lentu og öllum gefið að borða. Guð-
mundur Rósinkarsson og Guðrún kona hans bjuggu
■ þar þá. Böm þeirra, Ásgeir, Halldór og Sigríður búa
þar cnn með sama myndarbrag.
Það var mikið unnið í Æðey bæði á sjó og landi.
Á vetrum voru elt skinn og settar upp lóðir. Búið var
stórt, enda heimilisfólkið margt. í kaupstað var sótt
■'á áttæringi og kornið malað í vindmyllu. Aðaltekjur
' þúsins voru 400 pund af dún.
Verk mitt þenna fyrsta vetur var að sækja vatn í
bæinn, fjöxutíu fötur af vatni og taka snjóinn af 10
'Stafgólfa baðstofu. Um vorið varð ég smali. Eg þótt-
ist hólpinn að vera kominn úr harðindunum að norð-
an á þetta ágæta heimili. í Æðey og Ögri lifði ég
mínar sælustu stundir.
Á þessu heimili kynntist ég fyrst konunni minni
heitinni. — Það voru fá ár sem enginn fór giftur eða
trúlofaður frá því heimili.
Tvær krónur fyrir helgidagsbrot
— Frá Æðey fór ég á annað höfuðbólið við Djúp
til Jakobs bróður Guðmundar. Hann er bezti búhöld-
ur, sem ég hef kynnzt. Eg lærði svo mikið af honum.
Hánn var síglaður og fræðandi og sást aldrei skipta
skapi hvernig sem á stóð.
En það var mi'kið unnið þar l'íka. Um 'hváta-
sunnuna veiddist mikil síld og vöktum við þá tvo
sólarhringa, þ. á. m. laugardaginn fyrir páska og á
hvítasunnudag var sterkjuhiti svo það varð að
vinna við aflann svo hann skemmdist ekki. Sr. Sig-
urður í Vigur kom þá og lét Jakob greiða tvær
krónur fyrir helgidagsbrot!
— Kaupið?
— Eg fékk 50 kr í árskaup í Æðey fyrst þegar ég
kom þangað, eru það hækkaði upp í 70 kr. Jakob
bróðir Guðmundar borgaði mér 100 ikr. og bauð mér
töluvert meira, hefði ég viljað vera kyrr áfram.
Það var mér mikið happ að dvelja þarna, ég kom
þangað óþroskaður unglingur úr harðærinu að norð-
an í allsnægtirnar þar.
i • ' . J
« . .
Aftur norður á Strandir
. Þú hefur ekki viljað ílengjast þar?
— Eg fór frá Ögri 1889 norður í mína sveit að
Bprgum í Hrútafirði til föður míns, sem iþá var
ekkjumaður, og gifti mig um Ihaustið. Dvölin var þó
Jólin 1948
ekki löng á Borgum. ég gat ekki Ibyrjað búskap, var
efnalaus.
Vorið eftir fór ég að Guðlaugsvík og var’éitt ár í
húsmennsku hjá Rakúel, bóndanum þar. Þar bættust
mér tvíburar. Þaðan fórum við að Þambárvöllum og
vorum vinnuhjú eitt ár. Þaðan fórum við sVo að
Kjörseyri í Hrútafirði til Finns Jónssonár hrepp-
stjóra. Konan var í húsmennsku með börnin, en ég
var vinnumaður hans í þrjú ár. Kaupið var 100 kr.
fyrsta árið en 150 kr. síðasta árið.
Vinnubrögð þeirra tíina
— Vinnan i þá daga?
— Vinnan var mikil og erfið. Þar var mikíll engja-
heyskapur og langt á engjar. Það var heyjað á mikl-
um fúaflóum þar sem varð að axla hverja sátu og
bera á hestana. Það var alltaf hugsað um að koma
sem mestu heim. Það er töluvert verk að binda 120
hesta á dag, þinda hverja sátu og ibera oft langá léið
á hestana. Eg man sérstaklega eftir einum slíikum
degi. Það var suddavæta allan daginp. og ég var
blautur upp á brjóst. Það var legið við í tjöldúm.
Vinnutíminn var til kl. 10 á kvöldin frá 7 á morgn-
ana. Sumstaðar var byrjað fyrr.
Kjörseyrarhjónin vóru mestu snilldarhjón -bæði,
hún ekki síður. Börn þeirra voru mörg vel gefin.
Þrjár dætur þeirra búa enn í nágrenni við mig k»g
vináttan helzt óbreytt enn.
Mesta happið í mínum búskap
— Frá Kjörseyri fór ég að Ljótunnarstöðum 1895.
Var þar húsmaður hjá sóknarprestinurh, Páli Ólks-
syni- ' uJv:::#'
Þá átti ég 12 kindur og keypti eina kú á 90 kr.pj—
sem þótti dýrt og hest á 60 kr. Eg var káúpama&ur
hjá sr. Páli meir en helminginn af sumrinu. -Z&
Beljan er ég hafði keypt, fór einn sunnuda|ís-
morgun að Prestbakka, komst þar inn í hlöðu, sém
búið var að hirða í en var þó eftir geil að ehdilöngu.
Hún tróð sér inn fyrix þrepið á veggnum — og kafn-
aði í geilinni. Prestur var þá ferðbúinn til að megga
svo ég varð að fara á næsta bæ til að fá- mannhjálp
að ná henni upp úr geilinni og koma hénni iheind;
Eg var þá orðinn mjólkurlaus með tvö börn. Eg
varð því að hafa mig í það að leita að annarri %ú.
Fór strax á mánudagsmorguninn til Hjörts Lin.4als
á Núpi í Austurdal í Miðfirði. Hann brást vel við og