Þjóðviljinn - 27.10.1953, Blaðsíða 8

8) — ÞJÓÐVILJINN — Þriðjudagur 27. október 1953
iLFUR UTANGARÐS 22. DAGUR l
Bóndinn í Bráðagerði
Þíngmaðurinn ræksti sig og sagðist endurtaka það, að honum
væri það mikil og sár vonbrigði, að Vegleysusveit, þetta Iand-
kosta byggðarlag með sínum nægjúsömu og stjórnmálalegu
þroskuðu íbúum, ökyldi alltíeinu vera komin inná þá braut að
heimta allt af öðrum. Þessi stefna, eða öllu heldur stefnuleysi,
væri stórhættuleg þjóðfélag'nu, og því hættulegri sem tímarnir
væru erfiðari. Á þeim hafta og þrengíngatímum, sem nú væru
í landi, riði á því framar öðru að sýna þegnskap, skortur á
þegnskap væri sú stærsta ógæfa, sem hent gæti eina þjóð. Þegar
á móti blæs e:ga háir og lágir að taka með gleði og skilníngi á
sig þær byrðar, sem stjórnarvöld þessa heims og annars leggja
á menn. Og um fram allt að gera ekki kröfur, þeir sem gerðu
kröfur væru ekki sannir Islendingar, en Islendingar viljum við
rllir vcra.
Þegar þíngmaður:nn gerði hlé á ræðu sinni, fannst Jóni að
hann yrði að sýna. einhvern lit á því, að hann kynni að meta góða
læðumennslni, svo hann klappaði saman lófunum og hrópaði:
Bravó!
Ég stend við það, þingmaður góður, að annar eins ræðumaður
er e’.:ki til. Þú gætir með glans verið prestur! Þeir eru ekki and-
ríkari en þú, enda þótt þeir séu hempuklæddir. Og einsog ég hefi
rlltaf sagt: Ef þíngmaðurinn okkar getur ekki liðs'nnt okkur þá
getur það einginn.
Þíngmaðurinn þaT.íkaði traustið og sagði að ekki teldi hann
það eftir sér að leggja kjósendum sínum lið eftir því sem í
hans valdi stæði. — En því m'ður, Jón minn, á ég óhægt um
vik. Einsog þú ve'st er flokkur okkar ekki í stjórn, og flokkur
ur. stjóraarandstöðu r'ær eingu til leiðar komið. Stjórnarflok'karnir
sitja að öllu, sem eitf.hvað er uppúr að hafa: embættum, styrkj-
i!m, bitlíngum, billegu brennivíni og tollfríum bifreiðum. Flokk-
ur í stjómarandstöðu er réttlaus einsog niðursetníngur,. hann
fær ekki önnur bein en þau, sem aðrir eru búnir að naga.
Ljótt er að heyra, sagði Jón. En af- hverju erum við eklki í
rtjórn fyrst það er ekkert upp úr því að hafa að vera ekki í
stjórn?
RÓTTIR
RITSTJÖRl. FRÍMANN HELGASON
Skömmu áður en hnefaleika-
keppni þeirra Rocky Marciano
og La Starza um heimsmeisst-
aratitilinn i þungavigt fór fram
í fyrra mánuði, ritaði Arthur
Daley grein í bandar’ska stór-
blaðið N.ew York Times, þar
sem hann sklptir heimsmeist-
urunum niður í flokka eftir
leikaðferðum þeirra.
Hnefaleikarar og rotarar.
Aðalflokkarnir eru tveir:
hnefaleikarar og rotarar (þ. e.
þeir sem sýna hæfni sína eink-
um í því að slá andstæðinginn
í rot).
Meðal rotaranna eru: John
L. Sullivan (síðasti heims-
meistarinn, sem slóst með ber-
um hnefum, og sá fyrsti, sem
keppti skv. núgildandi reglum),
Jim Jeffries, Jack Dempsey,
Max Bear, Joé Louis og núver-
andi meistari Rocky Marciano.
I hópi hnefaleikaranna eru
hins vegar: Jim Corbett, Jack
Johnson, Tunney, Jim Bradd-
ock Ezzard Charles og Jersey
Joe Walcott.
Kroppþungi og fyrirferð.
flokk, einskonar millistig hnefa
leikara og rotara.
Sá fyrsti þeirra þremenninga
er Ruby Robert Fitzsimons,
sem vann meistaratitilinn 35
ára gamall og tapaði honum
tveim árum síðar. Sem rotari
sló hann linefaleikarann Cor-
bett óvígan, en var síðan sem
hnefaleikari sleginn út af rot-
aranum Jeffries!
