Þjóðviljinn - 22.12.1949, Blaðsíða 7
Finuntudagur . 22. des. 1949.
ÞJÓÐVIL JINN
Framha!d af 3. síðu.
verkalýðssamtökin þetta • upp.
að nýju, méð hækkun grana-
kaups — svsr sem kunnugt er.
Nú eru háttvirtir hlustendur,
ef til ýlll, fariiir að hugsa sem
svo, að þessi skýrsla mín, um
hækkandi vinnulaun, sé rök-
semd fyrir þeim kenningum,
s;em ég drap á, í upphafi máisi
míns, haldið - af f jármálaspek-1
ingum borgarafl. og málpíp-j
um stóratvinnurekenda og
braskara — þ. e. að kröfurl
i
fólksins um kaup og kjör séu
meiri en. framléiðslugeta þjóð-
arinnar rísi undir.
Þetta. er þó engan veginn.
svo. — Þótt verkalýðssamtökin
hafi knúið fram verulega hækk-
un vinnulauna, þá hefur sú
hækkun samt sem áður ekki ná
lægt því haldizt í hendur við
hækkun þjóðarteknanna.'
Skaí þetta nú sannað með' tö*
xim:
Eins og áður er ':agt, hækk
ar ekki grunnkaup, á umræddu
tímabili, fyrr en haustið 1942.
— Ef síðan er lagt til grund
vallar það árlega meðaltai
, vinnulauna, sem ég lýsti hér
að framan, og það borið sátn
án við þjóðartekjumar, á
sama tíma, yerður niðurstað-
an þessi:.. - m.jr.
■ - Hækkun á Hækkun
rmnar rær p? _______
risið undir lífskjörum aimennings
Ár: kaupi frá arinu þjóðart.
1938 1938
1943: 278% . 492% :
1944: 340% 562%
...1945;;„,„,33í?%., ; X.567%
1946: 423%' 747%.
1947: 489% 817%
1948: 479 % t47%
að standa undir skriffinnsku-
bákni og bitlingahjörð ríkis-
ins. — Nægir, í því sambandi,
að nefna það, að á stjórnarár-
urn hennar hafa tollar og ó-
beintr skattar, á fjárlögum,
hækkað úr 56 milljón ‘króna og
upp í 175 miiljónir — eða
meira en þrefaldazt. — Grunn
kaupshækkanir þessara síðustu
ára hafa þvn aðeins vertð til
þess að . vega upp á móti þe:s
um álögum —- ásamt vísitölu-
bindingunrd.
Sem sagt: Það eru ekki kaupj
kröfur verkafóiksins, ssm cf-,
þyngja atvinnulífimi — þjóð’
artekjumar uadanfarin ár sýr.a
að framleiðsluge ta ■ þjóðárin nar
fær prýðiiega risið.undir þeim
lífskjörum, sem alþýða þessa
.‘.•v.s»£ i ■
sem hafa mjög háar tekjur, þótt
þeir nái ekki þessu marki
þeirra. lO.O . hæstu.
Og hvaðan eru svo þessar
geysiháu tekjur teknar?
Auðvitað s.ru þær, þegar allt
kemur. til alls, teknar af fram
leiðslunni — hinni einu raun-
verulegu upp-sprettu verðmætis
myndunarinnar.
Það eru þe33ar óhófstekjur
nokkurs hiuta þjóðarinnar,
sem liggur ein3 og mara á
framieiðsluatvinnuvegunum —
en ekki kaup ,,Dagsbrúnar“
mannsins, sem með því að
vinna . erfiðisvinnu alia virka
dága ársins getur komizt upp
í 20 þús. króna árstekjur —=
í stað þeas, að hver fimm
ko-mið að kjama -níálsinau*'.
Það er mikið ta’stS um nauð
syn þess að leysa ;vaad!cvseíi
útfiutnin.gsatvinnugreiaanna.
En átöikin í því efni, snúast
um þaðí Á hv.erra kostaað ska1
þetta !■ gert ? *—.., Hvort heidur
verkamannsin:., með sinar • í
hæsta lagi 20 þús. króna árs-
tekjur, eða heildsalans, n:éð
2501 þús. króna árstekjur, og
enda þar yfir. ■
Öll stjómarstefna fyrrver-
audi hv. ríkisstjórnar, í innan-
landsmálunum, motáðist áf til-
raunum hennar til þess að leysa
málið á kostnað launþeganna.
leyst, svo Iengi sem litium
hluta þjóðfélagsþögnamia er
leyft að hrifsa til sín, svo sem
aú er ljónspartinn af ;fram-
leiðsluverðmætunum. — Það
verður ekíci lsyst fyrr en það
fæ:t leyst á kóstnað hinnp rfiku
— Önnur lausn er ekki 'til. —-
— Við höfúm nú fengið nýja
ríkisstjórn — ríkisstjóm
Sjálfstæðisflokksins.
