Þjóðviljinn - 26.06.1949, Blaðsíða 3
,
-j'^fiuririHdagur. r 26, ' - jÚDi '-lÖ4S.>Cu;*
möBmzmri-
»
* :^7ív v :-r.rt-’iv
Ögj
'Vr Uív*.:
.': w ■'.•*- .■ ..-.. ■ --
m m
■Afi
Ritótjóri: GUCMUNÐURVAKNLAUGSSON
Skákir þar sem leikið er ein
um leik á dag hafa náð almenn
um vinsældum á Norðurlöndum.
Nú er nýlokið skák milli Norð-
manna og Dana og voru leikirn
ir birtir daglega í Politiken i
Danmörku og Verdens Gang í
Noregi, en þessi tvö blöð stofn
uðu til skákarinnar. Skákin
stóð í þrjá mánuði. Norðmaður
inn fórnaði manni til sóknar og
Daninn fékk um tíma daglega
bréf frá áhyggjufullum löni-
um sínum sem voru að leiða
honum fyrir sjónir hve hraK-
lega hann stæði að vígi. En
sóknin strandaði fljótlega á ná-
kvæmri vörn svartsJ *
Hér kemur skákin með skýr-
ingum sigurvegarans, dálítið j
styttum.
rf,tS*4n»&sL«. i&zzimæTý
M -iw.V.ni V ^
Dro*ttningarbragð.
Slafnesk vörn.
Tefld dagana frá 28. janúar
til 21. apríl 1949.
Erling Myhre.
Oslo
1. d2—d4
2. Rgl—f3
8. c2—c4
4. Rbl—cS
5. a2—a4
6. e2 c3
7. Bflxc4
8Jft—0
9. Ddl—e2
Axel Nilsen.
Odense
d7—d5
Rg8—16
c7—c6
d5xc4
Bc8—f5
e7—e6
Bf8—b4
0—0
Bfð—g4
Til álita kom Re4 til að varna
því að e-peðinu væri leikið
fram, en sá leikur er þó senni-
lega ekki betri en hinn sem fyr-
ir valinu varð.
10. h2—hS Bg4—h5
11. HH—-dl Rb8—d7
12. e3—e4 Dd8—e~
18. e4—e5
Frekar nauðsyn en ósk. Svart
ur undirbjó e6—e5 við góðan
leik.
18.---- Rf6—d5
14. Rc3—e4 h7—h6
Ekki er gott að vita hvort
þessi leikur er rét,tur. Hann
veikir kóngsstöðu svafts og býð-
ur sókn hvits heim. Euwe mælir
með f7—f6, en ég valdi slafn-
ensku vörnina einmitt til þess'
að prófa gildi h7—h6.
15. g2—g4 Bh5—g6
16. Bc4---d3
Hindrar f7—f6 vegna 17.
Rxf6f! en Ieyfir hinsvegar
c6—c5.
16. ----- c6—c5
17. g4—g5
Hvítur blæs til sóknar — en
full hvatvislega eins og siðar
kemur í ljós. Eg var hræddari
við 17. h3—h4 c5xd4 18. h4—h5
Bg6—h7 19. g4—g5.
17. ----- h6—h5
18. RfSh4 c5xd4
19. Re4—f6f
í»etta er rökrétt framhald. 19.
Rxg6 leiðir til stöðu sem er
svörtum í hag þar eð f-línan
opnast ,t. d.: 19. Rxg6 fxg6 20.
Rg3 Df7 og siðan Rfl eða Rd5-
e7—f5, og .ailt er valdað.
19. --------------------- g7xf6
20. g5Xf6 Rd5xf6!
Svartur verður að fórna mann’
,. inum’ áftúr; þVi Æðj ánhars sigr-
f. ár "fiókn.'íjbvÍfe^JjfV.,' ^‘r;
i j ii,;.-/ýjfcy: <&i
Hér hafði ég einnig reiknað
með framhaldinu 21. . Bxg6
fxg6 22. Rxg6 Dg7 23. Klil
Dxg6 24. Hgl Rg4 25. hxg4 d3!
og svartur heldur sínu.