Hinir tveir, sem falla undir
þennan flokk, eru Max Schmel-
ing og Jack Sharkey, e.n þeir
slógust um meistaratitilinn eftir
að Tunney hafði afsalað sér
honum.
„Gefðu duglega á kjaít.“
Arthur Daley bendir á að af
heimsmeisturunum séu' aðeins
þrír hnefaleikarar sem hlotið
hafi almenna frægð, þeir Cor-
bett, Johnson og Tu.nney. Allir
hinir séu úr hópi rotaranna svo
sem Sullivan, Jeffries, Demps-
ey og Louis.
Að. lokum segir greinarhöf-
undur: — Rqtarinn liefur alltaf
eitt fram yfir hnefaleikarann.
Hann getur unnið á einu höggi.
Enginn ætti ,að vita það betúr
en Marciano. Þegar hami
keppti í fyrsta skipti við Wal-
cott gamla, var „gamli meður-
inn“ að gera út af við hann
og hafði mun hærri stigatölu,
þegar allt í eitiu — bomm! — -
og Rockey var orðinn heims-
Rotari
Joe Louls
meistari á einu höggi. Það er
fátt jafn sannfærandi og vel
útilátið kjaftshögg.
I sérstökum flokki eru tveir
jötnar, Jess Willard og Primo
Carnera, en það sem einkenndi
þá mest voru fádæma líkams.-
Barnaverndin
Það gerir lýðræðið, sagði þíngmaðurinn. íslendingar setja
lýðræðið öllu framar og þarafleiðandi verðum við að hafa stjóm-
arandstöðu. Þegar núverandi stjórn var mynduð stóð svo bölvan-
lega á, að það liefði ekiki orðið um ne'na ábyrga stjómarand-
stöðu að ræða, ef við hefðum geingið í stjórnina. Flokkur okkar
.var þvl bláttáfram neyddur til þess*að vera í stjórnarandstöðu.
Þú getur séð á þessu, Jón minn, að það getur stundum þurft að
kaupa Iýðræð:ð dýru verði.
Margt er skrítið í kýrhöfðinu, sagði bóndinn. Ég er að vísu
eltki vel heima í þessu, sem þú kallar lýðræði/en skollinn hafi
það sé ekkert uppúr því að hafa.
Þegnskapurinn er æðsta boðorð lýðræðisins, sagði þíngmaður*
inn, og þarafleiðandi erum við í stjórnarandstöðu. Kröfur og
þcgnskapur eiga ekki samleið, Jón minn! Mér líst því þúnglega
ú þín erindi þángaðtil flokkur okkar hefur aftur tekið við
stjórnartaumunum til blessunar fyrir allan landslýð. — En nú'
get ég því miður ekki leyft mér þá ánægju að spjalla leingur
við þig í þetta skipti, því ég þarf að mæta á þýðingarnrklum
íundi. En þú hefir tal af mér, Jón minn, áðuren þú ferð aftur
norður.
Jóni leið svo þrýðilega þarsem hann var korrrnn, að hann
lángaði efckert til þess að hefja eril alveg strax, og afþví erindi
hans lágu honum ekki þúngt á hjarta þessa stundina, þá kvað
hann það fjarri sér að vilja tefja leingur fyrir blessuðum þíng-
manninum að þessu simni. Gæti hann sem best unað sér einn litla
stund ef svo biði við að horfa. Lángaði sig líka til þess að
neilsa uppá húsfreyju, væri hann ílla svikinn, ef hún gæti ekki
stytt honum stundir í f jarveru húsbóndans.
Þíngmaðurinn sagði, að kona sín mundi sofa ennþá, því hún
ástundaði það ek!ki að rísa svo árla dags úr rekkju. Afturámóti
rnundi hún hafa * ánægju af því, að hann liti inn seinna þegar
betur stæði á.
Ekki köllum við þetta árla dags í Vegleysusvelt, sagði Jón.
Eru og morgunsvæfur hin mesta ósviima og lítt mundi mér
hafa búnast, ef Gudda mín stundaði slíkar ríimlegur. Ber þó ekki
svo að skilja, að ég Ikunni ekki að meta konur, jafnt.í rúminu
sem ekkl í rúminu, en ég held því alltaf fram, að nóttin eigi
að haía það sem nóttinni ber, en dagurinn það sem deginum
ber. — Já, og nú man ég, þíngmaður minn, að ég ætlaði að orða
}>að við þig, hvort þú gætir lofað mér að vera þenna tíma, sem
ég stend hér við í Reykjavík ?
