Þjóðviljinn - 15.02.1953, Blaðsíða 11

Sunnudagur 15. febrúar 1953 — ÞJÓÐVILJINN — (lt
Er trúfrelsi í Kína?
Ræía sem ekki var flutt
Framhald a£ 7. síðu.
sem var lát'inn, vélrita skýrslu
■njósnaráns, varð að sverja, með
því að leggj a hönd á helga
■bó'k, að hann skyldi aldrei
segja frá efni skýrslunnar.
A meðan stóð á framkvæmd
j arðnæðisskiptingarinnar kom
það fyrir iað siumir kristnir
söfnuðir í sveitunum urðu að
hætta guðsþjónustum stuttan
tíma. Sérstaklega var þetta á
stöðum þar sern lénsdrottnam-
ir voru kristnir og no-tuðu vald
sitt til láhrifa á söfnuðina. En
þegar eftir að jarðnæðisskipt-
unum v.ar lokið og milljónir
bænda höfðu varpað a£ sér
aldagömlu oki lénsdrottnanna,
gátu margir slílrir söfnuðir sagt
frá því, að nýtt iíf fæxðist í
starf þeirra. í nokkrum tilfell-
um rituðu þeir skýrslur um að
stjórnarvöldin hefðu úthlutað
þeim nýju jarðnæði og bygging-
um.
Trúarbragðaf rclsið
er tryggt. ~
Trúarbragðafrelsið er tryggt
í hinni almeninu stefnuskrá al-
þýðulýðveldisins kínverska sem
er Magna Oharta okkar, kín-
verskra borgara. — Boðun
• fagnaðarerindisins hefur aldrei
verið hindruð. Það er hér
engin -ritskoðun á ritum trú.ar-
ibragðaleigs efniis, né heldur á
ritum yfirleitt. Frjálst er að
dreifa ibiblíum. Þeir menn
kristnir sem í toyrjun þjóð-
lausnarinnar efnuðust, hafa nú
sannfærzt -um, að það sem í
tíð Kúomint angstj óm arinn a.r
átti að heita trúarbragðafrelsi,
var tolátt ófram dulbúin þving-
un og imi'snotkun trúarinnar í
pólitískum tilgangi. Fyrir þjóð-
'lausnin.a var það margur krist-
inn maður, sem ekkli þorði að
láta uppi þá hjiartans sahnfær-
.ingu sína, áð hann -væri fyligj-
anidi friði í heim'inum, að hann
aðhylltisit þjóðfélagslegt"' rétt-
læti og horgaráíegt 'rétta'rfar.
Ef hann lét í Ijósi skoðanir siín-
ar djarftega á þessum málum,
átti hann á hættu að verða
ibrennimerktur sem „rauður á-
róðursmaður“ o.g se.ttur á svar.t
an lista. í dag hefur hver o-g
einn. rétt til þess að iáta heið-
arilegar skoðaniir sínar í Ijósi
á öllum málum, þar á meðal
| álit sitt á stjómarfarinu. Nýja
stjórn.in er stjórn þjóðarinnar
og hennar eign, hefur því ekk-
ert af fólkinu að hræðast eða
gaignrýni þess.
var svo leynileg að m.aðurinn,
Ekki nóg mieð það, að ríkis-
stjómin gæti stranglega grund-
vallarlaga sinn.a urn trúar-
bra.gðaf.relsi, heldur hjálpar
hún hverri trúarhreyfingu að
þróast á eðlilegan og h.ei-’.brigð-
an hátt. Til dæm.is hefur
kristna umibótahreyfingiin eft'ir
þjóðlausnina .barizt með ár-
angri fyrir því að öðlast þessi
takmörk: Sjálfstjórn, sjáifs-
björg og sjálfstæða útbreiðslu
kenningarinn.ar fy.rir kiniversku
kirkjuna. ítíkisstjómin hefur
stuðlað að því að þessum mark
miðum yrði-.náð með því að af-
salia sér lóða- og fasteign.a-
skat.ti á öllum eignum kirkjunn-
ar, þeim sem í raun, og veru
eru notaðar itil trúarbragða-
iðkana. Þetta hefur ilétt fjár-
hagslegum byrðum iaf kirkjun-
um og gert þeim kleift að
bjarga sér sjálfar án erlendrar
fjiárhagsaðstoðar, sem þær
taka heldur ekki iengur á móti.
