Þjóðviljinn - 24.12.1949, Blaðsíða 5

Laugardagur 24, do3ember l949
13
Árni úr Eyjumi
P-l
i s
r.^.f
y
Hatturínn minn og pipan.
— Jéftasaga frá fyrrl timiim.—
Þeir menar, aem halda, að
aíldarleysi á auxnarvertíð sé
eitthvað nýtt fyrirbæri siðustu
ára, eru bara alls ekki með
á köttinn. Og detti einhverjum
x hug, að nú sé auraleysi —-
miðað við verulegt auraleysi,
ja, þá veit sá fíll hreint ekki,
hvað auraleysi er. -
Þeir, sem orðnir eru það
gamlir, að þeir hafi verið hætt
ir sið ganga í stuttbuxum sum-
arið 1935, muaa kannske, að
það sumar var alger aflabrfest-
ur fyrir Norðurlandi. Eg þekkti
að vísu mann, sem hafði 4
krónur *upp úr sumrínu'— þ.
e. a. s. hann átti 4 krónur af-
gangs, þegar heim kom. Hins-
yegar kom ég heim með 3kuld
á bakinu — að vísu ekki mikla,
23 krónur. Og það er erfitt að
fata sig og fæða af 23 króna
skuld, einkum á atvinnuleysis-
tímum. Eg vár að visu svo
heppinn að eiga guðhrædda
frænku, sem fæddi mig af sín-
um litlu efnum — en . menn
þekktu svo lítið til vítamína
í þá daga, að maður þreifst á-
gætlega af trosiuu og snúð-
um úr bakaríinu með kaffinu.
Nú, ég var ekki svo bölvan-
lega fataður, eftir því sem þá
gerðist, þó að vitanlega vant-
aði mikið á það að. ég væri
satnkvæmishæfur á betri
skemmtanir.
En forsjónin lætur ekki að
sér hæða. Eftir sumarið, sem
brást svona hrapallega, kom
haustið, og þá gerðust þau und
ur að allt fylitist af síld fyrir
sunnan land. Sannlenzka síldin,
þessi guðlega afsökun fyrir
fýiuferð okkar til Siglufjarðar,
kom sér sannarlega vel, bæði
fyrir mig og aðra — því að
hvað mig snértir, þá var ég
svo stálheppinn að komast á
eínn síldarbátinn. Og þó að
andskotans kolkrabbinn gerði
sitt til að skammbíta þessa
blessuðu guðs gjöf, þá varð hún
(sem sagt) rsörgum tii ómet-
anlegrar blessunar. Hún forð-
aði mörgum sjómaíininum og
verkamanninum frá því að fara
á sveitina, a. m. k. um sinn,
síld'arspákaupmeiintrnir gátu
hækkað áfengisútgjöld sín um
2—300 krónur á mánuði eða
splæst nýjum skiankápum á
dætur sínar og frúr — kannske
keypt píanó, fátæk síldarsöltun
arkona gat gefið ljóðelskri dótt
ur sinni kvæði Jónasar á 8
krónur — og ég gat fengið mér
nýjan frakka.
Eg hafði verið staðráðinn í
því að fá mér líka hatt, en ein-
hvernveginn tókst svo vand-
“ræðalega til að aurarnir voru
búnir, þegar ég var búinn að
borga frakkann — þ. e. a. s.,
ég skulda nú vist all.taf nokkr-
ar krónur í honum enn. Eftir
aS síldveiðunum lauk, slfeit ég
jþví sem eftir var aE strigaskóxx
Gárungarair sögðu, að þessar og þarna sat ekkja, sem átti
vörur hefðu verið fluttar iun! sjö börn, og þaraa sat Pétur
í, „tómum“ ferðatöskum, en j- og þarna Páll. Loks eftir
verzlunla var rétt nýbúin að tveggja ttma bið, komst ég að,
ber, að mér var úthlutað viltu
vinnu hjá bænum. Fyrsta eða
annan dagion, sem ég var j
vinnunni, ákvað ég, að nú' vinkona
skyldi ég sannarlega láta verða
af þvi að ltaupa mér hatt, þeg
ar ég feagi vinnulaunin greidd.i síðan skundaði ég að 'hítta bæj
Það. hittist einmitt svo vel á, | arféhirðinn. Á' biðsal hans sat
að nýja vefnaðarvörubúðin á allmargt manna, konur, karlar
gáfulega haus — því að þá
var móðins að vera gáfutegur.
Eg bað búðarstúlkuna, sem var
vinkonu - rainnar að
taka hattkia frá fyrir mig,
hvað hún gerði góðfúslega, og
horninu var nýbúin að fá stóra
sendingu af höttum og fleiru.
og Ixörn. Þarna sat kona, sem
átti króniskan drykkjumann
fá stóra sendiagu af þeim. En.
■þetta er nú sögunni óviðkom-
andi.
Þarna voru hreint tilvaldir
hattar, því að þeir voru alveg
nýkomnir. I móð, og auk þess
hundódýrir — aðeins 14 krón-
ur stykkið.
Eg mátaði nokkra hatta og
fann loks hinn eina rétta, hatt,
sem að stærð, gerð og öllu út-
liti hæfði mínum köntótta og
enn þá voru mér tjáðar þær
fréttir að þvi miður. væri sjóður
inn. tómur t bili — og myndi
verða það fram yfir jóiin. Hins
vegar gæti ég fengið ávísun, þ.
e. a. sr viðurkenningu fyrir því,
að ég væri réttborinu eigandi
að þessum 40 krónum í bæjar-
1 sjóði. Svo að þetta sjáífstæða
bæjarfélag í þjóðfélaginu var
orðinn skuldunautur minn. Eg
Framhald á 14. síðu.
UOX frá vorinu og át. uokkuð af 1 Sukúæi Mfuðborg sjálfstJóraarlýðveMisins Abkiisíiu
syðst í Jtá&asttS, guæfa tígultegir páimar yfir suðrtenu
blúmsjkráði ^:',;■}
trosbirgðum frætxlcu minxiar.
A.unað hafði ég ekki fyrir
i,þar til - í
yt
$Yf<pflgair2élagii'5 BM ki.
Gðcðileg jól!
GleSileg jól!
Qeildv. ásfeSis SáfíDrlsísasiai

HJ. EÍMsMpa2éIa§ Islaids
G-leBileg /ó
HIS ísleiska presftaiaiélag
GíeSileg jól!
GldSileg jól!

1 ÍÍV

■•-CtaMi-'lui,;- Storlsaf ki
.-iii i -i