Þíngmaður'nn sagði tvístígandi, að sig tæ'-ci það sárt að geta
ekki gert honum þenna greiða, en ástæður sínar væru í svipinn
Hneíaleikari
’Í>
1400 krónur fyrir
lí cétia
I getraun síðustu vi'ku, tókst
einum þátttakanda að gizka á
11 rétt úrslit og verður v'nning-
ur hans kr. 1400.00 fyrir 8 raða
seðil. Fyrir utan 1 röð með 11
réttum var liann einnig með 3
raðir með 10 réttum. Vinning-
ar skiptust annars þannig:
1. vinningur kr. 1169 fyrir 11
rétta (1).
2. vinningur kr. 77 fyrir 10
rétta (30).
E/.zarrt Gharles
og þyngd. Willard var
252 pund að þyngd og Carnera
267 pund.
Milliflokkur.
Þá skipar höfundur heims-
meisturum enn í sérstakan
Framhald af 4. síðu.
Eftir að fulltrúarnir komu
heim af Vínarráðstefnunni,
gáfu margir þeirra skýrslur á
þjóðarráðstefnu viðkomandi
landa, en bessar þjóðarráð-
stefnur ákváðu að hefja áróð-
ur og framtak í því skyni að
fá brýnustu þörfum barnanna
fullnægt. Okkur langar til að
segja frá nokkrum dæmum,
sem sanna hversu framúrskar-
■andi gott starf getur fengizt
þegar góðviljað fólk leggst á
eitt iim að hrinda máli í fram-
kvæmd.
í Frakklandi hafa „Þjóðar-
samtök til verndar börnum‘‘
einbeitt sér að Því viðfangs-
eíni, að bæta úr ófullnægjandi
fræðslustyrkjum. Samtökin
krefjast af viðkomandj stjórn-
arvöldum íleiri kennslustofa,
og hafa helgað eina viku bar-
áttu til verndar hinum svo
nefndu „helgidaga útilegum1*.
Samband franskra kvenna er
ásamt mörgum öðrum íélags-
s.amtökum ‘sameinað í barna-
verndunarbai'áttunni, og berj-
ast samt'mis fyrir auknum
framfærslustyrkjum vegna ó-
megðar. Þessi krafa hefur einn-
ig verið sett fram í Ivanada.
Spursmálið um „helgidaga
útilegur" hefur einnig verið
komið á dagskrá í Noregi.
Samband ítalskra kvenna hef-
ur einnig beitt sér'ötullega fyr-
ir þessu máli. Þar voru t d.
'síðast liðið ár haldnar 16 ráð-
stefnur víðsvegar um landið,
sem tóku málið sérstaklega
fyrir. Á ftalíu var í byrjun
þessa árs stofnsett sérstakt
barnaverndar’'áð, sem kvaddi
saman ráðstefnu um barna-
fræðslu. Á Ítalíu vantar 85000
keiirislustófur, þó að 100 000
kennarar séu þar atvinnulaus-
ir. Þessi ráðstefna krafðist heil-
brigðrar og lýðræðislegrar
menntunar öllum börnum til
handa.
í Danmörku var bamafræðsl-
an aðalviðfangsefni annarrar
landsráðstefnunnar til vernd-
unar börnum, f Persíu er fjöldi
mæðranefnda starfandi sem
styðja bamavemdarnefndirnar,
í bai'áttu þeir’ra fyrir skóium,
sjúkrahúsum, styrk til lyfja-
kaupa handa konum og börn-
um.
í möi-gum löndum, þar á
meðal í Bretlandi, Vestur-
Þýzkalandi, Indonesíu, svo fá
séu nefnd, er baráttan gegn
sorpritum og slæmum kvik-
riiyndum ofarlega á baugi og
fær mikinn hljómgrunn og
sameinar , marga nafnkunna
raenn.
í Bretlandi er t. d. hafin v'ð-
tæk hreyfing um allt landið
gegn innflutningi milljóna ein-
taka amerískra ,,hasar“blaða,
sem stuðla að því að eitra hugi
barnanna. Foreldrar, kennarar
og fjöldi opinben-a starfsmanna
hafa sameinazt um kröfuna um.
að innflutningi þessara sorprita
verði hætt.
Alþjóðlegi barnadagurinn,
sem ákveðinn var á Vínarráð-
stefnunni, veitir okkur öllum
ár hvert tækifæri til þess að
styðja Hinar réttlátu ’kröfúr
börnunum til handa. Barna-
dagurinn var víða í ár undir-
búinn af miklum áhuga í ýms-
um löndúfn.