21. ---- De7—c5
Hið eilífa stríð um miðborð-
ið heldur áfram. Nú kemur í
Ijós þýðing þess að Rd5 var
látinn drepa peðið en ekki Rd7,
því að nú stendur peðið á e5 í
uppnámi.
22. Bg5xf5
Hvitur átti úr vöndu að
velja. Hann velur rólegustu
leiðina, væntanlega í von um
jafntefli. Hægt var að halda
sókninni áfram með 22. f4!
Rh7 23. Bh6 og síðan Dg2 eða
Kh2 og Hgl. Möguleikarnir
eru margvíslegir og vörnin örð-
ug. .
22. ---------------- Rd7xf6
23. Bd3xg6
Bezti leikurinn. 23. Rxg6
fxg6 24. Bxg6 Kg7! er svörtum
i hag.
23. 17xg6
24. Hal—cl
Hér átti ég frekast von á
Rxg6 og hefði eftir miklar um-
þenkingar ákveðið að svara
Hf7. Bezta framhald hvits var
sennilega 24. Rxg6 Hh7 25.
exf6 Hxf6 26. De4!
24. ---- Dc5—<15
25. e5xf6 Hf8xf6
24. Hal—cl
26. Dc4 kom til greina því að
þá vinnur hvítur peð aftur.
Svartur hefði þá farið í drottn-
ingakaup.
26. ---- Bb4—c5
27. De2—d3
27. b4 fylgir d3! 28. Hxd3
Dg5+ 29. Khl Bxf2 30. Rg2
Haf8 og svartur stendur vel.
27. ---- a7—a5
28. f2—f4
28. Rxg6 er ekki hægt vegna
Kf7 29. Rh4 Hg8f 30. Kfl
Dhlf 31. Ke2 Hxf2f! og hvít-
ur ferst.
28. ---- Kg8—h7
Ef 28. Kg7 gæti hvítur á síð
ustu stundu stofnað til sóknar,
29. Hc2 e5 30. Hg2.e4 31. Dg3
d3f 32. Khl Ha6 33. f5 o. s.
frv. Eftir Kh7 strandar þetta
allt á 32. — Hg8.
29. Hc4—c2 e6—e5
30. Hdl—el
Jafn tiigangslaust er að
drepa á e5. Þá opnast svörtum
allar línur til sóknar.
30. ----------------- e5xf4
31. Rh4—f3 Dd5—15!
Nú stöðvast hvita sóknin al-
veg.
32. Hel—e4 Khl—h6
He8 væri fingurbrjótur :33.
Hxc5! dxe4 34. Rg5t.
33. Rf3—e5 b7—b6
34. Hc2—f2
85. Gefst ’upp.
Nú er öll von.úiti. 35. Hf2xf4
strandar á Dg5 |! 36. Hg4 Dcl |
37. Kg2 Hxe5! En við 35. He4x
Í4 er Dxd3 einfaldast svar;
hins vcgar-*kki-Dg5t. 36. Rg4tl
hxg4 37.i Hxf6 gxb3t » 38. -Kh2
í-k;- m
*>■*!! Mx
V
Miklir glæpamenn gerumst
vér íjú iMendiHgar; og er það
ekk;i 'einleikið eftir hin éftir- \
minriilegú varnaðarorð Emils
Jónssonar viðskiptamálaráð-
herfa fyrir tveimur árum,
þegár hann hvatti almenn-
ing, a. m. k. verkamenn, iil
meinlætalifnaðar og sjálfs-
hirtingar í líferni og taldi
allt annað frá hinum illa, þ.
e. kommúnistum. Ríkisstjórn
in verður vissulega ekki sök-
uð um að ýta undir þann
glæpafaraldur sem mótað
hefur þjóðlífið siðustu vikur
og mánuði, því sannarlega
hefur hún gert .allt sem í
hennar valdi hefur staðið til
að auðvelda mönnum mein-
lætalifnað og sjálfshirtingar
og sent þjóðinni í því skyni
eina pláguna annarri verri,
'líkt og hinn fomi gyðinga-
gúð Jahve. En allt hefur
þetta órðið til einskis. Sú
glæpamennska sem fyrir rúm
um tveimur árum var að
mestu tengd ákveðnum
stjórnmálaflokki austrænum
hefur nú heltekið allan lands
lýð, ' verkamenn, iðnaðar-
menn, skrifstofumenn, kenn-
ara, presta og hvað þær
nú heita allar þessar greinar
hins íslenzka glæpalýðs. Og
faraldur þessi er eins og vir-
ussótt, hann verður ekki
stöðvaður með neinum hindr
unum, hvorki landfræðileg-
um né tilbúnum, þannig að
meira að segja Vestfjarða-
búar hafa verið flestum ver
haldnir og hafa þar þó verið
sóttvamir í bezta lagi.