Síst af öliu mun hún 'fram,-
kvæma lausn framleiðsluvanda
málahna á kostnað Iilnna-ríku.
— Þessi rikisstjórn er þvert á
móti ógrímuklæddur .fulltrúi
þeirra' 'Stórgröðamaaaa- og fyr-
Eiins og ég gat um hér aðj irtækja, ssm sjúga merg og
framan, hefur : hún meira en: blóð úr útfiútningsframleiðsl-
þrefaidað tolla og óbeina skatta
manna fjölskylda ætti að hafa' á neytendunum —. til þess að
-' ••'■ . • ;i'.3
Af þessu sést mjög glöggt,
áð hækkun kaupgjaldsins —
eem í þessu tiÉelli er nokkuð
■nálæ.gt því að vera réttur
mælikvarði á auknar tekjur
verkamanna, vegha þess, að á
þessu tímabili yar yfirleitt um
stöðuga atvinnu að ræða — er
alltaf miklu minni en hækkuii
þjóðarteknanna.
Þegar svo er vitað. að á
kreppuárunutn, f>TÍr síðustu
heimsstyrjöld, var hlutur
verkamanaa í þjóðartekjunum
svo rýr, sem frekast mátti
verða, þá er augljóst rnál, að
ekki er hiutur þeirra í þjóðar-
tekjunum nú svo mikill, hlut-
fálMega, að það geti verið
þjóðarbúskapnum og fram-
leiðslustarfseminni nokkurt
ofurefli — ef engir aðrir sætu
við rífari og óverðskuldaðri
hlut.
Við þetta bætist svo það, að
,,fyrsta ríkisstjórn Alþýðu-
flokksins á íslandi“ hefur, á
síðustu þretnur árum, seilzt
freklegar, en nokkum tíma áð-
ur hefur verið gert, í vasa
launþeganna, eftir tekjum til
landis býr ýið. —
Samt er það staðreynd, að
atvinnuvegunum ér iþyngt
mikið um of. . . ,
£n stórgróoamennirnir ■
græða erín meira.
-Það ér, sem sé til: a!i mikili'
fjöidi manna, sem gerir æðt
mikið meiri kröfur til launa
fyrir athafnir síhar — illar og
góðar. heldur én þessirj
heimtuf reku • ýverkamean, sem ^
sagt er, að séu að keýra allt í
strand.
Þó það sé á allra vitorði, að
t skattaframtölum þeirra
tnanna, sem. umsvifaíniktnn cg
margþættan rekrtur hafa,
komi ekki til reiknings. hver
'króna, sem þeim hefur- áskotn
azt, þá er samt ýmsan merki-
legan fróðleik að finna í skatt-
skránum. — Þannig ber skatt
skrá Reykjavíkur það með sér;
undanfarin ár, að t. d. árið
1946 gefa 100 framteljendur
hér sjálfir upp, að skattskyid-
ar tekjur þeirra, það ár, hafi
verið ekki minni en 25 millj.
króna — Þ. e. a. s. 250 þúj.
krónur, að tneðaltali, á hvern
um sig.
! Árið 1947 gefa 100 hæstu
framteljendurnir • upp, ennþá
meiri skattskyldar tekjur
eða sem svarar, að meðaltali,
260 þús. krónum 'á hvern um
sig.
Að sjálfsögðu er . sýo tals-
vert mikill fjöldi framteljanda,
ca. 50 þús. króna árstekjur,
ef þjöðartekjunum væri jafnt
skipt. —
Eg þárf ekki að eyða tíma
til ■ þess að lýsa þvt hér, 'hvern
ig þessi ofsagroði, sem ég áð-
ah nefndi dæmi um, verður til.
Það er kunnara en frá þurfi
að segja, að hann verður eink-
um til í innfiutningsverzlun-
inni — og athöfnum, sem
standa. í sambandi . við hana —
énda orðin alkunn sú öfug-
þróun að svo þýðingarmikil
undirstöðustarfsemi, sem fram
leiðsla til gjaideyrisöflunar, er
að verulegu leyti rekin msð
tapi — meðan þjónusta, eins
og það að umsetja þennan
gjaldeyri í ýmiskonar varning
gefur ofsagróða. —
Ef — í stað þsss að greiða
svokallaða e-tytiki, úr ríkissjóði,
til þeirra, sera starfa að gjald-
'eyrisframieiðsluíini -
geta greitt úr ríkissjóði hina
margumtöluðu framleiðslu
styrki.
