Þjóðviljinn - 21.08.1954, Side 10

10) — ÞJÓÐVILJINN — Laugardagur 21. ágúst 1954
INNAN
VIÐ
MÚRVEGGINN
80.
EFTTR A. J. CRONIN
trjánuml meðfram akbrautinni og þa'ð var að koma græn
slikja á greinarnar. Rök jörðin virtist !t þann veginn að
vakna af vetrardvalanum.
Þennan dag mátti Páll fara heim af sjúkrahúsinu.
Löngu fyrir hádegi, en þá hafði Dunn lofað aö sækja
hann, var hann tilbúinn. Hann sat í setustofu sjúkra-
hússins og var búinn að kveðja — og aukaþakkir hafði
hann fært hinni blómlegu, rjóðu og skapgóðu systur
Margréti, sem hafði annazt hann. Hann hafði verið fár-
veikur, en skurðurinn var gróinn, lungun orðin heil,
hóstinn horfinn, þótt hann væri enn máttfarinn og
sýndi enn á sér nokkur veikindamerki, var hann úr-
skurðaður heill heilsu.
Á tilsettum tíma kom Dunn í leigubíl. Eftir langdregna
kveðjuathöfn í setustofunni — Dunn virtist í miklu á-
liti hjá systrunum og hann þurfti aö beita allri lagni
sinni til þess að komast undan gestrisni abbadísarinn-
ar, sem vildi bera fram veitingar handa þeim, sherry og
kex — tókst þeim loks að komast burt. Þegar þeir óku
í áttina til miöbæjarins og tært vorloftið barst inn gegn-
um opna gluggann, varð Páll gagntekinn ljúfri eftir-
væntingu. Fyrir þetta hafði hann barizt og fyrir þetta
hafði hann þjáðst undanfarna raunamánuði.
„Ég hef fengið handa ykkur herbergi á Windsor hótel-
inu“. Dunn rauf þögnina. „Það er ekkert glæsihótel en
það er rólegt þar. Það er góður staður til að koma undir
sig fótunum á“.
Páll leit á hann þakklátum augum eins og hann vildi
sýna að hann samþykkti fúslega allar ráðstafanir
Dunns.
„Og ennfremur", hélt hann áfram, „þegar móðir þín
kemur á morgun getur hún búið þar líka þangað til
réttarhöldunum er lokið. Blaðið Chronicle mun sjá um
útgjöldin. Nei, vertu ekki að þakka mér. Þaö er okkur
í hag. Og hérna eru þrjátíu pund í sama tilgangi. Taktu
við þeim. Þú verður að kaupa föt og ýmislegt smávegis
handa pabba þjínum. Þú getur gert þetta upp ef þér
sýnist, þegar skaöabæturnar hafa verið greiddar".
„Hvaða skaðabætur?“
Dunn leit á hann útundan sér.
„Svo virðist sem faðir þinn eigi kröfu á hendur ríkis-
stjórninni. Allt að fimm þúsund pundum, eftir því sem
fróðir menn telja“.
Páll hlustaði þegjadi á þessar óvæntu fréttir. Þótt
honum virtist þetta ekki skipta neinu máli í svipinn,
átti hann fyrir bragöið hægara með aö taka viö pening-
unum sem félagi hans rétti að honum. Hann gæti not-
að þá til þess sem Dunn hafði sagt. Og hann hugsaði
með tilhlökkun til þess sem hann átti í vændum og
var feginn því að hafa heilan dag með föður sínum ein-
um áður en móðir hans kæmi frá Belfast.
„Ertu búinn að sjá hann?“ spurði hann eftir nokkra
þögn.
Dunn kinkaði kolli. „Hann er kominn á hótelið. Smitf
einn af starfsmönnum okkar, er hjá honum“.
,,Þú hugsar fyrir öllu“.
,’Ég vildi ég gerði þaö“, svaraði Dunn stuttur í spune
Framkoma hans breyttist lítið eitt og eftir dálitla þög]
breytti hann um umræðuefni.
„Hefurðu séð Lenu nýlega?“
„Nei“. Svipur Páls breyttist. „Ekki síðan kvöldið ser
hún kom mér á sjúkrahúsiö“.
„Þú veizt ekki allt um Lenu“, sagði Dunn hranalega
„Það er tími til kominn að þú fáir að vita það“. Ham
horföi beint fram fyrir sig og sagði Páli allt af létta 0|
dró ekkert undan.
Páli varð hverft við og hann varð þurr í kverkunum
Hvað hann haf'ði dæmt hana ranglega! Hvíilúkur asn
.... hvílíkur óþolandi reginasni hafði hann verið
Hann sá fyrir sér andlit hennar, dapurlegt og einlægt
Þegar hann gat komið upp oröi, sagöi hann:
„Ég verð að finna hana“.
