Þjóðviljinn - 07.09.1949, Qupperneq 6

ÞJÓÐVHJINN
Miðvikudagur 7. sept. 1&49.
aMHMHHMHi FRAMHALÐSSAGA*. ■■wwíh««bb««h»«hhh««hh
S 5
I HÚS STORMSINS Mífffiore C. Eln>rhart \
s
■ .
B
■
B
nuuHHHHiHununininnninHi
„Kúlan gerir það,“ sagði Jim.
Svipur Riordans læknis var enn alvarlegur og
þungbúinn. „Það er hægt að sanna að hún hafi
ekki komið úr þinni byssu, ef þú átt við það.
fen það sannar ekki að þú hafir ekki haldið á
byssunni sem hún kom úr.“
j „Það er hugsanlegt," sagði Jim. „Það er hugs-
þnlegt, ef við getum fundið byssuna."
I „Hefur þeim ekki tekizt það ennþá?“
Jim yppti öxlum þreytulega. „Það er svo auð-
yelt að losna við byssu. En þeir hafa hafið leit.
Hún finnst einhvers staðar.“
j Riordan læknir sagði: „Ekki skaltu treystá
því, Jim. Ef ég vildi losna við byssu, mundj ég:,
þkki þurfa annað en fleygja henni í sjóinn eða
lit í eitthvert fen; fleygja henni í þétt.kjaxr/ það í
jinnur hana enginn. Og þótt byssan finnist þý
ier eftir að finna höndina sem hélt á henni “
i Jim kinkaði kolli og brosti skyndilega fijam^n
i Nonie. „Við finnum einhver sönnunargögn.
Það hlýtur að vera eitthvað — einhvers staðat;-öd
það verður að vera.“
f Hún brosti á móti í þeirri von að varir hénnar
Spennandi ASTARSAGA.
28. DAGUR.
IIUHHHUn
gætu dulið ótta í huga hennar.
Læknirinn sagði snöggt: „Eg vona það sann-
arlega, þín vegna Jim. Viltu sjá kúluna ? Eg verð
að afhenda Wells majór hana.“
„Ertu með hann ? Hann... Heyrðu, hann er
farinn!“
„Farinn! strax?“
„Farinn til Port Iles. Rétt í þessu. Hann ætlar
að reyna að komast áður en versnar. Hann var
að minnsta kosti í þann veginn að fara þegar
ég kom upp.“.
En það var of seint. Roy stóð á bryggjunni,
háan líkama hans bar við gulleita j birtuna.
MótorbátUr lögreglufulltrúanna stefndí yfir
dökkleitan, úfinn sjóinn í áttina til Port Iles.
„Hann stýrir afbragðs • vel,“ sagði Riordan
læknir og skimaði á eftir þeim.
Roy lagði af stað upp þrepin.
„Hvar er kúlan?“, spurði Jim og horfði á há-
vaxinn líkama Roys, sem var álútur í hvass-
viðrinu.
Læknirinn benti á töskuna sína. „Hérna.“
„Hvernig var hún? Af hvaða gerð?“
„Eg veit það ekki. Hún var bara ein og
henni var skotið af stuttu fíéri.“ • Læknirinn var
áhyggjufullur á svip. „Wells majór hefði þurft
að fá hana. Það þarf sérstök tæki til að taka
myndir af kúlum.“
„Geymdu hana vel,“ sagði Jim. „Enn sem kom
ið er er hún eina sönnunargagnið sem við höf-
um.“
Hurðin að anddyrinu skelltist aftur með
snöggu, hvellu hljóði í ölduniðnum og hvinin-
um í trjánum; Árelía gekk yfir svalirnar í áttina
til þeirra. „Hvar er Roy? Er Wells majór far-
inn ?,, Hár hennar var úfið, og hún reyndi að
strjúka það niður um leið og ný vindhviða skall
á. Roy kom upp þrepin í áttina til þeirra og
Árelía sagði: „Roy, er hann farinn?“
„Hann fór aftur til Port Iles. Við fáum frest,
hamingjunni sé lof.“ Roy lét fallast niður í einn
stólinn.
Jebe var að loka gluggahlerunum inni í hús-
inu, hann festi þá með stórum slagbröndum, sem
áttu að þola hvirfilvinda. Þau urðu að hækka
róminn, svo að raddir þeirra heyrðust gegnum
: stormdyninn og sjávarhljóðið.
^ Árelía sagði kvíðafull: „Hvað ákvað hann að
] gera? Hvenær kemur hann aftur?“
„Strax og óveðrinu léttir. Hann hefur ákveðið
réttarhöld í næstu viku, ef kringumstæður leyfa,
; eins og gefur að skilja. Hann gaf Disk fyrir-
skipanir —“
„Fyrirskipanir ?“, sagði læknirinn hvasst.
r,,Hvers konar fyrirskipanir?“
|jj „Að sannprófa framburð allra um atburði
» kvöldsins. Spyrjast fyrir. Reyna að finna byss-
[ una. Við verðum allir að hjálpast að.“ Hann

