Þjóðviljinn - 01.09.1949, Blaðsíða 6

6
ÞJÓÐVILJINN
Fimmtudag-ur 1. sapt. 1949.
Nngeyingar unnu íþréttakeppnina við
Austfirðinga með 71 stigi gegn 65
íþróttakeppni Ungmenna- og íþróttasambands Austur-
lands og Héraðssarnbands Þingeyinga var háð að Laugum!
í Reykjadal sunnudaginn 28. ágúst.
Þingeyingar unnu keppnina, hlutu 71 stig, en U.Í.A.
h’aut 65 stig.
Úrslit í einstökum greinum
urSu sem hér segir:
100 m. hlaup:
1. Guttormur Þormar UÍA
11,1 sek. 2. Karl H .Ilannesson
HSÞ 11,4 sek. 3. Öli Páll Krist-
jánsson HSÞ 11,6 sek. 4. Guð-
jón Jónsson UÍA 11,7 sek.
Langstökk:
1. Guttormur Þormar UÍA
6,34 metr. 2. Óli Páll Kristjáns-
son HSÞ 6,27 metr. 3. Vilhj.
Pálsson HSÞ 5,97 metr. 4.
Ejörn Jónsson UÍA 5,86 metra.
Spjótkast:
1. Hjálmar Torfason HSÞ
58.67 m. 2. Jón Bjarnason UÍA
52,38 m. 3. Tómas Árnason UÍA
51,82 m. 4. Vilhjálmur Pálss.
IISÞ 50,S7 metra.
80 m. hlaup kvenna:
1. Þmáður Ingólfsdóttir HSÞ
10,7 sek. 2. Ingibjörg Helgadótt
ir HSÞ 11,0 sek 3. Björg Jónas
dóttir UÍA 11,1 sek. 4. Gréta
Ingólfsdóttir UlA 11,7 sek.
1500 ni. hlaup:
1. Jónas Jónsson HSÞ 4.32,4
mín. 2. Stefán Iialldórsson UÍA
4.34,4 mín. 3. Bergur Ilallgríms
son UlA 4.34.6 mín. 4. Einar
Sigfússon UlA
Kúluvarp:
1. Hallgrimur Jónsson HSÞ
13.67 m. 2 .Jón Ólafsson UÍA
13,03 m. 3. Hjálmar Torfason
HSÞ 12,62 m. 4. Björn Magnús-
son UÍA 11,62 m.
400 m. hlaup:
1. Guttormur Þormar UlA
52,4 sek. 2. Karl H Hannesson
HSÞ 54,9 sek.
Langstökk kvenna:
1. Ingibjörg Helgadóttir HSÞ
4,30 m. 2. Björg Jónasdóttir
UlA 3,81 m. 3. Þuríður Ingóifs-
dóttir HSÞ 3,77 m. 4. Gréta
Ingólfsdóttir UÍA 3,67 m.
«*■■■ • FRAMHALDSSAGA: ■»■*«
HDS STORMSINS «£». G. Eberhart
Spennandi ÁSTARS.4GA. —

23. DAGUR.
Kringlukast:
1. Jón Ólafsson UÍA 38,36 m.
2. Hallgrímur Jónsson HSÞ
37,85 m. 3. Björn Magnússon
UÍA 36,02 m. 4. V. Pálssonj
HSÞ 33,95 m.
Hástökk:
1. Jón Ólafsson UÍA 1,71 m.
2. P. Þ. Kristinsson HSÞ 1,66
m. 3. Bj. Magnússon UÍA 1,60
m. 4. Ó. P. Kristjánsson HSÞ
1,57 m.
j30Q0 m. hlaup:
, 1. Finnbogi Stefánsson HSÞ
19,30,0 mín. 2. Stefán Halldórs-
ison UÍA 9,40,0 min. 3. Ivar Stef
.ánsson HSÞ 9,45,6 mín. 4. Eirík
Jur Sigfússon UlA 10,08,0 mín.
Þrístökk:
1. Hjálmar Torfason HSÞ
13,39 m. 2. G. Þormar UlA 13,
28 m. 3. Óli Páll Kristjánsson
HSÞ 13,16 m. 4. Jón Ólafsson
UÍA 12,53 metra.