Kaþólska kirkjan
engu misrétti beitt.
Stefna ríkisstjórnarinnar
.gagnvart kaþólsku kirkjunni
er hin sama og gagnvart mót-
mætendakirikjuinni og öllum
öðrum trúarflokkum. Þrátt fyr-
ir það að á kaþólsku kirkjuna
,að haf.a sannazt mörg; mél, þar
sem hún hefur verið misnotuð
til framgangs gagnibyttingarinn
ar og verið tengil'iður við fjand
isamleg stórveldi, hefur hún
ekki verið Látin igjalda þess.
Hu Ven-jao, háskólarektor
hins fræga Aróra háskóla í
Shanghaii hefur ritað eft.irfar-
a.ndi: , Ríkisstjórnin hefur aldr-
iei blandað sér í framtak ka-
þóteku kirkjunnar á sviði trú-
málanna..... hún, (ríkisstjóm-
in) greinir stranglega á milli
trúarskoðana og varfærnislegr-
:ar hvatning.ar t‘il löigfbnota, sem
©erð eru undir yfirskini þess
að boða trúna. Þegar um
Shanghai er að r.æða verður
ekki annað saigt en ,að framtak
k.aþólsku kirkjunnar á sviði
trúarlífsins hafi færzt í auk-
ana eftir þjóðlausn .........
Nokkrar útlendar nunnur og
munkar hafa verið gerð land-
:ræ,k. Það var gert vegna, þess
að þetta, fólk hafði í frammi
athafnir, sem fjandsamlegar
voru hagsmunum kínversku
þjóðarinnar. Ákiasrumar voru
vel grundvallaðar og studdar
í játninguim af frjálsum vilja.
Bóigbomar árásir á kínversku
níkisstjómina eftir að þetta
fóllik fór úr landi, eru sann-
leikianum ósamkvæmar og
.gerðar mót betri vitund.“
Fölsk góðgerðastarf-
■ sejni afhjúpuð.
Þetta ge.t ég staðfest .af sigin
raun. Nýlega heimsótti ég mun
aðarleysingjaheimili, sem áður
hafði verið rekið af félagi .,ka-
þólskra franskra líknarsystra"
undir yfirstjórn Peitang dóm-
kirkjunnar í Peking. Þetta mun
laða'rleysingj.ahæli hafði starfað
:í 89 ár, tekið á móti 25670
börnum, og ;af þeim höfðu
23403 dáið — eða 91 prósent!
Þótt iger.a megi ráð fyrir að
einhver lítill hluti þessa barma-
ihóps hafi komið á hælið í því
ástandi ,að lífi þeirra yrði ekki
við bj.argað, ,er það á engan
hátt fulinægjandi skýring á
svona hræðilega hárri dánar-
tölu. Það hefur m.ú sannazt að
mikill meirihluti bamann,a hef-
ur látizt af illri meðferð og
.grimmd. —
Nýi yfir,m,aðurinn ' í stofmun-
inn.i, seg’ir að skilyrðin. undir
stjórn hinna „frönsku ka-
þólsku systra" hafi verið
þessii:
„Bömin fenigu mjög lélegt
fæði Oig ófiullnægjandi fatnað.
Þegar þau voru staðin að því
að stela mat, til að seðja hung-
ur s.itt, sættu þau þungum refs-
ingum. Sum voru isvelt svo
mjöig, að þau lögðu sér itiil
munns eitraðar baiunir af aca-
cíutrjám, setn beinlínis olli
dauða stúlku nokkurr.ar. Böm-
unum var gefin undan.renna,
sem orsakaði að þau höfðu út-
þaninin kvið, en vom ibeinaber.