Mál of, menning tilkynnir:
j Ný íélagsbék
mM.
, >• % ' « ' : , : .
^ I 1% ’ A
elíií

mw§
•■ ■■■ ' ' U ’/þ, ’f ’ ■
.
- l

H
H
B
M
H
a
H
m
H
H
■
ta
n
■
H
B
■
U
;s
m
a
>4
m
s
i~ w->i- s-«-»-1-n-t »|*skyggndist út á sjóinn og leit á skýin eins og
°S reis á fætur. „Eg verð að
HÍtala yið Smithson. Þetta virðist ætla að verða
B ofsaveður, á því er enginn vafi.“
j „Eg ætla líka að fara.“ Riordan gekk í átt-
ina áð þrepunum. ,,Eg verð að fara í nokkrar
sjúkravitjanir áður en mesti ofsinn skellur á.“ ;
l ,.Þið verðið að fá ykkur mátarbita,“ sagði
Árelia ákveðin. „Það er búið að leggja á borð-
ið. Kaldur matur. Við gátum ekki 'haft annað ,
á þessum tíma dags. En þið verðið einhvera
tímá að borða.“
í öannleika sagt var þetta hvorki hádegis-
verður né miðdegisverður; þetta var máltíð serri
neytt var í vaxándi rökkri, við blaktá *Mi kerta-
Ijós í undarlegu, óraunverulegu húmi. Óvecrið
bægði öllu öðru frá, jafnvel morði Hermionej
en morðið var veruleiki og yrði það, ’þe'gar óveðr-
ið væri liðið hjá. .
Jim sat til hægri hándar Árelíu og var þögull.
Roy sat við borðsendann, og í þessu blaktandi
Ijósi var eins og einn af, forfeðrum hans hefði
stigið niður úr gylltum rammanum á veggnum
og íklæðzt vinnuskyrtu. Nonie tók allt í einu
eftir að Riordan lækhir var með hcimspekilegar
bollaleggingar um veðrið.
sannarlega kynlegt," safði hann. „Maður-
inn setur reglur, gerir áætlanir á áætlanir ofan,
og allt í einu kemur vindsveipur einhvers stað-
ar að, rýkur upp, blæs og þyrlast, hraðar og
hraðar, verður allt í einu hamslaus og æðis-
genginn, umhverfir öllu, og við crum enn r.áð-
þrota. Ennþá erum við börn umhverfisins. Enn-
þá erum við jarðbundin þrátt fyrir hinar mörgu
aldir sem við köllum mennirigaraldir..... Eg
verð að koma mér af stað. Þakka þér fyrir Árelía
ég var sannarlega matarþurfi."
Roy eis einnig á fæur. ,-,Ef það er þægilegra
fyrir þig að gista hérna í nótt, þegar þú kemur
aftur, þá er það velkomið. Végurina með strönd-
inni getur verið hættulegur.‘f
„Þakka þér fyrir Roy. Það geri ég.“
Árelía sagði: „Óveðrið getur ekki staðið lengi,
á þessum tíma árs. Því slotar bráðlega. Heldurðu
það ekki Roy? Eg vildi óska að það ýrði sól-
skin og heiðskírt á miðvikudaginn." . .
Roy var að fylgja Riordan lækni til dyra í
kurteisisskyni og heyrði ekki til herinar; Jim reis
á fætur, leit snögglega á Nonie, eins og hann
vildi segja: „Nú er tækifærið komið til að segja
%
honum frá því.“

-

íramhald aí
Endufminnmgum
skáldsins.
Martin Andersen Nexö er nú einhver merkasti og frægasti rithöfundur sem uppi er.
Verk hans Pelli sigursæli, Ditta Mannsbam og Endurminningar eiga þegar öruggan
sess í heimsbókmenntum og njóta síaukinna vinsælda. Jafnt alþýða sem vandlátustu
sniliingar eru aðdáendur þeirra. Sjálfur Rolland skipaði Nexö til sætis við hlið Gorkís.
Thomas Mann ber hann saman við Goethe og segir að verk hans einkenni hin sama
hugbjarta góðvild og ást á framtíð mannsins og þau feli í sér hið máttuga einfalda orð.
Undir berum himni er önnur félagsbók Máls og menningar í ár. Áður er komin
íslcnzkar nútímabókmenntir eftir Kristinn E. Andrósson og tvö hefti Tímaritsins, en
eftir eru Lífsþorsti, 2. bindi, og þriðja tímaritsheftið.
Um Mál og menningu stendur nú styrinn sem áour. Lesið bækur félagsins. Gangið
í Mál og menningu.
Mál og menning
Laugavegi 19. Sími 5055
IHHHHHHHMHHHHHHHHUHHHHHHHHHHHI