4x100 m. boðhlaup:
1. sveit HSÞ 48,8 sek. Sveit
UlA lauk ekki hlaupinu.
Handbolti kvenna:
UlA vann lið HSÞ með 4
mörkum á móti engu.
Veður var 'mjög óhagstætt
fyrir alla keppni, suddarigning
og kuldi.
m^muiiiiimimimimimmiiiimiiiriiiiimiimiiimimimiimimiiimimm
| ti! matreiðslu- \
| og framreiðslunema |
= Þeir sem vilja ganga undir sveinspróf i mat- E
= reiðslu- eða framreiðsluiðn, verða að gefa sig fram E
E fyrir 5. sept. n.k., við Guðjón Tryggva Þorfinnsson, =
= rlótel Garði, sími 6482 eða Edmund Eriksen, §
E Skeggjagötu 25. E
e Prófnefndirnair. =
!'iiiiiii!iiiiiiiiniiiii!iiHiiiiiiiiiiii!!iiim!iimiiimmiiii[i!iiiimiiii!i!imiiiin
OTBOÐ
raflögnum í leikskóla
óróa í taugum hennar; hún æílaði að ganga ör-
litið um i garðinum áður en hún legði sig aftur.
Hvað voru þeir nú að gera í Middlé Road ?
Skyldu þeir taka Jim fastan?
Runnarnir mjmduðu dimm, laufvaxin göng;
fætur hennar snertu liljcðlega örsmáar, hvítar
skeljarnar í stígnum. Mikið hafði hún verið
hrædd kvöldið áður — hún hafði hlaupið eftir
stígnum, skrjáfið í pilsunum hafði aukið á skelf-
ingu hennar. Jafnvel núna var sem lágyært
marrið í skeljunum myndaði takt við fótatak
hennar, eins og bergmál sem elti hana.
Óveðrið hafði feykt brotnum gréinum og trjá-
laufi yfir á gangstíginn. Hún nam staðar til að
taka upp brotna trjágrein.
Hún nam staðar, lágvært bergmálið hélt á-
fram.
En það var bara ekki bergmál. Einhver gekk
samhliða henni, létt og laumulega, hinum meg-
in við þétt limgerðið.
Önnur kona tók líkama Nonie eignarhaldi;
önnur kona lirópaði í huga hennar hvað hún
ætti að gera; hún snerist á hæli og hljóp, völt og
hrasandi í skeljasandinum, hljóp og hljóp einsog í
draumi, án þess að komast áfram, á gljúpum
skeljasandinum og með þétta runna til beggja
lianda, sem yoru svo háir að liún gat ekki séð
yfir þá, svo þéttir að hún gat enga hreyfingu
séð gegnum þá. Hún kom upp að þrepunum, hún
hljóp framhjá auðu borðinu og dreifðum stól-
unum, pentudúkunum. eftir mennina; hún nam
ekki staðar fyrr en hún var kornin inn í húsið,
og stóð á öndinni af mæði.
Jebe var í borðstofunni, hann heyrði'til henn-
ar og kom fram; hún sagði honum að einhver
hefði verið í garðinum, gengið samsíða henni
hinum megin limgerðisins, og hann hristi höf-
uðið, umlaði eitthvað og hljóp til að segja Árelíu
frá þessu.
Arelía kom undir eins, andlit hennar var
þreytulegt og tekið, hún sendi Jebe út til að leita
í garðinum ásamt Archie, vikadrengnum í eld-
húsinu.
Arelía horfði á hana með áhyggjusvip. „Getur
verið að þetta hafi verið ímyndun, Nonie?“
„Það var einhver. Ilinum megin við runnana.“
„Hver hefur það gétað verið?“
„Eg sá það ekki. Runnarnir eru of þéttir.“
Arelía andvarpaði og settist niður á móti
Nonie, hún horfði yfir svalirnar. Það var kom-
inn morgunn, og það var ekkert sólskin, aðeins
tær, óhugnanleg birta.