'Ef bam veiktist var það svelt
í 3 daga, sama hvað þau kvört-
uðu, áður en þaiu vom send í
sjúkrahús'. Hér um bil öll börn.
'in voru vanþroska ibæði líkam-
lega og andlega og sum af-
skræmd.
Allir munaðarleys’iingjarnir, að
ungb’ömum undanteknum, urðu
að vinna mikið. 'Ef ekki var
un,nið það sem siett var fyrir,
vom börnin látin krjúpa á stein-
gólfi eða þau voru barin. Sum
verk'efnin, eins og til dæmis út-
saumur, skemmdi sjón þeirra, sér-
staklega vegnia þesis ;að þau voru
l'átin vinna á ikvöldin við of
dauft ljós.
Tekjur af vinnu bamanna
næigðu til þess að istandast 48
prósent ,af fraimfærslu þeirr.a á
munaðarteysinigj ahæl'inu."
Eftir að skipt v.ar um s.jóm á
hæli þes'su heldur Peitang dóm-
k'irkjan áfram að annast hið trú-
arbr.agðalega uppeldi barnanna
óáreitt. I m.aímánuði siíðastliðn-
um fékk hælið heimsó'kn af þe'im
;hr. Les FLood, frú Dorofhy Flood
og frú .Madel'ine Kempser, sem
öll voru fulltrúar á alþjóðaráð-
stefnu til verndar bömum. Þau
sáu að imaxgt fólk gekk til messu
ó hverjum morgni. Hr. Flood
hefur síðar ritað um þessa för
sína. — ('Greinarhöfunóurinn
Vú J.ao-tsuing, lýsir því næst
skilyrðum Búddatrúarmanna og
Múþ.ameðstrúarmanna til trúar-
iðkan.a s'inn.a eftir þjóðLaiusn og
er þeim kaflanum 'sleppt hér.
Hann lýkur grein sinni þannig):
Pólitísk réttindi
fullkomin.
Fyl.gjendur hinna ýmsu og ó-
Mku trúaiibragðak'enn'inga njóta
ekki einungis fullkomins frelsis
til trú.ariðkana, heldur taka peir
og Tfullkónitega þátt- í stjórnmála
líf i landsins.. Þeir hafa sána íull-
trúa í borgarráðum, bæjarstjórn-
um og sveitarsitjómum og en.n-
fremur í hdnni .ráðgefandi ráð-
stefnu kinversku þjóðarinnar
þinginiu, en þar setur kánvers.ka
þjóðki sér lög og neyt'ir réttar
sáns sem stjórn.andi .ríkisiins.
Þeim, isem ennlþá lteiggja hi,n,n
gamla mæl'ikvarða á kánverska
framvindu og eru ihaldnar þeirri
villu að kiíniversfca þjóðin sé í
fangelsi ibak við „b.a,mbustjald“,
kunn.a ;að koma þessar upplýsing
ar mínar um trúarbr,aigðafrelsið
í Kína undarlega fyrir sjónir.
Hvern.iig má það ver,a, að stjóm
með kcmmúnista á oddinum,
sem fj andsiamlegur áróður lýsir
sem óvinum trúarinnar, sfculi
•ek’ki .aðeins láta vera að skerða
réttindi hinn.a trúuðu eða reyna
að útrým,a þeim, heldur þvert
á anóti ihjálpa þeim til að lifa og
þróast?
Svarið er einfaldlega það, að
alþýðus.tjómin kínverska ©r til
aðeins fyrir fólkið. Þurfi ein-
'hver hluti fólksins, hvort heldur
er stór eða lítill hluti þess, á
trúarbrögðum ,að halda, hvaða
ástæða skyldi vera fyrir stjórn
fólksins að leyf a ekki hinurn trú-
uðu iað hafa fullt frelsi fcil þess
■að iðka trúarbrögð sín eða neita
þeim um isitjómafarslegt jaín-
rétiti?