Þáð er mikil kaldhæðni ör-
iaganna. að Aiþýðufl. skyldi,
að nafninu til, hafa forystu
slíkrar rikisstjórnar . og að
Al-þýðufl..manni skyldi sérstak-
lega vera falið það ráðuneyti,
sem heildsalarnir eiga alla
hagsmuni sína undir.
- -Ea þrátt fyrir þessa viðleitni
tckst: . fyrverandi rikisstjórn
ekki að leysa vandann. Og það
af góðum og gildum áot'æðum.
í fyrsta Iagi er ekki hægt að^
leysa vandamál framleiðsltmn-
ar með þvi að ráðast á lífskjör
þess fólks, sem framleiðslu-
störfin. vinnur.
Eg hefi þegar sýnt, með töl-
um, hversu hlutur þes:' í þjóð-
artekjunum er lágur. Jafr.vsi
unni. —: í viðskiptamálunum,
sem í þessa efni eru afgerandi ■
hsFur „þarfasti bjónninn" ver-
ið ley-:tur af hólmi, af hús-
bóndanum sjálfum. Þessi ríkis-
stjórn mun því, svo lengi, oem
henni endist æfi, halda áfratn.
að skara eld að köku afætu-
lýðsins, á kostnað framleið3lu.
starfseminnar — - hvaða króka
leiðir, sem reynt verðttr að
velja.
FjárhagsvandræS: fram-
leiðslunnar verða htnsvegar
ekki leyst á kosíaað stór-
gróðamannanna, nema- 'þeir
flokkar, sem hér á löggjatar
■samkomu þjóðarinnar, fara
með umboð yinnustéttanna í
landinu,. taíki höndstitn saman
um slíka lausn.
i
Yinstra samstarí.
Sc'áíalistaflckkurinn hefur
tjáð sig reiðubúinn til slíks
samstarfs. Hann hefur boðizt
til að taka, að cír.um h’uta, á
1 sig ábyrgðina af lausn þess
vanda, sem við er að glíma —
gega því að snúið verffi af
braut árásanna á lífskjör fóíks
ins, en framleiðslunni skapaður
starfsgrundvöilur með þvi að
afr.ema okrið, seta búá á nú
við að búa.
A Iþýðu flokkurin a virðist
gerðar stjómarfarsiegar rá-5-
stafanir tii þess að koma í veg
fyrir arðrán verzlunar og við
skipta, á framleiðslugrsinunum
bá mundi framleiðrXan standa
örugglega á eigin fótum — með
þeirri. trtiklu framleiðslugetu,
sem þjóðin.nú býr við.
Þjóðartekjurnar undanfarin
ár iianna þetta.
20. þúsund krónur og
250 þúsund krónur.
Það er hinsvegar skifting
þjóðárteknamia, sem er —ekki
aðeins ranglát — heldur einnig
þjóðhættuleg. Og hér er
þó hann væri iæk-kaður tii hins
væru ýtrasta, mundi það. ekki veita.
framleiðslunni neitt framtíðar; h^gar enn vsra fartráðið
öryggi, ef ,hún ætti áfram að
b'.ia við núvsrandi arðrán verz.
unarinnar.
þó hann hafi
hjú íhaldáins
lækkað í tign.
Þjónusta hans við stórgróða
váldið undaafarin ár, er nú
T öðru ■' lagi eru verkalýðs- .., ö.... A ,
, . .i launuð með þvi. an Sjalfstæð-
Damtökin, sem betur fer. pac | . .. , . ,
. , , , ! is: J-kurmn* trygg.r hcnum' a-
sterk, að þau hafa velt af serr ... .. .
, . fromna.aandi fc i.mga fynr
þeim arasum, sem í þessu efnr
bafa vs'rið gerð á launþe.gana
— og það rnunu þau gera einn-
ig eftirieiði'J. —
Á kostnað hinna ríku —
eða hinna íátæku?
Vandamál framleiðslunnar er
iþessvegna enn jafn óleyst
sem áður. Og það verður ekki
aut tormgja:ij-0 — enda mua
Sjálfstæðisflokknrinn — að
fenginni reynslu — teija þnð
cruggasta ráðið til þess að
haiáa þessum piltum í vistinni.
Og Fram ’ óknnrflckkurinú—,
ssm mestan hávaðann hefur
gerc, út af ckr.nu og spilling
Framhald á 10. síðu.
—ii—'***>~~~'i~- ■ •**>■J*>r~Tri*r~x~*>rT-i~r‘r^-%ffc«-T^r-irnrn|i-rn.i~n irri_<—tr~»
FaSIegar bækur gleðja géða vini.
Glæsilegt únral hjá Braga Brynjólfssyni