í „Hvar er Roy? Hvar er Jim ?“
! „Lögreglufulltrúinn kom frá Port Iles. Þeir
ieru allir farnir til Middle Road.“
Árelía vafði sloppnum að sér. „Nonie, ertu
jviss um að þú hefir heyrt eitthvað? Þú fékkst
hræðilegt áfall í gærkvöldi; það væri ekki nema
eðlilegt að taugar þínar væru í ólagi.“
„Það var einhver. Það hefur ef til vill verið
einhver vikapilturinn. En þetta var svo —“ hún
leitaði að heppilegu orði -— „svo laumulegt.
Eins og þessi maður vildi ekki láta sjá sig.
Eins og — „Eins og hann væri að sitja um mig,
hugsaði hún. Nonie tróð höndunnm djúpt niður
í vasana á hvítum síðbuxunum, svo að Árelía
sæi ekki að þær skylfu.
Árelía strauk yfir þykka, gráa fléttuna og
andvarpaði. „Hvað sagði lögreglufulltrúinn við
þessu öllu?“
„Eg veit það ekki.“
„Þú sagðir, að Jim hefði farið með þeim til
Middle Road.“
„Já.“
„ÞAÐ var leiðinlegt að Jim skyldi koma aftur
í gærkvöldi. Það gerir hann torUyggilegan."
Árelía þagnaði og hiustaði. Það heyrðist manna-
mál, köll og hratt fótatak innan úr húsinu.
„Hvað er þetta?“ hrópaði Árelía og flýtti sér
fram í eldhúsið og Nonie fylgdi á eftir.
Margraddaður kliðurinn hljóðnaði þegar Árel-
ía nálgaðist. Jebe stóð í flokki þjónustustúlkna,
matsveinsins og Arehie og öll horfðu þau á
hlutinn sem Jebe hélt á í hendinni. Þeir höfðu
ekki fundið neinn í garðinum. Þar var enginn.
En einhver hafði verið þar, því að Jebe og Ar-
chie höfðu fundið hníf.
Langur, beittur hnífurinh, með óhugnanlegu,
breiðu blaði, líktist slátrarahníf í skjálfandi
hendinni á Jebe. Hann liafði fundið hann þar
sein honum hafði verið fleygt niður við runn-
ana. Ilann hafði ekki verið þar um nóttina.
Handfangið var þurrt, blaðið var ryðlaust.
Ái’elía spurði Jebe, Arehie, matsveininn og
þjónustustúlkurnar spjörunum úr. Að lokum var
augijóst að enginn vissi neitt um hnífinn.
Árelía sendi eftir Smithson, bústjóranum.
Hann kom þegar í stað. Hann var stórvaxinn,
fámáll maður, með snubbótt heiðarlegt andlit,
og hann var ekkert lirifinn af þessari truflun.
Hann sagði Ái’elíu að hann liefði verið að líta
eftir einhverri hleðslu. Hún spurði rösklega og
hélt sér við efnið.
„Þér hafið lieyrt um morðið í gærkvöldi,
Smithson ?“
„Já, ungfrú Beadon.“
„Ungfrú Nonie hélt að einhver hefði verið
að fela sig í garðinum rétt áðan. Hún varð
hrædd og flýtti sér inn í húsið. Jebe sá engan
í garðinum, en hann fann þetta.“
Bústjórinn leit á hnífinn og sagði ekkert.
„Hafið þér saknað nokkurs hnífs?“
Hann yppti öxlum. „Það er ómögulegt að
segja, ungfrú Beadon."
IDAVÍO
Tilboð óskast í aó leggja raflagnir í tvo leik-
§ skóla er Reykjavíkurbær hefur í smíðum. Útboðs-
% lýsing og teikning af lögnunum fást á skrifstofu
ú bæjarverkfræðings gegn kr. 50.00 skilatryggmgu.
Tilboð verða opnuð á skrifstofu bæjarverkfræð-
l ings mánudaginn 5. september kl. 11,30 f.h.
■{j
= Eæfarverkíræðin
I . §
(inuuiiiiEatmiimtimmmiiuimtmmiuuiumimmiiuuiimiiiiummiiíi