Framhald af 7. síðu.
Hér komu upp í ræðustólinn
tveir ungir menn og hétu báð-
ir Jón, annar Jóninn er búinn
að vera 9 daga í félaginu og tel-
ur sig nú þess umkominn að
stjórna því.
Jónar þessir ,komu hér fram
þannig að maður freistast til að
halda að í uppvextkium hafi
þeir farið á mis við þau uppeld-
i^áhrif sem auka á háttvísi,
prúðmennsku, kurteisi, dreng-
skap og sjálfsstjórn. Menn
veittu því athygli að er þeir
komu hér upp, voru þeir mjög
óstyrkir, þeir höfðu ekki vala
á litunum í andliti sínu fyrst
voru þeir rauðir, svo hvítir en
síðast gráir, þegar þeir fóru að
tala höfðu þeir engan heniil á
líkamanum, þeir hossuðust upp
og niður, sveigðust sitt á hvað,
hendurnar gcngu með miklum
bægslagangi, patið, hnykkirnir
og tilburðirnir voru þannig að
maður gat haldið að þeir væru
að berjast við að hefja sig til
flugs en óhugnanlegust af öllu
voru þó hljóðin sem þessir Jón-
ar gáfu frá sér, þeir töluðu ekki
eins og menn tala úr ræðustól,
heldur rumdu og öskruðu gróf-
yrði sín útyfir saiinn, málsmeð-
ferðin var reitingsleg, efnið
sumdurlaus gífuryrði um stjórn
Dagsbrúnar, framsett á rudda-
legasta hátt. Hvílík firn!
Þessir tveir ungu Jónar
höfðu að mér virtist engan
möguleika á að stjórna sjálfum
sér, en telja sig samt færa um
að stjórna Dagsbrún, jæja, hvar
er þá manndómur Dagsbrúnar-
manna ef þeir velja sér slíka
meim til forystu?
Eðvarð sagði í framsöguræðu
sinni að gagnrýni á stjórnina
væri nauðsynleg, það er rétt,
gagnrýni byggð á sanngirni og
félagsanda er ekki til að veiikja
stjórnina heldur meira til að
styrkja hana, gagnrýnin er ein
meginstoðin undir hinni félags-
légu uppbyggingu, hún er sá
þáttur sem aldrei má vanta,
gagnrýnandinn er hinn þarfi
maður en gæta verður hann
samt þess jafnframt að honum
Bæjarpóstur
Framhald af 4. síðu.
vilja láta breyta fyrirkomu-
laginu á morgunútvarpinu, t.
d. skipta um þul við frétta-
lesturinn; það er eins og mað-
urinn sé ekki vel vaknaður,
sem les fréttirnar, og hann
gerir aðra syfjaða með því að
láta heyra í sér um þetta
leyti dags. Stundum er hann
líka látinn kynna tónverkin,
sem leikin eru í morgunút-
varpinu á sunnudögum. Það
gerir hann ekki betur en svo,
að svotil aldrei kemur fyrir,
að hann endurtaki að tónverk-
inu loknu, hvað það er sem
verið var að leika, eða eftir
hvern það hafi verið. Áhuginn
fyrir listinni og skilningur-
inn á hugsanlegum áhuga
hlustenda, er nú ekki meiri en
það. — Varðandi guðsorða-
lesturinn og hergöngulögin
má náttúrlega segja, að þetta
sé út af fyrir sig ágætt hjá
útvarpinu. Það geldur guði
iþað sem guðs er og keisar-
anum það sem keisarans er.
Og vonandi eru báðir ánægð-
ir!
Hin almenna stefnuskrá okkar
tryggir frelsi og jafnrétti öUum
trúarbrögðum. Hún, sameinar
alla iþjóðina, hvaða trúarbrögð
sem hún k,ann að hafa, til átaks
'um að skapa nýja samfélags-
háfctu, sem veita öllum frið og
hamingju.
ber félagsleg skylda til að bjóðæ
fram aðstoð sína til að koma
því í lag sem miður fer.