★
Og í þessum ósköpuni hafa
krosstré ekki siður brugðist
en önnur austræn tré og þeir
jafnvel högg\úð sem ætlað
var að hlífa. Sú varð t. d.
raunin um sóttvamastjóra
þá sem rikisstjóminni tókst
að setja yfir heildarsamtök
verkamanna til að forða
þeim frá glæpaiðju. Á önd-
verðu þessu ári gerðust þau
tíðindi að sóttvarnastjórn
þessi sendi verkamönnum
bréf þar sem hún æsti þá til
þeirra illvirkja sem verst eru
að dómi hins grandvara
viðskiptamálaráðherra og að
glæpunum afloknum hefur
framkvæmdastjóri sóttvarna
meira að segja hælzt um og
sagt á prenti í blaði við-
skiptamálaráðherrans að
glæpirnir hafi verið framdir
„fyrir atbeina og beinan
stuðning Alþýðusambands-
ins.“ Sóttvarnastjórninni til
afsökunar skal þess þó getið
að hún hvatti menn aðeins
til smáglæpa, fimmaura-
glæpa eða þrjúprósent-
glæpa, efl&uet á,: þeirri for-
sendu að smáglæpir væru
skárrj en stórglæpir, ef glæp:
ir væm óumflýjanlegir. á ann \
að borð. En það sjónarmið
er þó fjarri þvi að vera sið-i
rænt, enda varð sú raunin
að hinir siðlausu verkamenn
gerðust ýfirleitt miklu stór-
tækari en þeim var ætlað.
Er ekki að þvi að spyrja að'
þegar menn leggja inn á
hinn breiða veg, hallar-fljót-
lega undáh fæti.
★
Og þótt Ieitt sé til frásagn
ar hefur sjálfri rikisstjórn-
inni, hinum;flekklausu, vamm
lausu strangheiðarlegu sex-
menningum sem gæta eiga
siðgæðis þegna sinna, orðið
lítið ágengt gegn þessari a-
ráttu almennings. Hún hef-
ur að vísu streitzt á móti
eftir megni, en megnið er
orðið ósköp smávægilegt, og
sá arnsúgur, sem mótaði
hina frægu glæparæðu Emils
Jónssonar Jyrir.. tv.eimur ár-
um er nú alveg. horfinn. Stef
án Jóhann Stefánsson forsæti
isráðherra -gekk meira að
segja svo langt" áð leggja
blessun sína yfir þrjúprósent
glæpi í Alþýðublaðinu, enda
hefur hann aldrei verið sterk
ur á svelli hins efnahagslega
hreinlífis. Sem heild' ér
stjórnin þvi lömuð og beygð
sem eðlilegt er, enda er fyrir
sjáanlegt að þær siðgæðis-
reglur sem hún reyndi að inn
ræta þjóðinni fyrir tveimur
árum muni kollvarpast, því
þegar glæpimir eru orðnir
almenningseign verða þeir
venja, en hið grandvara líf-
emi meinlætairi'ahnsins, >ein,
Emil Jónsson þrédikaði yfir
öðrum, undantekning,. og jafn
á glæpafaraldrinum. Er það
* mjög að vonum og sízt lá-
öridi. Er aðeins óskandi að
jslíkir menn komist i svo
göfogan félagsskap sem þeim
hæfir, þótt vant sé að sjá að
slíkur félagsskapur fyrir-
hittist hérlendis eftír sein-
ustu og verstu atburði. Hins
vegar er altalað að í útlönd-
um séu til göfugir menn, m.
a. á meinlætamannaklaustr-
um í Sviss, og er ekki ótrú-
legt að forsætisráðherrann
hafi einmitt brugðið sér
á slíkan stað. Þar gætu sex-
menningamir síðan unað sér
við iðkun þeirra göfugu lif a-
aðarhátta sem Emil jónsson
ætlaðí islenzkri alþýðu af
rausn sinni fyrir tveimur ár-
um. Þeir gætu skammtað
sér Dagsbrúnarkaup eins og
það var fyrrihluta. árs 1947
og vömverð eins og það er
nú. Síðan gætu þeir mánuð
eftir mánuð og ár eftir ár
dregið úr auraráðunum og
aukið vömverðið, skipulagt.
