Alþýðublaðið - 07.09.1921, Side 1

Alþýðublaðið
Qefið út af Alþýðufloklamm.
1921
lfiðvikudaginn 7. september.
205. töiubl.
Jæjarfélagií og kanpgjalðiB.
Á síðasta bæjarstjórnarfundi
lenti í all tnikilli orðasennu milii
Jóns Baldvinssooar anuarsvegar,
en Jóns ÞoJákssonar og Þórðar
Bjarnasoaar hins vegar.
Héit Jón Baldvinsson, eins og
vænta mátti, fram rétti verka-
mannanna, en hinir voru á gagn-
stæðri skoðun. Gekk Þórður Bjarna
son svo langt sem auðið var í því,
að draga úr gerðum bæjarins til
að draga úr atvinnuleysinu og þar
af leiðandi neyð Og er svo að
sjá af Morgunblaðinu, sem hann
,sé þeirrar skoðunar, að ekki muni
svo mjög nauðaynlegt, að mikið
sé gert af bæjarins hálfu í þessu
máli.
Jén Þorláksson sýndi enu sem
fyrri, að hann er ekki fulltrúi
verkamanna í bæjarstjórn, faeldur
fyrst og fremst andstæðingur þeirra
Verður hann auðvitað ekki víttur
lyrir það, því honum mun heim-
ilt að koma fram eins og httnn
hefir lund til.
Samkvæmt frásögn Morgun-
Maðsins af fundinum og síðari á-
réttingar Jóns Þorl. sjálfs í sama
bLði, er hann þeirrar »sannfær-
ingart, að bæjarstjórnin geti ekki
-greitt sama kaup og við aðrar
atvinnugreinar í bænum, þeim
möAnum sem þyrftu að leita sér
vinnu við væntanlegar atvinnu-
bætur bæjarins, að undanteknum
þó fiskreitunum, sem hann telur
beinlínis hagnað að, að gera.
Ástæðan sem hann færði fram
máH sfnu til stuðnings var sú, að
útvegaði bærinn atvinnulausum
mönnum vinnu með sama kaupi
og aðrir atvinnuvegir, þá mundi
verða slíkt aðstreymi verkamanna
úr öðrum landshlutum, að bærinn
fengi ekki rönd við reisti Þessi
fyrsta ástæða verkfræðingsins er svo
friieit, að hún er því líkust, sem
hún hefði verið sett fram á ,ein-
Iitum" Stefnisfundi. Ef líkindi væru
til þess, að verkamenn streymdu
hingað — sem engin hætta getur
verið á, þó ekki sé nema vegna
húsnæðisskorts — er vandalaust
fyrir bæjarfélagið að koma f veg
fyrir það, með þvi að leyfa t. d.
engum vinnu, sem ekki hefði átt
heima ( baenum einhvern ákveð
inn tíma Og ( öðru lagi mætti
fela verklýðsfélöguaum, að hafa
eftirlit með sliku. Þetta er því
engin ástæða til að greiða verka-
mönnum, sem væru svo óhepnir
að þurfa á þessari vinnu að halda,
lægra kaup en félögum jjþeirrs,
sem svo hepnir væru, að hafa
fasta vinnu.
Jón Baldvinsson mótmælti því
fastlega á íundinum í snjallri ræðu
og rökfastri, að bærinn gengi á
undan í þvf að lækka kaup verst
launttðu stéttar landsins.
Morguublaðið segir, aðJónÞorl,
hafi hrakið ummæli Jóns Baldvins
sonar, en þeir sem á fundinum
voru eru annarar skoðunar. Enda
geta það varla talist meðmæli með
því að lækka kaup, þó bærinn
kynni að stofna til viunu í því
skyni að bæta úr „atvinnuleysi",
eða það, að um „örþrifabjargráð*
sé að ræða. Eða að bærinn „geti
alls ekki borgað sama kaup og
fastir atvinnuvegir".
Þetta gæti kanske staðist, et
um það væri að ræða, að bærinn
réðist í einhver þau fyrirtæki, sem
til einkis hagræðis væri, eða ykju
á engan hátt verðmæti eigna bæj-
arins, En hér er alls ekki aðræða
um það, að ráðast sé í slík fyrirtæki.
Fiskreitagerðina viðurkennir verk-
fræðingurinn, að heyri ekki undir
ummæli hans um lægra kaup.
Mundi þá framræsla á bæjarlaad-
inu, gatnagerð o. fi. ekki verða
til þess að auka verðmæti bæjar-
ins? Víssulega. Ailar endurbætur,
sem bærinn lætur gera, verða til
þess, að gera hann byggilegri og
hollari öllum íbúunum og við það
eykst verðmæti hans. Þó ef ti) vill
Brunatryggingar
á innbúi og vörum
hverg! ódýrarl en hjá
A. V. Tulínius
vátrygglngaskrlfatofu
Elmsklpafélagshúslnu,
2. hæð.
sé fljótfengnast fé með fiskreita-
gerðinni, þá gefur það engu síður
fé ( handraðann, að ræsa íram
bæjarlandið og bæta það svo, að
úr þvf verði að minsta kosti við
unandi land. Sama er að segja
um húsagerð. Hún mundi gefa
fullkominn aið, auk þess, sem hún
mundi bæta eitthvað úr þvf hörm
ungar ástandi, sem nú n'kir hér i
bænum.
Að það eigi sér hvergi stað,
þar sem atvinnuleysisbætur eru
reyndar, að borga sama kaup við
þær og annað, er slfkt slúður, að
það getur ekki vetið rétt haít eftir
herra Jóni Þorlákssyni. Þess munu
einmitt fá dæmi, ef þau cru nokk-
ur til erlendis, að ekki sé greitt
sama kaup. Enda er það skiijan
legt, að bæjaríélög, sem eiga að
heita nokkurn veginn siðuð, ganga
ekki á undaa i þvf, að lækka þau
lágu laun, sem vetkamenn aiment
hafa. Kvisir.
Dinsk-islenzka nejnðin
hefir nú lokið stöifum sfnum í
Kaupmannahöfn að þessu sinni.
Hefir hún alls komið 9 sinnum
saman frá 15.—31. ágúst. Höfuð-
viðfangsefnið var 7. gr. sambands.
laganna og strandgæzlan við ís
land, Um íyrra atriðið vitum vér
ekki hvernig farið hefir, en lík-
lega hefir þar að eins lent í ráða
gerðum. Um stiandgæzluna aftur
á móti er það að segja, að danski