Þjóðviljinn - 01.05.1949, Side 1

Þjóðviljiim er 16
síður í dag.
■ ■
Verkamenn og verkakonur, hvarvetna um heim!
Alþjóðasamband verkalýðsins, er sameinar inn-
an sinna vébanda yfirgnæfandi meirihluta alls
félagsbundins verkalýðs í heiminurrí, án tillits til
kynþátta, þjóðernis, trúarbragða og stjórnmála-
skoðana, sendir ykkur bróðurkveðju sína 1. maí,'
á hinum hefðbundna hátíðisdegi verkamanna um
gervallan heim.
Það heitir á ykkur að leggja frarn allan ykkar
þrótt á degi verkalýðsins til þess að sýna heimin-
um mátt ykkar og vilja, vonir ykkar og framtíðar-
drauma, og einbeittann vilja tii að berjast til sig-
urs fyrir þeim markmiðum sem vinnandi fólk um
heim allan hefur sett sér.
í dag liggur ógnun fjárhagskreppu og styrjaldar
eins og mara á heiminum. Hvortveggja er vitnis-
burður um eina og sömu þjóðfélagslegu staðreyncU
ina: Yfirdrottnun einokunarhringanna. Fjárhags-
kreppan og stríðsógnunin hafa óhjákvsemilega í
för með sér siórfeilda þjóðfélagsl-ega árekstra.
Ognun
hagskreppu
Þegar sést fjöldi fyrirboða
komandi kreppu. Minnkandi
kaupgeta vinnandi stétta er
þegar komin á daginn. Það þýð-
ir að þörfum verkalýðsins er
á engan hátt fullnægt; hungur
og örbyrgð viðgangast í heim-
inum á sama tíma og rstt er
um offramleiðslu.
Jafnhliða vaxandi dýrtíð,
sem þjakað hefur verkalýcmn
tilfinnanlega, er mavkaðsverð
ctryggt og verðhruns hefur
orðiðið vart. Atvinnuleysi fer
vaxandi og er orðið landlregt
meðal ýmissa þjóða. Engum
dylst að atvinnuleysið er föru-
nautur kapítalistisks þjóðfé-
lags. Verjendur kapitalismans
hika ekki við að halda því f-ram
að „mátulegt atvinnuleysi“ sé
jafnvel nauðsynlegt. Hinum há-
tíðlegu loforðum um atvinnu fyr
ir alla, sem gefin voru á styrj-
aldarárunum og skráð í stjórn-
arskrár .þjóðanna hefur vefið
verpað fyrif borð.
Það þarf enginn að efast um
að byrðar hinnar yfirvofandi
kreppu, verða lagðar á herðar
verkalýðsins, ef honum tekst
ekki að samfylkja röðum sínum
og komácí veg fyrir það
sameiginlegum átökum.
Þau. víðtæku átök sem
andi kreppa hefur óhjákvæmi-
lega í för með s?r — því verka-
lýðurinn mun rísa til varnar
um hagsmuni sína — er öll sök
og á ábyrgð drottnandi einokun
arauðmagns.
Einokunarauðmagnið hefur
ekki fengizt til að fylgja
stefnu um friðsamlega viðreisn
heimsins, sainvinnu og sarió
hjáip, sem'Iýst var yfir á styi
aldarárunum. 1 stað þess að
fylgja þeirri stefnu treður
braut sérhagsmunanna,
gróða og styrjaidarundirbún-
ings.
Þetta eru grundvallarorsak
ir þeirra þjóðfélagslegu átaká
er nú eiga sér stað.
■ s
[ ‘Wy j ./ 3 .í jf É
vegna vilja þeir heldur nýttj
strið.
Stríð er skelfilegt, en það er
jafnframt ofsalegnr gróðraveg-
ur fyrir þá sem auðgast á blóði
og ólýsanlegum þjáningum mill-
jóna manna og kvenna.
Stríðsgróðamennirnir hafa.
þegar hagnazt geypilega á víg-
búnaðarkapphlaupinu og stríðs-
óttanum er þeir hafa komið af
stað, ásamt tilhæfulausum
blekkingafullyrðingum um að
þetta sé gert til varnar frelsi og
lýðræði.
Strið færir verkalýðnum þján
ingar, hungur og dauða, orsak
ar óbætanlegan harm ekkna og
munaðarleysingja; einokunar-
auðmagninu færir stríð hinsveg
ar gróða og vonir um yfirarottn
un yfir heiminum öilum.
Stríðsmennirnir byggja allar
vonir sínar á kjarnorkusprengj-
unni. Þeir íitbreiða þá blekkingu
að með hjálp kjarnorkusprengj
unnar sé hægt að gersigra í
striði á nokkrum vikum, og að
ógnir styrjaldarinnar muni ekki
snerta þau lönd er telja sig
ráða ein yfir þessu vopni.
Þessir kaldrif juðu menn kæra
sig kollótta um þótt tortíming
vofi yfir milljónum saklausrá
manna.
Þeir endurtaka skyssu Hitl-
aucwunarauoi
ins lýsa með köldu blóði yfirj
því að ný styrjöld myndi borgaj
sig betur en ný kreppa; þessj
ers og telja sér vísan auðunn-
inn sigur í leifturstríði með at-
omsprengjuna að vopni.
Takist stríðsæsingamönnum
að hrinda af stað þeirri styrj-
öld, er þeir óska að við glæp-
umst á að láta viðgangast,
myndi hún fljótt snúast upp
í heimsstríð; stríð sem gæti
þýtt endalok menningarinnar.
Takist þeim að æsa til styrjald-
ar mun sú styrjöld engu að síð-
, ur enda með valdahruni þeirra
sjálfra og alvarlegri hegningu
allra striðsæsingamanna.
Hættumerkið verður að gefa,
Við verðum að treysta raðir
okkar og einbeita öllum mætti
að baráttunni fyrir friði. Við
verðum, í samvinnu við alla
friðarvini hvarvetna um heirn,
án tillits til kynþátta, þjóðern-
is, kynferðis, stjórnmálaskoð-
ana og trúarbragða, að skapa
alhcims friðarbandalag gegn
stríðsæsingamönnum. Það er
hægt að koma í veg fyrir styrj-
öld ef verkalýður heimsins sýn-
ir friðarvilja sinn með nægri
festu og skipuleggur í einingu
nauðsynleg friðarsamtök.
Nú er hrýnní
þörf fyrlr e/n-
ingu verka-
lýSsins en
nokkru sinni
fyrr
Hin alþjóðlegu afturhaldsöfl
vita hvað eining verkalýðsins
þýðir. Þau beita því öllum ráð-
um til að rjúfa einingu alþýð-
unnar.
Auðmannastéttir allra auð-
valdslanda beita því gegn verka
lýðssamtökunum hinu ævaforna
ráði: ,,deildu og drottnaðu.“
Einokunarauðmagnið ásamt
bandam. þess, sameinar, kostar,
skipuleggur og viðheldur aftur
haldsöflum alls heimsins; í öll-
um þess myndum. Það neytir
allra bragða og svífst einskis
í tilraunum sinnm til þess að
kljúfa verkalýðssamtökin.
í vissum ríkjum, þar sem ráða-
menn verkalýðssamtakar.na
hafa með húð og hári gengið í
Framhald á 15. síðu.
t