Andstæðingar Dagsbrúnar-
stjórnarinnar hafa haldið þv£
fram að þeir væru að gagnrýna
stjórnina, en það er ekki rétt,
málflutningur þeirra á ekkert:.
skylt við gagnrýni, heldur árás
á félagið sem heild, gert í þvf
augnamiði að sundra félaginu.
innanfrá, svo andstæðingar-
Dagsbrúnar hafi betri aðstöðu.
til að knésetja verka'lýðinn og-;
skerða lífskjör hans,
Góðir félagar! nú sem fyrr-
reynir á samheldni ykkar og;;
einingu, þið megið hvergi láta.
höggva skarð í þann varaar-
múr sem þið í ellefu ár hafiðf
verið að byggja, um næstu.
helgi komið þið allir að kjör-
borðinu í Dagsbrún og greiðiA
stjórn Sigurðar Guðnasonar at-
kvæði ykikar og þá mun sera.
fyrr vel fara. A. P.
S k á k
Framhald af 4. síðu.
á bak við g-hrókinn. Manni
detta því fljótt í hug hróksleikir-
eftir g-línunni. En við Hg6 (g5
eða g4) á hvítur vörnina Ba5—
c7—h2. Eina leiðin til að koma.
í veg fyrir þá vörn er að leika
Hg3 og loka biskupslínunni. ,Við'
því á svartur aðeins eitt svar:
Kh2. Nú verður hrókurinn að
hörfa. Eftir Hg5 eða Hg6 eríd-
urtekur sagan sig: Hvítur á vörn
ina Ba6—c8—h3. Sú vörn er lok-
uð úti með Hg4. Enn á svartur
aðeins eitt svar: Kli3, og enn
verður hrókurinn að hörfa. Við
Hg6 á hvítur vörnina Ba5—d8—
h4. Sú vörn er útilokuð með Hg5„
Eftir Kh4 grípur hviti kóngurinn.
inn í gang máianna — Itg6 mát..
Lokun biskupalinanna er aðal-*:
inntak dæmisins en auk þess er-
gaman að sjá hvernig hrókurinn.
dregur kónginn inn i mátgildr—
una eins og segull.
Fréttabréf frá
Héraði
Framhald af 3. síðu
Sigmar hafði verið í smala-
meimsku í slæmri færð.
Rjómabú tekið til starfa á.
Egilsstöðum
Nokkm' 'fyrir *jól- tók>nt41 starfa..
á Egilsstöðum rjómaibú, semi
Kaupfélag Héraðsibúa rekur.
Vænta menn, að það geti orðið'
búskap hér nokkur lyftistöng,.
■þvií ,að til þessa hefur líft verið:
um ,að ræða mjólkurframleiðsliu
u-mfram heimilisnot, þótt dálítið
hafi raunar verið igert að smjör—
gerð í heimahúsium. Á afllmiklu
veltur vi.taskuld að framlög á;
rjóma til húsins geti orðið sera
almennust, þar eð ella yrðr
flutningskostnaður óhæfilega
mikill.
Þennan stutta tíma hefur-
rjómamagnið sáfellt verið að
aukast og mun nú nema um
5—600 lítrum á viku.. Þó stauda
vonir til, að þetta geti aukizt
verulega enn. Það væri gieði-
legt, ef þetta rjómabú gæti full-
næigt smjöreftirspum Fjarðabúa
hér eystra, en hingað til hafa
þeir . orðið að fá meignið af
smjöri sánu frá öðrum lands-
hlutum. —- Nú, begar gama-
veiki og harðæri hafa höggvið
svo stór skörð í - sauðfjárstoto
Héraðsibúa sem raun ber vitni,
ber að fagna hverri þeirri við-
leitni, siem miðar að aukinní;
fjölbreytni í 'búskaparþáttum.
Forstöðumaður hins nýja
rjómaibús K. H. B. er Svavar-
Stefánsson frá Mýrum í Skrið-
dal.