-'vömskort, lagt á sig tolla og
Skatta og annað þvílíkt góð-
gæti til að efla verðleika
sálaririnar. Ekki þarf að efa
hugkvæmnina, enda er æfing
in fyrir ’hendi. Og umbun
ér að sjálfsögðu vis þeim
mönnum sem frá-bitnir era
öllum glæpum.
★
Hverfi ráðherrarnir að
-þessu ráði er þó ekki að efa
að þæim verði oftsinnis hugs
að til ættlands síns með
harmi — ekki af eftirsjá
eftír faktúrufölsunarfyrir-
tækjum, heildsölum, stórút-
gerð, bitlingum, ráðherra-
vel glæpur. Með slíku áfram- Jaunum og öðru ^ sem
haldi,. sífeldri sókn i kjara-
bætur, atvinnuöryggi, fram-
fárir, fr^lsi, sjálfstæði og
önnur áþekk afbrot, er fyrir-
sjáanlegt að hinir sex boðber
ar - meinlaErtalifnaðar yerða
sjálfir vonbráðár 'feakaðir
um glæpi, enda er ekki ör-
grannt um að allmargir telji
þeim nú þegar hæfa slíkar
nafngiftir betur en öllum al-
menningi. Svo afstæð eru sið
gæðishugtökin, aukinheldur
annað!
★
Andspænis þessari and
'hælislegu þróuri hafa hin-
ir sex boðberar göfugs líf-
ernis almennings sem sagt
orðið hnípnir og hógværir,
og er nú altalað að þeir sjái
ekki annan kost vænni en
yfirgefa. ráðherrastóla sína
og votta þannig andúð sína'
'fengt er glæpastarfseroi jarð
nesks lífemis — heldur af
meðaumkvun með því villta
fólki er kaus glæpi fram yf-
ir hollráð góðvinar síns Ero-
ils Jónssonar. Því eflaust
höldum vér glæpamenri á-
fram iðju vorri án afláts.
Hitt má verða sexmenning-
unum nokkur líkn að islenzk
ur glæpalýður mun. án efa
hugsa til þeirra með hlýju
seöi nú virðist næsta f jar-
læg þegar þeir fara. að sann-
prófa á sjálfum sér það líf-
erai roeinlæta og sjálfshirt-
ingar sem þeir buðu islenzkri
alþýðu forgangsrétt að en
hún hafnaði af skammsýni
og glæpafýsn.
‘A**I
» © *
i»
Klámmyndiinar
; Framh. af 8. siðu
fengið myndirnar frá Bandaríhj
unuin! Er sú kfstaða skiljan-
leg hjá mörinum sem sárt er nm
atvinnu sína. Þetta vita jafnt
bæjarbúar og Jögregluyfirvöld-
in. !. '....
dómsmálaráðherra Is-
hngamál er þó ekki að stöðva
siðspiiiingnria, vernda islenzk-
ar stúlkur og ísienzkan æskulýð
fyrir spillingu þess erienda liðs
sem hanri ber ábyrgð á, hvað
varðar hanu um það þó verð-
antli íslenzkar mæðnr séu leidd
ar á glapstigu og islenzkur
æskulýður -sé laðaður inn á
brautir baodariskrar siðspilliug
Iwnds <veit það einnig. Haus a- fcar. Bans bJutverk er áð hylma tgleymt
yfir með glæpamönnunum og
siðleysingjunum og að reyna eð
ata aari þá æsknmenn sem vilja.
leggja fram sinn skerf til al
berjast gegn þessari nýju lanfl
ráðamennþiguL Skýrari mynd
hefur aldrei fengizt af dóœs*
málaráðberra fslands, fyrrvei-
andi prófessori í lögom, og
þeirri myml skal ekki vcrða