Hún er farin". ' ’ "7
* „Farin?" ^ ‘
„Hún hætti í vinnunni“. Það var beizkur ánægju-
hreimur í rödd Dunns. „Og hvarf“.
„En hvers vegna?“
„Hvernig ætti ég að vita þaö?“
„Þú hlýtur þó að vita hvert hún hefur farið?“
„Við vissum það ekki .... en við vitum það núna“.
Dunn skotra'ði augunum til félaga síns. „Hún vinnur
við framreiðslustörf í lélegu veitingahúsi í Sheffield".
„Hefurðu heimilisfang hennar?“
„Sé svo, þá er það ekki til sýnis“. Dunn var einbeitt-
ur á svip og talið féll niður.
Leigubíllinn var kominn gegnum verzlunarhverfið í
Worthley, kominn yfir Nottingham Road brúna og ók nú
um syðstu hverfin. Margar göturnar hafði Páll ráfað
um þegar ekkert virtist framundan nema eymd og ör-
vílnun. En bráðlega komu þeir í Fairhall hverfið og
námu staðar fyrir framan Windsor gistihúsið, gamalt
stórhýsi með mörgum stórum svölum, turnum og rauðu
tígulsteinaþaki. Það var upphaflega byggt sem glæsi-
hótel en hafði aldrei borgað sig sem sffikt og hafði smám
saman breytzt í lélegra hótel, virðingarvert að vísu,
en aldrei fjölsótt. Þegar þeir gengu inn um hringdyrn-
ar, fóru upp teppalagðan stigann og námu staðar fyrir
framan dyr á annarri hæð, hafði Páll óljóst hugboð um
að Dunn hefði eitthvað við sig að segja. En nú gat hann
ekki beðið. Titrandi af ofvæni opnaði hann dyrnar og
gekk inn.
Við gluggaborðiö í setustofunni sat roskinn maður og
borðaði flesk og egg og álengdar sat ritari McEvoys og
horf'ði á hann. Maðurinn var um sextugt, þunglama-
legur og illa á sig kominn, baraxla og meö vöðvamikla
handleggi. Höfuð hans með skallablett umkringdan
gráu, óhreinu hári, var hnöttótt eins og fallbyssukúla og
virtist sitja á kraftalegum öxlunum. Húðin á hálsi hans
OC GAMfrM
Veik stúlka: Eg er svo þjáð,
læknir, að mig langar til að
deyja.
Læknir: Það var rétt af yður
að vitja mín.
Sagði kennarinn við Jóa:
Hvað ertu að teikna, Jói
minn?
Mynd af guði, kennari.
Það máttu ekki gera, sagði
kennarinn, enda veit enginn
hvernig guð lítur út.
Þeir vita það þegar ég er
búinn með myndina. svaraði
Jói.
Hvernig er hjartað í nýja
sjúklingnum okkar í dag?
spurði læknirinn hjúkrunar-
konuna er þau hófu stofu-
ganginn.
Stórfínt, hann er þegar bú-
inn að biðja mín tvisvar,
svaraði hjúkrunarkonan.
Konan: Læknirinn segir að
ég verði að komast í annað
loftslag.
Maðurinn (Skoti): Það verð-
ur snjókoma á morgun og
stormur.

Sterkur dragsúgur í nokkrar
mínútur hreinsar loftið í stof-
unum betur en einn opinn
gluggi, hve lengi sem hann er
hafður opinn.
Ögn af smjörlíki í botninn á
pottinum sem hrísgrjónagrautur
inn er soðinn í, gerir það að
verkum að grauturinn brennur
síður við.
Röndóttir sumarkjólar 1
Röndótt efni er enginn nýj-
ung. En efnin eru þó yfirleitt
með breiðari röndum en hingað
til og rendurnar sjálfar eru
notaðar sem eina skrautið á
kjólnum. 1 kjólnum á myndinni
er hvítt efni með bleikum rönd-
um. Efnið er fallegt handa
ungum stúlkum og sniðið sömu-
leiðis. Rendurnar snúa þvers-
um í öllum kjólnum. Það' er
fallegt en sú sem notar kjól-
inn þarf helzt að vera ' há og
grönn. Og þær sem eru of
grannar geta mjög vel notað
svona snið.
Hvenær á fólk að giftast?
1 Svíþjóð hefur verið gerð
rannsókn á hlutfallinu milli
varanleiks hjónabanda og ald-
urs hjónanna við giftingu. Það
| hefur komið í ljós að tala skiln-
aða er þrem sinnum hærri í
hjónaböndum þar sem brúðurin
er milli 18 og 21 árs en í öðr-
um hjónaböndum. Skilnaðir eru
sjaldgæfastir í hjónaböndum
þar sem brúðurin var milíi 25
og 30 ára og brúðguminn milli
30 og 35 ára þegar hjónavígsla
fór fram.